< Jakobus 3 >

1 Drängt euch nicht zum Lehrerberuf, meine Brüder! Bedenkt wohl, daß wir (Lehrer) ein um so strengeres Urteil empfangen werden.
Ngoogv ajin vdw, nonu nyi achialvgonv tamsarnv gobv singdu mvngma bvka. Vbv nonu chinsudu, kvvbi amum svnga ngonu tamsarnv vdwa maatar alvbv kairungbv jwngkadaka la rire.
2 Wir fehlen ja allesamt vielfach; wer sich beim Reden nicht verfehlt, der ist ein vollkommener Mann und vermag auch den ganzen Leib im Zaume zu halten.
Ngonu mvnwng ngv rigakpanam am ribvdu. Vbvritola nyigonv ogugo mindudw hv vdwloka rigakpanam go kaama dubolo, hv rvbwngchingdu okv ninyigv atubogv singnam dvdvlo saktungsakpv siladunv.
3 Wenn wir den Pferden die Zäume ins Maul legen, um sie uns gehorsam zu machen, so haben wir damit auch ihren ganzen Leib in der Gewalt.
Ngonu gora gv naptup lo mingkulo vngla dubv ngonu saasoki am mvlwk la ridu, okv ogolo vnggv so mvngdudw ho vnggv dubv mvladu.
4 Seht, auch die Schiffe, die doch so groß sind und von starken Winden getrieben werden, lassen sich durch ein ganz kleines Steuerruder dahin lenken, wohin das Belieben des Steuermannes sie haben will.
Vbvmajvka svpw svvnam akonyi mvngka tvka: vv achialvbv kai nvgo okv vkvnv gwlwknv doori lokv mila vnggvdu, umka miang achoknv bangidaching gonv dorla vnggv ladu, okv um parnv ngv ogolo vnggso mvngpvdw ho vnggv ladu
5 So ist auch die Zunge nur ein kleines Glied und kann sich doch großer Dinge rühmen. Seht, wie klein ist das Feuer und wie groß der Wald, den es in Brand setzt!
Holvgabv riu so lokvka vbvridu, si ka miang achokchai nvbv ridu, vbvrijvka si kairungnv oguogu am googv siladunv. Vmv mvri charching achokchai lokv mootum tumra apum gonyi vdwgo gupakgurak ladunv sum mvngka tvka!
6 Auch die Zunge ist ein Feuer; als der Inbegriff der Ungerechtigkeit steht die Zunge unter unsern Gliedern da, sie, die den ganzen Leib befleckt, die sowohl das (rollende) Rad des Seins in Brand setzt als auch (selbst) von der Hölle in Brand gesetzt wird. (Geenna g1067)
Okv riu si ka vmv aingbv ridunv. Si rigakpaku gv nyiamookuv, si ngonugv adwnamar so doolwkla okv ngonu gvlo doolwk dula adwnayak mvnwnglo alvmanv lo vngsik karmudu. Uyumoora lokv vmvbv gucha dunv vv ngonugv turla risv mvnwng nga vmvbv gupak la guajila ridu. (Geenna g1067)
7 Denn jede Art der vierfüßigen Tiere und Vögel, der Schlangen und Seetiere wird von der menschlichen Natur gebändigt und ist von ihr gebändigt worden;
Ngonu nyia si Pwknamyarnam dvdv nga— mootum gv svnwngsvmin, okv pvta, tabwtai nga, okv Isi blogv rinv ngui mvnwng nga mvnyuk la mvtumritum la rigv ladunv.
8 aber die Zunge vermag kein Mensch zu bändigen, dies ruhelose Übel, voll todbringenden Giftes.
Vbvritola yvvka riu sum mvnyuk lama dunv. Si alvmanv ngv okv mvtorritor lamanv, sigv nvnv gv chumdwk kv akomaringdu.
9 Mit ihr segnen wir den Herrn und Vater, und mit ihr fluchen wir den Menschen, die doch nach Gottes Bild geschaffen sind:
Ngonu riu sum Ahtunyi okv Abunyi umbonyikv vla mindu okv oogv Pwknvyarnv ninyigv aingbv pwknamyarnam, nyi kvvbi aka beenvpanv laka ridu.
10 aus demselben Munde gehen Segen und Fluch hervor. Das darf nicht so sein, meine Brüder.
Gamchar vdw sokv umbonyikv vdu okv hoogv gaam akin lokv beenam aka milindu. Ngoogv ajin vdw, sum ngonu vbvrirung moma bvka!
11 Läßt etwa eine Quelle aus derselben Öffnung süßes und bitteres Wasser sprudeln?
Sirung rungkin lokv chipunv isi gola kvchaknv isi go biipv silin madunv.
12 Kann etwa, meine Brüder, ein Feigenbaum Oliven tragen oder ein Weinstock Feigen? Ebensowenig kann eine Salzquelle süßes Wasser geben.
Ngoogv ajin vdw, takuk singnv ngv, olibs apwasi seela madunv; okv anggur amia lokv, takuk apwasi seela madunv, vbvmajvka alu chipu manv isi ngv chipunv isi biilin madunv.
13 Wer ist weise und einsichtsvoll unter euch? Der beweise durch seinen guten Wandel seine Werke in sanftmütiger Weisheit!
Nonugv aralo mvngkimvnglak nvgo okv tvvchinlaknv go doodure? Um nonugv alvbv singnam lokv, alvbv rinam lokv angamai bv haapok aami sinam okv mvngkimvnglak nam lokv kaajwk simu sutoka.
14 Wenn ihr aber bittere Eifersucht und Zanksucht in eurem Herzen hegt, so rühmt euch nicht lügnerisch im Widerspruch mit der Wahrheit.
Vbvritola nonugv haapok arwng lo kavtavnam, kvchakchakmi sinam okv atubogv lvga mvngchikbv mvngdula nonuno mvngkimvnglak am kaimvngsu gvla jvjv gv nyirubv rila rimur murgv siyoka.
15 Das ist nicht die Weisheit, die von oben her kommt, sondern ist eine irdische, sinnliche, teuflische.
Vkvnv mvngkimvnglak nam vv nyidomooku lokv imaa dunv; vkvnv vv nyiamooku sokv gvbv ridunv, vv alvmanv dow lokv okv uyuvram lokv ridunv.
16 Denn wo Eifersucht und Zanksucht herrschen, da gibt’s Unfrieden und alle Arten bösen Tuns.
Holvgavbolo ogolochinglo nonu gvlo tanium gvvmi sidudw, okv atubogv lvga mvngchik mvngdudw, ho jupjinam okv alvmanv nvgwng mvnwng ngv doodu.
17 Die Weisheit dagegen, die von oben kommt, ist fürs erste lauter, sodann friedfertig, freundlich, nachgiebig, reich an Erbarmen und guten Früchten, frei von Zweifel und ohne Heuchelei.
Vbvritola Pwknvyarnv gv lokv jinam mvngkimvnglak namv mvnwng nga darwk yarung chodunv; si sarsopoyo laka rimu dunv, damdvnam, okv ajinaramnam dodunv; so si aya ngv akomaringdu okv alvnv kudungkua mvnwng ngaka rilin modu; si kiamnam okv kaadubv rimwngnam vkvnv lokv adu mola ridu.
18 (Der Same) aber, (der) die Frucht der Gerechtigkeit (hervorbringt), wird in Frieden für die gesät, die Frieden stiften.
Okv alvnam si sarsopoyo lo sarsopoyo monv gv ali lilwk kunam lokv boklin nvnga nvvching kunamv.

< Jakobus 3 >