Job 40
1 Hierauf wandte sich der HERR weiter an Hiob mit der Frage:
Rəbb Əyyuba belə dedi:
2 »Hadern will der Tadler mit dem Allmächtigen? Der Ankläger Gottes gebe Antwort darauf!«
«Kim ki tənbehə layiq görülür, O, Külli-İxtiyarla mübahisə edə bilərmi? Qoy buna Allahı ittiham edən cavab versin».
3 Da antwortete Hiob dem HERRN:
Onda Əyyub Rəbbə belə cavab verdi:
4 »Ach, ich bin zu gering: was soll ich dir entgegnen? Ich lege meine Hand auf den Mund!
«Mənim gərəksizliyimə bax, Sənə necə cavab verim, Ağzımı əlimlə tutmuşam.
5 Einmal habe ich geredet, werde aber nichts mehr entgegnen; und noch ein zweites Mal habe ich es getan, doch niemals tue ich es wieder.«
Bir dəfə danışdım, daha cavabım yoxdur, Artıq ikinci dəfə nə danışım».
6 Weiter antwortete der HERR dem Hiob aus dem Wettersturm heraus folgendermaßen:
Rəbb qasırğanın içindən Əyyuba cavab verdi:
7 »Auf! Gürte dir die Lenden wie ein Mann: ich will dich fragen, und du belehre mich!
«İndi kişi kimi belinə qurşaq bağla, Sual verəcəyəm, Mənə cavab ver.
8 Willst du wirklich mein Recht zunichte machen, mich schuldig sprechen, damit du als gerecht dastehst?«
Sənmi ədalətimi boşa çıxaracaqsan? Özünə haqq qazandırmaq üçün sənmi Məni günahlandıracaqsan?
9 »Hast du etwa einen Arm wie Gott, und vermagst du den Donner so laut rollen zu lassen wie er?
Allahın qolu kimi qolun varmı? Səsin Onunku kimi gurlayarmı?
10 So schmücke dich doch mit Erhabenheit und Hoheit und kleide dich in Pracht und Herrlichkeit!
Əgər belədirsə, şərəfə, şana bürün, Ehtişamı, əzəməti geyin.
11 Laß die Ausbrüche deines Zorns sich ergießen! Und gewahrst du irgendeinen Hochmütigen, so wirf ihn nieder!
Qoy qəzəbinin alovu saçsın, Hər qürurluya baxıb onları alçalt.
12 Ja, gewahrst du irgendeinen Hochmütigen, so demütige ihn und stürze die Frevler nieder, wo sie stehen!
Qürurluların hamısına baxıb aşağı endir, Pisləri yerindəcə təpiyinin altına sal.
13 Laß sie allesamt tief in den Staub sinken, laß ihr Angesicht erstarren in Todesgrauen!
Hamısını birlikdə torpaq altında basdır, Məzarda üzləri kəfənə bürünsün.
14 Dann will auch ich dich lobend anerkennen, daß deine Rechte dir den Sieg verliehen hat.«
O zaman Mən də bunu qəbul edərəm, Belə ki sağ qolun səni qurtarır.
15 »Sieh doch das Nilpferd an, das ich geschaffen habe wie dich: von Pflanzen nährt es sich wie das Rind!
Behemota bax, öküz kimi ot yeyir, Səni yaratdığım kimi onu da Mən yaratmışam,
16 Sieh doch, welche Kraft bei ihm in den Lenden wohnt und welche Stärke in den Muskeln seines Leibes!
Gör belində nə qədər güc var, Qarın əzələləri necə möhkəmdir.
17 Es macht seinen Schwanz so starr wie eine Zeder; die Sehnen seiner Schenkel sind fest verflochten.
Sallanan quyruğu sidr ağacına bənzəyir, Budlarındakı vətərlər bir-birinə hörülüb.
18 Seine Knochen sind Röhren von Erz, seine Gebeine gleich geschmiedeten Eisenstangen.
Sümükləri sanki tunc borudur, Qabırğaları elə bil dəmir çubuqdur.
19 Es ist der Erstling der schöpferischen Tätigkeit Gottes; sein Bildner hat ihm auch sein Schwert verliehen.
Allahın işləri arasında şah əsərdir, Yalnız Yaradan ona qılıncla yaxınlaşa bilir.
20 Denn Futter liefern ihm die Anhöhen, wo alle wilden Landtiere spielen.
Təpələr məhsullarını ona verir, Bütün çöl heyvanları yanında oynaşır.
21 Unter Lotusbüschen lagert es sich, im Versteck von Schilfrohr und Sumpf;
Nilufərlərin altında, Qamışla örtülü bataqlıqlarda yatır.
22 Lotusbüsche geben ihm Deckung mit ihrem Schattendach, und die Weiden des Baches umgeben es.
Nilufərlər üstünə kölgə salır, Dərənin söyüdləri onu əhatəyə alır.
23 Selbst wenn der Strom mächtig anschwillt, gerät es nicht in Unruhe: es bleibt wohlgemut, wenn auch ein Jordan gegen seinen Rachen andringt.
Coşğun çaylardan qorxmur, Sellər boğazına çatsa da, arxayındır.
24 Wer will es von vorn packen, wer mit einem Fangseil ihm die Nase durchbohren?
Gözləri açıq ikən kim onu tuta bilər? Kim qıra ilə onun burnunu deşər?
