Job 38

1 Da antwortete der HERR dem Hiob aus dem Wettersturme heraus folgendermaßen:

Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:

2 »Wer ist’s, der da den Heilsplan Gottes verdunkelt mit Worten ohne Einsicht?

Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?

3 Auf! Gürte dir die Lenden wie ein Mann, so will ich dich fragen, und du belehre mich!«

Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.

4 »Wo warst du, als ich die Erde baute? Sprich es aus, wenn du Einsicht besitzest!

Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.

5 Wer hat ihre Maße bestimmt – du weißt es ja! –, oder wer hat die Meßschnur über sie ausgespannt?

Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?

6 Worauf sind ihre Grundpfeiler eingesenkt worden, oder wer hat ihren Eckstein gelegt,

Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;

7 während die Morgensterne allesamt laut frohlockten und alle Gottessöhne jauchzten?

Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?

8 Und wer hat das Meer mit Toren verschlossen, als es hervorbrach, aus dem Mutterschoß heraustrat?

Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?

9 Als ich Gewölk zu seinem Kleide machte und dunkle Nebel zu seinen Windeln?

Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;

10 Als ich ihm das von mir bestimmte Gebiet absteckte und ihm Riegel und Tore herstellte

Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;

11 und sprach: ›Bis hierher darfst du kommen, aber nicht weiter, und hier soll sich der Stolz deiner Wellen brechen!‹

I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.

12 Hast du jemals, seitdem du lebst, das Morgenlicht bestellt? Hast du dem Frührot seine Stätte angewiesen,

Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;

13 daß es die Säume der Erde erfasse und die Frevler von ihr verscheucht werden?

Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?

14 Sie (die Erde) verwandelt sich alsdann wie Wachs unter dem Siegel, und alles stellt sich dar wie ein Prachtgewand;

Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.

15 den Frevlern aber wird ihr Licht entzogen, und der zum Schlagen schon erhobene Arm zerbricht.

Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.

16 Bist du bis zu den Quellen des Meeres gekommen, und hast du die tiefsten Tiefen des Weltmeers durchwandelt?

Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?

17 Haben sich vor dir die Pforten des Todes aufgetan, und hast du die Pforten des Schattenreichs gesehen?

Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?

18 Hast du die weiten Flächen der Erde überschaut? Sage an, wenn du dies alles weißt!

Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.

19 Wo geht denn der Weg nach der Wohnung des Lichts, und die Finsternis, wo hat sie ihre Heimstätte,

Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;

20 daß du sie in ihr Gebiet hinbringen könntest und daß die Pfade zu ihrem Hause dir bekannt wären?

Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?

21 Du weißt es ja, denn damals wurdest du ja geboren, und die Zahl deiner Lebenstage ist groß!

Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?

22 Bist du zu den Vorratskammern des Schnees gekommen, und hast du die Speicher des Hagels gesehen,

Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;

23 den ich aufgespart habe für die Drangsalszeiten, für den Tag des Kampfes und des Krieges?

Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?

24 Wo ist der Weg dahin, wo das Licht sich teilt und von wo der Ostwind sich über die Erde verbreitet?

Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?

25 Wer hat der Regenflut Kanäle gespalten und einen Weg dem Donnerstrahl gebahnt,

Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;

26 um regnen zu lassen auf menschenleeres Land, auf die Steppe, wo niemand wohnt,

Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;

27 um die Einöde und Wildnis reichlich zu tränken und Pflanzengrün sprießen zu lassen?

Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?

28 Hat der Regen einen Vater, oder wer erzeugt die Tropfen des Taues?

Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?

29 Aus wessen Mutterschoße geht das Eis hervor, und wer läßt den Reif des Himmels entstehen?

Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?

30 Wie zu Stein verhärten sich die Wasser, und der Spiegel der Fluten schließt sich zur festen Decke zusammen.

Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.

31 Vermagst du die Bande des Siebengestirns zu knüpfen oder die Fesseln des Orion zu lösen?

Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?

32 Läßt du die Bilder des Tierkreises zur rechten Zeit hervortreten, und leitest du den Großen Bären samt seinen Jungen?

Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?

33 Kennst du die für den Himmel gültigen Gesetze, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?

Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?

34 Kannst du deine Stimme hoch zu den Wolken dringen lassen, daß strömender Regen dich bedecke?

Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?

35 Entsendest du die Blitze, daß sie hinfahren und zu dir sagen: ›Hier sind wir‹?

Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?

36 Wer hat Weisheit in die Wolkenschichten gelegt oder wer dem Luftgebilde Verstand verliehen?

Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?

37 Wer zählt die Federwolken mit Weisheit ab, und die Schläuche des Himmels, wer läßt sie sich ergießen,

Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;

38 wenn das Erdreich sich zu Metallguß verhärtet hat und die Schollen sich fest zusammenballen?

Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?

39 Erjagst du für die Löwin die Beute, und stillst du die Gier der jungen Leuen,

Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;

40 wenn sie in ihren Höhlen kauern, im Dickicht auf der Lauer liegen?

Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?

41 Wer verschafft dem Raben sein Futter, wenn seine Jungen zu Gott schreien und wegen Mangels an Nahrung umherirren?

Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?