Job 22

1 Da nahm Eliphas von Theman das Wort und sagte:

Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:

2 »Kann wohl ein Mensch Gott Nutzen schaffen? Nein, nur sich selbst nützt der Fromme.

Czy człowiek może być użyteczny dla Boga? Mądry jest raczej użyteczny dla samego siebie.

3 Hat der Allmächtige Vorteil davon, wenn du rechtschaffen bist? Oder bringt es ihm Gewinn, wenn du unsträflich wandelst?

Czy Wszechmocny ma upodobanie [w tym], że jesteś sprawiedliwy? Czy ma zysk z tego, że doskonalisz swoje drogi?

4 Meinst du, wegen deiner Gottesfurcht strafe er dich und gehe deshalb mit dir ins Gericht?

Czy będzie cię karać z powodu strachu przed tobą? Czy stawia cię przed sądem?

5 Ist nicht vielmehr deine Bosheit groß, und sind nicht deine Verschuldungen ohne Ende?«

Czy twoja niegodziwość nie jest wielka i twoje nieprawości nie mają końca?

6 »Denn oftmals hast du deine Volksgenossen ohne Grund gepfändet und den Halbnackten ihre Kleider ausziehen lassen;

Brałeś bowiem zastaw od swoich braci bez powodu i nagich z szat obdzierałeś.

7 dem vor Durst Lechzenden hast du keinen Trunk Wasser gereicht und dem Hungrigen ein Stück Brot versagt.

Nie podałeś wody zmęczonemu, a głodnemu odmówiłeś chleba.

8 Dem Manne der Faust – ihm gehörte das Land, und nur die Hochangesehenen durften darin wohnen.

Ale możnemu [dałeś] ziemię, a poważany mieszkał w niej.

9 Witwen ließest du mit leeren Händen gehen, und alles, was den Waisen zu Gebote stand, wurde zugrunde gerichtet.

Wdowy odprawiłeś z niczym, a sierotom połamałeś ramiona.

10 Darum bist du jetzt rings von Schlingen umgeben, und jäher Schrecken versetzt dich in Angst;

Dlatego ogarnęły cię sidła, a trwoży cię nagły strach;

11 dein Licht ist Finsternis geworden, so daß du nicht sehen kannst, und eine Wasserflut bedeckt dich.«

Lub [ogarnęła] cię ciemność, [bo] nie widzisz, a wezbrane wody okryły cię.

12 »Ist Gott nicht so hoch wie der Himmel? Und schaue den Gipfel der Sterne an, wie hoch sie ragen!

Czy Bóg nie jest na wysokości niebios? Spójrz na najwyższe gwiazdy, jakże są wysoko!

13 Und da sagst du: ›Was weiß denn Gott? Kann er durch Wolkendunkel hindurch Gericht halten?

A ty mówisz: Cóż Bóg wie? Czy przez chmury będzie sądził?

14 Dichte Wolken sind ihm eine Hülle, so daß er nichts sehen kann, und nur die Räume des Himmelsgewölbes durchwandelt er.‹

Obłoki [są] jego zasłoną, więc nie widzi, po okręgu niebios się przechadza.

15 Willst du die Bahn der Vorwelt innehalten, auf der die Männer des Frevels einst gewandelt sind?

Czy zwróciłeś uwagę na stare ścieżki, którymi kroczyli niegodziwcy?

16 Sie, die vor der Zeit weggerafft wurden – der feste Boden unter ihnen zerfloß zu einem Strom –;

Oni zostali wykorzenieni przed czasem, powódź zalała ich fundamenty.

17 die zu Gott sagten: ›Bleibe fern von uns!‹ und ›was der Allmächtige ihnen antun könne?‹

Mówili Bogu: Odejdź od nas. Cóż może im uczynić Wszechmogący?

18 Und doch hatte er ihre Häuser mit Segen gefüllt. Aber die Denkweise der Frevler bleibe fern von mir!

Przecież napełnił ich domy dobrem. Ale rada niegodziwych jest daleka ode mnie.

19 Die Gerechten sehen es und freuen sich, und der Schuldlose ruft ihnen spottend zu:

Widzą [to] sprawiedliwi i cieszą się, a niewinny naśmiewa się z nich.

20 ›Fürwahr, unsere Widersacher sind vernichtet, und ihre Hinterlassenschaft hat das Feuer verzehrt!‹«

Nasz dobytek bowiem nie zostaje zniszczony, lecz ich resztkę pochłonął ogień.

21 »Befreunde dich doch mit Gott und halte Frieden mit ihm! Dadurch wird dein Geschick sich heilsam gestalten.

Zapoznaj się z nim i zawrzyj z nim pokój, bo będzie ci się szczęściło.

22 Nimm doch Belehrung aus seinem Munde an und laß seine Worte in deinem Herzen wohnen!

Przyjmij, proszę, prawo z jego ust i złóż jego słowa w swoim sercu.

23 Wenn du dich zum Allmächtigen bekehrst, so wirst du wieder aufgebaut werden; wenn du die Sünde aus deinen Zelten entfernst –

Jeśli się nawrócisz do Wszechmocnego, zostaniesz odbudowany i oddalisz nieprawość od swego namiotu.

24 ja, wirf das Golderz von dir in den Staub und Ophirs Gold unter die Kiesel der Bäche,

Wtedy zgromadzisz złota jak prochu, a [złota] z Ofiru jak kamienia z potoku.

25 daß der Allmächtige dein Golderz ist und Silber dir sein Gesetz –:

Wszechmocny będzie twoim złotem, srebrem i twoją siłą.

26 ja, dann wirst du dich auf den Allmächtigen getrost verlassen und zu Gott dein Angesicht vertrauensvoll erheben.

Wtedy będziesz się rozkoszować we Wszechmocnym i podniesiesz do Boga swoje oblicze.

27 Flehst du zu ihm, so wird er dich erhören, und deine Gelübde wirst du bezahlen können;

Będziesz się modlił do niego, a on cię wysłucha, a ty wypełnisz swoje śluby.

28 nimmst du dir etwas vor, so wird es dir gelingen, und Licht wird über deinen Wegen strahlen.

Cokolwiek postanowisz, to ci się spełni, a na twoich drogach rozbłyśnie światłość.

29 Wenn sie abwärts führen, so rufst du: ›Empor!‹, und dem Niedergeschlagenen hilft er auf.

Gdy [inni] będą upokorzeni, ty powiesz: Będzie wywyższenie, bo Bóg zbawia pokornego.

30 Selbst den Nichtschuldlosen wird er entkommen lassen, und zwar wird er durch die Reinheit deiner Hände entkommen.«

Wybawi także tego, który nie jest bez winy, a zostanie wybawiony dzięki czystości twoich rąk.