< Job 1 >

1 Es lebte einst ein Mann im Lande Uz, Hiob mit Namen, und dieser Mann war fromm und rechtschaffen, fürchtete Gott und mied das Böse.
Adunay usa ka tawo didto sa yuta sa Uz nga ginganlan ug Job; ug si Job usa ka hingpit ug matarong, nga mahadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan.
2 Sieben Söhne und drei Töchter wurden ihm geboren;
May natawo kaniya nga pito ka mga anak nga lalaki ug tulo ka mga anak nga babaye.
3 dazu besaß er siebentausend Stück Kleinvieh und dreitausend Kamele, fünfhundert Joch Rinder, fünfhundert Eselinnen und ein sehr zahlreiches Gesinde, so daß dieser Mann unter allen Bewohnern des Ostlandes der angesehenste war.
Gipanag-iyahan niya ang 7000 nga mga karnero, 3000 nga mga kamelyo, 500 nga pares sa mga baka, ug 500 nga mga asno ug daghan kaayong mga sulugoon. Kining tawhana mao ang labing inila sa tibuok katawhan sa Sidlakan.
4 Nun pflegten seine Söhne im Hause eines jeden von ihnen an seinem Tage ein festliches Mahl zu veranstalten und luden dann allemal auch ihre drei Schwestern ein, mit ihnen zu essen und zu trinken.
Sa adlaw nga gitagana sa tagsatagsa niya ka mga anak nga lalaki, nagpakombira siya sa iyang pinuy-anan ug nagpasugo sila ug modapit sa ilang tulo ka igsoong babaye aron mangaon ug manginom uban kanila.
5 Wenn aber die Tage des betreffenden Gastmahls um waren, ließ Hiob ihnen sagen, sie möchten sich heiligen; er stand dann am andern Morgen früh auf und brachte für jeden von ihnen ein Brandopfer dar; denn Hiob dachte: »Vielleicht haben meine Kinder sich versündigt und in ihrem Herzen Gott verwünscht.« So machte es Hiob jedesmal.
Sa mga adlaw nga matapos na ang kombira, nagpasugo si Job alang kanila ug nagpabalaan kanila. Mobangon siya sayo sa kabuntagon ug maghalad sa mga halad sinunog alang sa tagsatagsa niya ka mga anak, kay mosulti man siya, “Tingali nakasala ug nakapasipala ang akong mga anak sa Dios diha sa ilang kasingkasing.” Gibuhat kini kanunay ni Job.
6 Nun begab es sich eines Tages, daß die Gottessöhne kamen, um sich vor Gott, den HERRN, zu stellen; und unter ihnen erschien auch der Satan.
Ug unya miabot ang usa ka adlaw nga ang mga anak sa Dios miduol aron sa pagpakita sa ilang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh, ug miabot usab si Satanas taliwala kanila.
7 Da fragte der HERR den Satan: »Woher kommst du?« Der Satan gab dem HERRN zur Antwort: »Ich bin auf der Erde umhergestreift und habe eine Wanderung auf ihr vorgenommen.«
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Diin ka man gikan?” Unya mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Gikan ako sa pagsuroysuroy sa kalibotan, ug gikan sa pagsaka ug sa pagkanaog niini.”
8 Da sagte der HERR zum Satan: »Hast du wohl auf meinen Knecht Hiob achtgegeben? Denn so wie er ist kein Mensch auf der Erde, so fromm und rechtschaffen, so gottesfürchtig und dem Bösen feind.«
Si Yahweh miingon kang Satanas, “Gihunahuna mo ba ang akong sulugoon nga si Job? Kay wala gayoy sama kaniya ibabaw sa kalibotan, usa ka hingpit ug matarong nga tawo, nga mahadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan.
9 Der Satan erwiderte dem HERRN: »Ist Hiob etwa umsonst so gottesfürchtig?
Unya mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Nagmahadlokon lang ba si Job sa Dios sa walay hinungdan?
10 Hast du nicht selbst ihn und sein Haus und seinen ganzen Besitz rings umhegt? Was seine Hände angreifen, das segnest du, so daß sein Herdenbesitz sich immer weiter im Lande ausgebreitet hat.
Dili ba gikuralan mo man ang palibot sa iyang pinuy-anan aron panalipdan siya, ug ang palibot sa matag bahin sa tanan nga iyang gipanag-iyahan? Gipanalanginan mo ang gipangbuhat sa iyang mga kamot, ug midaghan ang iyang gipanag-iyahan nga yuta.
11 Aber strecke doch einmal deine Hand aus und lege sie an alles, was er besitzt: dann wird er sich schon offen von dir lossagen.«
Apan karon bakyawa ang imong kamot ug hilabti ang tanan nga iya, ug magpasipala siya diha sa imong panagway.”
12 Da antwortete der HERR dem Satan: »Gut! alles, was ihm gehört, soll in deine Gewalt gegeben sein! Nur an ihn selbst darfst du die Hand nicht legen!« Da ging der Satan vom Angesicht des HERRN hinweg.
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Ania karon, ang tanan nga iyang gipanag-iyahan anaa na sa imong mga kamot. Apan ayaw bakyawa ang imong kamot batok sa tawo mismo.” Busa mibiya si Satanas gikan sa atubangan ni Yahweh.
13 Während nun eines Tages Hiobs Söhne und Töchter im Hause ihres ältesten Bruders schmausten und Wein tranken,
Unya miabot ang adlaw nga ang iyang mga anak nga lalaki ug iyang mga anak nga babaye nangaon ug nanginom sa bino didto sa pinuy-anan sa ilang kamagulangang igsoon nga lalaki,
14 kam plötzlich ein Bote zu Hiob und meldete: »Die Rinder pflügten gerade, und die Eselinnen befanden sich neben ihnen auf der Weide,
miabot ang usa ka sinugo ngadto kang Job ug miingon, “Ang mga baka gipadaro ug gipasibsib ang mga asno duol kanila;
15 da machten die Sabäer einen Überfall und trieben sie weg und erschlugen die Knechte mit dem Schwert; ich bin der einzige, der entronnen ist, um es dir zu melden!«
midasmag ang mga Sabeohanon kanila ug gikuha sila. Tinuod gayod, gipangpatay nila ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa mga espada; ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
16 Während dieser noch redete, kam schon ein anderer und berichtete: »Feuer Gottes ist vom Himmel gefallen und hat das Kleinvieh und die Knechte vollständig verbrannt; ich bin der einzige, der entronnen ist, um es dir zu melden!«
Samtang nagsulti pa siya, miabot usab ang laing tawo ug miingon, “Ang kalayo sa Dios nahulog gikan sa kalangitan ug misunog sa mga karnero ug sa mga sulugoon; ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
17 Während dieser noch redete, kam schon wieder ein anderer und berichtete: »Die Chaldäer sind in drei Heerhaufen, die sie aufgestellt hatten, über die Kamele hergefallen und haben sie weggetrieben; sie haben auch die Knechte mit dem Schwert niedergemacht; ich bin der einzige, der entronnen ist, um es dir zu melden!«
Ug samtang nagsulti pa siya, miabot na usab ang laing tawo ug miingon, “Ang mga Caldeahanon nga nabahin sa tulo ka pundok, mihasmag sa mga kamelyo, ug gikuha sila. Oo, ug gipangpatay pa gayod nila ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa mga espada, ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
18 Dieser hatte noch nicht ausgeredet, da kam wieder ein anderer und berichtete: »Deine Söhne und Töchter waren beim Essen und Weintrinken im Hause ihres ältesten Bruders,
Samtang nagsulti pa siya, miabot na usab ang laing tawo ug miingon, “Ang imong mga anak nga lalaki ug ang imong mga anak nga babaye nangaon ug nanginom sa bino didto sa pinuy-anan sa ilang kamagulangan nga igsoong lalaki.
19 da kam plötzlich ein gewaltiger Sturmwind über die Steppe herüber und faßte das Haus an seinen vier Ecken, so daß es auf die jungen Leute stürzte und sie ums Leben kamen; ich bin der einzige, der entronnen ist, um es dir zu melden!«
Ug dihay miabot nga usa ka kusog nga hangin gikan sa kamingawan ug mihuros sa matag upat ka suok sa balay ug natumpagan niini ang mga batan-on, ug nangamatay silang tanan, ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
20 Da stand Hiob auf, zerriß sein Gewand und schor sich das Haupt; dann warf er sich auf die Erde nieder, berührte den Boden mit der Stirn,
Unya mibarug si Job, gigisi ang iyang bisti ug gikiskisan ang iyang ulo, mihapa siya sa yuta, ug gisimba ang Dios.
21 und sagte: »Nackt bin ich aus meiner Mutter Schoß gekommen, und nackt werde ich dorthin zurückkehren; der HERR hat’s gegeben, der HERR hat’s genommen: der Name des HERRN sei gepriesen!«
Miingon siya “Hubo ako nga migawas sa tagoangkan sa akong inahan, ug mobalik ako didto nga hubo. Si Yahweh ang mihatag, ug si Yahweh usab ang mikuha; hinaot nga mabulahan ang ngalan ni Yahweh.”
22 Bei allen diesen Heimsuchungen versündigte sich Hiob nicht und tat nichts Ungebührliches vor Gott.
Sa tanang panghitabo, wala nagpakasala si Job, ni nagbinuang nga mibutangbutang sa Dios.

< Job 1 >