Job 13
1 »Seht, dies alles hat mein Auge gesehen, hat mein Ohr gehört und es sich gemerkt.
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 Soviel ihr wißt, weiß ich auch: ich stehe hinter euch nicht zurück.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Doch ich will zum Allmächtigen reden und trage Verlangen, mich mit Gott auseinanderzusetzen.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Ihr dagegen seid nur Lügenschmiede, Pfuscherärzte allesamt.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 O wolltet ihr doch ganz stille schweigen: das würde euch als Weisheit angerechnet werden.
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Hört doch meine Rechtfertigung an und achtet auf die Entgegnungen meiner Lippen!
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Wollt ihr Gott zur Ehre Lügen reden und ihm zuliebe Trug vorbringen?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Wollt ihr Parteilichkeit zu seinen Gunsten üben oder Gottes Sachwalter spielen?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Würde es gut für euch ablaufen, wenn er euch ins Verhör nimmt, oder könnt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 Mit aller Strenge wird er euch strafen, wenn ihr im geheimen Partei (für ihn) ergreift.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Wird nicht sein bloßes Sich-Erheben euch fassungslos machen und Schrecken vor ihm euch befallen?
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Eure Denksprüche sind Sprüche so lose wie Asche, eure Schanzen erweisen sich als Schanzen von Lehm!«
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 »So schweigt denn vor mir still: ich will reden, es mag über mich hereinfahren, was da will!
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Warum sollte ich mein Fleisch in meinen Zähnen forttragen und meine Seele in meine offene Hand legen?
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Er wird mich ja doch töten, ich habe auf nichts mehr zu hoffen; nur meinen bisherigen Wandel will ich offen vor ihm darlegen.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Schon das muß mir zugute kommen, denn kein Heuchler darf ihm vor die Augen treten.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 So hört denn meine Rede aufmerksam an und laßt meine Darlegung in euer Ohr dringen!
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Seht doch: ich bin zum Rechtsstreit gerüstet! Ich weiß, daß ich, ja ich, recht behalten werde.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Wer ist es, der mit mir rechten dürfte? Denn in diesem Fall wollte ich lieber verstummen und den Tod erleiden!
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Nur zweierlei tu mir dabei nicht an (o Gott), dann will ich mich vor deinem Angesicht nicht verbergen:
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 ziehe deine Hand von mir zurück und laß deine schreckliche Erscheinung mich nicht ängstigen!
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 Dann rufe mich, so will ich mich verantworten; oder ich will reden, und du entgegne mir!«
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 »Wie viele Übertretungen und Missetaten habe ich (begangen)? Meine Übertretung und meine Sünde laß mich wissen!
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Warum verbirgst du dein Angesicht vor mir und siehst in mir deinen Feind?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Willst du ein verwehtes Blatt noch aufschrecken und einem dürren Strohhalm noch nachjagen,
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 daß du mir so bittere Arzneien verschreibst und mich sogar die Verfehlungen meiner Jugend büßen läßt?
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 Daß du meine Füße in den Block legst und alle meine Pfade überwachst, meinen Füßen jede freie Bewegung entziehst,
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 mir, einem Manne, der wie ein vom Wurm zerfressenes Gerät zerfällt, wie ein Kleid, das die Motten zernagt haben?«
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
