Johannes 10
1 »Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wer nicht durch die Tür in die Hürde der Schafe hineingeht, sondern anderswo hineinsteigt, der ist ein Dieb und ein Räuber;
୧ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଆମ୍ବାଆସି ଦା଼ରା ୱାକିଟି ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ମାନ୍ଦାତା ହ଼ଡ଼୍ଅସି, ସାମା ଅ଼ର ୱାକିଟି ଡେ଼ୱାଁନା ହ଼ଡ଼୍ନେସି, ଏ଼ୱାସି ସ଼ରୁ ଇଞ୍ଜାଁ ଡଂଗେଏସି;
2 wer aber durch die Tür hineingeht, der ist der Hirt der Schafe.
୨ସାମା ଆମ୍ବାଆସି ଦା଼ରା ୱାକିଟି ହ଼ଡ଼୍ନେସି, ଏ଼ୱାସି ମେ଼ଣ୍ତା ଗ଼ଡ଼ୁ ।
3 Diesem macht der Türhüter auf, und die Schafe hören auf seine Stimme; er ruft die ihm gehörenden Schafe mit Namen und führt sie hinaus.
୩ଦା଼ରାତା କା଼ଃଆନାସି ଏ଼ୱାଣାକି ଦା଼ରା ଦେଚା ହୀନେସି, ଅ଼ଡ଼େ, ଏ଼ୱାସି ତାନି ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ଦ଼ରୁ ଆସାନା ହା଼ଟିନେସି, ଏ଼ୱି ତାନି ହା଼ଟିନାଣି ୱେନୁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ମାନ୍ଦାତି ପାଙ୍ଗାତା ଜିରୁ ନ଼କି କିହାନା ଅ଼ନେସି ।
4 Wenn er dann alle Schafe, die ihm gehören, hinausgelassen hat, geht er vor ihnen her, und die Schafe folgen ihm, weil sie seine Stimme kennen.
୪ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁଣି ପାଙ୍ଗାତା ଅ଼ନାଟି ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ଗ଼ଡ଼ୁ ନ଼କି ନ଼କିତା ତା଼କିନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ତାନି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ତା଼କିନୁ, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱି ଏ଼ୱାଣି ଗିୟାଁ ତେଲ୍ହାଉ ।
5 Einem Fremden aber würden sie nicht folgen, sondern vor ihm fliehen, weil sie die Stimme der Fremden nicht kennen.«
୫ସାମା ଏ଼ୱି ପୁନାଆତି ଲ଼କୁ ଜେ଼ଚ ଏଚେଲା ଜିକେଏ ତା଼କାଉ, ସାମା ଏ଼ୱାଣି ଦାରି ଦାରିଟି ହଟାତୁହନୁ, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱି ପୁନାଆତାରି ଗିୟାଁ ତେଲ୍ହିନୁ ।”
6 Dies sagte Jesus ihnen in bildlicher Rede; sie verstanden aber nicht, was er ihnen damit sagen wollte.
୬ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଈ ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତା ୱେସାନା ଏଲେଇଚେସି, ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନା ଏ଼ନାଆଁ ୱେସିମାଚେସି, ଏ଼ ବାରେ ଏ଼ନାୟି ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାରି ପୁନାଆତେରି ।
7 Da sagte Jesus von neuem zu ihnen: »Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Ich bin die Tür für die Schafe!
୭ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏଲେଇଚେସି, “ସାତା ସାତା ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ନା଼ନୁ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ଦୁୱେରିତେଏଁ ।
8 Alle, die vor mir gekommen sind, sind Diebe und Räuber; aber die Schafe haben nicht auf sie gehört.
୮ଏଚରଜା଼ଣା ନା଼ ନ଼କିତା ୱା଼ହାମାନେରି, ଏ଼ୱାରି ବାରେ ସ଼ର୍କା ଅ଼ଡ଼େ ଡଂଗାଁୟାଁ, ସାମା ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ଏ଼ୱାରି କାତା ୱେନାଆତୁ ।
9 Ich bin die Tür: Wenn jemand durch mich eingeht, wird er gerettet werden, wird ein- und ausgehen und Weide finden.
୯ନା଼ନୁ ଆ଼ହିମାଇଁ ଦା଼ରା । ଆମ୍ୱାଆସି ନା଼ ତା଼ଣାଟି ହ଼ଡ଼୍ନେସି, ଏ଼ୱାସି ଗେଲ୍ପି ଆ଼ନେସି ଇଞ୍ଜାଁ ବିତ୍ରା ୱା଼ହାନା ଅ଼ଡ଼େ ପାଙ୍ଗାତା ହାଜାନା ହା଼ରା ବେଟାଆ଼ନେସି ।
10 Der Dieb kommt nur, um zu stehlen und zu schlachten und Unheil anzurichten; ich aber bin gekommen, damit die Schafe Leben haben und Überfluß haben.«
୧୦ସ଼ରୁ ୱାର୍ଇ ସ଼ରୁ କିହାଲି, ପା଼ୟାଲି ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ସା କିହାଲି ୱା଼ନେସି; ଏ଼ୱାରି ଏ଼ନିକିଁ ଜୀୱୁ ବେଟାଆ଼ନେରି ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ରେକା ବେଟାଆ଼ନେରି ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ୱା଼ହାମାଇଁ ।”
11 »Ich bin der gute Hirt! Der gute Hirt gibt sein Leben für die Schafe hin.
୧୧“ନା଼ନୁ ନେହିଁ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ଗ଼ଡ଼ୁତେଏଁ; ନେହିଁ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ଗ଼ଡ଼ୁ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ତାକି ତାନି ଜୀୱୁ ହୀନେସି ।
12 Der Mietling (aber), der kein Hirt ist und dem die Schafe nicht zu eigen gehören, sieht den Wolf kommen, verläßt die Schafe und flieht; und der Wolf fällt sie an und zerstreut sie:
୧୨ଆମ୍ବାଆସି ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ଗ଼ଡ଼ୁ ଆ଼ଏ, ଗତି ଦାଂଗ୍ଣେଏସି, ଜାହାରା ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ହିଲାଉ ଏ଼ୱାସି କ୍ଡାଃନି ୱା଼ନାଣି ମେସାନା ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ପିସା ହଣ୍ନେସି ଅ଼ଡ଼େ କ୍ଡାଃନି ୱା଼ହାନା ଏ଼ ବାରେତି ସିନାସାତ୍ରା କିନେ,
13 er ist ja nur ein Mietling, und ihm ist an den Schafen nichts gelegen.
୧୩ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଗତି ଦାଂଗ୍ଣେଏସି, ଇଞ୍ଜାଁ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁକି ଅଣ୍ପୁ ହିଲେଏ,
14 Ich bin der gute Hirt und kenne die Meinen, und die Meinen kennen mich,
୧୪ନା଼ନୁ ନେହିଁ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ଗ଼ଡ଼ୁ । ଆ଼ବା ଏ଼ନିକିଁ ନାଙ୍ଗେ ପୁଞ୍ଜାମାଞ୍ଜାନେସି ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ଆ଼ବାଇଁ ପୁଞ୍ଜାମାଇଁ,
15 ebenso wie der Vater mich kennt und ich den Vater kenne; und ich gebe mein Leben für die Schafe hin. –
୧୫ଏ଼ନିକିଁ ଆ଼ବା ନାଙ୍ଗେ ପୁଞ୍ଜାମାଞ୍ଜାନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ଆ଼ବାଇଁ ପୁଞ୍ଜାମାଇଁ, ଏଲେକିହିଁଏ ନା଼ନୁ ନା଼ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁଇଁ ପୁଇଁ, ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ଜିକେଏ ନାଙ୍ଗେ ପୁଞ୍ଜାନୁ, ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ତାକି ନା଼ନୁ ନା଼ ଜୀୱୁ ହୀଇଁ ।
16 Ich habe auch noch andere Schafe, die nicht zu dieser Hürde gehören; auch diese muß ich führen, und sie werden auf meinen Ruf hören, und es wird eine Herde, ein Hirt sein.
୧୬ଏମିନି ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ଈ ମାନ୍ଦାତାଇ ଆ଼ଏ, ନା଼ ଇଲେତି ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ମାନୁ, ଏ଼ୱାଆଁ ଜିକେଏ ନାଙ୍ଗେ ତାନାୟି ଆ଼ନେ, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱି ନା଼ ହା଼ଡା ତେଲ୍ହିନୁ; ଏମ୍ବାଟିଏ ରଣ୍ତିଏ ମାନ୍ଦା ଅ଼ଡ଼େ ରଣ୍ତିଏ ଗ଼ଡ଼ୁ ଆ଼ନେସି ।”
17 Um deswillen hat der Vater mich lieb, weil ich mein Leben hingebe, damit ich es wieder an mich nehme;
୧୭“ନା଼ନୁ ନା଼ ଜୀୱୁ ହୀନାକି ଆ଼ବା ନାଙ୍ଗେ ଜୀୱୁ ନୟାଁନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ନା଼ ଜୀୱୁ ୱେଣ୍ତେ ଅ଼ହାକଡାଲି ନା଼ନୁ ଏ଼ଦାଆଁ ହୀଇଁ ।
18 niemand nimmt es mir, sondern ich gebe es freiwillig hin. Ich habe Vollmacht, es hinzugeben, und ich habe Vollmacht, es wieder an mich zu nehmen; die Ermächtigung dazu habe ich von meinem Vater erhalten.«
୧୮ନା଼ ଜୀୱୁ ଏଟ୍କାତାରି ଆମ୍ବାଆରି ଅ଼ହାଲି ଆ଼ଡଅରି, ଏ଼ଦାଆଁ ନା଼ନୁ ନା଼ ଅଣ୍ପୁ ତଲେ ହୀଇଁ, ନା଼ ଜୀୱୁ ହୀହାଲିତାକି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ଦାଆଁ ୱେଣ୍ତେ ଅ଼ହାକଡାଲି ତାକି ନା଼ ଅଦିକାରା ମାନେ । ଈଦାଆଁ କିହାଲି ଆ଼ବା ମାହାପୂରୁ ନାଙ୍ଗେ ହୁକୁମି ହୀହାମାଞ୍ଜାନେସି ।”
19 Da entstand wegen dieser Worte wieder eine Meinungsverschiedenheit unter den Juden.
୧୯ଜୀସୁତି ଈ ବାରେ କାତାତାକି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତା଼ଣା ଗଡ଼୍ହା ହ଼ତେ ।
20 Viele von ihnen sagten nämlich: »Er ist von einem bösen Geist besessen und ist von Sinnen: was hört ihr ihn noch an?«
୨୦ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ୱାଣାଇଁ ବୂତୁ ଆଲ୍ଗାମାନେ, ଏ଼ୱାସି ବାୟା ଆ଼ହାମାନେସି, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଏ଼ୱାଣି କାତା ୱେଞ୍ଜିମାଞ୍ଜେରି?”
21 Andere aber sagten: »Das sind nicht Worte eines Besessenen; kann etwa ein böser Geist Blinden die Augen auftun?«
୨୧ଏଟ୍କାତାରି ଏଲେଇଚେରି, “ଈ ବାରେ କାତା ବୂତୁ ଆଲ୍ଗାମାନାରି କାତା ଆ଼ଏ; ବୂତୁ ଏ଼ନାଆଁ କା଼ଣାତି କାଣ୍କା ମେସ୍ପି କିହାଲି ଆ଼ଡିନେ ।”
22 Damals fand das Fest der Tempelweihe in Jerusalem statt; es war Winter,
୨୨ଏଚିବେ଼ଲା ଜିରୁସାଲମତା ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତି ମାହାପୂରୁ ଦ଼ରୁଟି ହେର୍ପିନି ପାର୍ବୁ ଆ଼ତେ; ଏ଼ଦି ପେନିବେ଼ଲା ମାଚେ,
23 und Jesus ging im Tempel in der Halle Salomos auf und ab.
୨୩ଜୀସୁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତି ସଲମନ ପିଣ୍ତାତା ରେ଼ଜିମାଚେସି ।
24 Da umringten ihn die Juden und sagten zu ihm: »Wie lange läßt du uns noch in Ungewißheit schweben? Bist du Christus, so sage es uns frei heraus!«
୨୪ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ ସା଼ରିୱାକି ମୁଚାନା ୱେଞ୍ଜାଲି ମା଼ଟ୍ହେରି, “ଏଚରଦିନା ପାତେକା ମା଼ ମ଼ନତା ଆନାମାନା କିୟାଦି? ନୀନୁ କ୍ରୀସ୍ତତି ଇଚିହିଁ ମାଙ୍ଗେ ନେହିଁକିଁ ୱେସ୍ତାମୁ ।”
25 Jesus antwortete ihnen: »Ich habe es euch gesagt, doch ihr glaubt (es) nicht. Die Werke, die ich im Namen meines Vaters vollbringe, die legen Zeugnis von mir ab;
୨୫ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ୱେସାମାଞ୍ଜାଇଁ, ସାମା ମୀରୁ ନାମିହିଲଅତେରି; ନା଼ ଆ଼ବା ଦ଼ରୁଟି ନା଼ନୁ ଏମିନି ବାରେ କାମା କିହିମାଇଁ, ଏ଼ ବାରେ ନା଼ ୱାକିଟି ସା଼କି ହୀହିମାନେ;
26 aber ihr glaubt nicht, weil ihr nicht zu meinen Schafen gehört.
୨୬ଆ଼ତିଜିକେଏ ମୀରୁ ନାମିହିଲଅତେରି, ଇଚିହିଁ ମୀରୁ ନା଼ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁତେରି ଆ଼ଏ ।
27 Meine Schafe hören auf meine Stimme, und ich kenne sie, und sie folgen mir nach;
୨୭ନା଼ ମେ଼ଣ୍ତାୟାଁ ନା଼ ହା଼ଡା ୱେନୁ ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଆଁ ପୁଇଁ, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱି ନା଼ ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ତା଼କିନୁ,
29 Mein Vater, der sie mir gegeben hat, ist größer als alle, und niemand vermag sie der Hand meines Vaters zu entreißen.
୨୯ନା଼ ଆ଼ବା ନାଙ୍ଗେ ଏ଼ନାଆଁ ହୀହାମାଞ୍ଜାନେସି, ଏ଼ଦି ବାରେକିହାଁ ଦାରାଗାଟାୟି, ଇଞ୍ଜାଁ ଆ଼ବା ତା଼ଣାଟି ଆମ୍ବାଆସି ମୀଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡଅସି ।
30 Ich und der Vater sind eins!«
୩୦ଆ଼ବା ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ରଅତମିଏ ।”
31 Da holten die Juden wieder Steine herbei, um ihn zu steinigen;
୩୧ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେ଼ଚାଲି ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ୱାଲ୍କା ତାଚିହିଁ ୱା଼ତେରି ।
32 Jesus aber sagte zu ihnen: »Viele gute Werke habe ich euch vom Vater her sehen lassen: welches von diesen Werken ist es, wegen dessen ihr mich steinigen wollt?«
୩୨ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଆ଼ବା ତା଼ଣାଟି ହା଼ରେକା ନେହିଁ କାମାୟାଁ ମିଙ୍ଗେ ତ଼ସାମାଞ୍ଜାଇଁ; ଏ଼ ବାରେ କାମାୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ଏମିନି କାମାତାକି ନାଙ୍ଗେ ୱାଲ୍କା ୱେ଼ଚି ମାଞ୍ଜାଦେରି?”
33 Die Juden antworteten ihm: »Nicht wegen eines guten Werkes wollen wir dich steinigen, sondern wegen Gotteslästerung, und zwar weil du, der du doch (nur) ein Mensch bist, dich selbst zu Gott machst.«
୩୩ଜୀହୁଦିୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ନେହିଁ କାମାତାକି ନିଙ୍ଗେ ୱାଲ୍କା ୱେ଼ଚିମାଞ୍ଜଅମି, ସାମା ମାହାପୂରୁ ନିନ୍ଦା କିହିମାନାକି, ନୀନୁ ମାଣ୍ସି ଆ଼ହାନା ମାହାପୂରୁତେଏଁ ଇଞ୍ଜିମାନାକି ।”
34 Jesus antwortete ihnen: »Steht nicht in eurem Gesetz geschrieben: ›Ich habe gesagt: Ihr seid Götter‹?
୩୪ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀ ମ଼ସା ମେ଼ରାତା ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାହିଲେଏ, ନା଼ନୁ ଏଲେଇଞ୍ଜାତେଏଁ ‘ମୀରୁ ମାହାପୂରୁୟାଁତେରି ।’
35 Wenn die Schrift schon jene (Männer), an die das Wort Gottes erging, Götter genannt hat – und die Schrift kann doch ihre Gültigkeit nicht verlieren –:
୩୫ଆମ୍ବାଆରି ତା଼ଣା ମାହାପୂରୁତି ବ଼ଲୁ ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ତେ, ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁୟାଁ ଇଚିହିଁ ଦାର୍ମୁ ସା଼ସ୍ତେରି ଉଜେଏ କିହାଲି ଆ଼ଡଅସି,
36 wie könnt ihr da dem, welchem der Vater die Weihe erteilt und den er in die Welt gesandt hat, Gotteslästerung vorwerfen, weil ich gesagt habe: ›Ich bin Gottes Sohn‹?
୩୬ଆ଼ବା ମାହାପୂରୁ ନାଙ୍ଗେ ସୁଦୁ କିହାନା ଦାର୍ତିତା ପାଣ୍ତାମାଞ୍ଜାନେସି । ଇଞ୍ଜାଁ ନା଼ନୁ ନାଙ୍ଗେ ମାହାପୂରୁ ମୀର୍ଏଣାତେଏଁ ଇଞ୍ଜିମାନାକି ମାହାପୂରୁ ନିନ୍ଦା କିହିମାଞ୍ଜି ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ନିକିଁ ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାଞ୍ଜାଦେରି?
37 Wenn ich nicht die Werke meines Vaters tue, so glaubt mir nicht;
୩୭ନା଼ନୁ ନା଼ ଆ଼ବାତି ବାରେ କାମା କିହା ହିଲାଆତିହିଁ ନାଙ୍ଗେ ନାମାଆଦୁ;
38 wenn ich sie aber tue, so glaubt, wenn auch nicht mir selbst, so doch meinen Werken, damit ihr immer gewisser zu der Erkenntnis gelangt, daß der Vater in mir ist und ich im Vater bin.«
୩୮ସାମା ନା଼ନୁ କିହିମାଇଁ, ଆତିହିଁ ମୀରୁ ନାଙ୍ଗେ ନାମି ମାଞ୍ଜଅତେରି, ଆ଼ତିଜିକେଏ ଆ଼ବା ନା଼ ତା଼ଣା ମାନେସି ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ଆ଼ବା ତା଼ଣା ମାଇଁ, ଈଦାଆଁ ମୀରୁ ଏ଼ନିକିଁ ପୁଞ୍ଜେରି ଅ଼ଡ଼େ ତେଲ୍ହିଦେରି, ଈଦାଆଁତାକି ବାରେ କାମାତି ନାମାଦୁ ।”
39 Da suchten sie ihn wiederum festzunehmen, doch er entkam aus ihren Händen.
୩୯ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ଆସାଲି ଅଣ୍ପିତେରି, ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରି କେୟୁତା ହେର୍ପି ଆ଼ଆନା ଏମ୍ବାଟି ହ଼ଚାହାଚେସି ।
40 Er zog nun wieder in das Ostjordanland an den Ort, wo Johannes zuerst getauft hatte, und blieb dort.
୪୦ଏମ୍ବାଟି ଏ଼ୱାସି ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଜର୍ଦନ ଆତାଲା ହାଜାନା, ତଲି ଜହନ ଏମିନି ଟା଼ୟୁତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଚେସି, ଏ଼ ଟା଼ୟୁତା ୱା଼ହାନା ଡ଼ୟିତେସି ।
41 Da kamen viele zu ihm und sagten: »Johannes hat zwar keinerlei Wunder getan, alles aber, was Johannes über diesen Mann gesagt hat, ist wahr gewesen.«
୪୧ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି, “ଜହନ ଏ଼ନି କାବାଆ଼ନି କାମା କିଆତେସି, ସାମା ଈ ମାଣ୍ସି କାତା ଜହନ ଏ଼ନା ଏ଼ନାଆଁ ୱେସାମାଚେସି, ଏ଼ ବାରେ ସାତା ।”
42 Und viele kamen dort zum Glauben an ihn.
୪୨ଏମ୍ବାଆଁ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ନାମିତେରି ।
