Johannes 14
1 »Euer Herz erschrecke nicht! Vertrauet auf Gott und vertrauet auf mich!
మనోదుఃఖినో మా భూత; ఈశ్వరే విశ్వసిత మయి చ విశ్వసిత|
2 In meines Vaters Hause sind viele Wohnungen; wenn es nicht so wäre, hätte ich es euch gesagt; denn ich gehe hin, euch eine Stätte zu bereiten;
మమ పితు గృహే బహూని వాసస్థాని సన్తి నో చేత్ పూర్వ్వం యుష్మాన్ అజ్ఞాపయిష్యం యుష్మదర్థం స్థానం సజ్జయితుం గచ్ఛామి|
3 und wenn ich hingegangen bin und euch eine Stätte bereitet habe, komme ich wieder und werde euch zu mir nehmen, damit da, wo ich bin, auch ihr seid.
యది గత్వాహం యుష్మన్నిమిత్తం స్థానం సజ్జయామి తర్హి పనరాగత్య యుష్మాన్ స్వసమీపం నేష్యామి, తతో యత్రాహం తిష్ఠామి తత్ర యూయమపి స్థాస్యథ|
4 Und wohin ich gehe – den Weg dahin kennt ihr.«
అహం యత్స్థానం బ్రజామి తత్స్థానం యూయం జానీథ తస్య పన్థానమపి జానీథ|
5 Da sagte Thomas zu ihm: »Herr, wir wissen nicht, wohin du gehst: wie sollten wir da den Weg kennen?«
తదా థోమా అవదత్, హే ప్రభో భవాన్ కుత్ర యాతి తద్వయం న జానీమః, తర్హి కథం పన్థానం జ్ఞాతుం శక్నుమః?
6 Jesus antwortete ihm: »Ich bin der Weg und die Wahrheit und das Leben; niemand kommt zum Vater außer durch mich.
యీశురకథయద్ అహమేవ సత్యజీవనరూపపథో మయా న గన్తా కోపి పితుః సమీపం గన్తుం న శక్నోతి|
7 Wenn ihr mich erkannt hättet, würdet ihr auch meinen Vater kennen; von jetzt an kennt ihr ihn und habt ihn gesehen.«
యది మామ్ అజ్ఞాస్యత తర్హి మమ పితరమప్యజ్ఞాస్యత కిన్త్వధునాతస్తం జానీథ పశ్యథ చ|
8 Philippus sagte zu ihm: »Herr, zeige uns den Vater: das genügt uns.«
తదా ఫిలిపః కథితవాన్, హే ప్రభో పితరం దర్శయ తస్మాదస్మాకం యథేష్టం భవిష్యతి|
9 Da sagte Jesus zu ihm: »So lange Zeit schon bin ich mit euch zusammen, und (trotzdem) hast du mich noch nicht erkannt, Philippus? Wer mich gesehen hat, der hat den Vater gesehen; wie kannst du sagen: ›Zeige uns den Vater!‹
తతో యీశుః ప్రత్యావాదీత్, హే ఫిలిప యుష్మాభిః సార్ద్ధమ్ ఏతావద్దినాని స్థితమపి మాం కిం న ప్రత్యభిజానాసి? యో జనో మామ్ అపశ్యత్ స పితరమప్యపశ్యత్ తర్హి పితరమ్ అస్మాన్ దర్శయేతి కథాం కథం కథయసి?
10 Glaubst du nicht, daß ich im Vater bin und der Vater in mir ist? Die Worte, die ich zu euch rede, spreche ich nicht von mir selbst aus, nein, der Vater, der dauernd in mir ist, der tut seine Werke.
అహం పితరి తిష్ఠామి పితా మయి తిష్ఠతీతి కిం త్వం న ప్రత్యషి? అహం యద్వాక్యం వదామి తత్ స్వతో న వదామి కిన్తు యః పితా మయి విరాజతే స ఏవ సర్వ్వకర్మ్మాణి కరాతి|
11 Glaubet mir, daß ich im Vater bin und der Vater in mir ist; wo nicht, so glaubt doch um der Werke selbst willen!«
అతఏవ పితర్య్యహం తిష్ఠామి పితా చ మయి తిష్ఠతి మమాస్యాం కథాయాం ప్రత్యయం కురుత, నో చేత్ కర్మ్మహేతోః ప్రత్యయం కురుత|
12 Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wer an mich glaubt, wird die Werke, die ich tue, auch vollbringen, ja er wird noch größere als diese vollbringen;
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, యో జనో మయి విశ్వసితి సోహమివ కర్మ్మాణి కరిష్యతి వరం తతోపి మహాకర్మ్మాణి కరిష్యతి యతో హేతోరహం పితుః సమీపం గచ్ఛామి|
13 denn ich gehe zum Vater, und alles, um was ihr (dann) in meinem Namen bitten werdet, das werde ich tun, damit der Vater im Sohn verherrlicht werde.
యథా పుత్రేణ పితు ర్మహిమా ప్రకాశతే తదర్థం మమ నామ ప్రోచ్య యత్ ప్రార్థయిష్యధ్వే తత్ సఫలం కరిష్యామి|
14 Wenn ihr mich um etwas in meinem Namen bitten werdet, so werde ich es tun. –
యది మమ నామ్నా యత్ కిఞ్చిద్ యాచధ్వే తర్హి తదహం సాధయిష్యామి|
15 Wenn ihr mich liebt, so werdet ihr meine Gebote halten;
యది మయి ప్రీయధ్వే తర్హి మమాజ్ఞాః సమాచరత|
16 und ich werde den Vater bitten, und er wird euch einen anderen Helfer geben, damit er bis in Ewigkeit bei euch sei: (aiōn g165)
తతో మయా పితుః సమీపే ప్రార్థితే పితా నిరన్తరం యుష్మాభిః సార్ద్ధం స్థాతుమ్ ఇతరమేకం సహాయమ్ అర్థాత్ సత్యమయమ్ ఆత్మానం యుష్మాకం నికటం ప్రేషయిష్యతి| (aiōn g165)
17 den Geist der Wahrheit, den die Welt nicht empfangen kann, weil sie ihn nicht sieht und ihn nicht erkennt; ihr aber erkennt ihn, weil er bei euch bleibt und in euch sein wird. –
ఏతజ్జగతో లోకాస్తం గ్రహీతుం న శక్నువన్తి యతస్తే తం నాపశ్యన్ నాజనంశ్చ కిన్తు యూయం జానీథ యతో హేతోః స యుష్మాకమన్త ర్నివసతి యుష్మాకం మధ్యే స్థాస్యతి చ|
18 Ich will euch nicht verwaist zurücklassen: ich komme zu euch!
అహం యుష్మాన్ అనాథాన్ కృత్వా న యాస్యామి పునరపి యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగమిష్యామి|
19 Nur noch eine kurze Zeit, dann sieht mich die Welt nicht mehr; ihr aber seht mich, daß ich lebe, und ihr sollt auch leben!
కియత్కాలరత్ పరమ్ అస్య జగతో లోకా మాం పున ర్న ద్రక్ష్యన్తి కిన్తు యూయం ద్రక్ష్యథ; అహం జీవిష్యామి తస్మాత్ కారణాద్ యూయమపి జీవిష్యథ|
20 An jenem Tage werdet ihr erkennen, daß ich in meinem Vater bin und ihr in mir seid und ich in euch.«
పితర్య్యహమస్మి మయి చ యూయం స్థ, తథాహం యుష్మాస్వస్మి తదపి తదా జ్ఞాస్యథ|
21 »Wer meine Gebote hat und sie hält, der ist es, der mich liebt; wer aber mich liebt, wird von meinem Vater geliebt werden, und auch ich werde ihn lieben und mich ihm offenbaren.«
యో జనో మమాజ్ఞా గృహీత్వా తా ఆచరతి సఏవ మయి ప్రీయతే; యో జనశ్చ మయి ప్రీయతే సఏవ మమ పితుః ప్రియపాత్రం భవిష్యతి, తథాహమపి తస్మిన్ ప్రీత్వా తస్మై స్వం ప్రకాశయిష్యామి|
22 Da fragte ihn Judas – nicht der Iskariot –: »Herr, wie kommt es, daß du dich (nur) uns offenbaren willst und nicht (auch) der Welt?«
తదా ఈష్కరియోతీయాద్ అన్యో యిహూదాస్తమవదత్, హే ప్రభో భవాన్ జగతో లోకానాం సన్నిధౌ ప్రకాశితో న భూత్వాస్మాకం సన్నిధౌ కుతః ప్రకాశితో భవిష్యతి?
23 Jesus antwortete ihm mit den Worten: »Wenn jemand mich liebt, wird er mein Wort halten, und mein Vater wird ihn lieben, und wir werden zu ihm kommen und Wohnung bei ihm nehmen.
తతో యీశుః ప్రత్యుదితవాన్, యో జనో మయి ప్రీయతే స మమాజ్ఞా అపి గృహ్లాతి, తేన మమ పితాపి తస్మిన్ ప్రేష్యతే, ఆవాఞ్చ తన్నికటమాగత్య తేన సహ నివత్స్యావః|
24 Wer mich nicht liebt, hält auch meine Worte nicht; und doch kommt das Wort, das ihr hört, nicht von mir, sondern vom Vater, der mich gesandt hat.«
యో జనో మయి న ప్రీయతే స మమ కథా అపి న గృహ్లాతి పునశ్చ యామిమాం కథాం యూయం శృణుథ సా కథా కేవలస్య మమ న కిన్తు మమ ప్రేరకో యః పితా తస్యాపి కథా|
25 »Dies habe ich zu euch geredet, während ich bei euch weilte.
ఇదానీం యుష్మాకం నికటే విద్యమానోహమ్ ఏతాః సకలాః కథాః కథయామి|
26 Der Helfer aber, der heilige Geist, den der Vater in meinem Namen senden wird, der wird euch über alles (Weitere) belehren und euch an alles erinnern, was ich euch gesagt habe. –
కిన్త్వితః పరం పిత్రా యః సహాయోఽర్థాత్ పవిత్ర ఆత్మా మమ నామ్ని ప్రేరయిష్యతి స సర్వ్వం శిక్షయిత్వా మయోక్తాః సమస్తాః కథా యుష్మాన్ స్మారయిష్యతి|
27 Frieden hinterlasse ich euch, meinen Frieden gebe ich euch; nicht so, wie die Welt gibt, gebe ich euch. Euer Herz erschrecke nicht und verzage nicht!
అహం యుష్మాకం నికటే శాన్తిం స్థాపయిత్వా యామి, నిజాం శాన్తిం యుష్మభ్యం దదామి, జగతో లోకా యథా దదాతి తథాహం న దదామి; యుష్మాకమ్ అన్తఃకరణాని దుఃఖితాని భీతాని చ న భవన్తు|
28 Ihr habt gehört, daß ich euch gesagt habe: ›Ich gehe hin und komme wieder zu euch.‹ Hättet ihr mich lieb, so hättet ihr euch gefreut, daß ich zum Vater gehe, denn der Vater ist größer als ich.
అహం గత్వా పునరపి యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగమిష్యామి మయోక్తం వాక్యమిదం యూయమ్ అశ్రౌష్ట; యది మయ్యప్రేష్యధ్వం తర్హ్యహం పితుః సమీపం గచ్ఛామి మమాస్యాం కథాయాం యూయమ్ అహ్లాదిష్యధ్వం యతో మమ పితా మత్తోపి మహాన్|
29 Und schon jetzt habe ich es euch gesagt, bevor es geschieht, damit ihr zum Glauben kommt, wenn es geschieht.
తస్యా ఘటనాయాః సమయే యథా యుష్మాకం శ్రద్ధా జాయతే తదర్థమ్ అహం తస్యా ఘటనాయాః పూర్వ్వమ్ ఇదానీం యుష్మాన్ ఏతాం వార్త్తాం వదామి|
30 Ich werde nicht mehr viel mit euch reden, denn es kommt der Fürst der Welt; doch über mich hat er keine Macht.
ఇతః పరం యుష్మాభిః సహ మమ బహవ ఆలాపా న భవిష్యన్తి యతః కారణాద్ ఏతస్య జగతః పతిరాగచ్ఛతి కిన్తు మయా సహ తస్య కోపి సమ్బన్ధో నాస్తి|
31 Damit aber die Welt erkennt, daß ich den Vater liebe und so tue, wie der Vater mir geboten hat: erhebt euch! Laßt uns von hier aufbrechen!«
అహం పితరి ప్రేమ కరోమి తథా పితు ర్విధివత్ కర్మ్మాణి కరోమీతి యేన జగతో లోకా జానన్తి తదర్థమ్ ఉత్తిష్ఠత వయం స్థానాదస్మాద్ గచ్ఛామ|
