Job 33

1 »Nun aber höre, Hiob, meine Reden und leihe dein Ohr allen meinen Worten!

Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.

2 Wisse wohl: wenn ich meinen Mund jetzt auftue und meine Zunge sich vernehmlich hören läßt,

Oto teraz otworzyłem swoje usta, [a] mój język będzie mówił pod podniebieniem.

3 so sind meine Worte aufrichtig wie mein Herz, und was meine Lippen wissen, sprechen sie unverfälscht aus.

Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, [a] moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.

4 Der Geist Gottes, der mich geschaffen hat, und der Hauch des Allmächtigen belebt mich.

Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.

5 Wenn du’s vermagst, so widerlege mich: rüste dich mit Beweisgründen gegen mich, tritt an zum Kampf!

Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.

6 Siehe, ich stehe zu Gott ebenso wie du: aus Ton bin auch ich gebildet.

Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, [chociaż] też jestem z błota ulepiony.

7 Nein, Angst vor mir braucht dich nicht einzuschüchtern, und meine Wucht soll dich nicht niederdrücken!«

Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.

8 »Nun aber hast du vor meinen Ohren ausgesprochen, und deutlich habe ich deine Worte gehört:

Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk [twoich] słów:

9 ›Unschuldig bin ich, ohne Missetat, rein bin ich, und kein Vergehen haftet mir an!

Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.

10 Fürwahr, er (Gott) erfindet Feindseligkeiten gegen mich, sieht in mir einen Feind;

Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.

11 er legt meine Füße in den Block, überwacht alle meine Pfade.‹

Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.

12 Sieh, darin hast du unrecht, entgegne ich dir; denn Gott ist größer als ein Mensch.«

Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.

13 »Warum hast du den Vorwurf gegen ihn erhoben, daß er dir auf alle deine Worte keine Antwort gebe?

Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.

14 Vielmehr redet Gott einmal und zweimal, man achtet nur nicht darauf.

Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.

15 Im Traum, im Nachtgesicht, wenn tiefer Schlaf die Menschen befällt, im Schlummerzustand auf dem Lager:

We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;

16 da öffnet er den Menschen das Ohr und schreckt sie durch Verwarnung,

Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;

17 um den Menschen von seinem (bösen) Tun abzubringen und den Mann vor Überhebung zu behüten,

Aby odwieść człowieka od [złego] czynu i zabrać od niego pychę.

18 um seine Seele vor der Grube zu bewahren und sein Leben vor dem Geschoß des Todes.

Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie [chroni] przed śmiercią od miecza.

19 Auch wird er durch Schmerzen auf seinem Lager in Zucht genommen und durch andauernden Leidenskampf in seinen Gliedern,

Każe [go] też cierpieniem na jego łożu i [bólem] we wszystkich jego kościach;

20 so daß für seinen Lebenstrieb alle Nahrung zum Ekel wird und für seine Eßlust sogar die Lieblingsspeise;

Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.

21 sein Fleisch schwindet dahin, daß es nicht mehr zu sehen ist, und seine vordem verborgenen Knochen treten zu Tage,

Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.

22 so daß seine Seele der Grube nahe kommt und sein Leben den Todesmächten.«

Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.

23 »Wenn dann ein Engel für ihn da ist, ein Fürsprecher, ein einziger aus den tausend, um für den Menschen Zeugnis von seiner Gerechtigkeit abzulegen,

Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;

24 und dieser sich seiner erbarmt und (zu Gott) spricht: ›Laß ihn frei, daß er nicht in die Grube hinabfährt! Ich habe eine Sühne gefunden‹,

Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, [bo] znalazłem okup.

25 so strotzt sein Leib wieder von Jugendkraft, so daß er in die Tage seines Jünglingsalters zurückversetzt wird.

I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.

26 Er betet zu Gott, und dieser nimmt ihn gnädig an, läßt ihn sein Angesicht unter Jauchzen schauen und gibt dem Menschen seine Gerechtigkeit zurück.

Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;

27 Er singt vor dem Volke und bekennt: ›Ich hatte gesündigt und das Recht verkehrt, aber es ist mir nicht vergolten worden!

Spojrzy na ludzi i [jeśli ktoś] powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było [dla mnie] korzystne;

28 Erlöst hat (Gott) meine Seele, daß sie nicht in die Grube gefahren ist, und mein Leben erfreut sich am Anblick des Lichts!‹«

On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.

29 »Sieh, dies alles tut Gott zweimal, ja dreimal an dem Menschen,

Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;

30 um seine Seele von der Grube fernzuhalten und damit er vom Licht des Lebens umleuchtet werde.

Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.

31 Merke auf, Hiob, höre mir zu, schweige und laß mich reden!

Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.

32 Hast du etwas einzuwenden, so widerlege mich; sprich, denn ich möchte dich gern rechtfertigen.

Jeśli [jednak] masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.

33 Hast du aber nichts, so höre mir zu; schweige, damit ich dich Weisheit lehre!«

A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.