Job 18

1 Da nahm Bildad von Suah das Wort und sagte:

آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:

2 »Wie lange wollt ihr noch Jagd auf (bloße) Worte machen? Nehmt Verstand an: dann wollen wir reden!

تا کی می‌خواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر می‌خواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانه‌تر صحبت کن.

3 Warum werden wir den vernunftlosen Tieren gleichgeachtet, von euch als vernagelt angesehen?

آیا تو فکر می‌کنی ما مثل حیوان بی‌شعور هستیم؟

4 Du, der in seinem Zorn sich selbst zerfleischt – soll um deinetwillen die Erde menschenleer werden und der Fels von seiner Stelle wegrücken?«

چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند.

5 »Jawohl, das Licht des Frevlers wird erlöschen und die Flamme seines Herdfeuers nicht mehr leuchten;

چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعله‌اش نوری نخواهد داد.

6 das Licht wird dunkel werden in seinem Zelt, und seine Leuchte erlischt über ihm;

در هر خانه‌ای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود.

7 seine sonst so rüstigen Schritte werden kurz, und seine eigenen Anschläge bringen ihn zu Fall;

قدمهای شرور سست می‌شوند و او قربانی نقشه‌های خود می‌گردد.

8 denn er wird von seinen eigenen Füßen ins Netz getrieben, und auf Fallgittern wandelt er dahin.

او با پای خود به دام می‌افتد و تله پاشنهٔ پای او را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند.

9 Die Schlinge erfaßt seine Ferse, der Fallstrick hält ihn fest;

10 am Boden liegt das Fanggarn für ihn verborgen, und die Falle wartet seiner auf dem Pfade.

سر راه او تله‌ها پنهان شده است.

11 Ringsum ängstigen ihn Schrecknisse und hetzen ihn auf Schritt und Tritt.

ترسها از هر طرف به او هجوم می‌آورند و او را قدم به قدم تعقیب می‌کنند.

12 Das ihm bestimmte Unheil hungert nach ihm, und das Verderben steht zu seinem Sturz bereit.

مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد.

13 Es frißt die Glieder seines Leibes, es frißt seine Glieder der erstgeborene Sohn des Todes.

مرض مهلک به جان او می‌افتد و او را به کام مرگ می‌کشاند.

14 Herausgerissen wird er aus seinem Zelt, wo er sich sicher fühlte, und es treibt ihn hin zum König der Schrecken.

از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده می‌شود.

15 In seinem Zelt haust eine Bewohnerschaft, die nicht zu ihm gehört; Schwefel wird auf seine Wohnstätte gestreut.

خانه‌اش در زیر آتش گوگرد نابود می‌گردد.

16 Unten verdorren seine Wurzeln, und oben verwelken seine Zweige.

ریشه و شاخه‌هایش می‌خشکند و از بین می‌روند.

17 Das Andenken an ihn verschwindet von der Erde, und kein Name verbleibt ihm draußen weit und breit;

خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو می‌گردد و هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد.

18 er stößt ihn aus dem Licht in die Finsternis hinaus und verjagt ihn vom Erdenrund.

از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده می‌شود.

19 Nicht Sproß noch Schoß bleibt ihm in seinem Volk erhalten, und kein Überlebender findet sich in seinen Wohnsitzen.

در میان قومش نسلی از او باقی نمی‌ماند.

20 Ob seinem Gerichtstage schaudern die im Westen Wohnenden, und die Leute im Osten erfaßt Entsetzen.

قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان می‌شوند.

21 Ja, so ergeht es den Wohnungen des Frevlers und so der Stätte des Gottesverächters!«

آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران می‌آید، بر سر آنانی که خدا را نمی‌شناسند.