Lukas 21
1 Als er dann aufblickte, sah er, wie die Reichen ihre Gaben in den Opferkasten einlegten.
අථ ධනිලෝකා භාණ්ඩාගාරේ ධනං නික්‍ෂිපන්ති ස තදේව පශ්‍යති,
2 Da sah er auch eine arme Witwe dort zwei Scherflein hineintun
ඒතර්හි කාචිද්දීනා විධවා පණද්වයං නික්‍ෂිපති තද් දදර්ශ|
3 und sagte: »Wahrlich ich sage euch: Diese arme Witwe hat mehr als alle anderen eingelegt;
තතෝ යීශුරුවාච යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි, දරිද්‍රේයං විධවා සර්ව්වේභ්‍යෝධිකං න්‍යක්‍ෂේප්සීත්,
4 denn jene haben alle aus ihrem Überfluß eine Gabe in den Gotteskasten getan, sie aber hat aus ihrer Dürftigkeit alles eingelegt, was sie zum Lebensunterhalt besaß.«
යතෝන්‍යේ ස්වප්‍රාජ්‍යධනේභ්‍ය ඊශ්වරාය කිඤ්චිත් න්‍යක්‍ෂේප්සුඃ, කින්තු දරිද්‍රේයං විධවා දිනයාපනාර්ථං ස්වස්‍ය යත් කිඤ්චිත් ස්ථිතං තත් සර්ව්වං න්‍යක්‍ෂේප්සීත්|
5 Als einige dann vom Tempel sagten, er sei (ein Prachtbau) mit herrlichen Steinen und Weihgeschenken geschmückt, antwortete er:
අපරඤ්ච උත්තමප්‍රස්තරෛරුත්සෘෂ්ටව්‍යෛශ්ච මන්දිරං සුශෝභතේතරාං කෛශ්චිදිත්‍යුක්තේ ස ප්‍රත්‍යුවාච
6 »Was ihr da anschaut – es werden Tage kommen, an denen kein Stein auf dem andern liegen bleibt, der nicht niedergerissen wird.«
යූයං යදිදං නිචයනං පශ්‍යථ, අස්‍ය පාෂාණෛකෝප්‍යන්‍යපාෂාණෝපරි න ස්ථාස්‍යති, සර්ව්වේ භූසාද්භවිෂ්‍යන්ති කාලෝයමායාති|
7 Da richteten sie die Frage an ihn: »Meister, wann wird dies denn geschehen, und welches ist das Anzeichen dafür, wann dies eintreten wird?«
තදා තේ පප්‍රච්ඡුඃ, හේ ගුරෝ ඝටනේදෘශී කදා භවිෂ්‍යති? ඝටනායා ඒතස්‍යසශ්චිහ්නං වා කිං භවිෂ්‍යති?
8 Da antwortete er: »Seht zu, daß ihr nicht irregeführt werdet! Denn viele werden unter meinem Namen kommen und sagen: ›Ich bin es‹, und ›Die Zeit ist nahe!‹ Lauft ihnen nicht nach!
තදා ස ජගාද, සාවධානා භවත යථා යුෂ්මාකං භ්‍රමං කෝපි න ජනයති, ඛීෂ්ටෝහමිත්‍යුක්ත්වා මම නාම්‍රා බහව උපස්ථාස්‍යන්ති ස කාලඃ ප්‍රායේණෝපස්ථිතඃ, තේෂාං පශ්චාන්මා ගච්ඡත|
9 Wenn ihr ferner von Kriegen und Aufständen hört, so laßt euch dadurch nicht erschrecken! Denn das muß zuerst kommen, aber das Ende ist dann noch nicht sogleich da.«
යුද්ධස්‍යෝපප්ලවස්‍ය ච වාර්ත්තාං ශ්‍රුත්වා මා ශඞ්කධ්වං, යතඃ ප්‍රථමම් ඒතා ඝටනා අවශ්‍යං භවිෂ්‍යන්ති කින්තු නාපාතේ යුගාන්තෝ භවිෂ්‍යති|
10 Hierauf fuhr er fort: »Ein Volk wird sich gegen das andere erheben und ein Reich gegen das andere;
අපරඤ්ච කථයාමාස, තදා දේශස්‍ය විපක්‍ෂත්වේන දේශෝ රාජ්‍යස්‍ය විපක්‍ෂත්වේන රාජ්‍යම් උත්ථාස්‍යති,
11 auch gewaltige Erdbeben werden stattfinden und hier und da Hungersnöte und Seuchen; auch schreckhafte Erscheinungen und große Zeichen vom Himmel her werden erfolgen.«
නානාස්ථානේෂු මහාභූකම්පෝ දුර්භික්‍ෂං මාරී ච භවිෂ්‍යන්ති, තථා ව්‍යෝමමණ්ඩලස්‍ය භයඞ්කරදර්ශනාන්‍යශ්චර‍්‍ය්‍යලක්‍ෂණානි ච ප්‍රකාශයිෂ්‍යන්තේ|
12 »Aber ehe alles dies geschieht, wird man Hand an euch legen und euch verfolgen, indem man euch an die Synagogen und Gefängnisse überantwortet und euch vor Könige und Statthalter führt um meines Namens willen.
කින්තු සර්ව්වාසාමේතාසාං ඝටනානාං පූර්ව්වං ලෝකා යුෂ්මාන් ධෘත්වා තාඩයිෂ්‍යන්ති, භජනාලයේ කාරායාඤ්ච සමර්පයිෂ්‍යන්ති මම නාමකාරණාද් යුෂ්මාන් භූපානාං ශාසකානාඤ්ච සම්මුඛං නේෂ්‍යන්ති ච|
13 Da wird euch dann Gelegenheit geboten werden, Zeugnis (für mich) abzulegen.
සාක්‍ෂ්‍යාර්ථම් ඒතානි යුෂ්මාන් ප්‍රති ඝටිෂ්‍යන්තේ|
14 So beherzigt denn (die Warnung) wohl, daß ihr euch nicht im voraus Sorge über die Art eurer Verteidigung machet;
තදා කිමුත්තරං වක්තව්‍යම් ඒතත් න චින්තයිෂ්‍යාම ඉති මනඃසු නිශ්චිතනුත|
15 denn ich selbst werde euch Redegabe und Weisheit verleihen, der alle eure Widersacher nicht zu widerstehen noch zu widersprechen imstande sein sollen.
විපක්‍ෂා යස්මාත් කිමප්‍යුත්තරම් ආපත්තිඤ්ච කර්ත්තුං න ශක්‍ෂ්‍යන්ති තාදෘශං වාක්පටුත්වං ඥානඤ්ච යුෂ්මභ්‍යං දාස්‍යාමි|
16 Ihr werdet aber sogar von Eltern und Geschwistern, von Verwandten und Freunden überantwortet werden, ja man wird manche von euch töten,
කිඤ්ච යූයං පිත්‍රා මාත්‍රා භ්‍රාත්‍රා බන්ධුනා ඥාත්‍යා කුටුම්බේන ච පරකරේෂු සමර්පයිෂ්‍යධ්වේ; තතස්තේ යුෂ්මාකං කඤ්චන කඤ්චන ඝාතයිෂ්‍යන්ති|
17 und ihr werdet allen um meines Namens willen verhaßt sein.
මම නාම්නඃ කාරණාත් සර්ව්වෛ ර්මනුෂ්‍යෛ ර‍්‍යූයම් ඍතීයිෂ්‍යධ්වේ|
18 Doch es soll kein Haar von eurem Haupte verlorengehen:
කින්තු යුෂ්මාකං ශිරඃකේශෛකෝපි න විනංක්‍ෂ්‍යති,
19 durch standhaftes Ausharren werdet ihr euch das Leben gewinnen.«
තස්මාදේව ධෛර‍්‍ය්‍යමවලම්බ්‍ය ස්වස්වප්‍රාණාන් රක්‍ෂත|
20 »Wenn ihr aber Jerusalem von Kriegsheeren umlagert seht, dann erkennet daran, daß seine Zerstörung nahe bevorsteht.
අපරඤ්ච යිරූශාලම්පුරං සෛන්‍යවේෂ්ටිතං විලෝක්‍ය තස්‍යෝච්ඡින්නතායාඃ සමයඃ සමීප ඉත්‍යවගමිෂ්‍යථ|
21 Dann sollen die (Gläubigen) in Judäa ins Gebirge fliehen und die Bewohner (der Hauptstadt) auswandern und die auf dem Lande Wohnenden nicht in die Stadt hineinziehen;
තදා යිහූදාදේශස්ථා ලෝකාඃ පර්ව්වතං පලායන්තාං, යේ ච නගරේ තිෂ්ඨන්ති තේ දේශාන්තරං පලායන්තා, යේ ච ග්‍රාමේ තිෂ්ඨන්ති තේ නගරං න ප්‍රවිශන්තු,
22 denn dies sind die Tage der Vergeltung, damit alles in Erfüllung gehe, was in der Schrift steht.
යතස්තදා සමුචිතදණ්ඩනාය ධර්ම්මපුස්තකේ යානි සර්ව්වාණි ලිඛිතානි තානි සඵලානි භවිෂ්‍යන්ති|
23 Wehe den Frauen, die in jenen Tagen guter Hoffnung sind, und den Müttern, die ein Kind zu nähren haben! Denn große Not wird im Lande herrschen und ein Zorngericht über dieses Volk ergehen;
කින්තු යා යාස්තදා ගර්භවත්‍යඃ ස්තන්‍යදාව්‍යශ්ච තාමාං දුර්ගති ර්භවිෂ්‍යති, යත ඒතාල්ලෝකාන් ප්‍රති කෝපෝ දේශේ ච විෂමදුර්ගති ර්ඝටිෂ්‍යතේ|
24 und sie werden durch die Schärfe des Schwertes fallen und in die Gefangenschaft unter alle Heidenvölker weggeführt werden, und Jerusalem wird von Heiden zertreten werden, bis die Zeiten der Heiden abgelaufen sind.«
වස්තුතස්තු තේ ඛඞ්ගධාරපරිව්වඞ්ගං ලප්ස්‍යන්තේ බද්ධාඃ සන්තඃ සර්ව්වදේශේෂු නායිෂ්‍යන්තේ ච කිඤ්චාන්‍යදේශීයානාං සමයෝපස්ථිතිපර‍්‍ය්‍යන්තං යිරූශාලම්පුරං තෛඃ පදතලෛ ර්දලයිෂ්‍යතේ|
25 »Dann werden Zeichen an Sonne, Mond und Sternen in Erscheinung treten und auf der Erde wird Verzweiflung der Völker in ratloser Angst beim Brausen des Meeres und seines Wogenschwalls herrschen,
සූර‍්‍ය්‍යචන්ද්‍රනක්‍ෂත්‍රේෂු ලක්‍ෂණාදි භවිෂ්‍යන්ති, භුවි සර්ව්වදේශීයානාං දුඃඛං චින්තා ච සින්ධෞ වීචීනාං තර්ජනං ගර්ජනඤ්ච භවිෂ්‍යන්ති|
26 indem Menschen den Geist aufgeben vor Furcht und in banger Erwartung der Dinge, die über den Erdkreis kommen werden; denn (sogar) die Kräfte des Himmels werden in Erschütterung geraten.
භූභෞ භාවිඝටනාං චින්තයිත්වා මනුජා භියාමෘතකල්පා භවිෂ්‍යන්ති, යතෝ ව්‍යෝමමණ්ඩලේ තේජස්විනෝ දෝලායමානා භවිෂ්‍යන්ති|
27 Und hierauf wird man den Menschensohn in einer Wolke kommen sehen mit großer Macht und Herrlichkeit.
තදා පරාක්‍රමේණා මහාතේජසා ච මේඝාරූඪං මනුෂ්‍යපුත්‍රම් ආයාන්තං ද්‍රක්‍ෂ්‍යන්ති|
28 Wenn dies nun zu geschehen beginnt, dann richtet euch auf und hebt eure Häupter empor; denn eure Erlösung naht.«
කින්ත්වේතාසාං ඝටනානාමාරම්භේ සති යූයං මස්තකාන්‍යුත්තෝල්‍ය ඌර්දධ්වං ද්‍රක්‍ෂ්‍යථ, යතෝ යුෂ්මාකං මුක්තේඃ කාලඃ සවිධෝ භවිෂ්‍යති|
29 Er sagte ihnen dann noch ein Gleichnis: »Seht den Feigenbaum und alle anderen Bäume an:
තතස්තේනෛතදෘෂ්ටාන්තකථා කථිතා, පශ්‍යත උඩුම්බරාදිවෘක්‍ෂාණාං
30 sobald sie ausschlagen, erkennt ihr, wenn ihr es seht, von selbst, daß nunmehr der Sommer nahe ist.
නවීනපත්‍රාණි ජාතානීති දෘෂ්ට්වා නිදාවකාල උපස්ථිත ඉති යථා යූයං ඥාතුං ශක්නුථ,
31 So sollt auch ihr, wenn ihr alles dieses eintreten seht, erkennen, daß das Reich Gottes nahe ist.
තථා සර්ව්වාසාමාසාං ඝටනානාම් ආරම්භේ දෘෂ්ටේ සතීශ්වරස්‍ය රාජත්වං නිකටම් ඉත්‍යපි ඥාස්‍යථ|
32 Wahrlich ich sage euch: Dieses Geschlecht wird nicht vergehen, bis alles geschieht.
යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි, විද්‍යමානලෝකානාමේෂාං ගමනාත් පූර්ව්වම් ඒතානි ඝටිෂ්‍යන්තේ|
33 Himmel und Erde werden vergehen, aber meine Worte werden nimmermehr vergehen!«
නභෝභුවෝර්ලෝපෝ භවිෂ්‍යති මම වාක් තු කදාපි ලුප්තා න භවිෂ්‍යති|
34 »Habt aber auf euch selbst acht, daß eure Herzen nicht etwa durch Schlemmerei und Trunkenheit und Sorgen des Lebens beschwert werden und jener Tag euch unvermutet überfalle wie eine Schlinge;
අතඒව විෂමාශනේන පානේන ච සාංමාරිකචින්තාභිශ්ච යුෂ්මාකං චිත්තේෂු මත්තේෂු තද්දිනම් අකස්මාද් යුෂ්මාන් ප්‍රති යථා නෝපතිෂ්ඨති තදර්ථං ස්වේෂු සාවධානාස්තිෂ්ඨත|
35 denn hereinbrechen wird er über alle Bewohner der ganzen Erde.
පෘථිවීස්ථසර්ව්වලෝකාන් ප්‍රති තද්දිනම් උන්මාථ ඉව උපස්ථාස්‍යති|
36 Seid also allezeit wachsam und betet darum, daß ihr die Kraft empfanget, diesem allem, was da kommen soll, zu entrinnen und vor den Menschensohn hinzutreten!«
යථා යූයම් ඒතද්භාවිඝටනා උත්තර්ත්තුං මනුජසුතස්‍ය සම්මුඛේ සංස්ථාතුඤ්ච යෝග්‍යා භවථ කාරණාදස්මාත් සාවධානාඃ සන්තෝ නිරන්තරං ප්‍රාර්ථයධ්වං|
37 Tagsüber war Jesus im Tempel, wo er lehrte; an jedem Abend aber ging er (aus der Stadt) hinaus und übernachtete am sogenannten Ölberg;
අපරඤ්ච ස දිවා මන්දිර උපදිශ්‍ය රාචෛ ජෛතුනාද්‍රිං ගත්වාතිෂ්ඨත්|
38 und das ganze Volk kam schon frühmorgens zu ihm, um ihm im Tempel zuzuhören.
තතඃ ප්‍රත්‍යූෂේ ලාකාස්තත්කථාං ශ්‍රෝතුං මන්දිරේ තදන්තිකම් ආගච්ඡන්|
