Jakobus 3
1 Drängt euch nicht zum Lehrerberuf, meine Brüder! Bedenkt wohl, daß wir (Lehrer) ein um so strengeres Urteil empfangen werden.
୧ହେ ହାଗା ମିଶିକ, ଆପେକଏତେ ପୁରାଃ ଇନିତୁକ ଆଲପେ ହବାଅଃଆ । ଚିୟାଃଚି ଆପେ ସାରିତାନାପେ ଯେ, ଆଲେ ଲେକାନ୍ ଇନିତୁକ ଏଟାଃକଆଃ ତାଃଏତେ ପୁରାଃଗି ସାଜାଇକ ନାମେୟା ।
2 Wir fehlen ja allesamt vielfach; wer sich beim Reden nicht verfehlt, der ist ein vollkommener Mann und vermag auch den ganzen Leib im Zaume zu halten.
୨ଆବୁ ସବେନ୍କଦ ଚିମିନ୍ସା ଭୁଲ୍ ରିକାଃବୁ । ଜେତାଏ ଆୟାଃ ଜାଗାର୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା କାଏ ଭୁଲ୍ଲେତାନ୍ ରେଦ, ଇନିଃ ପକ୍ତାକାନ୍ ଆଡଃ ଆପ୍ନାଃ ହଡ଼୍ମକେ ପୁରା ଥାବର୍କେଦ୍ତେ ଦହ ଦାଡ଼ିତାନ୍ ହଡ଼ ତାନିଃ ।
3 Wenn wir den Pferden die Zäume ins Maul legen, um sie uns gehorsam zu machen, so haben wir damit auch ihren ganzen Leib in der Gewalt.
୩ସାଦମ୍ଆଃ ହଡ଼୍ମକେ ଥାବର୍ରେ ଦହ ନାଗେନ୍ତେ ଆବୁ ଆୟାଃ ମଚାରେ ଲାଗମ୍ ତଲାଃବୁ ଆଡଃ ଆବୁ ଇନିଃକେ ଆବୁଆଃ ଇଛାସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକାତେ ଇଦି ଦାଡ଼ିୟାଃବୁ ।
4 Seht, auch die Schiffe, die doch so groß sind und von starken Winden getrieben werden, lassen sich durch ein ganz kleines Steuerruder dahin lenken, wohin das Belieben des Steuermannes sie haben will.
୪ମିଆଁଦ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଦାଆଃ ଜାହାଜ୍ ବିଷାଏରେ ଉଡ଼ୁଃଇପେ, ଦାଆଃ ଜାହାଜ୍କେ ଚାଲାଅତାନ୍ନିଃ ପୁରାଃ ହୟ ହିଜୁଃତାନ୍ରେୟ ମିଆଁଦ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ପାତୱାର୍ରେୟାଃ ଦେଙ୍ଗାତେ ଏନାକେ ଥାବର୍ରେ ଦହକେଦ୍ତେ ଆପ୍ନାଃ ଇଛାସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକାତେ ଚାଲାଅ ଇଦିୟାଏ ।
5 So ist auch die Zunge nur ein kleines Glied und kann sich doch großer Dinge rühmen. Seht, wie klein ist das Feuer und wie groß der Wald, den es in Brand setzt!
୫ଏନ୍ଲେକାଗି ନେ ଆଲାଙ୍ଗ୍ହ ହୁଡିଙ୍ଗିଆ, ଏନ୍ରେୟ ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ କାଜି କାଜିକେଦ୍ତେ ଆପାନ୍କେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ କାଜିନାଃ । ଉଡ଼ୁଃ ଲେକାପେ ଚିଲ୍କା ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଆଙ୍ଗରା ହୁଡିଙ୍ଗ୍ରେୟଗି ମାରାଙ୍ଗ୍ ବିର୍କେ ଅଣ୍ଡର୍ତାଃଏ ।
6 Auch die Zunge ist ein Feuer; als der Inbegriff der Ungerechtigkeit steht die Zunge unter unsern Gliedern da, sie, die den ganzen Leib befleckt, die sowohl das (rollende) Rad des Seins in Brand setzt als auch (selbst) von der Hölle in Brand gesetzt wird. (Geenna g1067)
୬ମଚାରେୟାଃ ଆଲାଙ୍ଗ୍ ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଲେକ୍ନାଃ ତାନାଃ, ଆବୁଆଃ ହଡ଼୍ମରେୟାଃ ହିସାରେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ସବେନ୍ ଏତ୍କାନ୍ରେୟାଃ ଏନେଟେଦ୍ ଲେକ୍ନାଃ ତାନାଃ । ଏନା ଆବୁଆଃ ହଡ଼୍ମରେ ତାଇନ୍ତାନ୍ ହରାତେ ହସଡ଼ କାଜିକ ନିତିର୍ୟାନ୍ଲଃ ଆବୁଆଃ ପୁରା ହଡ଼୍ମକେ ସତ୍ରାକାଦା । ଆଲାଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ନାରାକ୍ ସେଙ୍ଗେଲ୍ରେ ଆବୁଆଃ ଗଟା ଜୀଦାନ୍କେ ଅଣ୍ଡର୍ତାଃଏ । (Geenna g1067)
7 Denn jede Art der vierfüßigen Tiere und Vögel, der Schlangen und Seetiere wird von der menschlichen Natur gebändigt und ist von ihr gebändigt worden;
୭ମାନୱା ସବେନ୍ ବିର୍ ଜାଁତୁକକେ, ଚେଣେଁ, ରେଙ୍ଗାଅଜାଁତୁ ଆଡଃ ଦାଆଃରେ ତାଇନ୍ତାନ୍ ଜାଁତୁକକେ ଆପ୍ନାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ଦହକାଦ୍କଆ ।
8 aber die Zunge vermag kein Mensch zu bändigen, dies ruhelose Übel, voll todbringenden Giftes.
୮ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ଚିଉଲାହ ଆଲାଙ୍ଗ୍କେ ଥାବର୍ରେ ଦହ କାକ ଦାଡ଼ିୟା । ଏନା ହସଡ଼ତେ ଆଡଃ ଗନଏଃରାଃ ମାହୁଁରାତେ ପେରେଜାକାନା ।
9 Mit ihr segnen wir den Herrn und Vater, und mit ihr fluchen wir den Menschen, die doch nach Gottes Bild geschaffen sind:
୯ଆବୁ ଆଲାଙ୍ଗ୍ ହରାତେ ପ୍ରାଭୁ ଆଡଃ ଆପୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମାଃବୁ । ଆଡଃ ଏନ୍ ଆଲାଙ୍ଗ୍ ହରାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସଭାବ୍ ଲେକାଗି ବାଇୟାକାନ୍ ହଡ଼କକେ ସାର୍ପାଅକ ତାନାବୁ ।
10 aus demselben Munde gehen Segen und Fluch hervor. Das darf nicht so sein, meine Brüder.
୧୦ଏନ୍ ମଚା ହରାତେଗି ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଆଡଃ ସାର୍ପାଅ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃତାନା । ହେ ହାଗା ମିଶିକ, ଏନ୍ଲେକା ଆଲକା ହବାଅଃକା ।
11 Läßt etwa eine Quelle aus derselben Öffnung süßes und bitteres Wasser sprudeln?
୧୧ମିଆଁଦ୍ ସେତେଙ୍ଗ୍ଏତେ ହେଡ଼େମ୍ ଆଡଃ ମେହେର୍ ଦାଆଃ ଲିଙ୍ଗି ଦାଡ଼ିୟଃଆଚି?
12 Kann etwa, meine Brüder, ein Feigenbaum Oliven tragen oder ein Weinstock Feigen? Ebensowenig kann eine Salzquelle süßes Wasser geben.
୧୨ହାଗା ମିଶିକ, ଲଆଦାରୁଏତେ ଚିନାଃ ଜାଇତୁନ୍ ଜ ଜ'ଆ? ଚାଏ ଦାଖ୍ନାଡ଼ିଏତେ ଚିନାଃ ଲଆ ଜ ଜ'ଆ? ଏନ୍ଲେକାଗି ବୁଲୁଙ୍ଗ୍ ଦାଆଃ ଲିଙ୍ଗିୟଃତାନ୍ ସେତେଙ୍ଗ୍ଏତେ ହେଡ଼େମ୍ ଦାଆଃ କା ଲିଙ୍ଗିୟଃଆ ।
13 Wer ist weise und einsichtsvoll unter euch? Der beweise durch seinen guten Wandel seine Werke in sanftmütiger Weisheit!
୧୩ଆପେକଏତେ ସେଣାଁନ୍ନିଃ ଚାଏ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମ୍ନିଃ ଅକଏ ମେନାଇୟା? ଇନିଃ ସେଣାଁନ୍ତେ ଆଡଃ ଲେବେଃତେ ବୁଗିନ୍ କାମି ରିକାକେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ଜୀଦାନ୍ରେ ଉଦୁବେକାଏ ।
14 Wenn ihr aber bittere Eifersucht und Zanksucht in eurem Herzen hegt, so rühmt euch nicht lügnerisch im Widerspruch mit der Wahrheit.
୧୪ମେନ୍ଦ ଆପେୟାଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ରେ ହିସ୍ଙ୍ଗା, ମେହେର୍ ଆଡଃ ଆପ୍ନାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଏସ୍କାର୍ ଉଡ଼ୁଃତେ ପେରେଜାକାନ୍ ରେଦ, ଆପ୍ନାଃ ସେଣାଁନ୍ ହରାତେ ସାନାର୍ତିରାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଆପାନ୍କେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ଆଲପେ କାଜିନ୍ ଆଡଃ ହସଡ଼ କାଜି ଆଲପେ କାଜିୟା ।
15 Das ist nicht die Weisheit, die von oben her kommt, sondern ist eine irdische, sinnliche, teuflische.
୧୫ନେ'ଲେକାନ୍ ସେଣାଁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ କା ହିଜୁଃଆ, ମେନ୍ଦ ନେ ସେଣାଁ ଅତେଦିଶୁମ୍ଏତେ ହିଜୁଃଆ । ନେଆଁ ଆତ୍ମାଏତେ କାହା ମେନ୍ଦ ସାଏତାନ୍ତାଃଏତେ ହିଜୁଃଆ ।
16 Denn wo Eifersucht und Zanksucht herrschen, da gibt’s Unfrieden und alle Arten bösen Tuns.
୧୬ଚିୟାଃଚି ଅକ୍ତାଃରେ ହିସ୍ଙ୍ଗା, ଆପ୍ନାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଏସ୍କାର୍ ଉଡ଼ୁଃ ମେନାଃ, ଏନ୍ତାଃରେ ବିନ୍ଗାଅ, ଆଡଃ ସବେନ୍ ଲେକାନ୍ ଏତ୍କାନ୍ କାଜିକ ତାଇନାଃ ।
17 Die Weisheit dagegen, die von oben kommt, ist fürs erste lauter, sodann friedfertig, freundlich, nachgiebig, reich an Erbarmen und guten Früchten, frei von Zweifel und ohne Heuchelei.
୧୭ମେନ୍ଦ ସିର୍ମାଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁଃତାନ୍ ସେଣାଁ ସବେନାଃଏତେ ସିଦାତେଦ ଫାର୍ଚି, ସୁକୁ ଏମଃ, ଲେବେଃମନ୍, ଆଡଃ ଗାତିସାଙ୍ଗାତି ତାନାଃ, ଏନା ଦାୟାତେ ପେରେଜାକାନା ଆଡଃ ପୁରାଃଗି ବୁଗିନ୍ କାମିରେୟାଃ ଜ'ତେ ପେରେଜାକାନା । ନେଆଁ ସାର୍ତିତେ ଆଡଃ ବେଗାର୍ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃତେ ହବାଅଃତାନା ।
18 (Der Same) aber, (der) die Frucht der Gerechtigkeit (hervorbringt), wird in Frieden für die gesät, die Frieden stiften.
୧୮ଜୀଉସୁକୁ ବାବାଇ ହଡ଼କ ହରାତେ ହେରାକାନ୍ ହିତାଏତେ ଧାର୍ମାନ୍ରେୟାଃ ଜ' ଏମାଃଏ ।
