Job 34

1 Elihu hob dann wieder an und sagte:

Verder antwoordde Elihu, en zeide:

2 »Vernehmt, ihr Weisen, meine Worte und, ihr Einsichtigen, schenkt mir Gehör!

Hoort, gij wijzen, mijn woorden, en gij verstandigen, neigt de oren naar mij.

3 denn das Ohr prüft die Worte, wie der Gaumen die Speisen kostet.

Want het oor proeft de woorden, gelijk het gehemelte de spijze smaakt.

4 Wir wollen doch prüfend das Recht finden, wollen gemeinsam erforschen, was gut ist.

Laat ons kiezen voor ons, wat recht is; laat ons kennen onder ons wat goed is.

5 Denn Hiob hat behauptet: ›Ich bin gerecht, aber Gott hat mir mein Recht vorenthalten;

Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtvaardig, en God heeft mijn recht weggenomen.

6 trotz meines Rechtes soll ich ein Lügner sein! Tödlich steckt sein Pfeil in mir, ohne daß ich mich verschuldet habe!‹«

Ik moet liegen in mijn recht; mijn pijl is smartelijk zonder overtreding.

7 »Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerrede trinkt wie Wasser

Wat man is er, gelijk Job? Hij drinkt de bespotting in als water;

8 und in Gemeinschaft mit Übeltätern getreten ist und mit Frevlern Umgang pflegt?

En gaat over weg in gezelschap met de werkers der ongerechtigheid, en wandelt met goddeloze lieden.

9 Denn er hat behauptet: ›Der Mensch hat keinen Nutzen davon, daß er mit Gott die Freundschaft aufrecht hält.‹

Want hij heeft gezegd: Het baat een man niet, als hij welbehagen heeft aan God.

10 Darum hört mich an, ihr einsichtsvollen Männer! Fern bleibe der Vorwurf von Gott, daß er Frevel verübe, und vom Allmächtigen, daß er Unrecht tue!

Daarom, gij, lieden van verstand, hoort naar mij: Verre zij God van goddeloosheid, en de Almachtige van onrecht!

11 Nein, was der Mensch tut, das vergilt er ihm und läßt es jedem nach seinem Lebenswandel ergehen.

Want naar het werk des mensen vergeldt Hij hem, en naar eens ieders weg doet Hij het hem vinden.

12 Ja wahrlich, Gott handelt nicht frevelhaft, und der Allmächtige beugt das Recht nicht.

Ook waarlijk, God handelt niet goddelooslijk, en de Almachtige verkeert het recht niet.

13 Wer hat die Erde seiner Obhut anvertraut und wer den ganzen Erdkreis hergestellt?

Wie heeft Hem gesteld over de aarde, en wie heeft de ganse wereld geschikt?

14 Wenn er nur an sich selbst dächte, seinen Geist und seinen Odem in sich zurückzöge,

Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, zijn geest en zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;

15 so müßte alles Fleisch insgesamt verscheiden und der Mensch wieder zu Staub werden.

Alle vlees zou tegelijk den geest geven, en de mens zou tot stof wederkeren.

16 Wenn du also verständig bist, so höre dies und gib wohl acht, wie meine Worte lauten!

Zo er dan verstand bij u is, hoor dit; neig de oren tot de stem mijner woorden.

17 Kann auch, wer das Recht haßt, ein Gemeinwesen leiten? Oder willst du den Allgerechten verdammen,

Zou hij ook, die het recht haat, den gewonde verbinden, en zoudt gij den zeer Rechtvaardige verdoemen?

18 ihn, der zum Könige sagt: ›Du Nichtswürdiger!‹ und zu den Hochgestellten: ›Du Bösewicht!‹,

Zou men tot een koning zeggen: Gij Belial; tot de prinsen: Gij goddelozen!

19 ihn, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Vornehmen nicht vor dem Geringen bevorzugt, weil sie ja alle das Werk seiner Hände sind.

Hoe dan tot Dien, Die het aangezicht der vorsten niet aanneemt, en den rijke voor den arme niet kent? Want zij zijn allen Zijner handen werk.

20 In einem Augenblick sterben sie, und mitten in der Nacht wird ein Volk erschüttert und muß dahinfahren, und Machthaber beseitigt er, ohne die Hand zu rühren.

In een ogenblik sterven zij; zelfs ter middernacht wordt een volk geschud, dat het doorga; en de machtige wordt weggenomen zonder hand.

21 Denn seine Augen sind auf die Wege eines jeden Menschen gerichtet, und er sieht alle seine Schritte:

Want Zijn ogen zijn op ieders wegen, en Hij ziet al zijn treden.

22 da gibt es kein Dunkel und keine noch so dichte Finsternis, daß die Frevler sich darin verbergen könnten.

Er is geen duisternis, en er is geen schaduw des doods, dat aldaar de werkers der ongerechtigheid zich verbergen mochten.

23 Denn er braucht einen Menschen nicht erst lange zu beobachten, damit er vor Gott zum Gericht erscheine:

Gewisselijk, Hij legt den mens niet te veel op, dat hij tegen God in het gericht zou mogen treden.

24 nein, er zerschmettert Gewalthaber ohne Untersuchung und läßt andere an ihre Stelle treten.

Hij vermorzelt de geweldigen, dat men het niet doorzoeken kan, en stelt anderen in hun plaats.

25 Somit kennt er ihre Taten wohl und stürzt sie über Nacht, so daß sie zermalmt werden.

Daarom dat Hij hun werken kent, zo keert Hij hen des nachts om, en zij worden verbrijzeld.

26 Als Frevler, die sie sind, geißelt er sie vor aller Augen

Hij klopt hen samen als goddelozen, in een plaats, waar aanschouwers zijn;

27 zur Strafe dafür, daß sie von ihm abgefallen sind und alle seine Wege unbeachtet gelassen haben,

Daarom dat zij van achter Hem afgeweken zijn, en geen Zijner wegen verstaan hebben;

28 so daß sie den Hilferuf des Armen zu ihm hinaufdringen ließen und er den Notschrei der Bedrückten vernehmen mußte.

Opdat Hij op hem het geroep des armen brenge, en het geroep der ellendigen verhore.

29 Verhält er sich aber ruhig, wer darf ihn verdammen? Und verhüllt er sein Angesicht, wer kann ihn schauen? So waltet er sowohl über Völkern als auch über einzelnen Menschen gleicherweise,

Als Hij stilt, wie zal dan beroeren? Als Hij het aangezicht verbergt, wie zal Hem dan aanschouwen, zowel voor een volk, als voor een mens alleen?

30 damit nicht ruchlose Menschen die Herrschaft führen, Leute, welche Fallstricke für das Volk sein würden.«

Opdat de huichelachtige mens niet meer regere, en geen strikken des volks zijn.

31 »Denn soll etwa Gott zu dir sagen: ›Ich habe mich geirrt; will (aber) nicht wieder verkehrt handeln?

Zekerlijk heeft hij tot God gezegd: Ik heb Uw straf verdragen, ik zal het niet verderven.

32 Über das, was ich nicht sehe, belehre du mich; wenn ich unrecht gehandelt habe, will ich es nicht wieder tun.‹

Behalve wat ik zie, leer Gij mij; heb ik onrecht gewrocht, ik zal het niet meer doen.

33 Soll er nach deinem Sinn Vergeltung üben, weil du unzufrieden bist, und sagen: ›Du hast das Bessere zu bestimmen, nicht ich; was du also weißt, das sprich aus!‹?

Zal het van u zijn, hoe Hij iets vergelden zal, dewijl gij Hem versmaadt? Zoudt gij dan verkiezen, en niet ik? Wat weet gij dan? Spreek.

34 Verständige Leute werden mir zugestehen und jeder weise Mann, der mir zuhört:

De lieden van verstand zullen met mij zeggen, en een wijs man zal naar mij horen;

35 ›Hiob redet ohne Einsicht, und seine Worte sind nicht wohlbedacht.‹

Dat Job niet met wetenschap gesproken heeft, en zijn woorden niet met kloek verstand geweest zijn.

36 O daß doch Hiob fort und fort geprüft würde wegen seiner Widerreden nach Art der Frevler!

Mijn Vader, laat Job beproefd worden tot het einde toe, om zijner antwoorden wil onder de ongerechtige lieden.

37 Denn zu seiner Verfehlung fügt er noch den Abfall (von Gott) hinzu: er höhnt laut in unserer Mitte und macht viel Redens gegen Gott.«

Want tot zijn zonde zou hij nog overtreding bijvoegen; hij zou onder ons in de handen klappen, en hij zou zijn redenen vermenigvuldigen tegen God.