Johannes 9
1 Im Vorübergehen sah er alsdann einen Mann, der von Geburt an blind war.
தத: பரம்’ யீஸு²ர்க³ச்ச²ந் மார்க³மத்⁴யே ஜந்மாந்த⁴ம்’ நரம் அபஸ்²யத்|
2 Da fragten ihn seine Jünger: »Rabbi, wer hat gesündigt, dieser Mann oder seine Eltern, daß er als Blinder geboren worden ist?«
தத: ஸி²ஷ்யாஸ்தம் அப்ரு’ச்ச²ந் ஹே கு³ரோ நரோயம்’ ஸ்வபாபேந வா ஸ்வபித்ரா: பாபேநாந்தோ⁴(அ)ஜாயத?
3 Jesus antwortete: »Weder dieser hat gesündigt noch seine Eltern; sondern (dazu ist es geschehen) damit das Wirken Gottes an ihm offenbar würde.
தத: ஸ ப்ரத்யுதி³தவாந் ஏதஸ்ய வாஸ்ய பித்ரோ: பாபாத்³ ஏதாத்³ரு’ஸோ²பூ⁴த³ இதி நஹி கிந்த்வநேந யதே²ஸ்²வரஸ்ய கர்ம்ம ப்ரகாஸ்²யதே தத்³தே⁴தோரேவ|
4 Wir müssen die Werke dessen wirken, der mich gesandt hat, solange es Tag ist; es kommt die Nacht, in der niemand wirken kann.
தி³நே திஷ்ட²தி மத்ப்ரேரயிது: கர்ம்ம மயா கர்த்தவ்யம்’ யதா³ கிமபி கர்ம்ம ந க்ரியதே தாத்³ரு’ஸீ² நிஸா²க³ச்ச²தி|
5 Solange ich in der Welt bin, bin ich das Licht der Welt.«
அஹம்’ யாவத்காலம்’ ஜக³தி திஷ்டா²மி தாவத்காலம்’ ஜக³தோ ஜ்யோதி: ஸ்வரூபோஸ்மி|
6 Nach diesen Worten spie er auf den Boden, stellte mit dem Speichel einen Teig her, legte dem Blinden den Teig auf die Augen
இத்யுக்த்தா பூ⁴மௌ நிஷ்டீ²வம்’ நிக்ஷிப்ய தேந பங்கம்’ க்ரு’தவாந்
7 und sagte zu ihm: »Gehe hin, wasche dich im Teiche Siloah!« – Das heißt übersetzt ›Abgesandter‹. – Da ging er hin, wusch sich und kam sehend zurück.
பஸ்²சாத் தத்பங்கேந தஸ்யாந்த⁴ஸ்ய நேத்ரே ப்ரலிப்ய தமித்யாதி³ஸ²த் க³த்வா ஸி²லோஹே (அ)ர்தா²த் ப்ரேரிதநாம்நி ஸரஸி ஸ்நாஹி| ததோந்தோ⁴ க³த்வா தத்ராஸ்நாத் தத: ப்ரந்நசக்ஷு ர்பூ⁴த்வா வ்யாகு⁴ட்யாகா³த்|
8 Nun sagten die Nachbarn und die Leute, die ihn früher als Bettler gesehen hatten: »Ist dieser nicht der Mann, der früher dasaß und bettelte?«
அபரஞ்ச ஸமீபவாஸிநோ லோகா யே ச தம்’ பூர்வ்வமந்த⁴ம் அபஸ்²யந் தே ப³க்த்தும் ஆரப⁴ந்த யோந்த⁴லோகோ வர்த்மந்யுபவிஸ்²யாபி⁴க்ஷத ஸ ஏவாயம்’ ஜந: கிம்’ ந ப⁴வதி?
9 Die einen sagten: »Ja, er ist’s«; andere meinten: »Nein, er sieht ihm nur ähnlich«; er selbst aber sagte: »Ja, ich bin’s.«
கேசித³வத³ந் ஸ ஏவ கேசித³வோசந் தாத்³ரு’ஸோ² ப⁴வதி கிந்து ஸ ஸ்வயமப்³ரவீத் ஸ ஏவாஹம்’ ப⁴வாமி|
10 Da fragten sie ihn: »Auf welche Weise sind dir denn die Augen aufgetan worden?«
அதஏவ தே (அ)ப்ரு’ச்ச²ந் த்வம்’ கத²ம்’ த்³ரு’ஷ்டிம்’ பாப்தவாந்?
11 Er antwortete: »Der Mann, der Jesus heißt, stellte einen Teig her, strich ihn mir auf die Augen und sagte zu mir: ›Gehe hin an den Siloahteich und wasche dich dort!‹ Da ging ich hin, wusch mich und konnte sehen.«
தத: ஸோவத³த்³ யீஸ²நாமக ஏகோ ஜநோ மம நயநே பங்கேந ப்ரலிப்ய இத்யாஜ்ஞாபயத் ஸி²லோஹகாஸாரம்’ க³த்வா தத்ர ஸ்நாஹி| ததஸ்தத்ர க³த்வா மயி ஸ்நாதே த்³ரு’ஷ்டிமஹம்’ லப்³த⁴வாந்|
12 Sie fragten ihn nun: »Wo ist der Mann?« Er antwortete: »Das weiß ich nicht.«
ததா³ தே (அ)வத³ந் ஸ புமாந் குத்ர? தேநோக்த்தம்’ நாஹம்’ ஜாநாமி|
13 Man führte ihn nun zu den Pharisäern, ihn, den ehemals Blinden.
அபரம்’ தஸ்மிந் பூர்வ்வாந்தே⁴ ஜநே பி²ரூஸி²நாம்’ நிகடம் ஆநீதே ஸதி பி²ரூஸி²நோபி தமப்ரு’ச்ச²ந் கத²ம்’ த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்தோஸி?
14 Es war aber (gerade) Sabbat an dem Tage gewesen, an dem Jesus den Teig hergestellt und ihm die Augen aufgetan hatte.
தத: ஸ கதி²தவாந் ஸ பங்கேந மம நேத்ரே (அ)லிம்பத் பஸ்²சாத்³ ஸ்நாத்வா த்³ரு’ஷ்டிமலபே⁴|
15 Da fragten ihn nochmals auch die Pharisäer, wie er sehend geworden sei, und er antwortete ihnen: »Er hat mir einen Teig auf die Augen gelegt, ich habe mich dann gewaschen und kann nun sehen.«
கிந்து யீஸு² ர்விஸ்²ராமவாரே கர்த்³த³மம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய நயநே ப்ரஸந்நே(அ)கரோத்³ இதிகாரணாத் கதிபயபி²ரூஸி²நோ(அ)வத³ந்
16 Da sagten einige von den Pharisäern: »Der betreffende Mensch ist nicht von Gott her, weil er den Sabbat nicht hält«; andere dagegen meinten: »Wie könnte ein sündiger Mensch derartige Wunderzeichen tun?« So bestand eine Meinungsverschiedenheit unter ihnen.
ஸ புமாந் ஈஸ்²வராந்ந யத: ஸ விஸ்²ராமவாரம்’ ந மந்யதே| ததோந்யே கேசித் ப்ரத்யவத³ந் பாபீ புமாந் கிம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி?
17 Sie fragten also den Blindgeborenen aufs neue: »Was sagst du denn von ihm? Dir hat er doch die Augen aufgetan.« Jener antwortete: »Er ist ein Prophet.«
இத்த²ம்’ தேஷாம்’ பரஸ்பரம்’ பி⁴ந்நவாக்யத்வம் அப⁴வத்| பஸ்²சாத் தே புநரபி தம்’ பூர்வ்வாந்த⁴ம்’ மாநுஷம் அப்ராக்ஷு: யோ ஜநஸ்தவ சக்ஷுஷீ ப்ரஸந்நே க்ரு’தவாந் தஸ்மிந் த்வம்’ கிம்’ வத³ஸி? ஸ உக்த்தவாந் ஸ ப⁴விஸ²த்³வாதீ³|
18 Die Juden wollten nun von ihm nicht glauben, daß er blind gewesen und sehend geworden sei, bis sie schließlich die Eltern des Sehendgewordenen riefen
ஸ த்³ரு’ஷ்டிம் ஆப்தவாந் இதி யிஹூதீ³யாஸ்தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்தஸ்ய ஜநஸ்ய பித்ரோ ர்முகா²த்³ அஸ்²ருத்வா ந ப்ரத்யயந்|
19 und sie fragten: »Ist dies euer Sohn, der, wie ihr behauptet, blind geboren worden ist? Wie kommt es denn, daß er jetzt sehen kann?«
அதஏவ தே தாவப்ரு’ச்ச²ந் யுவயோ ர்யம்’ புத்ரம்’ ஜந்மாந்த⁴ம்’ வத³த²: ஸ கிமயம்’? தர்ஹீதா³நீம்’ கத²ம்’ த்³ரஷ்டும்’ ஸ²க்நோதி?
20 Da antworteten seine Eltern: »Wir wissen, daß dies unser Sohn ist und daß er als Blinder geboren worden ist;
ததஸ்தஸ்ய பிதரௌ ப்ரத்யவோசதாம் அயம் ஆவயோ: புத்ர ஆ ஜநேரந்த⁴ஸ்²ச தத³ப்யாவாம்’ ஜாநீவ:
21 wie es aber kommt, daß er jetzt sehen kann, das wissen wir nicht, und wer ihm die Augen geöffnet hat, wissen wir auch nicht. Befragt ihn selbst darüber: er ist alt genug; er wird selbst Auskunft über sich geben.«
கிந்த்வது⁴நா கத²ம்’ த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்தவாந் ததா³வாம்’ ந் ஜாநீவ: கோஸ்ய சக்ஷுஷீ ப்ரஸந்நே க்ரு’தவாந் தத³பி ந ஜாநீவ ஏஷ வய: ப்ராப்த ஏநம்’ ப்ரு’ச்ச²த ஸ்வகதா²ம்’ ஸ்வயம்’ வக்ஷ்யதி|
22 Das sagten seine Eltern, weil sie sich vor den Juden fürchteten; denn die Juden hatten bereits miteinander abgemacht, daß, wenn jemand Jesus als den Messias anerkenne, er in den Bann getan werden solle.
யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴யாத் தஸ்ய பிதரௌ வாக்யமித³ம் அவத³தாம்’ யத: கோபி மநுஷ்யோ யதி³ யீஸு²ம் அபி⁴ஷிக்தம்’ வத³தி தர்ஹி ஸ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாத்³ தூ³ரீகாரிஷ்யதே யிஹூதீ³யா இதி மந்த்ரணாம் அகுர்வ்வந்
23 Aus diesem Grunde sagten seine Eltern: »Er ist alt genug: fragt ihn selbst!«
அதஸ்தஸ்ய பிதரௌ வ்யாஹரதாம் ஏஷ வய: ப்ராப்த ஏநம்’ ப்ரு’ச்ச²த|
24 So ließen sie denn den Mann, der blind gewesen war, zum zweitenmal rufen und sagten zu ihm: »Gib Gott die Ehre! Wir wissen, daß dieser Mensch ein Sünder ist.«
ததா³ தே புநஸ்²ச தம்’ பூர்வ்வாந்த⁴ம் ஆஹூய வ்யாஹரந் ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் வத³ ஏஷ மநுஷ்ய: பாபீதி வயம்’ ஜாநீம: |
25 Da antwortete jener: »Ob er ein Sünder ist, weiß ich nicht; eins aber weiß ich, daß ich blind gewesen bin und jetzt sehen kann.«
ததா³ ஸ உக்த்தவாந் ஸ பாபீ ந வேதி நாஹம்’ ஜாநே பூர்வாமந்த⁴ ஆஸமஹம் அது⁴நா பஸ்²யாமீதி மாத்ரம்’ ஜாநாமி|
26 Da fragten sie ihn noch einmal: »Was hat er mit dir vorgenommen? Auf welche Weise hat er dir die Augen aufgetan?«
தே புநரப்ரு’ச்ச²ந் ஸ த்வாம்’ ப்ரதி கிமகரோத்? கத²ம்’ நேத்ரே ப்ரஸந்நே (அ)கரோத்?
27 Er antwortete ihnen: »Ich habe es euch schon einmal gesagt, doch ihr habt nicht darauf gehört; warum wollt ihr es noch einmal hören? Wollt etwa auch ihr seine Jünger werden?«
தத: ஸோவாதீ³த்³ ஏகக்ரு’த்வோகத²யம்’ யூயம்’ ந ஸ்²ரு’ணுத² தர்ஹி குத: புந: ஸ்²ரோதும் இச்ச²த²? யூயமபி கிம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யா ப⁴விதும் இச்ச²த²?
28 Da schmähten sie ihn und sagten: »Du bist ein Jünger von ihm, wir aber sind Jünger von Mose.
ததா³ தே தம்’ திரஸ்க்ரு’த்ய வ்யாஹரந் த்வம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யோ வயம்’ மூஸா: ஸி²ஷ்யா: |
29 Wir wissen, daß Gott zu Mose geredet hat; von diesem aber wissen wir nicht, woher er stammt.«
மூஸாவக்த்ரேணேஸ்²வரோ ஜகா³த³ தஜ்ஜாநீம: கிந்த்வேஷ குத்ரத்யலோக இதி ந ஜாநீம: |
30 Der Mann gab ihnen zur Antwort: »Darin liegt eben das Verwunderliche, daß ihr nicht wißt, woher er stammt, und mir hat er doch die Augen aufgetan.
ஸோவத³த்³ ஏஷ மம லோசநே ப்ரஸந்நே (அ)கரோத் ததா²பி குத்ரத்யலோக இதி யூயம்’ ந ஜாநீத² ஏதத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம்’ ப⁴வதி|
31 Wir wissen, daß Gott Sünder nicht erhört, sondern nur wenn jemand gottesfürchtig ist und seinen Willen tut, den erhört er.
ஈஸ்²வர: பாபிநாம்’ கதா²ம்’ ந ஸ்²ரு’ணோதி கிந்து யோ ஜநஸ்தஸ்மிந் ப⁴க்திம்’ க்ரு’த்வா ததி³ஷ்டக்ரியாம்’ கரோதி தஸ்யைவ கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணோதி ஏதத்³ வயம்’ ஜாநீம: |
32 Von der Weltzeit an hat man noch nicht vernommen, daß jemand einem Blindgeborenen die Augen aufgetan hat. (aiōn g165)
கோபி மநுஷ்யோ ஜந்மாந்தா⁴ய சக்ஷுஷீ அத³தா³த் ஜக³தா³ரம்பா⁴த்³ ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ கோபி கதா³பி நாஸ்²ரு’ணோத்| (aiōn g165)
33 Wenn dieser Mann nicht von Gott her wäre, so vermöchte er nichts zu tun.«
அஸ்மாத்³ ஏஷ மநுஷ்யோ யதீ³ஸ்²வராந்நாஜாயத தர்ஹி கிஞ்சித³பீத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ நாஸ²க்நோத்|
34 Sie antworteten ihm: »Du bist ganz in Sünden geboren, und du willst uns Lehren geben?« Und sie stießen ihn (aus der Gemeinde der Gesetzesfrommen) aus.
தே வ்யாஹரந் த்வம்’ பாபாத்³ அஜாயதா²: கிமஸ்மாந் த்வம்’ ஸி²க்ஷயஸி? பஸ்²சாத்தே தம்’ ப³ஹிரகுர்வ்வந்|
35 Jesus erfuhr von seiner Ausstoßung und sagte zu ihm, als er ihn antraf: »Glaubst du an den Sohn Gottes?«
தத³நந்தரம்’ யிஹூதீ³யை: ஸ ப³ஹிரக்ரியத யீஸு²ரிதி வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா தம்’ ஸாக்ஷாத் ப்ராப்ய ப்ரு’ஷ்டவாந் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரே த்வம்’ விஸ்²வஸிஷி?
36 Jener gab zur Antwort: »Herr, wer ist denn das? Ich möchte gern an ihn glauben.«
ததா³ ஸ ப்ரத்யவோசத் ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ கோ யத் தஸ்மிந்நஹம்’ விஸ்²வஸிமி?
37 Jesus antwortete ihm: »Du hast ihn gesehen, und der mit dir redet, der ist es!«
ததோ யீஸு²: கதி²தவாந் த்வம்’ தம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந் த்வயா ஸாகம்’ ய: கத²ம்’ கத²யதி ஸஏவ ஸ: |
38 Jener sagte: »Ich glaube, Herr!« und warf sich vor ihm nieder.
ததா³ ஹே ப்ரபோ⁴ விஸ்²வஸிமீத்யுக்த்வா ஸ தம்’ ப்ரணாமத்|
39 Nun sagte Jesus: »Zu einer Scheidung bin ich in diese Welt gekommen: die Nichtsehenden sollen sehen können und die Sehenden blind werden.«
பஸ்²சாத்³ யீஸு²: கதி²தவாந் நயநஹீநா நயநாநி ப்ராப்நுவந்தி நயநவந்தஸ்²சாந்தா⁴ ப⁴வந்தீத்யபி⁴ப்ராயேண ஜக³தா³ஹம் ஆக³ச்ச²ம்|
40 Dies hörten einige von den Pharisäern, die sich in seiner Nähe befanden, und fragten ihn: »Sind wir etwa auch blind?«
ஏதத் ஸ்²ருத்வா நிகடஸ்தா²: கதிபயா: பி²ரூஸி²நோ வ்யாஹரந் வயமபி கிமந்தா⁴: ?
41 Jesus antwortete ihnen: »Wäret ihr blind, so hättet ihr keine Sünde; nun ihr aber behauptet: ›Wir sind sehend‹, so bleibt eure Sünde!«
ததா³ யீஸு²ரவாதீ³த்³ யத்³யந்தா⁴ அப⁴வத தர்ஹி பாபாநி நாதிஷ்ட²ந் கிந்து பஸ்²யாமீதி வாக்யவத³நாத்³ யுஷ்மாகம்’ பாபாநி திஷ்ட²ந்தி|
