Johannes 21
1 Danach offenbarte Jesus sich seinen Jüngern noch einmal am See von Tiberias, und zwar offenbarte er sich auf folgende Weise:
தத: பரம்’ திபி³ரியாஜலதே⁴ஸ்தடே யீஸு²: புநரபி ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந் த³ர்ஸ²நஸ்யாக்²யாநமித³ம்|
2 Es waren beisammen Simon Petrus und Thomas, der den Namen ›Zwilling‹ führt, Nathanael aus Kana in Galiläa, die (beiden) Söhne des Zebedäus und noch zwei andere aus der Zahl seiner Jünger.
ஸி²மோந்பிதர: யமஜதோ²மா கா³லீலீயகாந்நாநக³ரநிவாஸீ நித²நேல் ஸிவதே³: புத்ராவந்யௌ த்³வௌ ஸி²ஷ்யௌ சைதேஷ்வேகத்ர மிலிதேஷு ஸி²மோந்பிதரோ(அ)கத²யத் மத்ஸ்யாந் த⁴ர்தும்’ யாமி|
3 Da sagte Simon Petrus zu ihnen: »Ich gehe hin und fische!« Sie erwiderten ihm: »Dann gehen auch wir mit dir!« So gingen sie denn hinaus und stiegen in das Boot, fingen aber in jener Nacht nichts.
ததஸ்தே வ்யாஹரந் தர்ஹி வயமபி த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ யாம: ததா³ தே ப³ஹிர்க³தா: ஸந்த: க்ஷிப்ரம்’ நாவம் ஆரோஹந் கிந்து தஸ்யாம்’ ரஜந்யாம் ஏகமபி ந ப்ராப்நுவந்|
4 Als es bereits gegen Morgen war, stand Jesus am Ufer; die Jünger wußten jedoch nicht, daß es Jesus war.
ப்ரபா⁴தே ஸதி யீஸு²ஸ்தடே ஸ்தி²தவாந் கிந்து ஸ யீஸு²ரிதி ஸி²ஷ்யா ஜ்ஞாதும்’ நாஸ²க்நுவந்|
5 Da rief Jesus ihnen zu: »Kinder, habt ihr nicht etwas (Fisch) als Zukost?« Sie antworteten ihm: »Nein.«
ததா³ யீஸு²ரப்ரு’ச்ச²த், ஹே வத்ஸா ஸந்நிதௌ⁴ கிஞ்சித் கா²த்³யத்³ரவ்யம் ஆஸ்தே? தே(அ)வத³ந் கிமபி நாஸ்தி|
6 Nun sagte er zu ihnen: »Werft das Netz nach der rechten Seite des Bootes aus, so werdet ihr einen Fang tun!« Da warfen sie es aus und konnten es vor der Menge der Fische nicht mehr (aus dem Wasser) herausziehen.
ததா³ ஸோ(அ)வத³த் நௌகாயா த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே ஜாலம்’ நிக்ஷிபத ததோ லப்ஸ்யத்⁴வே, தஸ்மாத் தை ர்நிக்ஷிப்தே ஜாலே மத்ஸ்யா ஏதாவந்தோ(அ)பதந் யேந தே ஜாலமாக்ரு’ஷ்ய நோத்தோலயிதும்’ ஸ²க்தா: |
7 Da sagte jener Jünger, den Jesus (besonders) lieb hatte, zu Petrus: »Es ist der Herr!« Als nun Simon Petrus hörte, daß es der Herr sei, gürtete er sich sein Obergewand um – er hatte nämlich nur ein Unterkleid angehabt – und sprang in den See;
தஸ்மாத்³ யீஸோ²: ப்ரியதமஸி²ஷ்ய: பிதராயாகத²யத் ஏஷ ப்ரபு⁴ ர்ப⁴வேத், ஏஷ ப்ரபு⁴ரிதி வாசம்’ ஸ்²ருத்வைவ ஸி²மோந் நக்³நதாஹேதோ ர்மத்ஸ்யதா⁴ரிண உத்தரீயவஸ்த்ரம்’ பரிதா⁴ய ஹ்ரத³ம்’ ப்ரத்யுத³லம்ப²யத்|
8 die anderen Jünger aber kamen mit dem Boote hinter ihm her – sie waren nämlich nicht weit vom Lande, sondern nur in einer Entfernung von etwa zweihundert Ellen – und zogen das Netz mit den Fischen hinter sich her.
அபரே ஸி²ஷ்யா மத்ஸ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஜாலம் ஆகர்ஷந்த: க்ஷுத்³ரநௌகாம்’ வாஹயித்வா கூலமாநயந் தே கூலாத்³ அதிதூ³ரே நாஸந் த்³விஸ²தஹஸ்தேப்⁴யோ தூ³ர ஆஸந் இத்யநுமீயதே|
9 Als sie dann ans Land ausgestiegen waren, sahen sie ein Kohlenfeuer (am Boden) hergerichtet und Fische darauf gelegt und Brot (daneben).
தீரம்’ ப்ராப்தைஸ்தைஸ்தத்ர ப்ரஜ்வலிதாக்³நிஸ்தது³பரி மத்ஸ்யா: பூபாஸ்²ச த்³ரு’ஷ்டா: |
10 Jesus sagte zu ihnen: »Bringt noch einige von den Fischen her, die ihr soeben gefangen habt!«
ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ யாந் மத்ஸ்யாந் அத⁴ரத தேஷாம்’ கதிபயாந் ஆநயத|
11 Da stieg Simon Petrus (in das Boot) hinein und zog das Netz ans Land, das mit hundertunddreiundfünfzig großen Fischen gefüllt war und trotz dieser großen Zahl nicht zerriß.
அத: ஸி²மோந்பிதர: பராவ்ரு’த்ய க³த்வா ப்³ரு’ஹத்³பி⁴ஸ்த்ரிபஞ்சாஸ²த³தி⁴கஸ²தமத்ஸ்யை: பரிபூர்ணம்’ தஜ்ஜாலம் ஆக்ரு’ஷ்யோத³தோலயத் கிந்த்வேதாவத்³பி⁴ ர்மத்ஸ்யைரபி ஜாலம்’ நாசி²த்³யத|
12 Nun sagte Jesus zu ihnen: »Kommt her und haltet das Frühmahl!« Keiner aber von den Jüngern wagte die Frage an ihn zu richten: »Wer bist du?« Sie wußten ja, daß es der Herr war.
அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தாந் அவாதீ³த் யூயமாக³த்ய பு⁴ம்’க்³த்⁴வம்’; ததா³ ஸஏவ ப்ரபு⁴ரிதி ஜ்ஞாதத்வாத் த்வம்’ க: ? இதி ப்ரஷ்டும்’ ஸி²ஷ்யாணாம்’ கஸ்யாபி ப்ரக³ல்ப⁴தா நாப⁴வத்|
13 Jesus trat nun hin, nahm das Brot und gab es ihnen, ebenso auch die Fische.
ததோ யீஸு²ராக³த்ய பூபாந் மத்ஸ்யாம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா தேப்⁴ய: பர்ய்யவேஷயத்|
14 Dies war nun schon das dritte Mal, daß Jesus sich nach seiner Auferstehung von den Toten seinen Jüngern offenbarte.
இத்த²ம்’ ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²நாத் பரம்’ யீஸு²: ஸி²ஷ்யேப்⁴யஸ்த்ரு’தீயவாரம்’ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந்|
15 Als sie nun das Frühmahl gehalten hatten, sagte Jesus zu Simon Petrus: »Simon, Sohn des Johannes, liebst du mich mehr als diese?« Er antwortete ihm: »Ja, Herr, du weißt, daß ich dich lieb habe.« Da sagte er zu ihm: »Weide meine Lämmer!«
போ⁴ஜநே ஸமாப்தே ஸதி யீஸு²: ஸி²மோந்பிதரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், ஹே யூநஸ: புத்ர ஸி²மோந் த்வம்’ கிம் ஏதேப்⁴யோதி⁴கம்’ மயி ப்ரீயஸே? தத: ஸ உதி³தவாந் ஸத்யம்’ ப்ரபோ⁴ த்வயி ப்ரீயே(அ)ஹம்’ தத்³ ப⁴வாந் ஜாநாதி; ததா³ யீஸு²ரகத²யத் தர்ஹி மம மேஷஸா²வகக³ணம்’ பாலய|
16 Darauf fragte ihn Jesus zum zweitenmal: »Simon, Sohn des Johannes, liebst du mich?« Er antwortete ihm: »Ja, Herr, du weißt, daß ich dich lieb habe.« Da sagte Jesus zu ihm: »Hüte meine Schafe!«
தத: ஸ த்³விதீயவாரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் ஹே யூநஸ: புத்ர ஸி²மோந் த்வம்’ கிம்’ மயி ப்ரீயஸே? தத: ஸ உக்தவாந் ஸத்யம்’ ப்ரபோ⁴ த்வயி ப்ரீயே(அ)ஹம்’ தத்³ ப⁴வாந் ஜாநாதி; ததா³ யீஸு²ரகத²யத தர்ஹி மம மேஷக³ணம்’ பாலய|
17 Zum drittenmal fragte er ihn: »Simon, Sohn des Johannes, hast du mich lieb?« Da wurde Petrus betrübt, weil er ihn zum drittenmal fragte: »Hast du mich lieb?«, und er antwortete ihm: »Herr, du weißt alles; du weißt auch, daß ich dich lieb habe.« Da sagte Jesus zu ihm: »Weide meine Schafe!
பஸ்²சாத் ஸ த்ரு’தீயவாரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், ஹே யூநஸ: புத்ர ஸி²மோந் த்வம்’ கிம்’ மயி ப்ரீயஸே? ஏதத்³வாக்யம்’ த்ரு’தீயவாரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் தஸ்மாத் பிதரோ து³: கி²தோ பூ⁴த்வா(அ)கத²யத் ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வத: கிமப்யகோ³சரம்’ நாஸ்தி த்வய்யஹம்’ ப்ரீயே தத்³ ப⁴வாந் ஜாநாதி; ததோ யீஸு²ரவத³த் தர்ஹி மம மேஷக³ணம்’ பாலய|
18 Wahrlich, wahrlich ich sage dir: Als du noch jünger warst, hast du dir dein Gewand selbst gegürtet und bist umhergegangen, wohin du wolltest; wenn du aber alt geworden bist, wirst du deine Arme ausstrecken, und ein anderer wird dich gürten und dich an eine Stätte führen, wohin du nicht willst.«
அஹம்’ துப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி யௌவநகாலே ஸ்வயம்’ ப³த்³த⁴கடி ர்யத்ரேச்சா² தத்ர யாதவாந் கிந்த்வித: பரம்’ வ்ரு’த்³தே⁴ வயஸி ஹஸ்தம்’ விஸ்தாரயிஷ்யஸி, அந்யஜநஸ்த்வாம்’ ப³த்³த்⁴வா யத்ர க³ந்தும்’ தவேச்சா² ந ப⁴வதி த்வாம்’ த்⁴ரு’த்வா தத்ர நேஷ்யதி|
19 Dies sagte er aber, um anzudeuten, durch was für eine Todesart Petrus Gott verherrlichen würde. Nach diesen Worten sagte er zu ihm: »Folge mir nach!«
ப²லத: கீத்³ரு’ஸே²ந மரணேந ஸ ஈஸ்²வரஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதி தத்³ போ³த⁴யிதும்’ ஸ இதி வாக்யம்’ ப்ரோக்தவாந்| இத்யுக்தே ஸதி ஸ தமவோசத் மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²|
20 Als Petrus sich dann umwandte, sah er den Jünger, den Jesus (besonders) liebhatte, hinter ihnen herkommen, denselben, der sich auch beim Abendmahl an seine Brust gelehnt und gefragt hatte: »Herr, wer ist’s, der dich verrät?«
யோ ஜநோ ராத்ரிகாலே யீஸோ² ர்வக்ஷோ(அ)வலம்ப்³ய, ஹே ப்ரபோ⁴ கோ ப⁴வந்தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதீதி வாக்யம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், தம்’ யீஸோ²: ப்ரியதமஸி²ஷ்யம்’ பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²ந்தம்’
21 Als nun Petrus diesen sah, fragte er Jesus: »Herr, was wird aber mit diesem werden?«
பிதரோ முக²ம்’ பராவர்த்த்ய விலோக்ய யீஸு²ம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ ஏதஸ்ய மாநவஸ்ய கீத்³ரு’ஸீ² க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி?
22 Jesus antwortete ihm: »Wenn es mein Wille ist, daß er bis zu meinem Kommen (am Leben) bleibt, was geht das dich an? Folge du mir nach!«
ஸ ப்ரத்யவத³த், மம புநராக³மநபர்ய்யந்தம்’ யதி³ தம்’ ஸ்தா²பயிதும் இச்சா²மி தத்ர தவ கிம்’? த்வம்’ மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²|
23 So verbreitete sich denn diese Rede unter den Brüdern: »Jener Jünger stirbt nicht.« Aber Jesus hatte zu ihm nicht gesagt: »Er stirbt nicht«, sondern: »Wenn es mein Wille ist, daß er bis zu meinem Kommen (am Leben) bleibt, was geht das dich an?«
தஸ்மாத் ஸ ஸி²ஷ்யோ ந மரிஷ்யதீதி ப்⁴ராத்ரு’க³ணமத்⁴யே கிம்’வத³ந்தீ ஜாதா கிந்து ஸ ந மரிஷ்யதீதி வாக்யம்’ யீஸு² ர்நாவத³த் கேவலம்’ மம புநராக³மநபர்ய்யந்தம்’ யதி³ தம்’ ஸ்தா²பயிதும் இச்சா²மி தத்ர தவ கிம்’? இதி வாக்யம் உக்தவாந்|
24 Dies ist der Jünger, der von diesen Dingen Zeugnis ablegt und auch diese Schrift verfaßt hat, und wir wissen, daß sein Zeugnis wahr ist.
யோ ஜந ஏதாநி ஸர்வ்வாணி லிகி²தவாந் அத்ர ஸாக்ஷ்யஞ்ச த³த்தவாந் ஸஏவ ஸ ஸி²ஷ்ய: , தஸ்ய ஸாக்ஷ்யம்’ ப்ரமாணமிதி வயம்’ ஜாநீம: |
25 Es gibt aber noch vieles andere, was Jesus getan hat; wollte man das alles im einzelnen aufschreiben, so würde nach meiner Überzeugung die Welt die Bücher nicht fassen, die dann zu schreiben wären.
யீஸு²ரேதேப்⁴யோ(அ)பராண்யபி ப³ஹூநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் தாநி ஸர்வ்வாணி யத்³யேகைகம்’ க்ரு’த்வா லிக்²யந்தே தர்ஹி க்³ரந்தா² ஏதாவந்தோ ப⁴வந்தி தேஷாம்’ தா⁴ரணே ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ஸ்தா²நம்’ ந ப⁴வதி| இதி||
