Johannes 7
1 Hierauf zog Jesus in Galiläa umher; denn in Judäa wollte er nicht umherziehen, weil die Juden ihm nach dem Leben trachteten;
தத: பரம்’ யிஹூதீ³யலோகாஸ்தம்’ ஹந்தும்’ ஸமைஹந்த தஸ்மாத்³ யீஸு² ர்யிஹூதா³ப்ரதே³ஸே² பர்ய்யடிதும்’ நேச்ச²ந் கா³லீல் ப்ரதே³ஸே² பர்ய்யடிதும்’ ப்ராரப⁴த|
2 es stand aber das jüdische Laubhüttenfest nahe bevor.
கிந்து தஸ்மிந் ஸமயே யிஹூதீ³யாநாம்’ தூ³ஷ்யவாஸநாமோத்ஸவ உபஸ்தி²தே
3 Darum sagten seine Brüder zu ihm: »Mache dich von hier auf den Weg und begib dich nach Judäa, damit deine Jünger auch dort die Werke sehen, die du tust;
தஸ்ய ப்⁴ராதரஸ்தம் அவத³ந் யாநி கர்ம்மாணி த்வயா க்ரியந்தே தாநி யதா² தவ ஸி²ஷ்யா: பஸ்²யந்தி தத³ர்த²ம்’ த்வமித: ஸ்தா²நாத்³ யிஹூதீ³யதே³ஸ²ம்’ வ்ரஜ|
4 denn niemand wirkt doch in der Verborgenheit, wenn er sich in der Öffentlichkeit geltend machen will. Willst du überhaupt solche Tätigkeit ausüben, so zeige dich der Welt öffentlich« –
ய: கஸ்²சித் ஸ்வயம்’ ப்ரசிகாஸி²ஷதி ஸ கதா³பி கு³ப்தம்’ கர்ம்ம ந கரோதி யதீ³த்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம கரோஷி தர்ஹி ஜக³தி நிஜம்’ பரிசாயய|
5 nicht einmal seine Brüder nämlich glaubten an ihn.
யதஸ்தஸ்ய ப்⁴ராதரோபி தம்’ ந விஸ்²வஸந்தி|
6 Da antwortete Jesus ihnen: »Meine Zeit ist noch nicht da; für euch freilich ist die Zeit immer gelegen.
ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் அவோசத் மம ஸமய இதா³நீம்’ நோபதிஷ்ட²தி கிந்து யுஷ்மாகம்’ ஸமய: ஸததம் உபதிஷ்ட²தி|
7 Euch kann die Welt nicht hassen, mich aber haßt sie, weil ich von ihr bezeuge, daß ihr ganzes Tun böse ist.
ஜக³தோ லோகா யுஷ்மாந் ரு’தீயிதும்’ ந ஸ²க்ருவந்தி கிந்து மாமேவ ரு’தீயந்தே யதஸ்தேஷாம்’ கர்மாணி து³ஷ்டாநி தத்ர ஸாக்ஷ்யமித³ம் அஹம்’ த³தா³மி|
8 Geht ihr nur zum Fest hinauf, ich gehe zu diesem Fest nicht hinauf, weil meine Zeit noch nicht erfüllt ist.«
அதஏவ யூயம் உத்ஸவே(அ)ஸ்மிந் யாத நாஹம் இதா³நீம் அஸ்மிந்நுத்ஸவே யாமி யதோ மம ஸமய இதா³நீம்’ ந ஸம்பூர்ண: |
9 So sprach er zu ihnen und blieb in Galiläa.
இதி வாக்யம் உக்த்த்வா ஸ கா³லீலி ஸ்தி²தவாந்
10 Als dann aber seine Brüder zum Fest hinaufgegangen waren, da ging auch er hinauf, jedoch nicht öffentlich, sondern ganz in der Stille.
கிந்து தஸ்ய ப்⁴ராத்ரு’ஷு தத்ர ப்ரஸ்தி²தேஷு ஸத்ஸு ஸோ(அ)ப்ரகட உத்ஸவம் அக³ச்ச²த்|
11 Die Juden suchten nun während des Festes nach ihm und fragten: »Wo ist er?«
அநந்தரம் உத்ஸவம் உபஸ்தி²தா யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ ம்ரு’க³யித்வாப்ரு’ச்ச²ந் ஸ குத்ர?
12 Und unter den Volksscharen war viel Gerede über ihn; die einen sagten: »Er ist ein guter Mann«; andere dagegen behaupteten: »Nein, er ist ein Volksverführer«;
ததோ லோகாநாம்’ மத்⁴யே தஸ்மிந் நாநாவிதா⁴ விவாதா³ ப⁴விதும் ஆரப்³த⁴வந்த: | கேசித்³ அவோசந் ஸ உத்தம: புருஷ: கேசித்³ அவோசந் ந ததா² வரம்’ லோகாநாம்’ ப்⁴ரமம்’ ஜநயதி|
13 doch niemand redete mit voller Offenheit über ihn aus Furcht vor den Juden.
கிந்து யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴யாத் கோபி தஸ்ய பக்ஷே ஸ்பஷ்டம்’ நாகத²யத்|
14 Als aber die Festwoche schon zur Hälfte vorüber war, ging Jesus zum Tempel hinauf und lehrte.
தத: பரம் உத்ஸவஸ்ய மத்⁴யஸமயே யீஸு² ர்மந்தி³ரம்’ க³த்வா ஸமுபதி³ஸ²தி ஸ்ம|
15 Da wunderten sich die Juden und sagten: »Wie kommt dieser zur Schriftgelehrsamkeit, obwohl er doch keinen Unterricht in ihr erhalten hat?«
ததோ யிஹூதீ³யா லோகா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ ஜ்ஞாத்வாகத²யந் ஏஷா மாநுஷோ நாதீ⁴த்யா கத²ம் ஏதாத்³ரு’ஸோ² வித்³வாநபூ⁴த்?
16 Da antwortete ihnen Jesus mit den Worten: »Meine Lehre stammt nicht von mir, sondern von dem, der mich gesandt hat;
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவோசத்³ உபதே³ஸோ²யம்’ ந மம கிந்து யோ மாம்’ ப்ரேஷிதவாந் தஸ்ய|
17 wenn jemand dessen Willen tun will, wird er inne werden, ob diese Lehre von Gott stammt oder ob ich von mir selbst aus rede.
யோ ஜநோ நிதே³ஸ²ம்’ தஸ்ய க்³ரஹீஷ்யதி மமோபதே³ஸோ² மத்தோ ப⁴வதி கிம் ஈஸ்²வராத்³ ப⁴வதி ஸ க³நஸ்தஜ்ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்ஷ்யதி|
18 Wer von sich selbst aus redet, sucht seine eigene Ehre; wer aber die Ehre dessen sucht, der ihn gesandt hat, der ist wahrhaftig, und bei dem findet sich keine Ungerechtigkeit.
யோ ஜந: ஸ்வத: கத²யதி ஸ ஸ்வீயம்’ கௌ³ரவம் ஈஹதே கிந்து ய: ப்ரேரயிது ர்கௌ³ரவம் ஈஹதே ஸ ஸத்யவாதீ³ தஸ்மிந் கோப்யத⁴ர்ம்மோ நாஸ்தி|
19 Hat nicht Mose euch das Gesetz gegeben? Und doch erfüllt niemand von euch das Gesetz! Warum sucht ihr mich zu töten?«
மூஸா யுஷ்மப்⁴யம்’ வ்யவஸ்தா²க்³ரந்த²ம்’ கிம்’ நாத³தா³த்? கிந்து யுஷ்மாகம்’ கோபி தாம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ ந ஸமாசரதி| மாம்’ ஹந்தும்’ குதோ யதத்⁴வே?
20 Die Volksmenge antwortete: »Du bist von Sinnen! Wer sucht dich denn zu töten?«
ததா³ லோகா அவத³ந் த்வம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்தஸ்த்வாம்’ ஹந்தும்’ கோ யததே?
21 Jesus antwortete ihnen: »Ein einziges Werk habe ich (hier in Jerusalem) getan, und ihr seid allesamt verwundert darüber.
ததோ யீஸு²ரவோசத்³ ஏகம்’ கர்ம்ம மயாகாரி தஸ்மாத்³ யூயம்’ ஸர்வ்வ மஹாஸ்²சர்ய்யம்’ மந்யத்⁴வே|
22 Mose hat euch die Beschneidung gegeben – von Mose stammt sie freilich nicht, sondern von den Erzvätern –, und so beschneidet ihr denn einen Menschen (auch) am Sabbat.
மூஸா யுஷ்மப்⁴யம்’ த்வக்சே²த³விதி⁴ம்’ ப்ரத³தௌ³ ஸ மூஸாதோ ந ஜாத: கிந்து பித்ரு’புருஷேப்⁴யோ ஜாத: தேந விஸ்²ராமவாரே(அ)பி மாநுஷாணாம்’ த்வக்சே²த³ம்’ குருத²|
23 Wenn (nun) ein Mensch am Sabbat die Beschneidung empfängt, damit das mosaische Gesetz nicht gebrochen wird: da wollt ihr mir zürnen, weil ich einen ganzen Menschen am Sabbat gesund gemacht habe?
அதஏவ விஸ்²ராமவாரே மநுஷ்யாணாம்’ த்வக்சே²தே³ க்ரு’தே யதி³ மூஸாவ்யவஸ்தா²மங்க³நம்’ ந ப⁴வதி தர்ஹி மயா விஸ்²ராமவாரே மாநுஷ: ஸம்பூர்ணரூபேண ஸ்வஸ்தோ²(அ)காரி தத்காரணாத்³ யூயம்’ கிம்’ மஹ்யம்’ குப்யத²?
24 Urteilt nicht nach dem äußeren Schein, sondern gebt ein gerechtes Urteil ab!«
ஸபக்ஷபாதம்’ விசாரமக்ரு’த்வா ந்யாய்யம்’ விசாரம்’ குருத|
25 Da sagten einige von den Bewohnern Jerusalems: »Ist dieser Mensch es nicht, den sie zu töten suchen?
ததா³ யிரூஸா²லம் நிவாஸிந: கதிபயஜநா அகத²யந் இமே யம்’ ஹந்தும்’ சேஷ்டந்தே ஸ ஏவாயம்’ கிம்’ ந?
26 Und seht nur: er redet ganz öffentlich, und man sagt ihm kein Wort! Die Oberen werden doch nicht etwa zu der Erkenntnis gekommen sein, daß dieser der Messias ist?
கிந்து பஸ்²யத நிர்ப⁴ய: ஸந் கதா²ம்’ கத²யதி ததா²பி கிமபி அ வத³ந்த்யேதே அயமேவாபி⁴ஷிக்த்தோ ப⁴வதீதி நிஸ்²சிதம்’ கிமதி⁴பதயோ ஜாநந்தி?
27 Freilich von diesem wissen wir, woher er stammt; wenn aber der Messias kommt, weiß niemand, woher er stammt.«
மநுஜோயம்’ கஸ்மாதா³க³மத்³ இதி வயம்’ ஜாநோம: கிந்த்வபி⁴ஷிக்த்த ஆக³தே ஸ கஸ்மாதா³க³தவாந் இதி கோபி ஜ்ஞாதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி|
28 Da rief Jesus im Tempel, wo er lehrte, laut aus: »Ja, ihr kennt mich und wißt, woher ich stamme! Und doch bin ich nicht von mir selbst aus gekommen, sondern es ist der rechte Sender, der mich gesandt hat, den ihr aber nicht kennt.
ததா³ யீஸு² ர்மத்⁴யேமந்தி³ரம் உபதி³ஸ²ந் உச்சை: காரம் உக்த்தவாந் யூயம்’ கிம்’ மாம்’ ஜாநீத²? கஸ்மாச்சாக³தோஸ்மி தத³பி கிம்’ ஜாநீத²? நாஹம்’ ஸ்வத ஆக³தோஸ்மி கிந்து ய: ஸத்யவாதீ³ ஸஏவ மாம்’ ப்ரேஷிதவாந் யூயம்’ தம்’ ந ஜாநீத²|
29 Ich kenne ihn, weil ich von ihm her (ausgegangen) bin, und er hat mich gesandt.«
தமஹம்’ ஜாநே தேநாஹம்’ ப்ரேரித அக³தோஸ்மி|
30 Da suchten sie ihn festzunehmen, doch niemand legte Hand an ihn, weil seine Stunde noch nicht gekommen war.
தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ த⁴ர்த்தும் உத்³யதாஸ்ததா²பி கோபி தஸ்ய கா³த்ரே ஹஸ்தம்’ நார்பயத்³ யதோ ஹேதோஸ்ததா³ தஸ்ய ஸமயோ நோபதிஷ்ட²தி|
31 Aus dem Volke kamen aber viele zum Glauben an ihn und sagten: »Wird wohl Christus, wenn er kommt, mehr Wunderzeichen tun, als dieser getan hat?«
கிந்து ப³ஹவோ லோகாஸ்தஸ்மிந் விஸ்²வஸ்ய கதி²தவாந்தோ(அ)பி⁴ஷிக்த்தபுருஷ ஆக³த்ய மாநுஷஸ்யாஸ்ய க்ரியாப்⁴ய: கிம் அதி⁴கா ஆஸ்²சர்ய்யா: க்ரியா: கரிஷ்யதி?
32 Die Pharisäer erfuhren, daß das Volk solche Ansichten im geheimen über ihn äußerte; daher schickten die Hohenpriester und die Pharisäer Diener ab, die ihn festnehmen sollten.
தத: பரம்’ லோகாஸ்தஸ்மிந் இத்த²ம்’ விவத³ந்தே பி²ரூஸி²ந: ப்ரதா⁴நயாஜகாஞ்சேதி ஸ்²ருதவந்தஸ்தம்’ த்⁴ரு’த்வா நேதும்’ பதா³திக³ணம்’ ப்ரேஷயாமாஸு: |
33 Da sagte Jesus: »Nur noch kurze Zeit bin ich bei euch, dann gehe ich hin zu dem, der mich gesandt hat.
ததோ யீஸு²ரவத³த்³ அஹம் அல்பதி³நாநி யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸ்தி²த்வா மத்ப்ரேரயிது: ஸமீபம்’ யாஸ்யாமி|
34 Ihr werdet mich (dann) suchen, aber nicht finden, und wo ich (dann) bin, dahin könnt ihr nicht kommen.«
மாம்’ ம்ரு’க³யிஷ்யத்⁴வே கிந்தூத்³தே³ஸ²ம்’ ந லப்ஸ்யத்⁴வே ரத்ர ஸ்தா²ஸ்யாமி தத்ர யூயம்’ க³ந்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
35 Da sagten die Juden zueinander: »Wohin will dieser gehen, daß wir ihn nicht finden können? Will er etwa zu den Juden gehen, die unter den Griechen zerstreut leben, und der Lehrer der Griechen werden?
ததா³ யிஹூதீ³யா: பரஸ்பரம்’ வக்த்துமாரேபி⁴ரே அஸ்யோத்³தே³ஸ²ம்’ ந ப்ராப்ஸ்யாம ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கிம்’ ஸ்தா²நம்’ யாஸ்யதி? பி⁴ந்நதே³ஸே² விகீர்ணாநாம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸந்நிதி⁴ம் ஏஷ க³த்வா தாந் உபதே³க்ஷ்யதி கிம்’?
36 Welchen Sinn hat dieses Wort, das er ausgesprochen hat: ›Ihr werdet mich suchen, aber nicht finden‹ und ›Wo ich (dann) bin, dahin könnt ihr nicht kommen‹?«
நோ சேத் மாம்’ க³வேஷயிஷ்யத² கிந்தூத்³தே³ஸ²ம்’ ந ப்ராப்ஸ்யத² ஏஷ கோத்³ரு’ஸ²ம்’ வாக்யமித³ம்’ வத³தி?
37 Am letzten, dem großen Tage des Festes aber stand Jesus da und rief laut aus: »Wen da dürstet, der komme zu mir und trinke!
அநந்தரம் உத்ஸவஸ்ய சரமே(அ)ஹநி அர்தா²த் ப்ரதா⁴நதி³நே யீஸு²ருத்திஷ்ட²ந் உச்சை: காரம் ஆஹ்வயந் உதி³தவாந் யதி³ கஸ்²சித் த்ரு’ஷார்த்தோ ப⁴வதி தர்ஹி மமாந்திகம் ஆக³த்ய பிவது|
38 Wer an mich glaubt, aus dessen Leibe werden, wie die Schrift gesagt hat, Ströme lebendigen Wassers fließen.«
ய: கஸ்²சிந்மயி விஸ்²வஸிதி த⁴ர்ம்மக்³ரந்த²ஸ்ய வசநாநுஸாரேண தஸ்யாப்⁴யந்தரதோ(அ)ம்ரு’ததோயஸ்ய ஸ்ரோதாம்’ஸி நிர்க³மிஷ்யந்தி|
39 Damit meinte er aber den Geist, den die, welche zum Glauben an ihn gekommen waren, empfangen sollten; denn der (heilige) Geist war noch nicht da, weil Jesus noch nicht zur Herrlichkeit erhoben worden war.
யே தஸ்மிந் விஸ்²வஸந்தி த ஆத்மாநம்’ ப்ராப்ஸ்யந்தீத்யர்தே² ஸ இத³ம்’ வாக்யம்’ வ்யாஹ்ரு’தவாந் ஏதத்காலம்’ யாவத்³ யீஸு² ர்விப⁴வம்’ ந ப்ராப்தஸ்தஸ்மாத் பவித்ர ஆத்மா நாதீ³யத|
40 Nun sagten manche aus dem Volk, die diese Worte gehört hatten: »Dieser ist wirklich der Prophet!«
ஏதாம்’ வாணீம்’ ஸ்²ருத்வா ப³ஹவோ லோகா அவத³ந் அயமேவ நிஸ்²சிதம்’ ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³|
41 Andere sagten: »Er ist Christus«; wieder andere meinten: »Christus kommt doch nicht aus Galiläa!
கேசித்³ அகத²யந் ஏஷஏவ ஸோபி⁴ஷிக்த்த: கிந்து கேசித்³ அவத³ந் ஸோபி⁴ஷிக்த்த: கிம்’ கா³லீல் ப்ரதே³ஸே² ஜநிஷ்யதே?
42 Hat nicht die Schrift gesagt, daß Christus aus dem Samen Davids und aus der Ortschaft Bethlehem, wo David gewohnt hat, kommen soll?«
ஸோபி⁴ஷிக்த்தோ தா³யூதோ³ வம்’ஸே² தா³யூதோ³ ஜந்மஸ்தா²நே பை³த்லேஹமி பத்தநே ஜநிஷ்யதே த⁴ர்ம்மக்³ரந்தே² கிமித்த²ம்’ லிகி²தம்’ நாஸ்தி?
43 So entstand seinetwegen eine Spaltung unter dem Volk.
இத்த²ம்’ தஸ்மிந் லோகாநாம்’ பி⁴ந்நவாக்யதா ஜாதா|
44 Einige von ihnen hätten ihn nun gern festgenommen, aber keiner legte Hand an ihn.
கதிபயலோகாஸ்தம்’ த⁴ர்த்தும் ஐச்ச²ந் ததா²பி தத்³வபுஷி கோபி ஹஸ்தம்’ நார்பயத்|
45 So kamen denn die Diener zu den Hohenpriestern und Pharisäern zurück, und diese fragten sie: »Warum habt ihr ihn nicht hergebracht?«
அநந்தரம்’ பாதா³திக³ணே ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம்’ பி²ரூஸி²நாஞ்ச ஸமீபமாக³தவதி தே தாந் அப்ரு’ச்ச²ந் குதோ ஹேதோஸ்தம்’ நாநயத?
46 Die Diener antworteten: »Noch niemals hat ein Mensch so geredet, wie dieser Mann redet!«
ததா³ பதா³தய: ப்ரத்யவத³ந் ஸ மாநவ இவ கோபி கதா³பி நோபாதி³ஸ²த்|
47 Da erwiderten ihnen die Pharisäer: »Habt auch ihr euch irreführen lassen?
தத: பி²ரூஸி²ந: ப்ராவோசந் யூயமபி கிமப்⁴ராமிஷ்ட?
48 Ist etwa irgendein Oberer oder ein Pharisäer zum Glauben an ihn gekommen?
அதி⁴பதீநாம்’ பி²ரூஸி²நாஞ்ச கோபி கிம்’ தஸ்மிந் வ்யஸ்²வஸீத்?
49 Nein, nur dieses gemeine Volk, das vom Gesetz nichts weiß – verflucht sind sie!«
யே ஸா²ஸ்த்ரம்’ ந ஜாநந்தி த இமே(அ)த⁴மலோகாஏவ ஸா²பக்³ரஸ்தா: |
50 Da sagte Nikodemus, der früher einmal zu Jesus gekommen war und ihrer Partei angehörte:
ததா³ நிகதீ³மநாமா தேஷாமேகோ ய: க்ஷணதா³யாம்’ யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம் அகா³த் ஸ உக்த்தவாந்
51 »Verurteilt etwa unser Gesetz einen Menschen, ohne daß man ihn zuvor verhört und seine Schuld festgestellt hat?«
தஸ்ய வாக்யே ந ஸ்²ருதே கர்ம்மணி ச ந விதி³தே (அ)ஸ்மாகம்’ வ்யவஸ்தா² கிம்’ கஞ்சந மநுஜம்’ தோ³ஷீகரோதி?
52 Da gaben sie ihm zur Antwort: »Stammst du vielleicht auch aus Galiläa? Forsche doch nach und lerne begreifen, daß aus Galiläa kein Prophet hervorgeht!«
ததஸ்தே வ்யாஹரந் த்வமபி கிம்’ கா³லீலீயலோக: ? விவிச்ய பஸ்²ய க³லீலி கோபி ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ நோத்பத்³யதே|
53 Dann gingen sie weg, ein jeder in sein Haus;
தத: பரம்’ ஸர்வ்வே ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ க்³ரு’ஹம்’ க³தா: கிந்து யீஸு² ர்ஜைதுநநாமாநம்’ ஸி²லோச்சயம்’ க³தவாந்|
