Lukas 23
1 Nun erhob sich ihre ganze Versammlung, und sie führten ihn dem Pilatus vor.
तैखन तैना सब तैट्ठां उठे ते यीशुए पिलातुसे कां घिन्तां जे।
2 Dort erhoben sie folgende Anklagen gegen ihn: »Wir haben festgestellt, daß dieser Mensch unser Volk aufwiegelt und es davon abhalten will, dem Kaiser Steuern zu entrichten, und daß er behauptet, er sei Christus, ein König.«
ते तैस जो एन ज़ोइतां ए इलज़ाम लांने लगे, “कि ए इश्शे लोकन भड़काते ते महाराज़े जो धड़त देनेरे लेइ ठाकते, ते अपने आपे जो मसीह राज़ो ज़ोते।”
3 Pilatus fragte ihn nun: »Bist du der König der Juden?«, und Jesus antwortete ihm: »Ja, ich bin es!«
तैखन पिलातुसे यीशुए पुच़्छ़ू, “तू यहूदी केरो राज़ोस?” यीशु तैस जुवाब दित्तो, “तू एप्पू ज़ोतस!”
4 Da sagte Pilatus zu den Hohenpriestern und der Volksmenge: »Ich finde keine Schuld an diesem Manne.«
पिलातुसे प्रधान याजकन ते लोकन सेइं ज़ोवं, “कि अवं एस मैन्हु मां कोई कसूर न लेई।”
5 Sie aber versicherten immer heftiger: »Er wiegelt das Volk auf, indem er seine Lehre im ganzen jüdischen Lande verbreitet: in Galiläa hat er damit begonnen und bis hierher es fortgesetzt!«
पन तैना बड़े घमण्डे सेइं ज़ोने लगे, “ए यहूदियारे इलाके करां गलील इलाके तगर बल्के इड़ी तगर लोकन अपनि शिक्षाई सेइं भड़काते।”
6 Als Pilatus das hörte, fragte er, ob der Mann ein Galiläer wäre;
ज़ैखन पिलातुसे एन शुनू त तैनी पुच़्छ़ू, “कुन ए मैन्हु भी गलील इलाकेरो आए।”
7 und als er vernahm, daß er aus dem Machtbereich des Herodes sei, sandte er ihn dem Herodes zu, der in diesen Tagen ebenfalls in Jerusalem weilte.
ते ज़ेरो तैस पतो लगो, कि ए हेरोदेसेरे इलाकेरो रानेबालोए, त पिलातुसे तै हेरोदेस कांजो भेज़ो। किजोकि तैस वक्ते मां तै एप्पू भी यरूशलेम नगरे मां थियो।
8 Herodes aber war sehr erfreut darüber, Jesus zu sehen; denn er hätte ihn längst gern gesehen, weil er viel über ihn gehört hatte; er hoffte auch, ein Wunderzeichen von ihm vollführt zu sehen.
ज़ैखन हेरोदेसे यीशु लाव त बड़ो खुशी भोव। किजोकि तैस च़रोक्नी देंती यीशु हेरनेरी इच्छा थी। तैनी तैसेरे बारे मां बेड़ि गल्लां शुनोरी थी, ते तैस बड़ी उमीद थी, कि यीशुएरो कोई चमत्कार हेरे।
9 So richtete er denn mancherlei Fragen an ihn, doch Jesus gab ihm keinerlei Antwort;
तैनी यीशुए बड़ू किछ पुच़्छ़ू, पन यीशुए तैस कोई जुवाब न दित्तो।
10 die Hohenpriester und Schriftgelehrten aber standen dabei und verklagten ihn leidenschaftlich.
पन याजक ते प्रधान याजक ते कने शास्त्री लोक बड़े ज़ोरे शोरे सेइं यीशु पुड़ इलज़ाम लांने लगे।
11 Da behandelte ihn denn Herodes samt den Herren seines Gefolges mit Verachtung und Hohn und sandte ihn, nachdem er ihm ein Prachtgewand hatte anlegen lassen, zu Pilatus zurück.
तैखन हेरोदेस भी अपने सैथन सेइं मिलतां यीशुएरी तुहीन की, ते तैसेरी हासी बनाई फिरी तैस अक चमकतो कुरतो लुवेइतां पिलातुसे कां वापस भेज़ो।
12 An diesem Tage wurden Herodes und Pilatus miteinander befreundet, während sie vordem in Feindschaft gegeneinander gestanden hatten.
पेइले पिलातुस त हेरोदेस दुश्मन थिये, तैस दिहाड़े तैना दोस्त बेनि जे।
13 Pilatus ließ nun die Hohenpriester und die Mitglieder des Hohen Rates und das Volk zusammenrufen
तैखन पिलातुसे प्रधान याजक ते सरदार ते होरे लोक अकोट्ठे किये।
14 und sagte zu ihnen: »Ihr habt mir diesen Mann als einen Volksverführer vorgeführt. Nun, ihr seht, ich habe ihn in eurem Beisein verhört, habe aber an ihm durchaus nicht die Schuld gefunden, deren ihr ihn anklagt.
“ते पिलातुसे तैन सेइं ज़ोवं तुसेईं ए मैन्हु मीं कां एन ज़ोंतो आनोरोए कि, ए लोकन भड़काते ते मिमी एसेरी पुछ़ गन की, पन ज़ैस जुर्मेरो दोष तुस एस पुड़ लातथ, अवं एल्हेरो एसमां कोई कसूर न लेईं।
15 Ebensowenig auch Herodes, denn er hat ihn an uns zurückverwiesen. Ihr seht also: nichts, was die Todesstrafe verdient, ist von ihm begangen worden.
ते न हेरोदेस ज़ैनी ए असन कां भेज़ोरोए तैस भी कोई दोष न मैल्लो, ते असन कां एरू कोई सबूत बराँमद न भोवं, ज़ैस सेइं ए कत्ल कियो गाए।
16 Darum will ich ihn geißeln lassen und dann freigeben.«
तैल्हेरेलेइ अवं एस कोड़ेइं बाएतां छ़ैडी देताईं।”
17 [Er war aber verpflichtet, ihnen an jedem Fest einen (Gefangenen) freizugeben.]
पिलातुस यहूदी केरे फ़सह तिहारेरे मौके पुड़ अक कैदी हथरां छ़डतो थियो।
18 Da schrien sie aber allesamt: »Hinweg mit diesem! Gib uns dagegen Barabbas frei!« –
तैना सारे लोक चिन्डां लगे मारने, “कि एस मैन्हु सज़ा देथ ते बरअब्बा इश्शे लेइ हथरां छ़ड्डा।”
19 dieser saß nämlich wegen eines Aufruhrs, der in der Stadt vorgekommen war, und wegen Mordes im Gefängnis.
बरअब्बा नगर मां गड़बड़ी केरनेरे ते कतलेरे बारे मां पाबंद भोरो थियो।
20 Da redete Pilatus zum zweitenmal auf sie ein, weil er Jesus gern freigeben wollte;
पिलातुसे यीशु हथरां छ़डनेरे इरादे सेइं लोकन दुबारू पुच़्छ़ू।
21 sie aber riefen ihm dagegen zu: »Kreuzige, kreuzige ihn!«
पन तैना लोक मना चिन्डां लगे मारने, “कि तू एस क्रूसे पुड़ च़ाढ़ एस क्रूस पुड़ च़ाढ़।”
22 Zum drittenmal fragte er sie dann: »Was hat denn dieser Mann Böses getan? Ich habe keine todeswürdige Schuld an ihm gefunden! Ich will ihn also geißeln lassen und dann freigeben.«
तैखन पिलातुसे तैन ट्लेइयोवं फेरे फिरी ज़ोवं, “किजो आखर एनी कुन जुर्म कियोरोए? हेरा एसमां एरू कोई सबूत बराँमद न भोवं, कि ए मौतरे सज़ारो हकदार भोए, तैल्हेरेलेइ अवं एस कुटेइतां छ़ैडी देताईं।”
23 Sie aber bestürmten ihn mit lautem Geschrei und verlangten seine Kreuzigung; und ihr Geschrei drang durch.
पन तैना चिन्डां मैरी-मैरी ज़ोने लगे, ए क्रूसे पुड़ च़ाढ़ोरो लोड़ते, ते तैन केरि चिन्डां मारनेरी उमीद पूरी भोइ।
24 So fällte denn Pilatus das Urteil, ihr Verlangen solle erfüllt werden.
बस्सा, पिलातुसे ज़ोवं कि तैन केरे मेरज़रे मुताबिक कियूं गाए।
25 Er gab also den Mann frei, der wegen Aufruhrs und Mordes ins Gefängnis geworfen worden war, wie sie es verlangten; Jesus dagegen gab er ihrem Willen preis.
ते ज़ै मैन्हु हुकुमतरे खलाफ ते खूनेरे जुर्मे मां कैद थियो, ते ज़ैस हथरां छ़डनेरे लेइ तैनेईं दरखुवास कियोरी थी, तै हथरां छ़ड्डो पन यीशु तैन केरि मेर्ज़ी सेइं सिपाही केरे हवाले कियो।
26 Als sie ihn dann (zur Richtstätte) abführten, griffen sie einen gewissen Simon aus Cyrene auf, der vom Felde heimkam, und bürdeten ihm das Kreuz auf, damit er es Jesu nachtrüge.
ज़ैखन तैना यीशु नेइतां च़लोरे थियो, त तैनेईं शमौन कुरेनी ज़ै एक्की ड्लोंवेरां ओरो थियो, ट्लातो ते क्रूस तैस कां छ़ूने जो दित्तू, कि तू ई क्रूसे छ़ुइतां यीशु पत्ती च़ला।
27 Es folgte ihm aber eine große Volksmenge, auch viele Frauen, die um ihn wehklagten und weinten.
ते बड़े लोक तैस पत्ती च़लोरे थिये ते किछ कुआन्शां भी थी ज़ैना यीशुएरे लेइ शौग बनैती थी।
28 Da wandte Jesus sich zu ihnen um und sagte: »Ihr Töchter Jerusalems, weint nicht über mich, weint vielmehr über euch selbst und über eure Kinder!
यीशुए तैन केरे पासे मुड़तां ज़ोवं, “हे यरूशलेम नगरेरी कुइयाव मेरे लेइ लेरां न देथ, बल्के अपने बच्चां केरे लेइ लेरां देथ।
29 Denn wisset wohl: es kommen Tage, an denen man sagen wird: ›Glücklich zu preisen sind die Unfruchtbaren und die Frauen, die nicht Mutter geworden sind und die kein Kind an der Brust genährt haben!‹
किजोकि तैना मुशकिल दिहाड़े एजने बालेन ज़ैखन लोक एन ज़ोले कि, ‘धन आन तैना कुआन्शां ज़ैना बेऔलादन ते बच्चे न पाले।’”
30 Dann wird man anfangen, den Bergen zuzurufen: ›Fallet auf uns!‹ und den Hügeln: ›Bedecket uns!‹
“तैस वक्ते लोक पहाड़न सेइं ज़ोले, ‘असन उन्ढे बिछ़ड़ा ते उच्ची ठारन जो ज़ोले, कि असन छ़पाथ।’
31 Denn wenn man dies am grünen Holze tut, was wird da erst am dürren geschehen?«
किजोकि ज़ैखन तैनेईं सब्ज़ बुट्टे सेइं एन केरू, त शुक्कोरे बुट्टे सेइं कुन न केरेले?”
32 Es wurden aber außerdem noch zwei Verbrecher mit ihm zur Hinrichtung abgeführt.
ते सिपाहेईं दूई होरे मुर्ज़म भी यीशु सेइं साथी च़लवरे थिये ताके तैन भी मारन।
33 Als sie nun an den Platz gekommen waren, der ›Schädel(stätte)‹ heißt, kreuzigten sie dort ihn und die beiden Verbrecher, den einen zu seiner Rechten, den anderen zu seiner Linken.
ज़ैखन तैना तैस ठैरी पुज़े ज़ैस जो “खोपड़ी” ज़ोतन त तैड़ी यीशु क्रूसे पुड़ च़ाढ़ो, ते तैना दूई मुर्ज़मन भी एक्की यीशुएरे देइने पासे ते होरि बांए पासे क्रूसे पुड़ च़ाढ़े।
34 Jesus aber sprach: »Vater, vergib ihnen, denn sie wissen nicht, was sie tun!« Darauf verteilten sie seine Kleidungsstücke unter sich, indem sie das Los darüber warfen;
यीशु ज़ोवं, “हे बाजी एन माफ़ करां एन न ज़ानन् कि एना कुन लोरेम केरने।” ते तैनेईं तैसेरे लिगड़ां केरे लेइ पेरची छ़ेडतां शर्त रख्खू ते एप्पू मांमेइं बंटां।
35 und das Volk stand dabei und sah zu. Es verhöhnten (ihn) aber auch die Mitglieder des Hohen Rates mit den Worten: »Anderen hat er geholfen; so helfe er nun sich selbst, wenn er wirklich Christus, der Gesalbte Gottes, ist, der Auserwählte!«
लोक खड़खड़े एन सब किछ हेरने लोरे थिये ते सरदार ज़ोरे-ज़ोरे सेइं ज़ोते थिये, “एनी होरे त बच़ाए ते अगर ए मसीहे ते परमेशरेरो च़ुनोरे त अपने आपे किजो न बच़ाए।”
36 Auch die Soldaten verspotteten ihn: sie traten hinzu, reichten ihm Essig
सिपाही भी तैस कां एइतां तैसेरी हासी बनाने लगे (किजोकि तै अपनो आप राज़ो बनातो थियो), ते घटया दाछ़ारो रस पीनेरे लेइ तैस देने लगे।
37 und sagten: »Bist du der König der Juden, so hilf dir selbst!«
“ते ज़ोते थिये तू अगर यहूदी केरो राज़ोस त अपनो आप बच़ा!”
38 Über ihm war aber auch eine Inschrift angebracht [in griechischer, lateinischer und hebräischer Schrift]: »Dies ist der König der Juden.«
ते तैस क्रूसे पुड़ यानी यीशुएरे दोग्गे करां बहा अक पखड़ी लिखतां लेवरी थी, ते तैस पुड़ एन लिखेरू थियूं, “ए यहूदी केरो राज़ आए।”
39 Einer aber von den Verbrechern, die da gehenkt waren, schmähte ihn mit den Worten: »Du willst Christus sein? So hilf dir doch selbst und uns!«
तैन दूई डैकू ज़ैना मारे जे तैन मरां एक्के यीशु जो तुहीन केरतां ज़ोवं, “अगर तू मसीह आस त एप्पू भी बंच़ ते असन भी बच़ा।”
40 Da antwortete ihm der andere mit lautem Vorwurf: »Hast du denn nicht einmal Furcht vor Gott, da dich doch derselbe Urteilsspruch getroffen hat?
पन होरे दुइयोवं डैके तैस जो झ़िड़कतां ज़ोवं, “तीं परमेशरेरो भी डर नईं? ज़ै सज़ा तैस मैलने लावरी तीं भी त तैए सज़ा मैलने लोरीए।
41 Und zwar uns beide mit Recht, denn wir empfangen den Lohn für unsere Taten; dieser aber hat nichts Unrechtes getan!«
असन त इन्साफेरे मुताबिक अपने बुरे कम्मां केरि सज़ा मैलने लोरी पन एनी त कोई गलत कम नईं कियेरू।”
42 Dann fuhr er fort: »Jesus, denke an mich, wenn du in deine Königsherrschaft kommst!«
तैखन तैनी ज़ोवं, “हे यीशु ज़ैखन तू अपने राज़्ज़े मां एज्जेलो त मीं भी याद केरां।”
43 Da sagte Jesus zu ihm: »Wahrlich ich sage dir: Heute (noch) wirst du mit mir im Paradiese sein!«
यीशुए तैस जो ज़ोवं, “अवं तीं सेइं सच़ ज़ोताईं कि तू अज़े मीं सेइं साथी स्वर्गे मां भोलो।”
44 Es war nunmehr um die sechste Stunde: da kam eine Finsternis über das ganze Land bis zur neunten Stunde,
दीसारे 12 बज़ेई सारे मुलखे मां आंधरू भोवं, त ट्लेइ बज़न तगर रावं।
45 indem die Sonne ihren Schein verlor; und der Vorhang im Tempel riß mitten entzwei.
दिहाड़ो भी कालो भोव ते मन्दरेरो पड़दो बां देंता बुन तगर फेटतां दूई टुक्ड़े भोइ जे।
46 Da rief Jesus mit lauter Stimme die Worte aus: »Vater, in deine Hände befehle ich meinen Geist!«, und nach diesen Worten verschied er.
यीशुए बड़े ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “हे बाजी अवं अपनि आत्मा तेरे हथ्थे मां सोंफताईं,” ते एन ज़ोइतां यीशुए प्राण दित्ते।
47 Als nun der Hauptmann sah, was geschehen war, pries er Gott und sagte: »Dieser Mann ist wirklich ein Gerechter gewesen!«
ज़ैखन रोमी सूबेदारे एन सब हेरू त परमेशरेरी तारीफ़ केरते ज़ोवं, “ए मैन्हु सच़्च़े धर्मी थियो।”
48 Und die ganze Volksmenge, die zu diesem Schauspiel zusammengekommen war und alles sah, was sich zugetragen hatte, schlug sich an die Brust und kehrte heim.
ते सारे लोक ज़ैना तैड़ी थिये ए अनर्थ हेरतां छाती पिट्टते च़ले जे।
49 Alle seine Bekannten aber standen von ferne, auch die Frauen, die ihm aus Galiläa nachgefolgt waren und dies alles mit ansahen.
पन यीशुएरे सारे दोस्त ते तैना कुआन्शां ज़ैना गलील इलाके मरां यीशुए पत्पती ओरी थी दूर ज़ेरे खेड़ोइतां, ज़ैन किछ भोइ रावरू थियूं सब किछ हेरी रेवरी थी।
50 Und siehe, ein Mann namens Joseph, der ein Mitglied des Hohen Rates war, ein guter und gerechter Mann –
अक मैन्हु थियो, ज़ेसेरू नवं यूसुफ थियूं, तै यहूदी केरि आदालतरो अक मुलाज़म भी थियो, ते अक बड़ो नेक ते धर्मी मैन्हु थियो।
51 er war mit ihrem Beschluß und ihrer Handlungsweise nicht einverstanden gewesen – aus der jüdischen Stadt Arimathäa, der auf das Reich Gottes wartete:
तै बेड्डी आदालत अफसरां केरे फैसलेरे हके मां न थियो। तै यहूदी केरे नगर अरिमतियाह रानेबालो थियो, ते परमेशरेरे राज़्ज़ेरे तलाशी मां थियो।
52 dieser ging zu Pilatus und bat ihn um den Leichnam Jesu.
तैनी पिलातुसे कां गेइतां यीशुएरी लाश मगी।
53 Dann nahm er ihn (vom Kreuz) herab, wickelte ihn in feine Leinwand und legte ihn in ein Grab, das in den Felsen gehauen und in welchem bisher noch niemand beigesetzt worden war.
ते लाश क्रूसे पुड़ेरां ओसैलतां मलमलेरे कपड़े मां पलेटतां ते एक्की कब्री मां रख्खी, ज़ै एक्की शफ़ड़ी मां बनेवरी थी, तैस कब्री मां पेइले कोई लाश न थी रखोरि।
54 Es war aber der Rüsttag, und der Sabbat wollte anbrechen.
तै तियेरारी दिहाड़ी थी ज़ै आरामेरी दिहाड़ी शुरू भोने बाली थी।
55 Die Frauen aber, die ihn aus Galiläa begleitet hatten, waren mitgegangen und hatten sich das Grab und die Beisetzung seines Leichnams angesehen.
ते तैना दूई कुआन्शां ज़ैना गलील इलाके मरां यीशुए पत्पती ओरी थी, यूसुफे पत्पती जेई ते तैनेईं तै कब्र हेरी, कि यीशुएरी लाश एसमां केन्च़रे सेइं रखोरीए।
56 Nachdem sie hierauf (in die Stadt) zurückgekehrt waren, besorgten sie wohlriechende Stoffe und Salben und brachten dann den Sabbat nach der Vorschrift des Gesetzes in der Stille zu.
तैखन तैना अपने घरे वापस आए, ते खुशबूदार चीज़ां ते इत्र तियार कियो ते आरामेरे दिहाड़े मूसेरे कानूनेरे मुताबिक आराम कियो।
