Johannes 19
1 Da ließ nun Pilatus Jesus ergreifen und geißeln;
பீலாதோ யீஸு²ம் ஆநீய கஸ²யா ப்ராஹாரயத்|
2 dann flochten die Soldaten eine Dornenkrone, setzten sie ihm aufs Haupt und legten ihm einen scharlachroten Mantel um;
பஸ்²சாத் ஸேநாக³ண: கண்டகநிர்ம்மிதம்’ முகுடம்’ தஸ்ய மஸ்தகே ஸமர்ப்ய வார்த்தாகீவர்ணம்’ ராஜபரிச்ச²த³ம்’ பரிதா⁴ப்ய,
3 hierauf traten sie vor ihn hin und riefen aus: »Sei gegrüßt, Judenkönig!« und versetzten ihm Schläge ins Gesicht.
ஹே யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜந் நமஸ்கார இத்யுக்த்வா தம்’ சபேடேநாஹந்தும் ஆரப⁴த|
4 Pilatus kam dann wieder heraus und sagte zu ihnen: »Seht, ich führe ihn zu euch heraus, damit ihr erkennt, daß ich keinerlei Schuld an ihm finde.«
ததா³ பீலாத: புநரபி ப³ஹிர்க³த்வா லோகாந் அவத³த், அஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ ந லபே⁴(அ)ஹம்’, பஸ்²யத தத்³ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயிதும்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ப³ஹிரேநம் ஆநயாமி|
5 So kam denn Jesus heraus, indem er die Dornenkrone und den Purpurmantel trug, und Pilatus sagte zu ihnen: »Seht, der Mensch!«
தத: பரம்’ யீஸு²: கண்டகமுகுடவாந் வார்த்தாகீவர்ணவஸநவாம்’ஸ்²ச ப³ஹிராக³ச்ச²த்| தத: பீலாத உக்தவாந் ஏநம்’ மநுஷ்யம்’ பஸ்²யத|
6 Als ihn nun die Hohenpriester und die Tempeldiener erblickten, schrien sie: »Ans Kreuz mit ihm, ans Kreuz!« Pilatus entgegnete ihnen: »Nehmt ihr ihn und kreuzigt ihn! Denn ich finde keine Schuld an ihm.«
ததா³ ப்ரதா⁴நயாஜகா: பதா³தயஸ்²ச தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, இத்யுக்த்வா ரவிதும்’ ஆரப⁴ந்த| தத: பீலாத: கதி²தவாந் யூயம்’ ஸ்வயம் ஏநம்’ நீத்வா க்ருஸே² வித⁴த, அஹம் ஏதஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ ந ப்ராப்தவாந்|
7 Die Juden antworteten ihm: »Wir haben ein Gesetz, und nach diesem Gesetz muß er sterben, weil er sich selbst zu Gottes Sohn gemacht hat.«
யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவத³ந் அஸ்மாகம்’ யா வ்யவஸ்தா²ஸ்தே தத³நுஸாரேணாஸ்ய ப்ராணஹநநம் உசிதம்’ யதோயம்’ ஸ்வம் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரமவத³த்|
8 Als nun Pilatus dies Wort hörte, geriet er in noch größere Angst;
பீலாத இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா மஹாத்ராஸயுக்த:
9 er ging also wieder in die Statthalterei hinein und fragte Jesus: »Woher bist du?« Jesus aber gab ihm keine Antwort.
ஸந் புநரபி ராஜக்³ரு’ஹ ஆக³த்ய யீஸு²ம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் த்வம்’ குத்ரத்யோ லோக: ? கிந்து யீஸ²ஸ்தஸ்ய கிமபி ப்ரத்யுத்தரம்’ நாவத³த்|
10 Da sagte Pilatus zu ihm: »Mir willst du nicht Rede stehen? Weißt du nicht, daß ich die Macht habe, dich freizugeben, und auch die Macht habe, dich kreuzigen zu lassen?«
தத: பீலாத் கதி²தவாந த்வம்’ கிம்’ மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ ந ஸம்’லபிஷ்யஸி? த்வாம்’ க்ருஸே² வேதி⁴தும்’ வா மோசயிதும்’ ஸ²க்தி ர்மமாஸ்தே இதி கிம்’ த்வம்’ ந ஜாநாஸி? ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ ஈஸ்²வரேணாத³ம்’ மமோபரி தவ கிமப்யதி⁴பதித்வம்’ ந வித்³யதே, ததா²பி யோ ஜநோ மாம்’ தவ ஹஸ்தே ஸமார்பயத் தஸ்ய மஹாபாதகம்’ ஜாதம்|
11 Jesus antwortete ihm: »Du hättest keine Macht über mich, wenn sie dir nicht von oben her gegeben wäre; deshalb trifft den, welcher mich dir ausgeliefert hat, eine größere Schuld.«
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ ஈஸ்²வரேணாத³த்தம்’ மமோபரி தவ கிமப்யதி⁴பதித்வம்’ ந வித்³யதே, ததா²பி யோ ஜநோ மாம்’ தவ ஹஸ்தே ஸமார்பயத் தஸ்ய மஹாபாதகம்’ ஜாதம்|
12 Von da an suchte Pilatus ihn freizugeben; aber die Juden schrien: »Gibst du diesen frei, so bist du kein Freund des Kaisers! Jeder, der sich selbst zum König macht, lehnt sich gegen den Kaiser auf!«
ததா³ரப்⁴ய பீலாதஸ்தம்’ மோசயிதும்’ சேஷ்டிதவாந் கிந்து யிஹூதீ³யா ருவந்தோ வ்யாஹரந் யதீ³மம்’ மாநவம்’ த்யஜஸி தர்ஹி த்வம்’ கைஸரஸ்ய மித்ரம்’ ந ப⁴வஸி, யோ ஜந: ஸ்வம்’ ராஜாநம்’ வக்தி ஸஏவ கைமரஸ்ய விருத்³தா⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி|
13 Als Pilatus diese Worte hörte, ließ er Jesus hinausführen und setzte sich auf den Richterstuhl an dem Platze, welcher ›Steinpflaster‹, auf hebräisch Gabbatha, heißt.
ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா பீலாதோ யீஸு²ம்’ ப³ஹிராநீய நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய ஆஸாத³நதி³நஸ்ய த்³விதீயப்ரஹராத் பூர்வ்வம்’ ப்ரஸ்தரப³ந்த⁴நநாம்நி ஸ்தா²நே (அ)ர்தா²த் இப்³ரீயபா⁴ஷயா யத்³ க³ப்³பி³தா² கத்²யதே தஸ்மிந் ஸ்தா²நே விசாராஸந உபாவிஸ²த்|
14 Es war aber der Rüsttag auf das Passahfest, und zwar um die sechste Stunde. Nun sagte Pilatus zu den Juden: »Seht, da ist euer König!«
அநந்தரம்’ பீலாதோ யிஹூதீ³யாந் அவத³த், யுஷ்மாகம்’ ராஜாநம்’ பஸ்²யத|
15 Da schrien jene: »Weg, weg mit ihm, kreuzige ihn!« Pilatus entgegnete ihnen: »Euren König soll ich kreuzigen lassen?« Die Hohenpriester antworteten: »Wir haben keinen König als den Kaiser!«
கிந்து ஏநம்’ தூ³ரீகுரு, ஏநம்’ தூ³ரீகுரு, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா தே ரவிதும் ஆரப⁴ந்த; ததா³ பீலாத: கதி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ ராஜாநம்’ கிம்’ க்ருஸே² வேதி⁴ஷ்யாமி? ப்ரதா⁴நயாஜகா உத்தரம் அவத³ந் கைஸரம்’ விநா கோபி ராஜாஸ்மாகம்’ நாஸ்தி|
16 a Darauf übergab er ihnen Jesus zur Kreuzigung. b So übernahmen sie denn Jesus;
தத: பீலாதோ யீஸு²ம்’ க்ருஸே² வேதி⁴தும்’ தேஷாம்’ ஹஸ்தேஷு ஸமார்பயத், ததஸ்தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா நீதவந்த: |
17 und dieser ging, indem er sein Kreuz selber trug, (aus der Stadt) hinaus nach der sogenannten ›Schädelstätte‹, die auf hebräisch Golgatha heißt;
தத: பரம்’ யீஸு²: க்ருஸ²ம்’ வஹந் ஸி²ர: கபாலம் அர்தா²த்³ யத்³ இப்³ரீயபா⁴ஷயா கு³ல்க³ல்தாம்’ வத³ந்தி தஸ்மிந் ஸ்தா²ந உபஸ்தி²த: |
18 dort kreuzigten sie ihn und mit ihm noch zwei andere auf beiden Seiten, Jesus aber in der Mitte.
ததஸ்தே மத்⁴யஸ்தா²நே தம்’ தஸ்யோப⁴யபார்ஸ்²வே த்³வாவபரௌ க்ருஸே²(அ)வித⁴ந்|
19 Auch eine Aufschrift hatte Pilatus schreiben und oben am Kreuz anbringen lassen; sie lautete: »Jesus von Nazareth, der König der Juden.«
அபரம் ஏஷ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜா நாஸரதீயயீஸு²: , இதி விஜ்ஞாபநம்’ லிகி²த்வா பீலாதஸ்தஸ்ய க்ருஸோ²பரி ஸமயோஜயத்|
20 Diese Aufschrift nun lasen viele von den Juden, weil der Platz, wo Jesus gekreuzigt wurde, nahe bei der Stadt lag und die Aufschrift in hebräischer, römischer und griechischer Sprache abgefaßt war.
ஸா லிபி: இப்³ரீயயூநாநீயரோமீயபா⁴ஷாபி⁴ ர்லிகி²தா; யீஸோ²: க்ருஸ²வேத⁴நஸ்தா²நம்’ நக³ரஸ்ய ஸமீபம்’, தஸ்மாத்³ ப³ஹவோ யிஹூதீ³யாஸ்தாம்’ படி²தும் ஆரப⁴ந்த|
21 Da sagten die Hohenpriester der Juden zu Pilatus: »Schreibe nicht: ›Der König der Juden‹, sondern: ›Dieser Mensch hat behauptet, er sei der König der Juden‹!«
யிஹூதீ³யாநாம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா: பீலாதமிதி ந்யவேத³யந் யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜேதி வாக்யம்’ ந கிந்து ஏஷ ஸ்வம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜாநம் அவத³த்³ இத்த²ம்’ லிக²து|
22 Pilatus (aber) antwortete: »Was ich geschrieben habe, das habe ich geschrieben!«
தத: பீலாத உத்தரம்’ த³த்தவாந் யல்லேக²நீயம்’ தல்லிகி²தவாந்|
23 Als nun die Soldaten Jesus gekreuzigt hatten, nahmen sie seine Kleidungsstücke und machten vier Teile daraus, für jeden Soldaten einen Teil, außerdem noch das Unterkleid. Dieses Unterkleid war aber ohne Naht, von oben an in einem Stück gewebt.
இத்த²ம்’ ஸேநாக³ணோ யீஸு²ம்’ க்ருஸே² விதி⁴த்வா தஸ்ய பரிதே⁴யவஸ்த்ரம்’ சதுரோ பா⁴கா³ந் க்ரு’த்வா ஏகைகஸேநா ஏகைகபா⁴க³ம் அக்³ரு’ஹ்லத் தஸ்யோத்தரீயவஸ்த்ரஞ்சாக்³ரு’ஹ்லத்| கிந்தூத்தரீயவஸ்த்ரம்’ ஸூசிஸேவநம்’ விநா ஸர்வ்வம் ஊதம்’|
24 Da sagten sie zueinander: »Wir wollen es nicht zerschneiden, sondern darum losen, wem es gehören soll« – so sollte das Schriftwort seine Erfüllung finden: »Sie haben meine Kleider unter sich verteilt und über mein Gewand das Los geworfen.« Auf diese Weise verfuhren also die Soldaten.
தஸ்மாத்தே வ்யாஹரந் ஏதத் க: ப்ராப்ஸ்யதி? தந்ந க²ண்ட³யித்வா தத்ர கு³டிகாபாதம்’ கரவாம| விப⁴ஜந்தே(அ)த⁴ரீயம்’ மே வஸநம்’ தே பரஸ்பரம்’| மமோத்தரீயவஸ்த்ரார்த²ம்’ கு³டிகாம்’ பாதயந்தி ச| இதி யத்³வாக்யம்’ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகே லிகி²தமாஸ்தே தத் ஸேநாக³ணேநேத்த²ம்’ வ்யவஹரணாத் ஸித்³த⁴மப⁴வத்|
25 Es standen aber beim Kreuze Jesu seine Mutter und die Schwester seiner Mutter, auch Maria, die Frau des Klopas, und Maria von Magdala.
ததா³நீம்’ யீஸோ² ர்மாதா மாது ர்ப⁴கி³நீ ச யா க்லியபா பா⁴ர்ய்யா மரியம் மக்³த³லீநீ மரியம் ச ஏதாஸ்தஸ்ய க்ருஸ²ஸ்ய ஸந்நிதௌ⁴ ஸமதிஷ்ட²ந்|
26 Als nun Jesus seine Mutter und neben ihr den Jünger, den er (besonders) lieb hatte, stehen sah, sagte er zu seiner Mutter: »Frau, siehe dein Sohn!«
ததோ யீஸு²: ஸ்வமாதரம்’ ப்ரியதமஸி²ஷ்யஞ்ச ஸமீபே த³ண்டா³யமாநௌ விலோக்ய மாதரம் அவத³த், ஹே யோஷித்³ ஏநம்’ தவ புத்ரம்’ பஸ்²ய,
27 Darauf sagte er zu dem Jünger: »Siehe deine Mutter!« Und von dieser Stunde an nahm der Jünger sie zu sich in sein Haus.
ஸி²ஷ்யந்த்வவத³த், ஏநாம்’ தவ மாதரம்’ பஸ்²ய| தத: ஸ ஸி²ஷ்யஸ்தத்³க⁴டிகாயாம்’ தாம்’ நிஜக்³ரு’ஹம்’ நீதவாந்|
28 Darauf, weil Jesus wußte, daß nunmehr alles vollbracht war, sagte er, damit die Schrift ganz erfüllt würde: »Mich dürstet.«
அநந்தரம்’ ஸர்வ்வம்’ கர்ம்மாது⁴நா ஸம்பந்நமபூ⁴த் யீஸு²ரிதி ஜ்ஞாத்வா த⁴ர்ம்மபுஸ்தகஸ்ய வசநம்’ யதா² ஸித்³த⁴ம்’ ப⁴வதி தத³ர்த²ம் அகத²யத் மம பிபாஸா ஜாதா|
29 Es stand dort nun ein mit Essig gefülltes Gefäß. Sie umwickelten also einen mit dem Essig getränkten Schwamm mit Ysop und hielten ihm diesen an den Mund.
ததஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே அம்லரஸேந பூர்ணபாத்ரஸ்தி²த்யா தே ஸ்பஞ்ஜமேகம்’ தத³ம்லரஸேநார்த்³ரீக்ரு’த்ய ஏஸோப்³நலே தத்³ யோஜயித்வா தஸ்ய முக²ஸ்ய ஸந்நிதா⁴வஸ்தா²பயந்|
30 Als nun Jesus den Essig genommen hatte, sagte er: »Es ist vollbracht!«, neigte dann das Haupt und gab den Geist auf.
ததா³ யீஸு²ரம்லரஸம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸர்வ்வம்’ ஸித்³த⁴ம் இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா மஸ்தகம்’ நமயந் ப்ராணாந் பர்ய்யத்யஜத்|
31 Weil es nun Rüsttag war, trugen die Juden, damit die Leichen nicht während des Sabbats am Kreuz blieben – dieser Sabbattag war nämlich ein hoher Festtag –, dem Pilatus die Bitte vor, es möchten ihnen die Schenkel mit Keulen zerschlagen und sie dann (vom Kreuz) herabgenommen werden.
தத்³விநம் ஆஸாத³நதி³நம்’ தஸ்மாத் பரே(அ)ஹநி விஸ்²ராமவாரே தே³ஹா யதா² க்ருஸோ²பரி ந திஷ்ட²ந்தி, யத: ஸ விஸ்²ராமவாரோ மஹாதி³நமாஸீத், தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: பீலாதநிகடம்’ க³த்வா தேஷாம்’ பாத³ப⁴ஞ்ஜநஸ்ய ஸ்தா²நாந்தரநயநஸ்ய சாநுமதிம்’ ப்ரார்த²யந்த|
32 So kamen denn die Soldaten und zerschlugen dem ersten die Schenkel, ebenso auch dem andern, der mit (Jesus) gekreuzigt worden war.
அத: ஸேநா ஆக³த்ய யீஸு²நா ஸஹ க்ருஸே² ஹதயோ: ப்ரத²மத்³விதீயசோரயோ: பாதா³ந் அப⁴ஞ்ஜந்;
33 Als sie aber zu Jesus kamen und sahen, daß er bereits tot war, zerschlugen sie ihm die Schenkel nicht,
கிந்து யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா ஸ ம்ரு’த இதி த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய பாதௌ³ நாப⁴ஞ்ஜந்|
34 sondern einer von den Soldaten stieß ihn mit seiner Lanze in die Seite; da floß sogleich Blut und Wasser heraus.
பஸ்²சாத்³ ஏகோ யோத்³தா⁴ ஸூ²லாகா⁴தேந தஸ்ய குக்ஷிம் அவித⁴த் தத்க்ஷணாத் தஸ்மாத்³ ரக்தம்’ ஜலஞ்ச நிரக³ச்ச²த்|
35 Ein Augenzeuge hat dies bezeugt, und sein Zeugnis ist zuverlässig, und jener weiß, daß er die Wahrheit sagt, damit auch ihr zum Glauben kommet.
யோ ஜநோ(அ)ஸ்ய ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³தி ஸ ஸ்வயம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந் தஸ்யேத³ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ ஸத்யம்’ தஸ்ய கதா² யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸம்’ ஜநயிதும்’ யோக்³யா தத் ஸ ஜாநாதி|
36 Dies ist nämlich geschehen, damit das Schriftwort erfüllt würde: »Es soll kein Knochen an ihm zerbrochen werden.«
தஸ்யைகம் அஸ்த்⁴யபி ந ப⁴ம்’க்ஷ்யதே,
37 Und noch eine andere Schriftstelle lautet: »Sie werden auf den blicken, den sie durchbohrt haben.«
தத்³வத்³ அந்யஸா²ஸ்த்ரேபி லிக்²யதே, யதா², "த்³ரு’ஷ்டிபாதம்’ கரிஷ்யந்தி தே(அ)வித⁴ந் யந்து தம்ப்ரதி| "
38 Hierauf trug Joseph von Arimathäa, der ein Jünger Jesu war – allerdings war er’s nur im geheimen aus Furcht vor den Juden –, dem Pilatus die Bitte vor, daß er den Leichnam Jesu vom Kreuze abnehmen dürfe; und Pilatus gewährte ihm die Bitte. So ging er denn hin und nahm seinen Leichnam (vom Kreuz) ab.
அரிமதீ²யநக³ரஸ்ய யூஷப்²நாமா ஸி²ஷ்ய ஏக ஆஸீத் கிந்து யிஹூதீ³யேப்⁴யோ ப⁴யாத் ப்ரகாஸி²தோ ந ப⁴வதி; ஸ யீஸோ² ர்தே³ஹம்’ நேதும்’ பீலாதஸ்யாநுமதிம்’ ப்ரார்த²யத, தத: பீலாதேநாநுமதே ஸதி ஸ க³த்வா யீஸோ² ர்தே³ஹம் அநயத்|
39 Aber auch Nikodemus kam, derselbe, der zum erstenmal bei Nacht zu Jesus gekommen war, und brachte eine Mischung von Myrrhe und Aloe mit, wohl hundert Pfund.
அபரம்’ யோ நிகதீ³மோ ராத்ரௌ யீஸோ²: ஸமீபம் அக³ச்ச²த் ஸோபி க³ந்த⁴ரஸேந மிஸ்²ரிதம்’ ப்ராயேண பஞ்சாஸ²த்ஸேடகமகு³ரும்’ க்³ரு’ஹீத்வாக³ச்ச²த்|
40 So nahmen sie denn den Leib Jesu und banden ihn ein in Leinwandstreifen mitsamt den wohlriechenden Stoffen, wie es Sitte der Juden bei Bestattungen ist.
ததஸ்தே யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பநரீத்யநுஸாரேண தத்ஸுக³ந்தி⁴த்³ரவ்யேண ஸஹிதம்’ தஸ்ய தே³ஹம்’ வஸ்த்ரேணாவேஷ்டயந்|
41 Es lag aber bei dem Platze, wo er gekreuzigt worden war, ein Garten, und in dem Garten (befand sich) ein neues Grab, in welchem bisher noch niemand beigesetzt worden war.
அபரஞ்ச யத்ர ஸ்தா²நே தம்’ க்ருஸே²(அ)வித⁴ந் தஸ்ய நிகடஸ்தோ²த்³யாநே யத்ர கிமபி ம்ரு’ததே³ஹம்’ கதா³பி நாஸ்தா²ப்யத தாத்³ரு’ஸ²ம் ஏகம்’ நூதநம்’ ஸ்²மஸா²நம் ஆஸீத்|
42 Dorthin brachten sie nun Jesus mit Rücksicht auf den jüdischen Rüsttag, weil das Grab sich in der Nähe befand.
யிஹூதீ³யாநாம் ஆஸாத³நதி³நாக³மநாத் தே தஸ்மிந் ஸமீபஸ்த²ஸ்²மஸா²நே யீஸு²ம் அஸா²யயந்|
