Lukas 24
1 Am ersten Tage nach dem Sabbat aber kamen sie beim Morgengrauen zum Grabe mit den wohlriechenden Stoffen, die sie zubereitet hatten.
୧ଅ଼ଡ଼େ ଜ଼ମିନି ଦିନାତି ମେ଼ରା ତଲେ ଜ଼ମିତୁ, ସାମା ୱା଼ରାତି ତଲିତି ଦିନାତା ଜୁଲୁପୁଲୁ ୱେ଼ୟାଲିଏ ଏ଼ୱି ତା଼ମ୍ବୁ କିହାମାଚି ଗାନ୍ଦାନିୟୁଁ ଆସାନା ମାହ୍ଣି ମାଣ୍ତାତା ହାଚୁ ।
2 Da fanden sie den Stein vom Grabe weggewälzt,
୨ଇଞ୍ଜାଁ ମାହ୍ଣି ମାଣ୍ତାତା ପ୍ଡିକ୍ହାମାଚି ୱାଲି ଗୁଚା ଆ଼ହାମାନାଣି ମେସ୍ତୁ ।
3 doch als sie hineingetreten waren, fanden sie den Leichnam des Herrn Jesus nicht.
୩ସାମା ଏ଼ୱି ବିତ୍ରା ହାଜାନା ପ୍ରବୁ ଜୀସୁତି ମାଡ଼୍ହା ଏମ୍ବାଆଁ ମେହ୍ଆତୁ ।
4 Während sie nun hierüber ratlos waren, standen plötzlich zwei Männer in strahlenden Gewändern bei ihnen;
୪ଏ଼ୱି ଏ଼ଦାଆଁତାକି ବିଲ୍କି ଆ଼ହିମାଚି ଦେବୁଣିଏ ମ୍ଣିହ୍ନି ହିମ୍ବରି ହୁଚାମାଚି ରିଆରି ଏ଼ୱାସିକା ନ଼କିତା ନିଚାମାନେରି ।
5 und als sie in Furcht gerieten und den Blick zu Boden schlugen, sagten diese zu ihnen: »Was sucht ihr den Lebenden bei den Toten?
୫ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱି ଆଡାଜାକା ଆ଼ହାନା ବୂମିତା ତା଼ର୍କା ଲେ଼ସ୍ତୁ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାସିକାଣି ଏଲେଇଚେରି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ହା଼ତାରି ବିତ୍ରାଟି ନୀଡାମାନାରାଇଁ ପାରିମାଞ୍ଜେରି?
6 Er ist nicht (mehr) hier, sondern ist auferweckt worden. Denkt daran, wie er zu euch geredet hat, als er noch in Galiläa war,
୬ଏ଼ୱାସି ଇମ୍ବାଆଁ ହିଲଅସି, ଏ଼ୱାସି ନିଙ୍ଗାମାନେସି, ଏ଼ୱାସି ଗାଲିଲିତା ମାଚାଟି ୱେସାମାଞ୍ଜାତାଣି ଅଣ୍ପାଦୁ ।
7 und aussagte, der Menschensohn müsse in die Hände sündiger Menschen ausgeliefert und ans Kreuz geschlagen werden und am dritten Tage auferstehen.«
୭ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏସି ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ହା଼ୟାଲି ପା଼ପୁ ଗାଟାରି ତା଼ଣା ହେର୍ପି ଆ଼ନାୟି ମାନେ ଇଞ୍ଜାଁ ତୀନି ଦିନାଟିଏ ହା଼କିଟି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନେସି ।”
8 Da erinnerten sie sich seiner Worte,
୮ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱି ଏ଼ୱାଣି ୱେସ୍ତି କାତା ଅଣ୍ପିତୁ,
9 kehrten vom Grabe zurück und berichteten dies alles den elf (Jüngern) und allen übrigen.
୯ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱି ମାହ୍ଣି ମାଣ୍ତାଟି ୱେଣ୍ତା ହାଜାନା ଏଗାର ଜା଼ଣା ସୀସୁୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏଟ୍କା ତାରାଇଁ ଈ ବାରେ କାତା ୱେସ୍ତୁ ।
10 Es waren dies aber Maria von Magdala und Johanna und Maria, die Mutter des Jakobus, und die anderen Frauen mit ihnen, die den Aposteln dies berichteten;
୧୦ଏ଼ୱି ମଗ୍ଦଲିନି ମରିୟମ, ଜହାନା, ଜାକୁବ ତାମି ଇୟା ମରିୟମ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସିକାତଲେ ମାଚି ଏଟ୍କାତି ଇୟାସିକା; ଈୱି ପାଣ୍ତ୍ୱି ଆ଼ହାମାନାରାଇଁ ଈ ବାରେ କାତା ୱେସ୍ତୁ ।
11 doch diese Mitteilungen erschienen ihnen als leeres Gerede, und sie schenkten ihnen keinen Glauben.
୧୧ସାମା ଈ ବାରେ କାତା ଏ଼ୱାରି ନ଼କିତା ମ଼ନତା ଗା଼ଡ଼ିକିତି ର଼ ପୁସ୍ପନି ଲେହେଁ ଆ଼ତେ, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାସିକାଣି ନାମାଆତେରି ।
12 Petrus aber machte sich auf und eilte zum Grabe, und als er sich hineinbückte, sah er nur die Leintücher daliegen; so kehrte er denn nach Hause zurück, voll Verwunderung über das Geschehene.
୧୨ସାମା ପିତର ନିଙ୍ଗାନା ମାଡ଼୍ହା ମୁହ୍ନି ଟା଼ୟୁତା ହଟି ହଟିହିଁ ହାଚେସି, ଇଞ୍ଜାଁ କାପାନା ସିନିକିତେସି ଏମ୍ବାଆଁ ପା଼ତାଡ଼ା ହିମ୍ବରିକା ମେସ୍ତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଈଦି ଏ଼ନି ଆ଼ତେ ଇଞ୍ଜିଁ କାବାଆ଼ହାନା ତାମି ଇଜ ହାଚେସି ।
13 Und siehe, zwei von ihnen waren an demselben Tage auf der Wanderung nach einem Dorf begriffen, das sechzig Stadien von Jerusalem entfernt lag und Emmaus hieß.
୧୩ଏ଼ ନେ଼ଚୁ ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ରିଆରି ଜିରୁସାଲମଟିଏ ଏଗାର କିଲମିଟରଲେହେଁ ହେକ ମାଚି ଇମାୟୁ ଇନି ନା଼ୟୁଁତା ହାଜିମାଚେରି ।
14 Sie unterhielten sich miteinander über alle diese Begebenheiten.
୧୪ଅ଼ଡ଼େ ହାଜି ହାଜିହିଁ ଈ ବାରେ କାତା ଜ଼ଲ୍କି ଆ଼ହିମାଚେରି ।
15 Während sie sich nun so unterhielten und sich gegeneinander aussprachen, kam Jesus selbst hinzu und schloß sich ihnen auf der Wanderung an;
୧୫ଏଲେକିଁ ୱେସ୍ପି ଆ଼ହିଁ ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁଏ ଜ଼ଲ୍କି ଆ଼ହିମାଚାଟି ଜୀସୁ ତା଼ନୁଏ ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାରିତଲେ ହାଚେସି;
16 ihre Augen jedoch wurden gehalten, so daß sie ihn nicht erkannten.
୧୬ସାମା ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେସ୍ତି ଜିକେଏ ପୁଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡାଆତେରି ।
17 Er fragte sie nun: »Was sind das für Gespräche, die ihr da auf eurer Wanderung miteinander führt?« Da blieben sie betrübten Angesichts stehen.
୧୭ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଚେସି, “ମୀରୁ ହାଜି ହାଜିହିଁ ଏ଼ନା ଏ଼ନାଆଁ ଜ଼ଲ୍କି ଆ଼ହିମାଞ୍ଜେରି?” ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ମୂମ୍ବୁ ୱା଼ଡ଼ି କିହାନା ନିତେରି ।
18 Der eine aber von ihnen, namens Kleopas, erwiderte ihm: »Du bist wohl der einzige, der sich in Jerusalem aufhält und nichts von dem erfahren hat, was in diesen Tagen dort geschehen ist?«
୧୮ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି କ୍ଲେୟାପା ଇନାସି ରଅସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେସ୍ତେସି, “ଈ ୱା଼ରା ବିତ୍ରା ଜିରୁସାଲମତା ଏ଼ନା ଏ଼ନାୟି ଆ଼ତେ ଏମ୍ବାଆଁ ମାନାରି ବିତ୍ରାଟି ନୀନୁ ରଅତିଏ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅତିକି?”
19 Er fragte sie: »Was denn?« Sie antworteten ihm: »Das, was mit Jesus von Nazareth geschehen ist, der ein Prophet war, gewaltig in Tat und Wort vor Gott und dem ganzen Volk.
୧୯ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଚେସି, “ଏ଼ନା ଏ଼ନାୟି ଆ଼ତେ?” ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେସ୍ତେରି, “ନା଼ଜରିତ ଜୀସୁତି କାତା; ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ଅ଼ଡ଼େ ବାରେ ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ଏ଼ ଜୀସୁ କାମାତା ଅ଼ଡ଼େ କାତାତା ର଼ ବାଡ଼୍ୟୁଗାଟି ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାସି ମାଚେସି,
20 Ihn haben unsere Hohenpriester und der Hohe Rat zur Todesstrafe ausgeliefert und ans Kreuz gebracht.
୨୦ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ସା଼ଲୱି କିନାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହା଼କି ଡଣ୍ତ ହୀହାଲି ହେର୍ପାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏ଼କ୍ହାନା ପା଼ୟିତି କାତା ।
21 Wir aber hatten gehofft, daß er es sei, der Israel erlösen würde; aber nun ist bei dem allem heute schon der dritte Tag, seit dies geschehen ist.
୨୧ସାମା ଏ଼ୱାସି ଇସ୍ରାୟେଲ ଲ଼କୁଣି ପିସ୍ପି କିନାସି ଇଞ୍ଜିଁ ମା଼ମ୍ବୁ ଆ଼ସା କିହାମାଚମି; ସାମା ଈ ବାରେ ଆ଼ହାନା ନୀଞ୍ଜୁଟିଏ ତୀନିଦିନା ଆ଼ହିମାନେ ।
22 Dazu haben uns aber auch noch einige Frauen, die zu uns gehören, in Bestürzung versetzt: sie sind heute in der Frühe am Grabe gewesen
୨୨ଅ଼ଡ଼େ ଜିକେଏ ମା଼ ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ଇୟାସିକା ମାଙ୍ଗେ ଆଡାଜାକା କିହାମାଞ୍ଜାନୁ; ଏ଼ୱି ଲାଇସିଏ ମାଡ଼୍ହା ମୁହ୍ନି ଟା଼ୟୁତା ହାଜାମାଚୁ,
23 und haben, als sie seinen Leichnam nicht gefunden hatten, nach ihrer Rückkehr erzählt, sie hätten auch noch eine Erscheinung von Engeln gesehen, und diese hätten gesagt, daß er lebe.
୨୩ଏମ୍ବାଆଁ ଏ଼ୱି ଏ଼ୱାଣି ମାଡ଼୍ହା ମେହ୍ଆନା ୱା଼ହାନା ୱେସ୍ତାତୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ଦୂତୁୟାଁ ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ହାନା ୱେସ୍ତାତେରି, ଏ଼ୱାସି ନୀଡାମାନେସି ।
24 Da sind denn einige der Unseren zum Grabe hingegangen und haben es so gefunden, wie die Frauen berichtet hatten, ihn selbst aber haben sie nicht gesehen.«
୨୪ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ମାଡ଼୍ହା ମୁହ୍ନି ଟା଼ୟୁତା ହାଜାନା ଇୟାସିକା ୱେସ୍ତିଲେହେଁଏ ମେସ୍ତେରି ସାମା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେହ୍ଆତେରି ।”
25 Da sagte er zu ihnen: »O ihr Gedankenlosen, wie ist doch euer Herz so träge, um an alles das zu glauben, was die Propheten verkündigt haben!
୨୫ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆଡ଼େ ବୁଦି ହିଲାଆଗାଟାତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ବାରେ କାତାତି ନାମାଲି ଆ଼ଡାଆଲେହେଁତି ହିୟାଁ ଗାଟାତେରି,
26 Mußte denn Christus dies nicht leiden und dann in seine Herrlichkeit eingehen?«
୨୬କ୍ରୀସ୍ତ ଈ ବାରେ କସ୍ତ ବେଟାଆ଼ହାନା ତାନି ଗାୱୁରମିତା ହ଼ଡ଼ନାୟି ହିଲାଆତେ କି?”
27 Darauf fing er bei Mose und allen Propheten an und legte ihnen alle Schriftstellen aus, die sich auf ihn bezogen.
୨୭ମ଼ସା ଇଞ୍ଜାଁ ବାରେଜା଼ଣା ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ତା଼ଣାଟି ମା଼ଟ୍ହାନା ଦାର୍ମୁ ସା଼ସ୍ତେରିତା ତାନି ତାକି ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନି ବାରେ କାତା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ପୁଣ୍ମ୍ବି କିତେସି ।
28 So kamen sie in die Nähe des Dorfes, wohin die Wanderung ging, und er tat so, als wollte er weiterwandern.
୨୮ଏ଼ୱାରି ହାଜିମାଚି ନା଼ୟୁଁ ଡାଗେ ଏଜାଲିଏ ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ନ଼କିତା ହାନି ଅଣ୍ପୁ ତ଼ସ୍ତେସି ।
29 Da nötigten sie ihn mit den Worten: »Bleibe bei uns, denn es will Abend werden, und der Tag hat sich schon geneigt!« So trat er denn ein, um bei ihnen zu bleiben.
୨୯ସାମା ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆ଼ଂଗିହିଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ ତଲେ ଡ଼ୟାହାଲାମୁ ଏ଼ନିଇଚିହିଁ ଆନ୍ଦେରି ଆ଼ହିମାନେ, ୱେଡ଼ାହାଚେୟିଏ ।” ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରିତଲେ ଡ଼ୟାଲି ଇଲୁ ବିତ୍ରା ହାଚେସି ।
30 Als er sich hierauf mit ihnen zu Tisch gesetzt hatte, nahm er das Brot, sprach den Lobpreis (Gottes), brach das Brot und gab es ihnen:
୩୦ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରିତଲେ ରା଼ନ୍ଦା ତିଞ୍ଜାଲି କୁଗିତି ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାସି ରୂଟି ଆସାଁ ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଡ଼ିକ୍ହାନା ଏ଼ୱାରାକି ହୀତେସି ।
31 da gingen ihnen die Augen auf, und sie erkannten ihn; doch er entschwand ihren Blicken.
୩୧ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି କାଣ୍କା ଦେପିଆ଼ତୁ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଚେରି; ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରି କାଣ୍କାତା ତ଼ଞ୍ଜା ଆ଼ଆତେସି ।
32 Da sagten sie zueinander: »Brannte nicht unser Herz in uns, als er unterwegs mit uns redete und uns den Sinn der Schriftstellen erschloß?«
୩୨ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁଏ ଏଲେଇଚେରି, “ଏଚିବେ଼ଲା ଜିରୁତା ଏ଼ୱାସି ମାଙ୍ଗେ ଜିରୁତା କାତାବାର୍ତା ଆ଼ହିମାଚେସି ଅ଼ଡ଼େ ମାଙ୍ଗେ ଦାର୍ମୁ ସା଼ସ୍ତେରି ତେଲ୍ହି କିହିମାଞ୍ଜାତେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ମା଼ ହିୟାଁ କା଼ଡି ମାଞ୍ଜାଆତେ କି?”
33 Und sie machten sich noch in derselben Stunde auf, kehrten nach Jerusalem zurück und fanden dort die Elf nebst ihren Genossen versammelt;
୩୩ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଦେବୁଣିଏ ନିଙ୍ଗାନା ଜିରୁସାଲମତା ୱେଣ୍ତା ହାଜାନା କୂଡ଼ା ଆ଼ହାମାଇଁ ଏଗାର ଜା଼ଣା ସୀସୁୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଆଟ୍ହିତାରାଇଁ ମେସ୍ତେରି;
34 diese teilten ihnen mit: »Der Herr ist wirklich auferweckt worden und ist dem Simon erschienen!«
୩୪ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଞ୍ଜିମାଚେରି, “ପ୍ରବୁ ସାତେଏ ନିଙ୍ଗାମାନେସି ଅ଼ଡ଼େ ସିମନଇଁ ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ତେସି ।”
35 Da erzählten auch sie, was sich unterwegs zugetragen hatte und wie er von ihnen am Brechen des Brotes erkannt worden war.
୩୫ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଜିକେଏ ଜିରୁତି ବାରେ କାତା ଅ଼ଡ଼େ ରୂଟି ଡ଼ିକ୍ହାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ପୁଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡିତମି ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାରି ୱେସ୍ତେରି ।
36 Während sie hierüber noch sprachen, trat Jesus selbst mitten unter sie mit den Worten: »Friede sei mit euch!«
୩୬ସାମା ଏ଼ୱାରି ଈ ବାରେ କାତା ଜ଼ଲ୍କି ଆ଼ହିମାଚାଟି ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରି ମାଦି ନିଚାନା ଏଲେଇଚେସି, “ମିଙ୍ଗେ ହିତ୍ଡ଼ି ଆୟାପେ ।”
37 Da gerieten sie in Angst und Furcht und meinten, einen Geist zu sehen.
୩୭ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ବୂତୁ ମେସ୍ତମି ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍ପାନା ଆଡାଜାକା ଆ଼ତେରି ।
38 Doch er sagte zu ihnen: »Was seid ihr so bestürzt, und warum steigen Zweifel in euren Herzen auf?
୩୮ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀ ହିୟାଁତା ଏ଼ନାଆଁତାକି ଆଜିମାଞ୍ଜେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ମୀ ହିୟାଁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ଆନାମାନା ଆ଼ହିମାନେ?
39 Seht meine Hände und meine Füße an, daß ich es leibhaftig bin! Betastet mich und beschaut mich; ein Geist hat ja doch kein Fleisch und keine Knochen, wie ihr solche an mir wahrnehmt.«
୩୯ନା଼ନୁଏ ଏ଼ୱାତେଏଁ ନା଼ କେସ୍କା କଡାୟାଁ ମେହ୍ଦୁ, ନାଙ୍ଗେ ଡୀଗାଦୁ ମୀରୁ ନାଙ୍ଗେ ଊଙ୍ଗା ପେ଼ଣ୍କା ମାନାଣି ମେସ୍ତିଲେହେଁ ବୂତୁକି ହିଲାଉ ।”
40 Nach diesen Worten zeigte er ihnen seine Hände und Füße.
୪୦ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ତାନି କେସ୍କା କଡାୟାଁ ତ଼ସ୍ତେସି ।
41 Als sie aber vor Freude immer noch ungläubig und voll Verwunderung waren, fragte er sie:
୪୧ଏଲେଜିକେଏ ଏ଼ୱାରି ରା଼ହାଁତାକି ନାମାଲି ଆ଼ଡାଆନା ଆନାମାନା ଆ଼ହାଁ କାବା ଆ଼ହିମାଚାକି ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ମିଙ୍ଗେ ଇମ୍ବାଆଁ ଏ଼ନି ରା଼ନ୍ଦା ମାନେକି?”
42 »Habt ihr hier nicht etwas zu essen?« Da reichten sie ihm ein Stück von einem gebratenen Fisch;
୪୨ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାକି ର଼ ୱାସ୍ତି ମୀନୁ ହୀତେରି,
43 das nahm er und aß es vor ihren Augen.
୪୩ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ଦାଆଁ ଆସାନା ଏ଼ୱାରି ନ଼କିତା ତିଚେସି ।
44 Dann sagte er zu ihnen: »Dies besagen meine Worte, die ich zu euch gesprochen habe, als ich noch bei euch war: es müsse alles in Erfüllung gehen, was im mosaischen Gesetz, bei den Propheten und in den Psalmen über mich geschrieben steht.«
୪୪ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମ଼ସାତି ମେ଼ରା ପତିତା ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ପତିତା ଅ଼ଡ଼େ ପା଼ଚୁ ପତିତା ନାଙ୍ଗେତାକି ଏ଼ନାୟି ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନେ, ଏ଼ ବାରେ ସାତା ଆ଼ନାୟି ମାନେ, ନା଼ନୁ ମୀ ତଲେ ମାଚାଟି ଈ ବାରେ ୱେସାମାଞ୍ଜାତେଏଁ ।”
45 Hierauf erschloß er ihnen den Sinn für das Verständnis der Schriften
୪୫ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ନିକିଁ ଦାର୍ମୁ ସା଼ସ୍ତେରି ତେଲ୍ହାଲି ଆ଼ଡିନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରି ହିୟାଁତି ଦା଼ରା ଦେତେସି;
46 und sagte zu ihnen: »So steht geschrieben: Christus muß leiden und am dritten Tage von den Toten auferstehen,
୪୬ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏଲେଆ଼ହିଁ ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନେ, କ୍ରୀସ୍ତ ଦୁକୁ କସ୍ତ ବେଟା ଆ଼ନେସି ଅ଼ଡ଼େ ତୀନି ଦିନାଟିଏ ହା଼ତାରି ତା଼ଣାଟି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନେସି,
47 und auf Grund seines Namens muß Buße zur Vergebung der Sünden bei allen Völkern gepredigt werden, zuerst aber in Jerusalem.
୪୭ଇଞ୍ଜାଁ ଜିରୁସାଲମଟିଏ ମା଼ଟ୍ହାନା ବାରେ କୂଡ଼ା ତା଼ଣା ଏ଼ୱାଣି ଦ଼ରୁଟି ପା଼ପୁ ମ୍ଣେପ୍କି ଆୟାଲି ମ଼ନ ୱେଟ୍ନି କାତା ୱେ଼କ୍ନାୟି ମାନେ ।
48 Ihr seid die Zeugen hierfür.
୪୮ମୀରୁ ଈ ବାରେତାକି ସା଼କି ଆ଼ଦେରି ।
49 Und wisset wohl: Ich sende das Verheißungsgut meines Vaters auf euch herab; ihr aber bleibt hier in der Stadt, bis ihr mit Kraft aus der Höhe ausgerüstet worden seid!«
୪୯ଅ଼ଡ଼େ ହେଣ୍ତୁ ଆ଼ବା ଏ଼ନାଆଁ ଆ଼ଞ୍ଜାମାନେସି ଏ଼ଦାଆଁ ନା଼ନୁ ମୀ ତା଼ଣା ପାଣ୍ତିମାଞ୍ଜାଇଁ, ସାମା ଲାକପୂରୁଟି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ପ୍ଣାଃଆ ପାତେକା ମୀରୁ ଈ ଗା଼ଡ଼ାତେଏ ମାଞ୍ଜୁ ।”
50 Hierauf führte er sie (aus der Stadt) hinaus bis in die Nähe von Bethanien, erhob dann seine Hände und segnete sie;
୫୦ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ବେତନିୟାଁ ପାତେକା ଅ଼ତେସି ଇଞ୍ଜାଁ ତାନି କେସ୍କା ପେର୍ହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ବ଼ର ହୀତେସି ।
51 und es begab sich: während er sie segnete, schied er von ihnen und wurde in den Himmel emporgehoben.
୫୧ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ବ଼ର ହୀହି ହୀହିଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରି ତା଼ଣାଟି ଏଟ୍କା ଆ଼ହାନା ଲାକପୂରୁ ଅ଼ୱିଆ଼ତେସି ।
52 Und sie warfen sich anbetend vor ihm nieder und kehrten hocherfreut nach Jerusalem zurück
୫୨ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଜହରା କିହାନା ହା଼ରେକା ରା଼ହାଁତଲେ ଜିରୁସାଲମତା ୱେଣ୍ତା ହାଚେରି,
53 und hielten sich beständig im Tempel auf und priesen Gott.
୫୩ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ ଦିନାଟିଏ କା଼ଲେଏ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ମାଞ୍ଜାନା ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିହେ଼ମାଚେରି ।
