Job 38

1 Da antwortete der HERR dem Hiob aus dem Wettersturme heraus folgendermaßen:

۱ و خداوند ایوب را از میان گردبادخطاب کرده، گفت:

2 »Wer ist’s, der da den Heilsplan Gottes verdunkelt mit Worten ohne Einsicht?

۲ «کیست که مشورت را از سخنان بی‌علم تاریک می‌سازد؟

3 Auf! Gürte dir die Lenden wie ein Mann, so will ich dich fragen, und du belehre mich!«

۳ الان کمر خود را مثل مرد ببند، زیرا که از توسوال می‌نمایم پس مرا اعلام نما.

4 »Wo warst du, als ich die Erde baute? Sprich es aus, wenn du Einsicht besitzest!

۴ وقتی که زمین را بنیاد نهادم کجا بودی؟ بیان کن اگر فهم داری.

5 Wer hat ihre Maße bestimmt – du weißt es ja! –, oder wer hat die Meßschnur über sie ausgespannt?

۵ کیست که آن را پیمایش نمود؟ اگر می‌دانی! وکیست که ریسمانکار را بر آن کشید؟

6 Worauf sind ihre Grundpfeiler eingesenkt worden, oder wer hat ihren Eckstein gelegt,

۶ پایه هایش بر چه چیز گذاشته شد؟ و کیست که سنگ زاویه‌اش را نهاد،

7 während die Morgensterne allesamt laut frohlockten und alle Gottessöhne jauchzten?

۷ هنگامی که ستارگان صبح باهم ترنم نمودند، و جمیع پسران خدا آوازشادمانی دادند؟

8 Und wer hat das Meer mit Toren verschlossen, als es hervorbrach, aus dem Mutterschoß heraustrat?

۸ و کیست که دریا را به درهامسدود ساخت، وقتی که به در جست و از رحم بیرون آمد؟

9 Als ich Gewölk zu seinem Kleide machte und dunkle Nebel zu seinen Windeln?

۹ وقتی که ابرها را لباس آن گردانیدم و تاریکی غلیظ را قنداقه آن ساختم.

10 Als ich ihm das von mir bestimmte Gebiet absteckte und ihm Riegel und Tore herstellte

۱۰ و حدی برای آن قرار دادم و پشت بندها و درها تعیین نمودم.

11 und sprach: ›Bis hierher darfst du kommen, aber nicht weiter, und hier soll sich der Stolz deiner Wellen brechen!‹

۱۱ و گفتم تا به اینجا بیا و تجاوز منما. و دراینجا امواج سرکش تو بازداشته شود.

12 Hast du jemals, seitdem du lebst, das Morgenlicht bestellt? Hast du dem Frührot seine Stätte angewiesen,

۱۲ «آیا تو از ابتدای عمر خود صبح را فرمان دادی، و فجر را به موضعش عارف گردانیدی؟

13 daß es die Säume der Erde erfasse und die Frevler von ihr verscheucht werden?

۱۳ تا کرانه های زمین را فرو‌گیرد و شریران از آن افشانده شوند.

14 Sie (die Erde) verwandelt sich alsdann wie Wachs unter dem Siegel, und alles stellt sich dar wie ein Prachtgewand;

۱۴ مثل گل زیر خاتم مبدل می‌گردد. و همه‌چیز مثل لباس صورت می‌پذیرد.

15 den Frevlern aber wird ihr Licht entzogen, und der zum Schlagen schon erhobene Arm zerbricht.

۱۵ و نور شریران از ایشان گرفته می‌شود، و بازوی بلند شکسته می‌گردد.

16 Bist du bis zu den Quellen des Meeres gekommen, und hast du die tiefsten Tiefen des Weltmeers durchwandelt?

۱۶ آیا به چشمه های دریا داخل شده، یا به عمقهای لجه رفته‌ای؟

17 Haben sich vor dir die Pforten des Todes aufgetan, und hast du die Pforten des Schattenreichs gesehen?

۱۷ آیا درهای موت برای تو باز شده است؟ یا درهای سایه موت را دیده‌ای؟

18 Hast du die weiten Flächen der Erde überschaut? Sage an, wenn du dies alles weißt!

۱۸ آیاپهنای زمین را ادراک کرده‌ای؟ خبر بده اگر این همه را می‌دانی.

19 Wo geht denn der Weg nach der Wohnung des Lichts, und die Finsternis, wo hat sie ihre Heimstätte,

۱۹ راه مسکن نور کدام است، ومکان ظلمت کجا می‌باشد،

20 daß du sie in ihr Gebiet hinbringen könntest und daß die Pfade zu ihrem Hause dir bekannt wären?

۲۰ تا آن را به حدودش برسانی، و راههای خانه او را درک نمایی؟

21 Du weißt es ja, denn damals wurdest du ja geboren, und die Zahl deiner Lebenstage ist groß!

۲۱ البته می‌دانی، چونکه در آنوقت مولودشدی، و عدد روزهایت بسیار است!

22 Bist du zu den Vorratskammern des Schnees gekommen, und hast du die Speicher des Hagels gesehen,

۲۲ «آیا به مخزن های برف داخل شده، و خزینه های تگرگ را مشاهده نموده‌ای،

23 den ich aufgespart habe für die Drangsalszeiten, für den Tag des Kampfes und des Krieges?

۲۳ که آنهارا به جهت وقت تنگی نگاه داشتم، به جهت روزمقاتله و جنگ؟

24 Wo ist der Weg dahin, wo das Licht sich teilt und von wo der Ostwind sich über die Erde verbreitet?

۲۴ به چه طریق روشنایی تقسیم می‌شود، و باد شرقی بر روی زمین منتشرمی گردد؟

25 Wer hat der Regenflut Kanäle gespalten und einen Weg dem Donnerstrahl gebahnt,

۲۵ کیست که رودخانه‌ای برای سیل کند، یا طریقی به جهت صاعقه‌ها ساخت.

26 um regnen zu lassen auf menschenleeres Land, auf die Steppe, wo niemand wohnt,

۲۶ تا برزمینی که کسی در آن نیست ببارد و بر بیابانی که در آن آدمی نباشد،

27 um die Einöde und Wildnis reichlich zu tränken und Pflanzengrün sprießen zu lassen?

۲۷ تا (زمین ) ویران و بایر راسیراب کند، و علفهای تازه را از آن برویاند؟

28 Hat der Regen einen Vater, oder wer erzeugt die Tropfen des Taues?

۲۸ آیا باران را پدری هست؟ یا کیست که قطرات شبنم را تولید نمود؟

29 Aus wessen Mutterschoße geht das Eis hervor, und wer läßt den Reif des Himmels entstehen?

۲۹ از رحم کیست که یخ بیرون آمد؟ و ژاله آسمان را کیست که تولیدنمود؟

30 Wie zu Stein verhärten sich die Wasser, und der Spiegel der Fluten schließt sich zur festen Decke zusammen.

۳۰ آبها مثل سنگ منجمد می‌شود، وسطح لجه یخ می‌بندد.

31 Vermagst du die Bande des Siebengestirns zu knüpfen oder die Fesseln des Orion zu lösen?

۳۱ آیا عقد ثریا رامی بندی؟ یا بندهای جبار را می‌گشایی؟

32 Läßt du die Bilder des Tierkreises zur rechten Zeit hervortreten, und leitest du den Großen Bären samt seinen Jungen?

۳۲ آیابرجهای منطقه البروج را در موسم آنها بیرون می‌آوری؟ و دب اکبر را با بنات او رهبری می‌نمایی؟

33 Kennst du die für den Himmel gültigen Gesetze, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?

۳۳ آیا قانون های آسمان را می‌دانی؟ یا آن را بر زمین مسلط می‌گردانی؟

34 Kannst du deine Stimme hoch zu den Wolken dringen lassen, daß strömender Regen dich bedecke?

۳۴ آیا آوازخود را به ابرها می‌رسانی تا سیل آبها تو رابپوشاند؟

35 Entsendest du die Blitze, daß sie hinfahren und zu dir sagen: ›Hier sind wir‹?

۳۵ آیا برقها را می‌فرستی تا روانه شوند، و به تو بگویند اینک حاضریم؟

36 Wer hat Weisheit in die Wolkenschichten gelegt oder wer dem Luftgebilde Verstand verliehen?

۳۶ کیست که حکمت را در باطن نهاد یا فطانت را به دل بخشید؟

37 Wer zählt die Federwolken mit Weisheit ab, und die Schläuche des Himmels, wer läßt sie sich ergießen,

۳۷ کیست که با حکمت، ابرها رابشمارد؟ و کیست که مشکهای آسمان را بریزد؟

38 wenn das Erdreich sich zu Metallguß verhärtet hat und die Schollen sich fest zusammenballen?

۳۸ چون غبار گل شده، جمع می‌شود و کلوخها باهم می‌چسبند.

39 Erjagst du für die Löwin die Beute, und stillst du die Gier der jungen Leuen,

۳۹ آیا شکار را برای شیر ماده صید می‌کنی؟ و اشتهای شیر ژیان را سیرمی نمایی؟

40 wenn sie in ihren Höhlen kauern, im Dickicht auf der Lauer liegen?

۴۰ حینی که در ماوای خود خویشتن را جمع می‌کنند و در بیشه در کمین می‌نشینند؟

41 Wer verschafft dem Raben sein Futter, wenn seine Jungen zu Gott schreien und wegen Mangels an Nahrung umherirren?

۴۱ کیست که غذا را برای غراب آماده می‌سازد، چون بچه هایش نزد خدا فریاد برمی آورند، و به‌سبب نبودن خوراک آواره می‌گردند؟