Johannes 8
1 Jesus aber begab sich an den Ölberg.
ப்ரத்யூஷே யீஸு²: பநர்மந்தி³ரம் ஆக³ச்ச²த்
2 Am folgenden Morgen jedoch fand er sich wieder im Tempel ein, und das gesamte Volk kam zu ihm; er setzte sich dann und lehrte sie.
தத: ஸர்வ்வேஷு லோகேஷு தஸ்ய ஸமீப ஆக³தேஷு ஸ உபவிஸ்²ய தாந் உபதே³ஷ்டும் ஆரப⁴த|
3 Da führten die Schriftgelehrten und Pharisäer eine Frau herbei, die beim Ehebruch ergriffen worden war, stellten sie in die Mitte
ததா³ அத்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஞ்ச வ்யபி⁴சாரகர்ம்மணி த்⁴ரு’தம்’ ஸ்த்ரியமேகாம் ஆநிய ஸர்வ்வேஷாம்’ மத்⁴யே ஸ்தா²பயித்வா வ்யாஹரந்
4 und sagten zu ihm: »Meister, diese Frau ist auf frischer Tat beim Ehebruch ergriffen worden.
ஹே கு³ரோ யோஷிதம் இமாம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம குர்வ்வாணாம்’ லோகா த்⁴ரு’தவந்த: |
5 Nun hat Mose uns im Gesetz geboten, solche Frauen zu steinigen. Was sagst nun du dazu?«
ஏதாத்³ரு’ஸ²லோகா: பாஷாணாகா⁴தேந ஹந்தவ்யா இதி விதி⁴ர்மூஸாவ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தோஸ்தி கிந்து ப⁴வாந் கிமாதி³ஸ²தி?
6 Dies sagten sie aber, um ihn zu versuchen, damit sie einen Grund zur Anklage gegen ihn hätten. Jesus aber bückte sich nieder und schrieb mit dem Finger auf den Erdboden.
தே தமபவதி³தும்’ பரீக்ஷாபி⁴ப்ராயேண வாக்யமித³ம் அப்ரு’ச்ச²ந் கிந்து ஸ ப்ரஹ்வீபூ⁴ய பூ⁴மாவங்க³ல்யா லேகி²தும் ஆரப⁴த|
7 Als sie aber ihre Frage an ihn mehrfach wiederholten, richtete er sich auf und sagte zu ihnen: »Wer unter euch ohne Sünde ist, werfe den ersten Stein auf sie!«
ததஸ்தை: புந: புந: ப்ரு’ஷ்ட உத்தா²ய கதி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே யோ ஜநோ நிரபராதீ⁴ ஸஏவ ப்ரத²மம் ஏநாம்’ பாஷாணேநாஹந்து|
8 Hierauf bückte er sich aufs neue und schrieb auf dem Erdboden weiter.
பஸ்²சாத் ஸ புநஸ்²ச ப்ரஹ்வீபூ⁴ய பூ⁴மௌ லேகி²தும் ஆரப⁴த|
9 Als aber jene das gehört hatten, gingen sie einer nach dem andern weg, die Ältesten zuerst bis zu den Letzten, und Jesus blieb allein zurück mit der Frau, die in der Mitte stand.
தாம்’ கத²ம்’ ஸ்²ருத்வா தே ஸ்வஸ்வமநஸி ப்ரபோ³த⁴ம்’ ப்ராப்ய ஜ்யேஷ்டா²நுக்ரமம்’ ஏகைகஸ²: ஸர்வ்வே ப³ஹிரக³ச்ச²ந் ததோ யீஸு²ரேகாகீ தயக்த்தோப⁴வத் மத்⁴யஸ்தா²நே த³ண்டா³யமாநா ஸா யோஷா ச ஸ்தி²தா|
10 Da richtete Jesus sich auf und fragte sie: »Frau, wo sind sie? Hat keiner dich verurteilt?« Sie antwortete: »Keiner, Herr.«
தத்பஸ்²சாத்³ யீஸு²ருத்தா²ய தாம்’ வநிதாம்’ விநா கமப்யபரம்’ ந விலோக்ய ப்ரு’ஷ்டவாந் ஹே வாமே தவாபவாத³கா: குத்ர? கோபி த்வாம்’ கிம்’ ந த³ண்ட³யதி?
11 Da sagte Jesus: »Auch ich verurteile dich nicht: gehe hin und sündige hinfort nicht mehr!«
ஸாவத³த் ஹே மஹேச்ச² கோபி ந ததா³ யீஸு²ரவோசத் நாஹமபி த³ண்ட³யாமி யாஹி புந: பாபம்’ மாகார்ஷீ: |
12 Nun redete Jesus aufs neue zu ihnen und sagte: »Ich bin das Licht der Welt: wer mir nachfolgt, wird nicht in der Finsternis wandeln, sondern das Licht des Lebens haben.«
ததோ யீஸு²: புநரபி லோகேப்⁴ய இத்த²ம்’ கத²யிதும் ஆரப⁴த ஜக³தோஹம்’ ஜ்யோதி: ஸ்வரூபோ ய: கஸ்²சிந் மத்பஸ்²சாத³ க³ச்ச²தி ஸ திமிரே ந ப்⁴ரமித்வா ஜீவநரூபாம்’ தீ³ப்திம்’ ப்ராப்ஸ்யதி|
13 Da sagten die Pharisäer zu ihm: »Du legst Zeugnis über dich selbst ab: dein Zeugnis ist ungültig.«
தத: பி²ரூஸி²நோ(அ)வாதி³ஷுஸ்த்வம்’ ஸ்வார்தே² ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³ஸி தஸ்மாத் தவ ஸாக்ஷ்யம்’ க்³ராஹ்யம்’ ந ப⁴வதி|
14 Jesus gab ihnen zur Antwort: »Auch wenn ich über mich selbst Zeugnis ablege, so ist mein Zeugnis doch gültig, denn ich weiß, woher ich gekommen bin und wohin ich gehe; ihr aber wißt nicht, woher ich komme und wohin ich gehe.
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுதி³தவாந் யத்³யபி ஸ்வார்தே²(அ)ஹம்’ ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³மி ததா²பி மத் ஸாக்ஷ்யம்’ க்³ராஹ்யம்’ யஸ்மாத்³ அஹம்’ குத ஆக³தோஸ்மி க்வ யாமி ச தத³ஹம்’ ஜாநாமி கிந்து குத ஆக³தோஸ்மி குத்ர க³ச்சா²மி ச தத்³ யூயம்’ ந ஜாநீத²|
15 Ihr richtet nach dem Fleisch, ich richte überhaupt niemand.
யூயம்’ லௌகிகம்’ விசாரயத² நாஹம்’ கிமபி விசாரயாமி|
16 Doch auch wenn ich richte, ist mein Urteil wahr; denn ich stehe (mit meinem Zeugnis) nicht allein, sondern mit mir ist der, welcher mich gesandt hat.
கிந்து யதி³ விசாரயாமி தர்ஹி மம விசாரோ க்³ரஹீதவ்யோ யதோஹம் ஏகாகீ நாஸ்மி ப்ரேரயிதா பிதா மயா ஸஹ வித்³யதே|
17 Nun steht doch auch in eurem Gesetz geschrieben, daß das Zeugnis zweier Personen wahr ist.
த்³வயோ ர்ஜநயோ: ஸாக்ஷ்யம்’ க்³ரஹணீயம்’ ப⁴வதீதி யுஷ்மாகம்’ வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தமஸ்தி|
18 Ich lege Zeugnis von mir ab, und der Vater, der mich gesandt hat, legt auch Zeugnis von mir ab.«
அஹம்’ ஸ்வார்தே² ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷித்வம்’ த³தா³மி யஸ்²ச மம தாதோ மாம்’ ப்ரேரிதவாந் ஸோபி மத³ர்தே² ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³தி|
19 Da fragten sie ihn: »Wo ist (denn) dein Vater?« Jesus antwortete: »Weder mich noch meinen Vater kennt ihr; wenn ihr mich kenntet, würdet ihr auch meinen Vater kennen.«
ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் தவ தாத: குத்ர? ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த்³ யூயம்’ மாம்’ ந ஜாநீத² மத்பிதரஞ்ச ந ஜாநீத² யதி³ மாம் அக்ஷாஸ்யத தர்ஹி மம தாதமப்யக்ஷாஸ்யத|
20 Diese Worte sprach er aus, als er beim Opferkasten im Tempel lehrte; und niemand legte Hand an ihn, weil seine Stunde noch nicht gekommen war.
யீஸு² ர்மந்தி³ர உபதி³ஸ்²ய ப⁴ண்டா³கா³ரே கதா² ஏதா அகத²யத் ததா²பி தம்’ ப்ரதி கோபி கரம்’ நோத³தோலயத்|
21 Aufs neue sagte er dann zu ihnen: »Ich gehe weg; dann werdet ihr mich suchen und in eurer Sünde sterben. Wohin ich gehe, dahin könnt ihr nicht kommen.«
தத: பரம்’ யீஸு²: புநருதி³தவாந் அது⁴நாஹம்’ க³ச்சா²மி யூயம்’ மாம்’ க³வேஷயிஷ்யத² கிந்து நிஜை: பாபை ர்மரிஷ்யத² யத் ஸ்தா²நம் அஹம்’ யாஸ்யாமி தத் ஸ்தா²நம் யூயம்’ யாதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
22 Da sagten die Juden: »Will er sich etwa das Leben nehmen, weil er sagt: ›Wohin ich gehe, dahin könnt ihr nicht kommen‹?«
ததா³ யிஹூதீ³யா: ப்ராவோசந் கிமயம் ஆத்மகா⁴தம்’ கரிஷ்யதி? யதோ யத் ஸ்தா²நம் அஹம்’ யாஸ்யாமி தத் ஸ்தா²நம் யூயம்’ யாதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத² இதி வாக்யம்’ ப்³ரவீதி|
23 Da sagte er zu ihnen: »Ihr seid von unten her, ich bin von oben her; ihr seid aus dieser Welt, ich bin nicht aus dieser Welt.
ததோ யீஸு²ஸ்தேப்⁴ய: கதி²தவாந் யூயம் அத⁴: ஸ்தா²நீயா லோகா அஹம் ஊர்த்³வ்வஸ்தா²நீய: யூயம் ஏதஜ்ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யா அஹம் ஏதஜ்ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யோ ந|
24 Darum habe ich euch gesagt, daß ihr in euren Sünden sterben werdet; denn wenn ihr nicht glaubt, daß ich es bin, so werdet ihr in euren Sünden sterben.«
தஸ்மாத் கதி²தவாந் யூயம்’ நிஜை: பாபை ர்மரிஷ்யத² யதோஹம்’ ஸ புமாந் இதி யதி³ ந விஸ்²வஸித² தர்ஹி நிஜை: பாபை ர்மரிஷ்யத²|
25 Da fragten sie ihn: »Wer bist du denn?« Jesus antwortete ihnen: »Das, was ich von Anfang an (gesagt habe) und auch jetzt euch sage.
ததா³ தே (அ)ப்ரு’ச்ச²ந் கஸ்த்வம்’? ததோ யீஸு²: கதி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ யஸ்ய ப்ரஸ்தாவம் ஆ ப்ரத²மாத் கரோமி ஸஏவ புருஷோஹம்’|
26 Vieles hätte ich über euch noch zu sagen und zu richten; aber der mich gesandt hat, ist wahrhaftig, und ich – was ich von ihm gehört habe, das rede ich zur Welt.«
யுஷ்மாஸு மயா ப³ஹுவாக்யம்’ வக்த்தவ்யம்’ விசாரயிதவ்யஞ்ச கிந்து மத்ப்ரேரயிதா ஸத்யவாதீ³ தஸ்ய ஸமீபே யத³ஹம்’ ஸ்²ருதவாந் ததே³வ ஜக³தே கத²யாமி|
27 Sie verstanden nicht, daß er vom Vater zu ihnen redete.
கிந்து ஸ ஜநகே வாக்யமித³ம்’ ப்ரோக்த்தவாந் இதி தே நாபு³த்⁴யந்த|
28 Da fuhr nun Jesus fort: »Wenn ihr den Menschensohn erhöht haben werdet, dann werdet ihr erkennen, daß ich es bin und daß ich nichts von mir selbst aus tue, sondern so rede, wie der Vater mich gelehrt hat.
ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ யதா³ மநுஷ்யபுத்ரம் ஊர்த்³வ்வ உத்தா²பயிஷ்யத² ததா³ஹம்’ ஸ புமாந் கேவல: ஸ்வயம்’ கிமபி கர்ம்ம ந கரோமி கிந்து தாதோ யதா² ஸி²க்ஷயதி தத³நுஸாரேண வாக்யமித³ம்’ வதா³மீதி ச யூயம்’ ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்ஷ்யத²|
29 Und der mich gesandt hat, ist mit mir; er hat mich nicht allein gelassen, weil ich allezeit das tue, was ihm wohlgefällig ist.«
மத்ப்ரேரயிதா பிதா மாம் ஏகாகிநம்’ ந த்யஜதி ஸ மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ திஷ்ட²தி யதோஹம்’ தத³பி⁴மதம்’ கர்ம்ம ஸதா³ கரோமி|
30 Als er das sagte, kamen viele zum Glauben an ihn.
ததா³ தஸ்யைதாநி வாக்யாநி ஸ்²ருத்வா ப³ஹுவஸ்தாஸ்மிந் வ்யஸ்²வஸந்|
31 Nun sagte Jesus zu den Juden, die an ihn gläubig geworden waren: »Wenn ihr in meinem Wort bleibt, so seid ihr in Wahrheit meine Jünger
யே யிஹூதீ³யா வ்யஸ்²வஸந் யீஸு²ஸ்தேப்⁴யோ(அ)கத²யத்
32 und werdet die Wahrheit erkennen, und die Wahrheit wird euch frei machen.«
மம வாக்யே யதி³ யூயம் ஆஸ்தா²ம்’ குருத² தர்ஹி மம ஸி²ஷ்யா பூ⁴த்வா ஸத்யத்வம்’ ஜ்ஞாஸ்யத² தத: ஸத்யதயா யுஷ்மாகம்’ மோக்ஷோ ப⁴விஷ்யதி|
33 Da entgegneten sie ihm: »Wir sind Abrahams Nachkommenschaft und haben noch niemals jemandem als Knechte gedient; wie kannst du da sagen: ›Ihr werdet frei werden‹?«
ததா³ தே ப்ரத்யவாதி³ஷு: வயம் இப்³ராஹீமோ வம்’ஸ²: கதா³பி கஸ்யாபி தா³ஸா ந ஜாதாஸ்தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ முக்த்தி ர்ப⁴விஷ்யதீதி வாக்யம்’ கத²ம்’ ப்³ரவீஷி?
34 Jesus antwortete ihnen: »Wahrlich, wahrlich ich sage euch: ein jeder, der Sünde tut, ist ein Knecht der Sünde.
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி ய: பாபம்’ கரோதி ஸ பாபஸ்ய தா³ஸ: |
35 Der Knecht aber bleibt nicht für immer im Hause, der Sohn dagegen bleibt für immer darin. (aiōn g165)
தா³ஸஸ்²ச நிரந்தரம்’ நிவேஸ²நே ந திஷ்ட²தி கிந்து புத்ரோ நிரந்தரம்’ திஷ்ட²தி| (aiōn g165)
36 Wenn also der Sohn euch frei gemacht hat, dann werdet ihr wirklich frei sein.«
அத: புத்ரோ யதி³ யுஷ்மாந் மோசயதி தர்ஹி நிதாந்தமேவ முக்த்தா ப⁴விஷ்யத²|
37 »Ich weiß wohl, daß ihr Abrahams Nachkommenschaft seid; aber ihr sucht mich zu töten, weil mein Wort keinen Eingang bei euch findet.
யுயம் இப்³ராஹீமோ வம்’ஸ² இத்யஹம்’ ஜாநாமி கிந்து மம கதா² யுஷ்மாகம் அந்த: கரணேஷு ஸ்தா²நம்’ ந ப்ராப்நுவந்தி தஸ்மாத்³தே⁴தோ ர்மாம்’ ஹந்தும் ஈஹத்⁴வே|
38 Was ich beim Vater gesehen habe, das rede ich; dementsprechend tut auch ihr das, was ihr vom Vater gehört habt.«
அஹம்’ ஸ்வபிது: ஸமீபே யத³பஸ்²யம்’ ததே³வ கத²யாமி ததா² யூயமபி ஸ்வபிது: ஸமீபே யத³பஸ்²யத ததே³வ குருத்⁴வே|
39 Sie antworteten ihm mit der Versicherung: »Unser Vater ist Abraham!« Jesus erwiderte ihnen: »Wenn ihr Abrahams Kinder seid, so handelt auch so wie Abraham (gehandelt hat)!
ததா³ தே ப்ரத்யவோசந் இப்³ராஹீம் அஸ்மாகம்’ பிதா ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ யதி³ யூயம் இப்³ராஹீம: ஸந்தாநா அப⁴விஷ்யத தர்ஹி இப்³ராஹீம ஆசாரணவத்³ ஆசரிஷ்யத|
40 Nun aber geht ihr darauf aus, mich zu töten, einen Mann, der euch die Wahrheit verkündigt hat, wie ich sie von Gott gehört habe: so etwas hat Abraham nicht getan.
ஈஸ்²வரஸ்ய முகா²த் ஸத்யம்’ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி யோஹம்’ தம்’ மாம்’ ஹந்தும்’ சேஷ்டத்⁴வே இப்³ராஹீம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம ந சகார|
41 Ihr vollbringt die Werke eures Vaters.« Sie erwiderten ihm: »Wir sind keine unehelichen Kinder; wir haben nur einen einzigen Vater, nämlich Gott.«
யூயம்’ ஸ்வஸ்வபிது: கர்ம்மாணி குருத² ததா³ தைருக்த்தம்’ ந வயம்’ ஜாரஜாதா அஸ்மாகம் ஏகஏவ பிதாஸ்தி ஸ ஏவேஸ்²வர:
42 Da sagte Jesus zu ihnen: »Wenn Gott euer Vater wäre, dann würdet ihr mich lieben; denn ich bin von Gott ausgegangen und (von ihm) gekommen; ich bin nicht von mir selbst gekommen, sondern er hat mich gesandt.
ததோ யீஸு²நா கதி²தம் ஈஸ்²வரோ யதி³ யுஷ்மாகம்’ தாதோப⁴விஷ்யத் தர்ஹி யூயம்’ மயி ப்ரேமாகரிஷ்யத யதோஹம் ஈஸ்²வராந்நிர்க³த்யாக³தோஸ்மி ஸ்வதோ நாக³தோஹம்’ ஸ மாம்’ ப்ராஹிணோத்|
43 Wie geht es nun zu, daß ihr meine Art zu reden nicht versteht? Weil ihr nicht imstande seid, das, was meine Worte besagen, auch nur anzuhören.
யூயம்’ மம வாக்யமித³ம்’ ந பு³த்⁴யத்⁴வே குத: ? யதோ யூயம்’ மமோபதே³ஸ²ம்’ ஸோடு⁴ம்’ ந ஸ²க்நுத²|
44 Ihr stammt eben vom Teufel als eurem Vater und wollt nach den Gelüsten eures Vaters handeln. Der ist ein Menschenmörder von Anfang an gewesen und steht nicht in der Wahrheit, weil die Wahrheit nicht in ihm ist. Wenn er die Lüge redet, dann redet er aus seinem eigensten Wesen heraus, denn er ist ein Lügner und der Vater von ihr.
யூயம்’ ஸை²தாந் பிது: ஸந்தாநா ஏதஸ்மாத்³ யுஷ்மாகம்’ பிதுரபி⁴லாஷம்’ பூரயத² ஸ ஆ ப்ரத²மாத் நரகா⁴தீ தத³ந்த: ஸத்யத்வஸ்ய லேஸோ²பி நாஸ்தி காரணாத³த: ஸ ஸத்யதாயாம்’ நாதிஷ்ட²த் ஸ யதா³ ம்ரு’ஷா கத²யதி ததா³ நிஜஸ்வபா⁴வாநுஸாரேணைவ கத²யதி யதோ ஸ ம்ரு’ஷாபா⁴ஷீ ம்ரு’ஷோத்பாத³கஸ்²ச|
45 Weil ich dagegen die Wahrheit rede, schenkt ihr mir keinen Glauben.
அஹம்’ தத்²யவாக்யம்’ வதா³மி காரணாத³ஸ்மாத்³ யூயம்’ மாம்’ ந ப்ரதீத²|
46 Wer von euch kann mich einer Sünde zeihen? Wenn ich die Wahrheit rede, warum schenkt ihr mir keinen Glauben?
மயி பாபமஸ்தீதி ப்ரமாணம்’ யுஷ்மாகம்’ கோ தா³தும்’ ஸ²க்நோதி? யத்³யஹம்’ தத்²யவாக்யம்’ வதா³மி தர்ஹி குதோ மாம்’ ந ப்ரதித²?
47 Wer aus Gott ist, hört die Worte Gottes; deshalb hört ihr sie nicht, weil ihr nicht von Gott seid.«
ய: கஸ்²சந ஈஸ்²வரீயோ லோக: ஸ ஈஸ்²வரீயகதா²யாம்’ மநோ நித⁴த்தே யூயம் ஈஸ்²வரீயலோகா ந ப⁴வத² தந்நிதா³நாத் தத்ர ந மநாம்’ஸி நித⁴த்³வே|
48 Da gaben ihm die Juden zur Antwort: »Sagen wir nicht mit Recht, daß du ein Samariter und von einem bösen Geist besessen bist?«
ததா³ யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவாதி³ஷு: த்வமேக: ஸோ²மிரோணீயோ பூ⁴தக்³ரஸ்தஸ்²ச வயம்’ கிமித³ம்’ ப⁴த்³ரம்’ நாவாதி³ஷ்ம?
49 Jesus antwortete ihnen: »Ich bin von keinem bösen Geist besessen, sondern ehre meinen Vater; doch ihr beschimpft mich.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த் நாஹம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்த: கிந்து நிஜதாதம்’ ஸம்மந்யே தஸ்மாத்³ யூயம்’ மாம் அபமந்யத்⁴வே|
50 Ich aber sorge nicht für meine Ehre: es ist einer da, der (für sie) sorgt und Gericht (für sie) hält.
அஹம்’ ஸ்வஸுக்²யாதிம்’ ந சேஷ்டே கிந்து சேஷ்டிதா விசாரயிதா சாபர ஏக ஆஸ்தே|
51 Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wenn jemand mein Wort bewahrt, wird er den Tod in Ewigkeit nicht sehen.« (aiōn g165)
அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம் அதீவ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி யோ நரோ மதீ³யம்’ வாசம்’ மந்யதே ஸ கதா³சந நித⁴நம்’ ந த்³ரக்ஷ்யதி| (aiōn g165)
52 Da entgegneten ihm die Juden: »Jetzt wissen wir sicher, daß du von einem bösen Geist besessen bist. Abraham ist gestorben und (ebenso) die Propheten, und du behauptest: ›Wenn jemand mein Wort bewahrt, wird er den Tod in Ewigkeit nicht schmecken.‹ (aiōn g165)
யிஹூதீ³யாஸ்தமவத³ந் த்வம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்த இதீதா³நீம் அவைஷ்ம| இப்³ராஹீம் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஞ்ச ஸர்வ்வே ம்ரு’தா: கிந்து த்வம்’ பா⁴ஷஸே யோ நரோ மம பா⁴ரதீம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ ஜாது நிதா⁴நாஸ்வாத³ம்’ ந லப்ஸ்யதே| (aiōn g165)
53 Bist du etwa größer als unser Vater Abraham, der doch gestorben ist? Und auch die Propheten sind gestorben. Was machst du aus dir selbst?«
தர்ஹி த்வம்’ கிம் அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாத்³ இப்³ராஹீமோபி மஹாந்? யஸ்மாத் ஸோபி ம்ரு’த: ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ம்ரு’தா: த்வம்’ ஸ்வம்’ கம்’ புமாம்’ஸம்’ மநுஷே?
54 Jesus antwortete: »Wenn ich mich selbst ehrte, so wäre es mit meiner Ehre nichts; nein, mein Vater ist es, der mich ehrt, derselbe, von dem ihr behauptet, er sei euer Gott;
யீஸு²: ப்ரத்யவோசத்³ யத்³யஹம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வயம்’ ஸம்மந்யே தர்ஹி மம தத் ஸம்மநநம்’ கிமபி ந கிந்து மம தாதோ யம்’ யூயம்’ ஸ்வீயம் ஈஸ்²வரம்’ பா⁴ஷத்⁴வே ஸஏவ மாம்’ ஸம்மநுதே|
55 und dabei habt ihr ihn nicht erkannt. Ich aber kenne ihn; und wenn ich sagen wollte, daß ich ihn nicht kenne, so würde ich euch gleich sein, nämlich ein Lügner. Doch ich kenne ihn und bewahre sein Wort.
யூயம்’ தம்’ நாவக³ச்ச²த² கிந்த்வஹம்’ தமவக³ச்சா²மி தம்’ நாவக³ச்சா²மீதி வாக்யம்’ யதி³ வதா³மி தர்ஹி யூயமிவ ம்ரு’ஷாபா⁴ஷீ ப⁴வாமி கிந்த்வஹம்’ தமவக³ச்சா²மி ததா³க்ஷாமபி க்³ரு’ஹ்லாமி|
56 Euer Vater Abraham hat darüber gejubelt, daß er meinen Tag sehen sollte, und er hat ihn gesehen und sich darüber gefreut.«
யுஷ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் மம ஸமயம்’ த்³ரஷ்டும் அதீவாவாஞ்ச²த் தந்நிரீக்ஷ்யாநந்த³ச்ச|
57 Da sagten die Juden zu ihm: »Du bist noch nicht fünfzig Jahre alt und willst Abraham gesehen haben?«
ததா³ யிஹூதீ³யா அப்ரு’ச்ச²ந் தவ வய: பஞ்சாஸ²த்³வத்ஸரா ந த்வம்’ கிம் இப்³ராஹீமம் அத்³ராக்ஷீ: ?
58 Jesus antwortete ihnen: »Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Ehe Abraham (geboren) ward, bin ich.«
யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி இப்³ராஹீமோ ஜந்மந: பூர்வ்வகாலமாரப்⁴யாஹம்’ வித்³யே|
59 Da hoben sie Steine auf, um sie auf ihn zu werfen; Jesus aber verbarg sich und ging aus dem Tempel hinaus.
ததா³ தே பாஷாணாந் உத்தோல்ய தமாஹந்தும் உத³யச்ச²ந் கிந்து யீஸு² ர்கு³ப்தோ மந்திராத்³ ப³ஹிர்க³த்ய தேஷாம்’ மத்⁴யேந ப்ரஸ்தி²தவாந்|
