Job 34

1 Elihu hob dann wieder an und sagte:

Nadto mówił Elihu, i rzekł:

2 »Vernehmt, ihr Weisen, meine Worte und, ihr Einsichtigen, schenkt mir Gehör!

Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.

3 denn das Ohr prüft die Worte, wie der Gaumen die Speisen kostet.

Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.

4 Wir wollen doch prüfend das Recht finden, wollen gemeinsam erforschen, was gut ist.

Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.

5 Denn Hiob hat behauptet: ›Ich bin gerecht, aber Gott hat mir mein Recht vorenthalten;

Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:

6 trotz meines Rechtes soll ich ein Lügner sein! Tödlich steckt sein Pfeil in mir, ohne daß ich mich verschuldet habe!‹«

I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.

7 »Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerrede trinkt wie Wasser

Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?

8 und in Gemeinschaft mit Übeltätern getreten ist und mit Frevlern Umgang pflegt?

A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?

9 Denn er hat behauptet: ›Der Mensch hat keinen Nutzen davon, daß er mit Gott die Freundschaft aufrecht hält.‹

Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.

10 Darum hört mich an, ihr einsichtsvollen Männer! Fern bleibe der Vorwurf von Gott, daß er Frevel verübe, und vom Allmächtigen, daß er Unrecht tue!

Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.

11 Nein, was der Mensch tut, das vergilt er ihm und läßt es jedem nach seinem Lebenswandel ergehen.

Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.

12 Ja wahrlich, Gott handelt nicht frevelhaft, und der Allmächtige beugt das Recht nicht.

A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.

13 Wer hat die Erde seiner Obhut anvertraut und wer den ganzen Erdkreis hergestellt?

Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?

14 Wenn er nur an sich selbst dächte, seinen Geist und seinen Odem in sich zurückzöge,

Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:

15 so müßte alles Fleisch insgesamt verscheiden und der Mensch wieder zu Staub werden.

Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.

16 Wenn du also verständig bist, so höre dies und gib wohl acht, wie meine Worte lauten!

Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.

17 Kann auch, wer das Recht haßt, ein Gemeinwesen leiten? Oder willst du den Allgerechten verdammen,

Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?

18 ihn, der zum Könige sagt: ›Du Nichtswürdiger!‹ und zu den Hochgestellten: ›Du Bösewicht!‹,

Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!

19 ihn, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Vornehmen nicht vor dem Geringen bevorzugt, weil sie ja alle das Werk seiner Hände sind.

Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.

20 In einem Augenblick sterben sie, und mitten in der Nacht wird ein Volk erschüttert und muß dahinfahren, und Machthaber beseitigt er, ohne die Hand zu rühren.

Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.

21 Denn seine Augen sind auf die Wege eines jeden Menschen gerichtet, und er sieht alle seine Schritte:

Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.

22 da gibt es kein Dunkel und keine noch so dichte Finsternis, daß die Frevler sich darin verbergen könnten.

Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.

23 Denn er braucht einen Menschen nicht erst lange zu beobachten, damit er vor Gott zum Gericht erscheine:

Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.

24 nein, er zerschmettert Gewalthaber ohne Untersuchung und läßt andere an ihre Stelle treten.

Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.

25 Somit kennt er ihre Taten wohl und stürzt sie über Nacht, so daß sie zermalmt werden.

Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.

26 Als Frevler, die sie sind, geißelt er sie vor aller Augen

Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.

27 zur Strafe dafür, daß sie von ihm abgefallen sind und alle seine Wege unbeachtet gelassen haben,

Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:

28 so daß sie den Hilferuf des Armen zu ihm hinaufdringen ließen und er den Notschrei der Bedrückten vernehmen mußte.

Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.

29 Verhält er sich aber ruhig, wer darf ihn verdammen? Und verhüllt er sein Angesicht, wer kann ihn schauen? So waltet er sowohl über Völkern als auch über einzelnen Menschen gleicherweise,

Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,

30 damit nicht ruchlose Menschen die Herrschaft führen, Leute, welche Fallstricke für das Volk sein würden.«

Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.

31 »Denn soll etwa Gott zu dir sagen: ›Ich habe mich geirrt; will (aber) nicht wieder verkehrt handeln?

Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.

32 Über das, was ich nicht sehe, belehre du mich; wenn ich unrecht gehandelt habe, will ich es nicht wieder tun.‹

Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.

33 Soll er nach deinem Sinn Vergeltung üben, weil du unzufrieden bist, und sagen: ›Du hast das Bessere zu bestimmen, nicht ich; was du also weißt, das sprich aus!‹?

Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.

34 Verständige Leute werden mir zugestehen und jeder weise Mann, der mir zuhört:

Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,

35 ›Hiob redet ohne Einsicht, und seine Worte sind nicht wohlbedacht.‹

Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.

36 O daß doch Hiob fort und fort geprüft würde wegen seiner Widerreden nach Art der Frevler!

Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.

37 Denn zu seiner Verfehlung fügt er noch den Abfall (von Gott) hinzu: er höhnt laut in unserer Mitte und macht viel Redens gegen Gott.«

Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.