< Markus 11 >

1 Als sie dann in die Nähe von Jerusalem nach [Bethphage und] Bethanien an den Ölberg gekommen waren, sandte er zwei von seinen Jüngern ab
ଜିସୁ ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ଲଗାଲଗି ଅଇକରି ଜିତ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ଡଙ୍ଗର୍‌ଲଗେ ରଇଲା ବେତ୍‌ପାଗି ଆରି ବେତ୍‌ନିଆ ନାଉଁର୍‌ ଗାଏଁ କେଟ୍‌ଲାଇ । ଜିସୁ ସିସ୍‌ମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି ଦୁଇଲକ୍‌କେ ଡାକିକରି ସେମନ୍‌କେ କଇଲା,
2 mit der Weisung: »Geht in das Dorf, das dort vor euch liegt; und sogleich, wenn ihr hineinkommt, werdet ihr ein Eselsfüllen angebunden finden, auf dem noch nie ein Mensch gesessen hat; bindet es los und bringt es her!
ତମେ ଆମର୍‌ ମୁଆଟେ ରଇଲା ଗାଏଁ ଜା । ତମେ ଗାଉଁ ବିତ୍‌ରେ ଜିବାବେଲେ, ଗଟେକ୍‌ ଗଦ ପିଲା ବାନ୍ଦିରଇଲାଟା ଦେକ୍‌ସା । ସେ ଗଦ ପିଲାର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଏବେଜାକ କେ ମିସା ଚଗତ୍‌ ନାଇ । ତାକେ ମେଲିକରି ମର୍‌ଲଗେ ଦାରିଆସା ।
3 Und wenn jemand euch fragen sollte: ›Was macht ihr da?‹, so antwortet: ›Der Herr bedarf seiner und schickt es sogleich wieder her.‹«
ଜଦି କେ ତମ୍‌କେ କାଇକେ ମେଲିକରି ନେଲାସ୍‌ନି? ବଲି ପାଚାର୍‌ଲେ, ମାପ୍‌ରୁକେ ଦର୍‌କାର୍‌ ଆଚେ ଆରି ସେ ତମ୍‌କେ ଦାପ୍‌ରେସେ ବାଉଡାଇଦେଇସି । ବଲି ସେମନ୍‌ ଜିବା ଆଗ୍‌ତୁ ସେମନ୍‌କେ ପାଟାଇଦେଲା ।
4 Da gingen sie hin und fanden ein Eselsfüllen angebunden am Haustor draußen nach der Dorfstraße zu und banden es los.
ସେ ଗାଏଁ ଗାଲାଇ ଜେ ଗଟେକ୍‌ ଗରର୍‌ ଡାଣ୍ଡର୍‌ ଡିଆଗଡିଲଗେ ଗଦ ପିଲା ବାନ୍ଦିଅଇ ରଇଲାଟା ଦେକିକରି ତାକେ ଜାଇ ମେଲ୍‌ଲାଇ ।
5 Und einige von den Leuten, die dort standen, sagten zu ihnen: »Was macht ihr da, daß ihr das Füllen losbindet?«
ତେଇ ଟିଆଅଇରଇଲା କେତେଲକ୍‌ମନ୍‌ କଇଲାଇ, “ତମେ କାଇଟା କଲାସ୍‌ନି? ଆରି କାଇକେ ଏ ଗଦ ପିଲାକେ ମେଲ୍‌ଲାସ୍‌ନି?”
6 Sie antworteten ihnen, wie Jesus ihnen geboten hatte, da ließ man sie gewähren.
ସେମନ୍‌କେ ଜିସୁ ଜେନ୍ତି କଇବାକେ କଇରଇଲା, ସେନ୍ତାରିସେ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ କଇଲାଇ । ତାର୍‌ପଚେ ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ “ଗଦ ପିଲାକେ ନିଆ ।” ବଲି କଇଲାଇ ।
7 Sie brachten nun das Füllen zu Jesus und legten ihre Mäntel auf das Tier, und er setzte sich darauf.
ସେମନ୍‌ ଗଦ ପିଲାକେ ଜିସୁର୍‌ ଲଗେ ଆନ୍‌ଲାଇ ଆରି ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ପଚିଆମନ୍‌ ଗଦ ପିଲାର୍‌ ପିଟି ଉପ୍‌ରେ ପାକାଇଲାଇ । ଆରି ଜିସୁ ଗଦ ଉପ୍‌ରେ ବସ୍‌ଲା ।
8 Viele breiteten sodann ihre Mäntel auf den Weg, andere streuten Laubzweige aus, die sie auf den Feldern abgeschnitten hatten.
ବେସି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜିସୁକେ ସନ୍‌ମାନ୍‌ ଦେବାକେ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ପଚିଆମନ୍‌ ବାଟେ ଅଚାଇଦେଲାଇ ଆରି ବିନ୍‌ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଗଚର୍‌ ଡାଲ୍‌ପତର୍‌ ଆରି କେନ୍ଦାମନ୍‌ କାଟିଆନିକରି ବାଟେ ଅଚାଇଦେଲାଇ ।
9 Und die, welche vorn im Zuge gingen, und die, welche nachfolgten, riefen laut: »Hosianna! Gepriesen sei, der da kommt im Namen des Herrn!
ଜିସୁର୍‌ ଆଗ୍‌ତୁବାଟେ ଆରି ପଚ୍‌ବାଟେ ଜିବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବେସି ଆଉଲିଅଇ ଏନ୍ତି କଇତେରଇଲାଇ, “ଅସାନା, ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଡାକ୍‌ପୁଟା କରା । ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାକେ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ କଲାଆଚେ ।
10 Gepriesen sei das Königtum unsers Vaters David, das da kommt! Hosianna in den Himmelshöhen!«
୧୦ଆମର୍‌ ଆନିଦାଦି ଦାଉଦ୍‌ ରାଜାର୍‌ ରାଇଜ୍‌ ଆଇଲାନି, ତାର୍‌ ରାଇଜ୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ କର । ସର୍‌ଗେ ରଇବା ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌ ସନ୍‌ମାନ୍‌ ପାଇଲାପାରା କାତା କୁଆ” ବଲି କଇଲାଇ ।
11 So zog er in Jerusalem ein (und begab sich) in den Tempel; und nachdem er sich dort alles ringsum angesehen hatte, ging er, da es schon spät am Tage war, mit den Zwölfen nach Bethanien hinaus.
୧୧ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ଆସିକରି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଗର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ପୁର୍‌ଲା । ଆରି ଚାରିବେଡ୍‌ତି ରଇଲା ସବୁ ଜିନିସ୍‌ମନ୍‌ ନିମାନ୍‌ କରି ଦେକ୍‌ଲା । ସେ ବେଲା ବେସି ଅଲ୍‌ସମ୍‌ ଅଇଗାଲାଜେ, ସେ ବାର୍‌ଟା ସିସ୍‌ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ବେତ୍‌ନିଆ ନାଉଁର୍‌ ଗାଏଁ ଉଟିଜାଇକରି ତେଇ ରଇଲା ।
12 Als sie dann am folgenden Morgen von Bethanien wieder aufgebrochen waren, hungerte ihn.
୧୨ତାର୍‌ ଆର୍‌କର୍‌ ଦିନେ ଜିସୁ ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ବେତ୍‌ନିଆଇଅନି ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ଆଇବାବେଲେ ଜିସୁକେ ବେସି ବୁକ୍‌ କଲା ।
13 Als er nun in der Ferne einen Feigenbaum sah, der Blätter hatte, ging er hin, ob er nicht einige Früchte an ihm fände, doch als er zu ihm hinkam, fand er nichts als Blätter, denn es war noch nicht die Feigenzeit.
୧୩ଜିସୁ ଦୁରିକେ ଅନି ବେସି ପତର୍‌ ରଇବା ଗଟେକ୍‌ ଡୁମ୍‌ରିଗଚ୍‌ ଦେକ୍‌ଲା । ଆରି ସେ ଗଚେ କେତେଟା ପଲ୍‌ ଦାରିରଇସି ବଲି ବାବିକରି ଗଚ୍‌ବୁନ୍ଦେ ଗାଲା । ମାତର୍‌ ଗଚ୍‌ଲଗେ ଜାଇକରି ଦେକ୍‌ଲାଜେ, ଗଟେକ୍‌ ମିସା ପଲ୍‌ ମିଲେ ନାଇ । କାଇକେବଇଲେ, ସେଟା ଡୁମ୍‌ରିପଲ୍‌ ଦାର୍‌ବା ଦିନ୍‌ ନ ରଇଲା ।
14 Da rief er dem Baume die Worte zu: »Nie mehr in Ewigkeit soll jemand eine Frucht von dir essen!« Und seine Jünger hörten es. (aiōn g165)
୧୪ଜିସୁ ଗଚ୍‌କେ କଇଲା, “ତୁଇ ଆରି କେବେ ମିସା ପଲ୍‌ ନ ଦାରୁସ୍‌ ।” ସେ କାତା ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ସୁନ୍‌ଲାଇ । (aiōn g165)
15 Sie kamen dann nach Jerusalem, und als er dort in den Tempel hineingegangen war, machte er sich daran, die, welche im Tempel verkauften und kauften, hinauszutreiben, stieß die Tische der Geldwechsler und die Sitze der Taubenhändler um
୧୫ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ଜିରୁସାଲାମର୍‌ ଗଡେ ଜାଇ, ମନ୍ଦିରେ ପୁରିକରି ତେଇ ଗେନାବିକା କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଡାଣ୍ଡେ ବାର୍‌କରାଇଦେଲା । ବିନ୍‌ ଦେସର୍‌ ଡାବୁ ବାଦ୍‌ଲାଇବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଟେବୁଲ୍‌ ଆରି ବିରୁ କର୍‌ବା ପରୁଆ ବିକ୍‌ବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ବସ୍‌ବା ପିଡା ପାସ୍‌ଲାଇ ପାକାଇଲା ।
16 und duldete nicht, daß jemand ein Hausgerät über den Tempelplatz trug.
୧୬ମନ୍ଦିରର୍‌ ଡାଣ୍ଡେ ଗେନା ବିକା କର୍‌ବାକେ ସେ କାକେମିସା ଦେଏ ନାଇ ।
17 Und er belehrte sie mit den Worten: »Steht nicht geschrieben: ›Mein Haus soll ein Bethaus für alle Völker heißen‹? Ihr aber habt eine ›Räuberhöhle‹ aus ihm gemacht!«
୧୭ତାର୍‌ ପଚେ ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ସିକାଇଦେବାବେଲେ ଏନ୍ତି କଇଲା, “ମର୍‌ ମନ୍ଦିର୍‌ ସବୁ ଜାତିର୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ପାର୍‌ତନା ଗର୍‌ ବଲି ନାମ୍‌ବାଇ ବଲି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବଇଟାନେ ଲେକା ଅଇଆଚେ, ମାତର୍‌ ତମେ ସେ ଗର୍‌ ଚର୍‌ମନର୍‌ ପାଆର୍‌ କରିଆଚାସ୍‌ ।”
18 Die Hohenpriester und die Schriftgelehrten hörten davon und überlegten, wie sie ihn umbringen könnten; denn sie hatten Furcht vor ihm, weil seine Lehre auf das ganze Volk einen tiefen Eindruck machte. –
୧୮ତେଇ ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌ ଆରି ନିୟମ୍‌ ସିକାଉମନ୍‌ ଏ କାତା ସୁନି, ଜିସୁକେ କେନ୍ତି ମରାଇବାର୍‌ ଅଇସି ବଲି ଚେସ୍‌ଟା କର୍‌ତେରଇଲାଇ । ମାତର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଡର୍‌ତେରଇଲାଇ । କାଇକେବଇଲେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସେ ସିକାଇଦେବା ବିସଇ କାବା ଅଇକରି ବେସି ମନ୍‍ କରି ସୁନ୍‌ତେରଇଲାଇ ।
19 Und sooft es Abend geworden war, gingen sie aus der Stadt hinaus.
୧୯ଆରି ସେଦିନର୍‌ ସଞ୍ଜ୍‌ ଅଇଲାକେ ଜିସୁ ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ନଅରେଅନି ବାରଇକରି ଉଟିଗାଲାଇ ।
20 Als sie nun am folgenden Morgen vorübergingen, sahen sie den Feigenbaum von den Wurzeln aus verdorrt.
୨୦ତାର୍‌ ଆର୍‌କର୍‌ ଦିନର୍‌ ସାକାଲେ ବାଉଡି ଆଇବାବେଲେ, ଏଦେ ଦେକା! ସେ ଡୁମ୍‌ରିଗଚ୍‌ ବୁନ୍ଦେଅନି ଟିପେଜାକ ସୁକି ଜାଇରଇଲାଟା ଦେକ୍‌ଲାଇ ।
21 Da erinnerte sich Petrus (des Vorfalls) und sagte zu ihm: »Rabbi, sieh doch: der Feigenbaum, den du verflucht hast, ist verdorrt!«
୨୧ସେବେଲା ଜିସୁ ଆଗ୍‌ତୁ କଇରଇଲା କାତା ପିତର୍‌ ଏତାଇକରି ତାକେ କଇଲା, “ଏ ଗୁରୁ ଜନ୍‌ ଡୁମ୍‌ରି ଗଚ୍‌କେ ତମେ ସାଇପ୍‌ ଦେଇରଇଲାସ୍‌, ସେ ଗଚ୍‌ ସୁକିଗାଲା ଆଚେ ।”
22 Jesus gab ihnen zur Antwort: »Habt Glauben an Gott!
୨୨ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ତମେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ତେଇ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରିରୁଆ ।
23 Wahrlich ich sage euch: Wer zu dem Berge dort sagt: ›Hebe dich empor und stürze dich ins Meer!‹ und in seinem Herzen nicht zweifelt, sondern glaubt, daß das, was er ausspricht, in Erfüllung geht, dem wird es auch erfüllt werden.
୨୩ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସତ୍‌ କାତା କଇଲିନି, ଜେ ନିଜର୍‌ ମନେ ଅଇସି କି ନଏ ବଲିକରି ଏନେ ତେନେ ନ ଅଇ, ସେ କଇବା କାତାଇ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି, ‘ଏ ଡଙ୍ଗର୍‌ ଉଲ୍‌ଟିକରି ସମ୍‌ଦୁରେ ଜାଇ ଅଦର୍‌ ।’ ବଲି କଇଲେ ସେଟା ସେନ୍ତାରି ଅଇସି ।
24 Darum sage ich euch: Bei allem, was ihr im Gebet erbittet – glaubt nur, daß ihr es (tatsächlich) empfangen habt, so wird es euch zuteil werden.
୨୪ସେଟାର୍‌ପାଇ ମୁଇ ତମ୍‌କେ କଇଲିନି, ତମେ ପାର୍‌ତନାଇ ଜନ୍‌ଟା ମିଲ୍‌ସି ବଲି ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି ମାଙ୍ଗ୍‌ଲେ, ସେଟା ତମ୍‌କେ ମିଲ୍‌ସି ।
25 Und wenn ihr dasteht und beten wollt, so vergebt (zunächst), wenn ihr etwas gegen jemand habt, damit auch euer himmlischer Vater euch eure Übertretungen vergebe.
୨୫ମାତର୍‌ ତମେ ପାର୍‌ତନା କର୍‌ବା ବେଲେ ତମର୍‌ ମନେ କାର୍‌ ବିରଦେ ମିସା କାଇ କାତା ରଇଲେ, ତାକେ କେମା ଦିଆସ୍‌ । ଏନ୍ତି କଲେ ତମର୍‌ ସରଗର୍‌ ବାବା ମିସା ତମ୍‌କେ ତମର୍‌ ପାପେଅନି କେମା ଦେଇସି ।
26 [Wenn aber ihr nicht vergebt, so wird auch euer himmlischer Vater euch eure Übertretungen nicht vergeben.]«
୨୬ମାତର୍‌ ତମେ କେମା ନ କଲେ, ତମର୍‌ ସରଗର୍‌ ବାବା ମିସା ତମ୍‌କେ କେମା ନ ଦେଏ ।”
27 Sie kamen dann wieder nach Jerusalem; und als er dort im Tempel umherging, traten die Hohenpriester, die Schriftgelehrten und die Ältesten an ihn heran
୨୭ସେମନ୍‌ ଆରିତରେକ୍‌ ଜିରୁସାଲାମେ ଆଇଲାଇ । ଜିସୁ ମନ୍ଦିରର୍‍ ଦୁଆରେ ବୁଲ୍‌ବାବେଲେ ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌, ନିୟମ୍‌ ସିକାଉମନ୍‌ ଆରି ପାର୍‌ଚିନ୍‌ମନ୍‌ ତାର୍‌ ଲଗେ ଆସି ପାଚାର୍‌ଲାଇ,
28 und fragten ihn: »Auf Grund welcher Vollmacht trittst du hier in solcher Weise auf? Oder wer hat dir die Vollmacht dazu gegeben, hier so aufzutreten?«
୨୮“ତୁଇ କାଇ ଅଦିକାରେ ଏ ସବୁ କାମ୍‌ମନ୍‌ କଲୁସ୍‌ନି? ଆରି ଏ ସବୁ କାମ୍‌ମନ୍‌ କର୍‌ବାକେ ତକେ କେ ଅଦିକାର୍‌ ଦେଲାଆଚେ?”
29 Da antwortete Jesus ihnen: »Ich will euch eine einzige Frage vorlegen: beantwortet sie mir, dann will ich euch sagen, auf Grund welcher Vollmacht ich hier so auftrete.
୨୯ମାତର୍‌ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ମୁଇ ମିସା ତମ୍‌କେ ଏକାଇ ଗଟେକ୍‌ ସେ ପର୍‌ସନ୍‌ ପାଚାର୍‌ବି, ସେ ପର୍‌ସନର୍‌ ଉତର୍‌ ତମେ କଇଲେ, ମୁଇ ଏ ସବୁ କାମ୍‌ କନ୍‌ ଅଦିକାରେ କଲିନି, ସେଟା ତମ୍‌କେ କଇବି ।
30 Stammte die Taufe des Johannes vom Himmel oder von Menschen? Gebt mir eine Antwort!«
୩୦ଜଅନ୍‌ ଡୁବନ୍‌ ଦେବା ଅଦିକାର୍‌ ସରଗର୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ଟାନେଅନି ଆସିରଇଲା କି ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଟାନେଅନି ଆସିରଇଲା? ଏଟା ମକେ କୁଆ ।” ବଲି କଇଲା ।
31 Da überlegten sie miteinander folgendermaßen: »Sagen wir: ›Vom Himmel‹, so wird er einwenden: ›Warum habt ihr ihm dann keinen Glauben geschenkt?‹
୩୧ତେଇ ସେମନ୍‌ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କୁଆବଲା ଅଇଲାଇ, “ଆମେ ଜଦି ସରଗର୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟାନେଅନି ବଲି କଇବୁ ବଇଲେ, ସେନ୍ତାର୍‍ ଆଲେ ତମେ ଜଅନ୍‌ ଜନ୍‌ଟା କଇଲା ସେଟା କାଇକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରାସ୍‌ ନାଇ? ବଲିକରି ଜିସୁ ଆମ୍‌କେ କଇସି ।
32 Sollen wir dagegen sagen: ›Von Menschen?‹« – da fürchteten sie sich vor dem Volk; denn alle glaubten von Johannes, daß er wirklich ein Prophet gewesen sei.
୩୨ମାତର୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ଟାନେଅନି ବଲି କଇବାକେ ଆମ୍‌କେ ଡର୍‌ ଲାଗ୍‌ଲାନି । କାଇକେ ବଇଲେ ଜଅନ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ବଲି ସେମନ୍‌ ସବୁଲକ୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାଇନି ।”
33 So gaben sie denn Jesus zur Antwort: »Wir wissen es nicht.« Da erwiderte Jesus ihnen: »Dann sage auch ich euch nicht, auf Grund welcher Vollmacht ich hier so auftrete.«
୩୩ସେଟାର୍‌ପାଇ ସେମନ୍‌ ଆମେ ନାଜାନୁ । ବଲି ଜିସୁକେ କଇଲାଇ । ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ଏନ୍ତି ବଇଲେ ମୁଇ ମିସା କନ୍‌ ଅଦିକାରେ ଏସବୁ କାମ୍‌ କଲିନି, ସେଟା ତମ୍‌କେ ନ କଇ ।”

< Markus 11 >