Judas 1
1 Ich, Judas, ein Knecht Jesu Christi und ein Bruder des Jakobus, sende meinen Gruß den Berufenen, die in Gott, dem Vater, geliebt und für Jesus Christus bewahrt sind.
யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தா³ஸோ யாகூபோ³ ப்⁴ராதா யிஹூதா³ஸ்தாதேநேஸ்²வரேண பவித்ரீக்ரு’தாந் யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ரக்ஷிதாம்’ஸ்²சாஹூதாந் லோகாந் ப்ரதி பத்ரம்’ லிக²தி|
2 Barmherzigkeit, Friede und Liebe mögen euch immer reichlicher zuteil werden!
க்ரு’பா ஸா²ந்தி: ப்ரேம ச பா³ஹுல்யரூபேண யுஷ்மாஸ்வதி⁴திஷ்ட²து|
3 Geliebte! Da es mein Herzenswunsch ist, euch über unsere gemeinsame Rettung zu schreiben, fühle ich mich gedrungen, in meiner Zuschrift die Mahnung an euch zu richten, für den Glauben zu kämpfen, der den Heiligen ein für allemal übergeben worden ist.
ஹே ப்ரியா: , ஸாதா⁴ரணபரித்ராணமதி⁴ யுஷ்மாந் ப்ரதி லேகி²தும்’ மம ப³ஹுயத்நே ஜாதே பூர்வ்வகாலே பவித்ரலோகேஷு ஸமர்பிதோ யோ த⁴ர்ம்மஸ்தத³ர்த²ம்’ யூயம்’ ப்ராணவ்யயேநாபி ஸசேஷ்டா ப⁴வதேதி விநயார்த²ம்’ யுஷ்மாந் ப்ரதி பத்ரலேக²நமாவஸ்²யகம் அமந்யே|
4 Es haben sich nämlich gewisse Leute nebenbei eingeschlichen, die schon längst für folgendes Verdammungsurteil aufgeschrieben sind: »Gottlose Leute, welche die Gnade unsers Gottes zur Ausschweifung verkehren und unsern alleinigen Gebieter und Herrn Jesus Christus verleugnen.«
யஸ்மாத்³ ஏதத்³ரூபத³ண்ட³ப்ராப்தயே பூர்வ்வம்’ லிகி²தா: கேசிஜ்ஜநா அஸ்மாந் உபஸ்ரு’ப்தவந்த: , தே (அ)தா⁴ர்ம்மிகலோகா அஸ்மாகம் ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹம்’ த்⁴வஜீக்ரு’த்ய லம்படதாம் ஆசரந்தி, அத்³விதீயோ (அ)தி⁴பதி ர்யோ (அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்தம்’ நாங்கீ³குர்வ்வந்தி|
5 Ich will euch aber daran erinnern – die betreffenden Tatsachen sind euch allerdings sämtlich schon bekannt –, daß der Herr (zuerst) zwar das Volk Israel aus dem Lande Ägypten gerettet, beim zweiten Mal aber die, welche nicht glaubten, vernichtet hat;
தஸ்மாத்³ யூயம்’ புரா யத்³ அவக³தாஸ்தத் புந ர்யுஷ்மாந் ஸ்மாரயிதும் இச்சா²மி, ப²லத: ப்ரபு⁴ரேகக்ரு’த்வ: ஸ்வப்ரஜா மிஸரதே³ஸா²த்³ உத³தா⁴ர யத் தத: பரம் அவிஸ்²வாஸிநோ வ்யநாஸ²யத்|
6 daß er ferner die Engel, die ihren Herrschaftsbereich nicht bewahrt, sondern ihre eigene Wohnstätte verlassen hatten, für den großen Gerichtstag mit ewigen Fesseln in der Finsternis drunten verwahrt hat. (aïdios g126)
யே ச ஸ்வர்க³தூ³தா: ஸ்வீயகர்த்ரு’த்வபதே³ ந ஸ்தி²த்வா ஸ்வவாஸஸ்தா²நம்’ பரித்யக்தவந்தஸ்தாந் ஸ மஹாதி³நஸ்ய விசாரார்த²ம் அந்த⁴காரமயே (அ)த⁴: ஸ்தா²நே ஸதா³ஸ்தா²யிபி⁴ ர்ப³ந்த⁴நைரப³த்⁴நாத்| (aïdios g126)
7 Wie Sodom und Gomorrha nebst den umliegenden Städten, die in gleicher Weise wie diese in Unzucht gelebt und (Wesen von) andersartigem Fleisch nachgestellt haben, stehen sie als warnendes Beispiel da, indem sie die Strafe ewigen Feuers zu erleiden haben. (aiōnios g166)
அபரம்’ ஸிதோ³மம் அமோரா தந்நிகடஸ்த²நக³ராணி சைதேஷாம்’ நிவாஸிநஸ்தத்ஸமரூபம்’ வ்யபி⁴சாரம்’ க்ரு’தவந்தோ விஷமமைது²நஸ்ய சேஷ்டயா விபத²ம்’ க³தவந்தஸ்²ச தஸ்மாத் தாந்யபி த்³ரு’ஷ்டாந்தஸ்வரூபாணி பூ⁴த்வா ஸதா³தநவஹ்நிநா த³ண்ட³ம்’ பு⁴ஞ்ஜதே| (aiōnios g166)
8 Trotzdem beflecken sich auch diese Leute in ihren Träumereien fleischlich in gleicher Weise, erkennen keine Herrschermacht an und lästern Herrlichkeiten.
ததை²வேமே ஸ்வப்நாசாரிணோ(அ)பி ஸ்வஸ²ரீராணி கலங்கயந்தி ராஜாதீ⁴நதாம்’ ந ஸ்வீகுர்வ்வந்த்யுச்சபத³ஸ்தா²ந் நிந்த³ந்தி ச|
9 Dagegen hat der Erzengel Michael, als er mit dem Teufel um den Leichnam Moses stritt und einen Wortwechsel mit ihm führte, kein lästerndes Urteil über ihn auszusprechen gewagt, sondern (nur) gesagt: »Der Herr wolle dich zur Ruhe verweisen!«
கிந்து ப்ரதா⁴நதி³வ்யதூ³தோ மீகா²யேலோ யதா³ மூஸஸோ தே³ஹே ஸ²யதாநேந விவத³மாந: ஸமபா⁴ஷத ததா³ திஸ்மந் நிந்தா³ரூபம்’ த³ண்ட³ம்’ ஸமர்பயிதும்’ ஸாஹஸம்’ ந க்ரு’த்வாகத²யத் ப்ரபு⁴ஸ்த்வாம்’ ப⁴ர்த்ஸயதாம்’|
10 Diese Leute dagegen schmähen, was sie gar nicht kennen; worauf sie sich aber nach ihrer natürlichen Veranlagung wie die vernunftlosen Tiere verstehen, darin richten sie sich zugrunde.
கிந்த்விமே யந்ந பு³த்⁴யந்தே தந்நிந்த³ந்தி யச்ச நிர்ப்³போ³த⁴பஸ²வ இவேந்த்³ரியைரவக³ச்ச²ந்தி தேந நஸ்²யந்தி|
11 Wehe ihnen! Sie sind auf dem Wege Kains gegangen, haben sich aus Gewinnsucht in die Verirrung Bileams verstricken lassen und sich durch ihre Auflehnung wie einst Korah ins Verderben gestürzt.
தாந் தி⁴க், தே காபி³லோ மார்கே³ சரந்தி பாரிதோஷிகஸ்யாஸா²தோ பி³லியமோ ப்⁴ராந்திமநுதா⁴வந்தி கோரஹஸ்ய து³ர்ம்முக²த்வேந விநஸ்²யந்தி ச|
12 Dies sind die Leute, die bei euren Liebesmahlen als Schmutzflecken ohne Scheu mitschmausen und es sich dabei wohl sein lassen; regenlose Wolken sind sie, die von Winden vorübergetrieben werden, spätherbstlich kahle, fruchtlose, zweimal abgestorbene, entwurzelte Bäume,
யுஷ்மாகம்’ ப்ரேமபோ⁴ஜ்யேஷு தே விக்⁴நஜநகா ப⁴வந்தி, ஆத்மம்ப⁴ரயஸ்²ச பூ⁴த்வா நிர்லஜ்ஜயா யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ பு⁴ஞ்ஜதே| தே வாயுபி⁴ஸ்²சாலிதா நிஸ்தோயமேகா⁴ ஹேமந்தகாலிகா நிஷ்ப²லா த்³வி ர்ம்ரு’தா உந்மூலிதா வ்ரு’க்ஷா: ,
13 wilde Meereswogen, die ihre eigenen Schändlichkeiten ausschäumen, Irrsterne, denen die dunkelste Finsternis in (alle) Ewigkeit aufbewahrt ist. (aiōn g165)
ஸ்வகீயலஜ்ஜாபே²ணோத்³வமகா: ப்ரசண்டா³: ஸாமுத்³ரதரங்கா³: ஸதா³காலம்’ யாவத் கோ⁴ரதிமிரபா⁴கீ³நி ப்⁴ரமணகாரீணி நக்ஷத்ராணி ச ப⁴வந்தி| (aiōn g165)
14 Nun, auch diesen Leuten gilt die Weissagung, die Henoch, der siebte Nachkomme Adams, ausgesprochen hat mit den Worten: »Siehe, gekommen ist der Herr inmitten seiner heiligen Zehntausende,
ஆத³மத: ஸப்தம: புருஷோ யோ ஹநோக: ஸ தாநுத்³தி³ஸ்²ய ப⁴விஷ்யத்³வாக்யமித³ம்’ கதி²தவாந், யதா², பஸ்²ய ஸ்வகீயபுண்யாநாம் அயுதை ர்வேஷ்டித: ப்ரபு⁴: |
15 um Gericht über alle zu halten und um alle Gottlosen zu bestrafen wegen aller ihrer gottlosen Taten, mit denen sie gefrevelt haben, und wegen aller frechen Reden, die sie als gottlose Sünder gegen ihn geführt haben.«
ஸர்வ்வாந் ப்ரதி விசாராஜ்ஞாஸாத⁴நாயாக³மிஷ்யதி| ததா³ சாதா⁴ர்ம்மிகா: ஸர்வ்வே ஜாதா யைரபராதி⁴ந: | வித⁴ர்ம்மகர்ம்மணாம்’ தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாமேவ காரணாத்| ததா² தத்³வைபரீத்யேநாப்யத⁴ர்ம்மாசாரிபாபிநாம்’| உக்தகடோ²ரவாக்யாநாம்’ ஸர்வ்வேஷாமபி காரணாத்| பரமேஸே²ந தோ³ஷித்வம்’ தேஷாம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதே||
16 Dies sind die mißvergnügten Leute, die über ihr Geschick stets murren, obwohl sie nach ihren Lüsten wandeln, Leute, deren Mund hochfahrende Reden führt, während sie da, wo es ihren Vorteil gilt, hochstehenden Personen huldigen.
தே வாக்கலஹகாரிண: ஸ்வபா⁴க்³யநிந்த³கா: ஸ்வேச்சா²சாரிணோ த³ர்பவாதி³முக²விஸி²ஷ்டா லாபா⁴ர்த²ம்’ மநுஷ்யஸ்தாவகாஸ்²ச ஸந்தி|
17 Ihr aber, Geliebte, bleibet der Worte eingedenk, welche die Apostel unsers Herrn Jesus Christus vormals geredet haben;
கிந்து ஹே ப்ரியதமா: , அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரிதை ர்யத்³ வாக்யம்’ பூர்வ்வம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ கதி²தம்’ தத் ஸ்மரத,
18 sie haben euch (immer wieder) verkündet: »In der Endzeit werden Spötter auftreten, die nach ihren der Gottlosigkeit zugewandten Lüsten wandeln.«
ப²லத: ஸே²ஷஸமயே ஸ்வேச்சா²தோ (அ)த⁴ர்ம்மாசாரிணோ நிந்த³கா உபஸ்தா²ஸ்யந்தீதி|
19 Dies sind die Leute, welche Spaltungen hervorrufen, seelische Menschen, die den (heiligen) Geist nicht haben.
ஏதே லோகா: ஸ்வாந் ப்ரு’த²க் குர்வ்வந்த: ஸாம்’ஸாரிகா ஆத்மஹீநாஸ்²ச ஸந்தி|
20 Ihr aber, Geliebte, erbauet euch auf eurem hochheiligen Glaubensgrunde, betet im heiligen Geiste
கிந்து ஹே ப்ரியதமா: , யூயம்’ ஸ்வேஷாம் அதிபவித்ரவிஸ்²வாஸே நிசீயமாநா: பவித்ரேணாத்மநா ப்ரார்த²நாம்’ குர்வ்வந்த
21 und bewahret euch dadurch in der Liebe Gottes, voll zuversichtlichen Wartens auf die Barmherzigkeit unsers Herrn Jesus Christus, (die euch) zum ewigen Leben (führen wird)! (aiōnios g166)
ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரேம்நா ஸ்வாந் ரக்ஷத, அநந்தஜீவநாய சாஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய க்ரு’பாம்’ ப்ரதீக்ஷத்⁴வம்’| (aiōnios g166)
22 Und mit den einen, die sich in Zweifeln befinden, habt Mitleid:
அபரம்’ யூயம்’ விவிச்ய காம்’ஸ்²சித்³ அநுகம்பத்⁴வம்’
23 reißt sie aus dem Feuer heraus und rettet sie so! Mit den anderen dagegen habt Mitleid in Furcht, indem ihr sogar das Kleid (an ihnen) verabscheut, das vom Fleisch her beschmutzt ist!
காம்’ஸ்²சித்³ அக்³நித உத்³த்⁴ரு’த்ய ப⁴யம்’ ப்ரத³ர்ஸ்²ய ரக்ஷத, ஸா²ரீரிகபா⁴வேந கலங்கிதம்’ வஸ்த்ரமபி ரு’தீயத்⁴வம்’|
24 Dem aber, der euch vor allem Straucheln zu bewahren und euch unsträflich mit Frohlocken vor das Angesicht seiner Herrlichkeit hinzustellen vermag,
அபரஞ்ச யுஷ்மாந் ஸ்க²லநாத்³ ரக்ஷிதும் உல்லாஸேந ஸ்வீயதேஜஸ: ஸாக்ஷாத் நிர்த்³தோ³ஷாந் ஸ்தா²பயிதுஞ்ச ஸமர்தோ²
25 ihm, dem alleinigen Gott, der durch unsern Herrn Jesus Christus unser Retter ist – ihm gebührt Herrlichkeit und Erhabenheit, Macht und Gewalt (wie) vor aller Weltzeit, (so) auch jetzt und in alle Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
யோ (அ)ஸ்மாகம் அத்³விதீயஸ்த்ராணகர்த்தா ஸர்வ்வஜ்ஞ ஈஸ்²வரஸ்தஸ்ய கௌ³ரவம்’ மஹிமா பராக்ரம: கர்த்ரு’த்வஞ்சேதா³நீம் அநந்தகாலம்’ யாவத்³ பூ⁴யாத்| ஆமேந்| (aiōn g165)
