Job 12

1 Da antwortete Hiob folgendermaßen:

Kaj Ijob respondis kaj diris:

2 »Wahrhaftig, ihr seid das Volk, und mit euch wird die Weisheit aussterben!

Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.

3 Ich besitze auch Verstand ebensogut wie ihr: ich stehe hinter euch nicht zurück; wem sollten auch derartige Dinge unbekannt sein?

Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?

4 Dem eigenen Freunde muß ich zum Spott dienen, ich, der ich vordem Gott angerufen und auch Erhörung gefunden habe! Zum Spott muß der Gerechte, der Fromme dienen!

Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;

5 Dem Unglück gebührt Verachtung nach der Ansicht des sich sicher Fühlenden: ein Stoß noch denen, deren Fuß bereits wankt!

Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.

6 In Ruhe liegen die Zelte von Gewalttätigen da, und in Sicherheit leben die, welche Gott Trotz bieten, ein jeder, der seinen Gott in seiner Faust führt.«

Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.

7 »Aber frage doch das Vieh, das wird dich’s lehren, und die Vögel des Himmels, die werden dir’s kundtun;

Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;

8 oder betrachte (den Wurm auf der) Erde, er wird dich’s lehren, und die Fische des Meeres werden dir’s bezeugen:

Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.

9 wer von diesen allen wüßte nicht, daß die Hand des HERRN diese Welt geschaffen hat,

Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,

10 er, in dessen Hand die Seele aller lebenden Geschöpfe liegt und der Odem eines jeden Menschenwesens?

De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?

11 Soll nicht das Ohr die Worte prüfen, gleichwie der Gaumen sich die Speisen kostend auswählt?

La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.

12 ›Bei den Greisen soll die Weisheit wohnen, und langes Leben Einsicht verleihen?‹

La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.

13 Nein, bei ihm wohnt Weisheit und Stärke, sein ist der Rat und die Einsicht!«

Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.

14 »Siehe, wenn er niederreißt, so wird nicht wieder aufgebaut; wen er einkerkert, dem wird nicht wieder aufgetan.

Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.

15 Siehe, wenn er die Wasser hemmt, so versiegen sie, und wenn er sie entfesselt, so wühlen sie die Erde um.

Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.

16 Bei ihm ist Kraft und vollkommenes Wissen: ihm fällt der Irrende wie der Irreführende in die Hände.

Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.

17 Er läßt Ratsherren als Barfüßige hinwegziehen und erweist Richter als Toren;

Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.

18 die Zwingherrschaft von Königen löst er auf und schlingt ihnen einen Strick um die eigenen Hüften;

La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.

19 Priester führt er als Barfüßige hinweg und bringt die im Amt Ergrauten zu Fall;

Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.

20 erprobten Wortführern entzieht er die Rede und benimmt den Greisen das gesunde Urteil;

Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.

21 über Edle gießt er Schande aus und löst den Schwertgurt von Gewalthabern;

Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.

22 Tiefverborgenes enthüllt er aus dem Dunkel heraus und zieht finstere Nacht ans Licht hervor;

Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.

23 er läßt Völker groß aufwachsen und vernichtet sie wieder; er breitet Völker weit aus und läßt sie dann verschleppen;

Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.

24 er raubt den Volkshäuptern des Landes den Verstand und läßt sie umherirren in pfadloser Einöde,

Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;

25 daß sie in lichtloser Finsternis tappen, und er läßt sie umherirren wie Trunkene.«

Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.