Johannes 15

1 »Ich bin der wahre Weinstock, und mein Vater ist der Weingärtner.

ਅਹੰ ਸਤ੍ਯਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਲਤਾਸ੍ਵਰੂਪੋ ਮਮ ਪਿਤਾ ਤੂਦ੍ਯਾਨਪਰਿਚਾਰਕਸ੍ਵਰੂਪਞ੍ਚ|

2 Jede Rebe an mir, die keine Frucht bringt, entfernt er, und jede (Rebe), die Frucht bringt, reinigt er, damit sie noch mehr Frucht bringe.

ਮਮ ਯਾਸੁ ਸ਼ਾਖਾਸੁ ਫਲਾਨਿ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ ਤਾਃ ਸ ਛਿਨੱਤਿ ਤਥਾ ਫਲਵਤ੍ਯਃ ਸ਼ਾਖਾ ਯਥਾਧਿਕਫਲਾਨਿ ਫਲਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤਾਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰੋਤਿ|

3 Ihr seid bereits rein infolge des Wortes, das ich zu euch geredet habe:

ਇਦਾਨੀਂ ਮਯੋਕ੍ਤੋਪਦੇਸ਼ੇਨ ਯੂਯੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਃ|

4 bleibt in mir, so bleibe ich in euch. Wie die Rebe nicht von sich selbst aus Frucht bringen kann, wenn sie nicht am Weinstock bleibt, so könnt auch ihr es nicht, wenn ihr nicht in mir bleibt.

ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਮਯਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ ਤੇਨਾਹਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ, ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਲਤਾਯਾਮ੍ ਅਸੰਲਗ੍ਨਾ ਸ਼ਾਖਾ ਯਥਾ ਫਲਵਤੀ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਤਥਾ ਯੂਯਮਪਿ ਮੱਯਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਃ ਫਲਵਨ੍ਤੋ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|

5 Ich bin der Weinstock, ihr seid die Reben: wer in mir bleibt und in wem ich bleibe, der bringt reichlich Frucht; dagegen ohne mich könnt ihr nichts vollbringen.

ਅਹੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਲਤਾਸ੍ਵਰੂਪੋ ਯੂਯਞ੍ਚ ਸ਼ਾਖਾਸ੍ਵਰੂਪੋਃ; ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਯਤ੍ਰ ਚਾਹੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ, ਸ ਪ੍ਰਚੂਰਫਲੈਃ ਫਲਵਾਨ੍ ਭਵਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਾਂ ਵਿਨਾ ਯੂਯੰ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|

6 Wer nicht in mir bleibt, der wird weggeworfen wie die Rebe und verdorrt; man sammelt sie dann und wirft sie ins Feuer: da verbrennen sie.

ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਯਿ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਸ਼ਾਖੇਵ ਬਹਿ ਰ੍ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯਤੇ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਾ ਆਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਵਹ੍ਨੌ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਦਾਹਯਨ੍ਤਿ|

7 Wenn ihr in mir bleibt und meine Worte in euch bleiben, dann bittet, um was ihr wollt: es wird euch zuteil werden.

ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਮਯਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ ਮਮ ਕਥਾ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯਦ੍ ਵਾਞ੍ਛਿਤ੍ਵਾ ਯਾਚਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਦੇਵ ਸਫਲੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

8 Dadurch ist mein Vater verherrlicht, daß ihr reichlich Frucht bringt und euch als meine Jünger erweist.«

ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਚੂਰਫਲਵਨ੍ਤੋ ਭਵਥ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ਵਾਰਾ ਮਮ ਪਿਤੁ ਰ੍ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਥਾ ਯੂਯੰ ਮਮ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਇਤਿ ਪਰਿਕ੍ਸ਼਼ਾਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|

9 »Wie mich der Vater geliebt hat, so habe auch ich euch geliebt: bleibet in meiner Liebe!

ਪਿਤਾ ਯਥਾ ਮਯਿ ਪ੍ਰੀਤਵਾਨ੍ ਅਹਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਤਥਾ ਪ੍ਰੀਤਵਾਨ੍ ਅਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯੂਯੰ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਮਮ ਪ੍ਰੇਮਪਾਤ੍ਰਾਣਿ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|

10 Wenn ihr meine Gebote haltet, werdet ihr in meiner Liebe bleiben, gleichwie ich die Gebote meines Vaters gehalten habe und damit in seiner Liebe bleibe.

ਅਹੰ ਯਥਾ ਪਿਤੁਰਾਜ੍ਞਾ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਮਭਾਜਨੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ ਤਥੈਵ ਯੂਯਮਪਿ ਯਦਿ ਮਮਾਜ੍ਞਾ ਗੁਹ੍ਲੀਥ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਪ੍ਰੇਮਭਾਜਨਾਨਿ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਥ|

11 Dies habe ich zu euch geredet, damit die Freude, wie ich sie habe, auch in euch (vorhanden) sei und eure Freude vollkommen werde. –

ਯੁਸ਼਼੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਮਮ ਯ ਆਹ੍ਲਾਦਃ ਸ ਯਥਾ ਚਿਰੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਸ਼੍ਚ ਯਥਾ ਪੂਰ੍ੱਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਏਤਾਃ ਕਥਾ ਅਤ੍ਰਕਥਮ੍|

12 Das ist mein Gebot, daß ihr einander liebt, wie ich euch geliebt habe.

ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਯਥਾ ਪ੍ਰੀਯੇ ਯੂਯਮਪਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਤਥਾ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵਮ੍ ਏਸ਼਼ਾ ਮਮਾਜ੍ਞਾ|

13 Größere Liebe kann niemand haben als die, daß er sein Leben für seine Freunde hingibt.

ਮਿਤ੍ਰਾਣਾਂ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਦਾਨਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਯਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਤਸ੍ਮਾਨ੍ ਮਹਾਪ੍ਰੇਮ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|

14 Ihr seid meine Freunde, wenn ihr tut, was ich euch gebiete.

ਅਹੰ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਆਦਿਸ਼ਾਮਿ ਤੱਤਦੇਵ ਯਦਿ ਯੂਯਮ੍ ਆਚਰਤ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯਮੇਵ ਮਮ ਮਿਤ੍ਰਾਣਿ|

15 Ich nenne euch nicht mehr Knechte, denn der Knecht hat keine Einsicht in das Tun seines Herrn; vielmehr habe ich euch Freunde genannt, weil ich euch alles kundgetan habe, was ich von meinem Vater gehört habe.

ਅਦ੍ਯਾਰਭ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਦਾਸਾਨ੍ ਨ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯਤ੍ ਕਰੋਤਿ ਦਾਸਸ੍ਤਦ੍ ਨ ਜਾਨਾਤਿ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਸ਼੍ਰੁʼਣਵੰ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਯੂਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਜ੍ਞਾਪਯਮ੍ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਮਿਤ੍ਰਾਣਿ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਵਾਨ੍|

16 Nicht ihr habt mich erwählt, sondern ich habe euch erwählt und euch dazu bestellt, daß ihr hingehen und Frucht bringen sollt und eure Frucht eine bleibende sei, auf daß der Vater euch alles gebe, um was ihr ihn in meinem Namen bittet.

ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਰੋਚਿਤਵਨ੍ਤ ਇਤਿ ਨ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹਮੇਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਰੋਚਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਥਾ ਫਲਾਨ੍ਯੁਤ੍ਪਾਦਯਥ ਤਾਨਿ ਫਲਾਨਿ ਚਾਕ੍ਸ਼਼ਯਾਣਿ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨ੍ਯਜੁਨਜੰ ਤਸ੍ਮਾਨ੍ ਮਮ ਨਾਮ ਪ੍ਰੋਚ੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਯਾਚਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਤਦੇਵ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|

17 Dies ist mein Gebot an euch, daß ihr einander liebet.«

ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵਮ੍ ਅਹਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|

18 »Wenn die Welt euch haßt, so bedenkt, daß sie mich noch eher als euch gehaßt hat!

ਜਗਤੋ ਲੋਕੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਰੁʼਤੀਯਿਤੇਸ਼਼ੁ ਤੇ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਮਾਮੇਵਾਰ੍ੱਤੀਯਨ੍ਤ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ|

19 Wenn ihr aus der Welt wärt, so würde die Welt euch als das zu ihr Gehörige lieben; weil ihr aber nicht aus der Welt seid, sondern ich euch aus der Welt heraus erwählt habe, deshalb haßt euch die Welt.

ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾ ਅਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਆਤ੍ਮੀਯਾਨ੍ ਬੁੱਧ੍ਵਾਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾ ਨ ਭਵਥ, ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾੱਜਗਤੋ(ਅ)ਰੋਚਯਮ੍ ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾੱਜਗਤੋ ਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਰੁʼਤੀਯਨ੍ਤੇ|

20 Gedenkt an das Wort, das ich euch gesagt habe: ›Ein Knecht steht nicht höher als sein Herr.‹ Haben sie mich verfolgt, so werden sie auch euch verfolgen; haben sie mein Wort befolgt, so werden sie auch das eure befolgen.

ਦਾਸਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਮਹਾਨ੍ ਨ ਭਵਤਿ ਮਮੈਤਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੀਯੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ੍ਮਰਤ; ਤੇ ਯਦਿ ਮਾਮੇਵਾਤਾਡਯਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਪਿ ਤਾਡਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਦਿ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|

21 Dies alles aber werden sie euch um meines Namens willen antun, weil sie den nicht kennen, der mich gesandt hat.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਮਮ ਨਾਮਕਾਰਣਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵ੍ਯਵਹਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯਤੋ ਯੋ ਮਾਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤਵਾਨ੍ ਤੰ ਤੇ ਨ ਜਾਨਨ੍ਤਿ|

22 Wenn ich nicht gekommen wäre und nicht zu ihnen geredet hätte, so wären sie frei von Verschulden; so aber haben sie keine Entschuldigung für ihr Verschulden.

ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਯਦ੍ਯਹੰ ਨਾਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪੰ ਨਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧੁਨਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪਮਾੱਛਾਦਯਿਤੁਮ੍ ਉਪਾਯੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|

23 Wer mich haßt, der haßt auch meinen Vater.

ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਮ੍ ਰੁʼਤੀਯਤੇ ਸ ਮਮ ਪਿਤਰਮਪਿ ਰੁʼਤੀਯਤੇ|

24 Wenn ich nicht solche Werke unter ihnen getan hätte, wie kein anderer sie getan hat, so wären sie frei von Verschulden; so aber haben sie (alles) gesehen und doch sowohl mich als auch meinen Vater gehaßt.

ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕੇਨਾਪਿ ਕਦਾਪਿ ਨਾਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਯਦਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਹੰ ਨਾਕਰਿਸ਼਼੍ਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪੰ ਨਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧੁਨਾ ਤੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਪਿ ਮਾਂ ਮਮ ਪਿਤਰਞ੍ਚਾਰ੍ੱਤੀਯਨ੍ਤ|

25 Aber es muß das Wort, das in ihrem Gesetz geschrieben steht, erfüllt werden: ›Sie haben mich ohne Grund gehaßt.‹ –

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ(ਅ)ਕਾਰਣੰ ਮਾਮ੍ ਰੁʼਤੀਯਨ੍ਤੇ ਯਦੇਤਦ੍ ਵਚਨੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ ਸਫਲਮ੍ ਅਭਵਤ੍|

26 Wenn aber der Helfer kommt, den ich euch vom Vater her senden werde, der Geist der Wahrheit, der vom Vater ausgeht, der wird Zeugnis über mich ablegen.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤੁ ਰ੍ਨਿਰ੍ਗਤੰ ਯੰ ਸਹਾਯਮਰ੍ਥਾਤ੍ ਸਤ੍ਯਮਯਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸ ਆਗਤ੍ਯ ਮਯਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|

27 Doch auch ihr seid (meine) Zeugen, weil ihr von Anfang an bei mir (gewesen) seid.

ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਥਮਮਾਰਭ੍ਯ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋ ਰ੍ਯੂਯਮਪਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਸ੍ਯਥ|