Jakobus 1
1 Ich, Jakobus, ein Knecht Gottes und des Herrn Jesus Christus, sende den zwölf in der Zerstreuung (unter den Heiden) lebenden Stämmen meinen Gruß.
୧ଆଇଙ୍ଗ୍ ଯାକୁବ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ଦାସି ତାନିଙ୍ଗ୍, ଗଟା ଅତେଦିଶୁମ୍ରେ ଛିତିବିତିକାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହଡ଼କକେ ଜହାର୍ କାଜିତାନ୍ଲଃ ନେ ଚିଟାଉ ଅଲେତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।
2 Erachtet es für lauter Freude, meine Brüder, wenn ihr in mancherlei Versuchungen geratet;
୨ହେ ଆଇଁୟାଃ ହାଗା ମିଶିକ, ଜୀଦାନ୍ରେୟାଃ ସେସେନ୍ ହରାରେ ଚିମିନ୍ ରାକାମ୍ରେୟାଃ ବିନିଡ଼ାଅ ହିଜୁଃରେଦ, ଏନାକେ ରାସ୍କାରେୟାଃ ବିଷାଏ ତାନାଃ ମେନ୍ତେ ଆଟ୍କାରେପେ ।
3 ihr erkennt ja, daß die Bewährung eures Glaubens standhaftes Ausharren bewirkt.
୩ଚିୟାଃଚି ଆପେ ସାରିତାନାପେ, ନେ'ଲେକାନ୍ ବିନିଡ଼ାଅ ହିଜୁଃତାନ୍ ଇମ୍ତା ବିଶ୍ୱାସ୍ରେ କେଟେଦ୍ ତାଇନଃରେ, ଆପେୟାଃ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ପେଡ଼େଃ ହାରାଇଦିୟଃଆ ।
4 Das standhafte Ausharren muß aber zu voller Betätigung führen, damit ihr vollkommen und tadellos seid und sich in keiner Beziehung ein Mangel an euch zeigt.
୪ଆପେ ଟୁଣ୍ଡୁ ଜାକେଦ୍ ସାହାତିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେପେ ତାଇନଃରେଦ, ଜେତାନ୍ ବିଷାଏରେ କା ଜାଞ୍ଜିକେଦ୍ତେ ପକ୍ତା ଆଡଃ ପୁରାକେଦ୍ତେପେ ତାଇନାଃ ।
5 Sollte aber jemand von euch Mangel an Weisheit haben, so erbitte er sie sich von Gott, der allen ohne weiteres und ohne laute Vorwürfe gibt: dann wird sie ihm zuteil werden.
୫ମେନ୍ଦ ଆପେକଏତେ ଜେତାଏ ସେଣାଁଁରେ ଜାଞ୍ଜିକାନ୍ରେଦ, ଇନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃରେ ବିନ୍ତିକା, ଏନାରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନିଃକେ ସେଣାଁଏ ଏମାଇୟା, ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଦ ବେଗାର୍ ହିଚ୍କିଚାଅକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଲେବେଃ ମନ୍ତେ ସବେନ୍କକେ ଏମାଃଏ ।
6 Nur bitte er im Glauben, ohne irgendeinen Zweifel zu hegen; denn wer da zweifelt, der gleicht einer vom Wind getriebenen und hin und her geworfenen Meereswoge.
୬ମେନ୍ଦ ଆପେ ବିନ୍ତି ଇମ୍ତା, ବେଗାର୍ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃକେଦ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍ଲଃ ବିନ୍ତିପେ । ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃତେ ବିନ୍ତିତାନ୍ନିଃ, ହୟତେ କା ଥାବର୍ଅଃ ଦରେୟାରେୟାଃ ଆଲ୍ପୁଙ୍ଗ୍ ଲେକାଃଏ ।
7 Ein solcher Mensch darf nicht erwarten, daß er etwas vom Herrn empfangen werde,
୭ଏନ୍ଲେକାନ୍ ହଡ଼ଦ, ପ୍ରାଭୁତାଃଏତେ ଜେତ୍ନାଃ ନାମେୟାଃଏ ମେନ୍ତେ ଆଲକାଏ ଉଡ଼ୁଗେକା,
8 er, ein Mann mit zwei Seelen, unbeständig auf allen seinen Wegen.
୮ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ବାରିଆ ମନ୍ରେନ୍ ହଡ଼ତାନିଃ, ଏନାତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଉହାଟ୍କାଦ୍ତେୟାଃ କାଏ ରିକା ଦାଡ଼ିୟା ।
9 Es rühme sich aber der niedrig stehende Bruder seiner Höhe,
୯ଗାରିବ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ହାଗାକକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନ୍କୁଆଃ ଜୀଦାନ୍ରେ ହାରାଇଦିକ ଇମ୍ତା ଇନ୍କୁ ରାସ୍କାଅଃକାକ,
10 der reiche dagegen seiner Niedrigkeit, weil er wie die Blumen des Grases vergehen wird.
୧୦ଆଡଃ କିସାଁଣ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ବିଶ୍ୱାସୀକକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଲାତାର୍ରେ ଉୟୁଃକ ଇମ୍ତା ଇନ୍କୁ ରାସ୍କାଅଃକାକ । ଚିଆଃଚି ଇନ୍କୁଆଃ କିସାଁଣଃତେୟାଃ ତାସାଦ୍ ବାହା ଲେକା ନୁର୍କେନଃଆ ।
11 Denn die Sonne geht mit ihrer Glut auf und versengt das Gras; dann fallen seine Blumen ab, und seine ganze Schönheit ist dahin: so wird auch der Reiche in seinen Wegen verwelken. –
୧୧ସିଙ୍ଗି ରାଁପ୍ରେୟାଃ ଲଲ ହୟତେ ତାସାଦ୍ ରହଡ଼୍କଆଃ, ଆଡଃ ଏନାରେୟାଃ ବାହା ନୁର୍କଆଃ ଏନ୍ତେ ଏନାରେୟାଃ ସୁଗାଡ଼ାନ୍ତେୟାଃ ଜିୟନ୍କଆଃ । ଏନ୍ଲେକାଗି, କିସାଁଣ୍ ହଡ଼ହଁ ଆୟାଃ ସବେନ୍ କାଜିକାମିରେୟାଃ ଭିଡ଼୍ରେ ମୁସିଙ୍ଗ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଜିୟନଃଆଏ ।
12 Selig ist der Mann, der die Versuchung standhaft erträgt! Denn nachdem er sich bewährt hat, wird er das Leben als Siegeskranz empfangen, den er denen verheißen hat, die ihn lieben.
୧୨ବିନିଡ଼ାଅରେ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ହଡ଼କ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟାକ, ଚିୟାଃଚି ନେ ଲେକାନ୍ ବିନିଡ଼ାଅରେ ଜିତାଅଃରେଦ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଅକ ଜୀଦାନ୍ ଏମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଃକ୍କେ ଦୁଲାଡ଼ିତାନ୍ ହଡ଼କକେ ବାନାର୍ସା ଏମାକାଦ୍କଆଏ, ଇନ୍କୁ ଏନାକେ ମୁକୁଟ୍ ଲେକାକ ନାମେୟାଃ ।
13 Niemand sage, wenn er (zum Bösen) versucht wird: »Von Gott werde ich versucht«; denn Gott kann nicht vom Bösen versucht werden, versucht aber auch seinerseits niemand.
୧୩ଜେତା ହଡ଼ ବିଡ଼ାଅରେ ଉୟୁଗଃରେ, “ଆଇଁୟାଃ ନେ ବିଡ଼ାଅ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ସାଃଏତେ ହିଜୁଆକାନା” ମେନ୍ତେ ଆଲକାଏ କାଜିକା, ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଏତ୍କାନାଃତେ କାଏ ବିଡ଼ାଅ ଦାଡ଼ିୟଃଆଃ, ଆଡଃ ଇନିଃ ଜେତାଏକେ କାଏ ବିଡ଼ାଅକଆ ।
14 Nein, ein jeder wird (zum Bösen) versucht, indem er von seiner eigenen Lust gereizt und gelockt wird.
୧୪ମେନ୍ଦ ଜେତା ହଡ଼ ଆୟାଃ ଏତ୍କାନ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେ ତାଇନ୍କେଦ୍ତେ ବିଡ଼ାଅରେ ଉୟୁଗଃଆ ।
15 Sodann, wenn die Lust empfangen hat, gebiert sie Sünde; die Sünde aber gebiert, wenn sie zur Vollendung gekommen ist, den Tod. –
୧୫ଏତ୍କାନ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ହାମ୍ବାଲ୍ରୋୱାଏତେ ପାପ୍ ସିର୍ଜାଅଃଆ ଆଡଃ ଏନ୍ ପାପ୍ ପୁରା ହାରାଇଦିକେନଃରେ ଗନଏଃ ହବାଅଃଆ ।
16 Irret euch nicht, meine geliebten Brüder:
୧୬ହେ ଦୁଲାଡ଼୍ ହାଗା ମିଶିକ, ଆଲପେ ବେଦାଅଃଆ ।
17 lauter gute Gabe und lauter vollkommenes Geschenk kommt von oben herab, vom Vater der Himmelslichter, bei dem keine Veränderung und keine zeitweilige Verdunkelung stattfindet.
୧୭ସବେନ୍ ବୁଗିନ୍ ବାର୍ଦାନ୍ ଆଡଃ ସବେନାଃଏତେ ପୁରାଃ ବୁଗିନ୍ ଦାନ୍ ସିର୍ମାରେନ୍ ଆପୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେଗି ହିଜୁଃଆ । ଇନିଃ ସିର୍ମାରେ ମାର୍ସାଲେତାନ୍ ସିଙ୍ଗି, ଚାଣ୍ଡୁଃ, ଇପିଲ୍କକେ ବାବାଇନିଃ ତାନିଃ । ଇନିଃ ଉମ୍ବୁଲ୍ ଲେକା ବାଦ୍ଲାଅଃନିଃ ନାହାଁଲିଃ ।
18 Aus freiem Liebeswillen hat er uns durch das Wort der Wahrheit ins Dasein gerufen, damit wir gewissermaßen die Erstlingsfrucht unter seinen Geschöpfen wären.
୧୮ଗଟା ଅତେଦିଶୁମ୍ରେ ଆଇଃକ୍ ବାଇୟାକାଦ୍ ଜାଁତୁକଆଃ ଥାଲାରେ ଆବୁ ଜେ'ଲେକା ପାହିଲା ଠାୟାଦ୍ରେବୁ ତାଇନା, ଏନାମେନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଇଛାସାନାଙ୍ଗ୍ରେ ସାର୍ତି କାଜିତେ ଆବୁକେ ବାଇୟାକାଦ୍ବୁଆ ।
19 Wisset, meine geliebten Brüder: es sei [aber] jeder Mensch schnell (bereit) zum Hören, langsam zum Reden und langsam zum Zorn;
୧୯ଆଇଁୟାଃ ଦୁଲାଡ଼୍ ହାଗା ମିଶିକ, ନେଆଁ ପାହାମେପେ, ଆପେ ସବେନ୍କ ଆୟୁମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଏୟନାକାନ୍ପେ, ମେନ୍ଦ ସୁଆଏତେ ଜାଗାର୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ସୁଆଏତେ ଖିସ୍ଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ହବାଅଃପେ ।
20 denn der Zorn des Menschen tut nichts, was vor Gott recht ist.
୨୦ଚିୟାଃଚି ହଡ଼ଆଃ ଖିସ୍ ହରାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଇଛା ଧାର୍ମାନ୍ କାଏ ରିକାଦାଡ଼ିୟା ।
21 Darum legt alle Unsauberkeit und den letzten Rest der Bosheit ab, und nehmt mit Sanftmut das euch eingepflanzte Wort an, das eure Seelen zu retten vermag.
୨୧ଏନାମେନ୍ତେ ସବେନ୍ ଲେକାନ୍ ଏତ୍କାନ୍ ଗିନିକାନ୍ତେୟାଃକ ଆଡଃ ଏତ୍କାନ୍ ଚାଇଲ୍ ଚାଲାନ୍ କାମିକ ବାଗିପେ । ଆପାନ୍କେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃରେ ଜିମାକେଦ୍ତେ, ଆପେୟାଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ରେ ଇନିଃ ଅକ ବାଚାନ୍ ହେରାକାଦାଏ, ଏନାକେ ତେଲାଏପେ । ଏନା ଆପେକେ ବାଞ୍ଚାଅ ଦାଡ଼ିୟାପେୟା ।
22 Seid aber Täter des Wortes und nicht bloß Hörer, sonst betrügt ihr euch selbst.
୨୨ଆପେ ଆପାନ୍କେ ଆଲପେ ବେଦାନାଃ । ଇନିୟାଃ ବାଚାନ୍ ଏସ୍କାର୍ ଆୟୁମ୍ଲେରେ କା ହବାଅଃଆ ମେନ୍ଦ ଏନ୍ ବାଚାନ୍ ଲେକାତେ କାମି ରିକା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
23 Denn wer nur ein Hörer des Wortes ist, aber kein Täter, der gleicht einem Menschen, der sein leibliches Gesicht im Spiegel beschaut;
୨୩ଅକ ହଡ଼ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଜି ଏସ୍କାର୍ ଆୟୁମାଃଏ, ଚାଏ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ କାଏ କାମିୟାଃ, ଇନିଃ ଆଏନାରେ ଆୟାଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍ ନେଲେତାନ୍ ହଡ଼ ଲେକାଃଏ ।
24 denn nachdem er sich beschaut hat und weggegangen ist, vergißt er alsbald, wie er ausgesehen hat.
୨୪ଇନିଃଦ ବୁଗିଲେକା ଆୟାଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍କେ ଆଏନାରେ ନେଲେନା, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ ଆୟାଃ ଆପ୍ନାଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍କେ ଇମ୍ତାଗି ରିଡ଼ିଙ୍ଗ୍ତାଃ ।
25 Wer dagegen in das vollkommene Gesetz der Freiheit hineingeschaut hat und bei ihm verbleibt, indem er nicht ein vergeßlicher Hörer, sondern ein wirklicher Täter ist, der wird in seinem Tun selig sein.
୨୫ମେନ୍ଦ ହଡ଼ରାଃ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ପୁରା ପକ୍ତାକାନ୍ ଆନ୍ଚୁ ମେନାଃ । ଜେତାଏ ଏନା ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ କାଏ ରିଡ଼ିଙ୍ଗ୍ୟେଁଆ ଆଡଃ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପୁରା ମନ୍ସୁରୁଦ୍ରେ ମିଦ୍ମନ୍ତେ ଏନାକେ ମାନାତିୟେଁରେଦ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନିୟାଃ ସବେନ୍ କାମିରେ ଆଶିଷ୍ ଏମାଇୟାଃ ।
26 Wenn jemand Gott zu dienen meint und dabei seine Zunge nicht im Zaume hält, vielmehr sein Herz betrügt, dessen Gottesdienst ist nichtig.
୨୬ଜେତାଏ ଚିନାଃ ଆପାନ୍କେ ଧାର୍ମାନ୍ ମେନ୍ତେ ଆଟ୍କାରେନ୍ ତାନା? ଇନିଃ ଆୟାଃ ଆଲାଙ୍ଗ୍କେ ଥାବର୍ରେ କାଏ ଦହ ଦାଡ଼ିତାନ୍ରେଦ, ଇନିୟାଃ ଧାରାମ୍ କାମିକ ସବେନାଃ ସାମାତାନାଃ ଆଡଃ ଇନିଃ ଆପ୍ନାଃ ମନ୍କେ ବେଦାତାନା ।
27 Ein reiner und fleckenloser Gottesdienst vor Gott dem Vater besteht darin, daß man Waisen und Witwen in ihrer Trübsal besucht und sich selbst von der Welt unbefleckt erhält.
୨୭ଟୁଆର୍ ହନ୍କଆଃ ଆଡଃ ରାଣ୍ଡିକଆଃ ନାରାଦୁରା ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଯାତ୍ନାଅ ଇଦିକେଦ୍ତେ, ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ଏତ୍କାନାଃଏତେ ଆପାନ୍କେ ବେଗାର୍ ଦାଗିକେଦ୍ତେ ଦହତେୟାଃଗି, ଆବୁଆଃ ଆପୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆୟାର୍ରେ ପୁରାଃ ଫାର୍ଚିୟାନ୍ ଆଡଃ ସୁଗାଡ଼ାନ୍ ଧାର୍ମାନ୍ କାମି ତାନାଃ ।
