3 Mose 2
1 »Wenn aber jemand dem HERRN ein Speisopfer als Opfergabe darbringen will, so muß seine Gabe aus Feinmehl bestehen, das er mit Öl übergießen und zu dem er Weihrauch hinzufügen muß.
Кынд ва адуче чинева Домнулуй ун дар ка жертфэ де мынкаре, дарул луй сэ фие дин флоаря фэиний: сэ тоарне унтделемн песте еа ши сэ адауӂе ши тэмые.
2 Wenn er es dann den Söhnen Aarons, den Priestern, gebracht hat, soll der Priester eine Handvoll davon nehmen, nämlich von dem dargebrachten Feinmehl und Öl samt dem ganzen zugehörigen Weihrauch, und der Priester soll den zum Duftopfer bestimmten Teil auf dem Altar in Rauch aufgehen lassen: so ist es ein Feueropfer zu lieblichem Geruch für den HERRN.
С-о адукэ преоцилор, фиилор луй Аарон; преотул сэ я ун пумн дин ачастэ флоаре а фэиний стропитэ ку унтделемн, ымпреунэ ку тоатэ тэмыя, ши с-о ардэ пе алтар ка жертфэ де адучере аминте. Ачеста есте ун дар де мынкаре де ун мирос плэкут Домнулуй.
3 Was dann von dem Speisopfer noch übrig ist, soll Aaron und seinen Söhnen gehören als etwas Hochheiliges von den Feueropfern des HERRN.
Че ва рэмыне дин дарул ачеста де мынкаре сэ фие ал луй Аарон ши ал фиилор луй; ачеста есте ун лукру прясфынт ынтре жертфеле де мынкаре мистуите де фок ынаинтя Домнулуй.
4 Willst du aber als Opfergabe eines Speisopfers etwas im Ofen Gebackenes darbringen, so muß es aus Feinmehl bereitet sein: ungesäuerte, mit Öl gemengte Kuchen oder ungesäuerte, mit Öl bestrichene Fladen. –
Дакэ вей адуче ка жертфэ де мынкаре ун дар дин чея че се коаче ын куптор, сэ адучь ниште турте недоспите, фэкуте дин флоаре де фэинэ, фрэмынтате ку унтделемн, ши ниште плэчинте недоспите, стропите ку унтделемн.
5 Soll aber deine Opfergabe in einem Speisopfer auf der Platte bestehen, so muß es aus ungesäuertem, mit Öl gemengtem Feinmehl bereitet sein.
Дакэ дарул тэу адус ка жертфэ де мынкаре ва фи о туртэ коаптэ ын тигае, сэ фие фэкутэ дин флоаря фэиний, недоспитэ ши фрэмынтатэ ку унтделемн.
6 Wenn du es dann in Stücke zerbrichst und Öl darübergießest, so ist es ein Speisopfer. –
С-о фрынӂь ын букэць ши сэ торнь унтделемн пе еа; ачеста есте ун дар адус ка жертфэ де мынкаре.
7 Soll deine Opfergabe aber ein in der Pfanne bereitetes Speisopfer sein, so muß es aus Feinmehl mit Öl hergestellt sein.«
Дакэ дарул тэу адус ка жертфэ де мынкаре ва фи о туртэ коаптэ пе грэтар, сэ фие фэкутэ дин флоаря фэиний, фрэмынтатэ ку унтделемн.
8 »Du sollst dann das Speisopfer, das aus diesen Zutaten bereitet ist, dem HERRN hinbringen, und zwar übergebe man es dem Priester, damit der es an den Altar trage.
Дарул де мынкаре фэкут дин ачесте лукрурь сэ-л адучь Домнулуй, ши ануме сэ фие дат преотулуй, каре-л ва адуче пе алтар.
9 Der Priester soll dann von dem Speisopfer den zum Duftopfer bestimmten Teil abheben und diesen auf dem Altar in Rauch aufgehen lassen: so ist es ein Feueropfer zu lieblichem Geruch für den HERRN.
Преотул ва луа дин дарул де мынкаре партя каре требуе адусэ ка адучере аминте ши о ва арде пе алтар. Ачеста есте ун дар адус ка жертфэ де мынкаре, де ун мирос плэкут Домнулуй.
10 Was dann von dem Speisopfer noch übrig ist, soll Aaron und seinen Söhnen gehören als etwas Hochheiliges von den Feueropfern des HERRN. –
Че ва рэмыне дин дарул ачеста де мынкаре сэ фие ал луй Аарон ши ал фиилор луй; ачеста есте ун лукру прясфынт ынтре даруриле мистуите де фок ынаинтя Домнулуй.
11 Kein Speisopfer, das ihr dem HERRN darbringt, darf aus Gesäuertem hergestellt sein; denn aller Sauerteig und aller Honig – davon dürft ihr dem HERRN kein Feueropfer darbringen;
Ничунул дин даруриле пе каре ле вець адуче ка жертфэ де мынкаре ынаинтя Домнулуй сэ ну фие фэкут ку алуат, кэч ну требуе сэ ардець нимик ку алуат сау ку мьере, ка жертфэ де мынкаре мистуитэ де фок ынаинтя Домнулуй.
12 als Erstlingsgabe dürft ihr sie dem HERRN darbringen, aber auf den Altar dürfen sie nicht zum lieblichen Geruch kommen. –
Ка жертфэ де мынкаре дин челе динтый роаде, вець путя сэ ле адучець Домнулуй, дар ка дар де мынкаре де ун мирос плэкут, сэ ну фие адусе пе алтар.
13 Alle deine Gaben aber, die du als Speisopfer darbringst, mußt du gehörig salzen und darfst niemals das Salz des Bundes deines Gottes bei deinen Speisopfern fehlen lassen: zu all deinen Opfergaben mußt du auch Salz darbringen.«
Тоате даруриле тале де мынкаре сэ ле сэрезь ку саре; сэ ну лашь сэ липсяскэ ничодатэ де пе даруриле тале де мынкаре саря, каре есте семнул легэмынтулуй Думнезеулуй тэу; ла тоате даруриле тале де мынкаре сэ адучь саре.
14 »Willst du aber dem HERRN ein Speisopfer von den Erstlingsfrüchten darbringen, so mußt du am Feuer geröstete Ähren (oder) zerstoßene Körner von der frischen Frucht als Speisopfer von deinen Erstlingsfrüchten darbringen.
Дакэ вей адуче Домнулуй ун дар ка жертфэ де мынкаре дин челе динтый роаде, сэ адучь ка дар де мынкаре, дин челе динтый роаде але тале, спиче коапте де курынд, прэжите ла фок ши боабе ной писате.
15 Wenn du Öl daraufgießest und Weihrauch hinzufügst, so ist es ein Speisopfer.
Сэ торнь унтделемн пе еле ши сэ адауӂь ши тэмые; ачеста есте ун дар де мынкаре.
16 Der Priester soll dann den zum Duftopfer bestimmten Teil von ihm – von seinen zerstoßenen Körnern und von seinem Öl – samt dem ganzen zugehörigen Weihrauch in Rauch aufgehen lassen: so ist es ein Feueropfer für den HERRN.«
Преотул сэ ардэ ка адучере аминте о парте дин боабеле писате ши дин унтделемн, ку тоатэ тэмыя. Ачеста есте ун дар адус ка жертфэ де мынкаре, мистуитэ де фок ынаинтя Домнулуй.
