Jesaja 25
1 O HERR, du bist mein Gott: ich will dich erheben, will deinen Namen preisen; denn du hast Wunderbares vollbracht, Ratschlüsse, die von längst her gefaßt waren, ausgeführt, Treue in Wahrheit geübt.
Пәрвәрдигар, Сән мениң Худайим; Мән Сени үстүн дәп мәдһийиләймән, Мән Сениң намиңни мубарәкләймән, Чүнки Сән карамәт ишларни, Садиқлиқ вә һәқиқәт ичидә қедимдин буян қәлбиңгә пүккәнлириңни беҗа кәлтүргәнсән.
2 Denn du hast die Stadt zu einem Steinhaufen gemacht, die feste Burg zu einer Trümmerstätte, die Paläste der Gottentfremdeten unbewohnt: niemals werden sie wieder aufgebaut werden.
Чүнки Сән шәһәрни харабилик, Қәлъә-қорғанлиқ жутни харап, Ятларниң ордисини шәһәр болалмас қилғансән, У иккинчи һәргиз қурулмайду.
3 Darum ehrt dich das starke Volk, fürchtet dich die Stadt der gewalttätigen Völkerschaften.
Шуңа һелиқи күчлүк хәлиқ Сени улуқлайду, Әшәддий әлләрниң һелиқи шәһири Сәндин қорқиду;
4 Denn du bist eine Zuflucht gewesen dem Schwachen, eine Zuflucht dem Armen in seiner Bedrängnis, ein Obdach vor dem Unwetter, ein Schatten vor der Sonnenglut; denn das Zornesschnauben der Gewalttätigen ist wie ein gegen eine Wand stürmendes Unwetter,
Чүнки Сән мискинләргә қорған, Йоқсулларниң дәрди-һаҗитигә қорған, Боранға далда, Иссиққа сайә болғансән; Чүнки әшәддийләрниң зәрбә долқуни тамға урулған борандәк, Қағҗирақ йәрни басқан иссиқ һавадәк болди. Бирақ иссиқ һава булут сайиси билән тосулғандәк, Сән ятларниң чуқан-сүрәнлирини пәсәйтисән; Әшәддийләрниң ғәлибә нахшиси пәс қилиниду.
5 wie Sonnenglut in dürrer Heide. Du hast das Tosen der Gottentfremdeten zum Verstummen gebracht; wie Sonnenglut durch den Schatten des Gewölks, so ist der Siegesgesang der Gewalttätigen gedämpft worden.
6 Dann wird der HERR der Heerscharen allen Völkern auf diesem Berge ein Gastmahl von fetten Speisen bereiten, ein Mahl von abgelagerten Weinen, von markreichen Fettspeisen, von geläuterten abgelagerten Weinen;
Вә мошу тағда самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар барлиқ қовмлар үчүн зияпәт қилиду — Майлиқ йемәкликләр, Сүздүрүлгән кона шараплар, Жилиги тоқ майлиқ йемәкликләр, Сүздүрүлгән, яхши сақланған кона шараплардин болған зияпәт болиду;
7 und er wird auf diesem Berge die Schleierhülle hinwegziehen, die alle Völker umhüllt, und die Decke, die über alle Völkerschaften ausgebreitet ist.
Вә У мошу тағда һәммә қовмларни япидиған чүмпәрдини, Барлиқ әлләрни япидиған япқучни йоқитиду;
8 Den Tod wird er auf ewig verschwinden lassen, die Tränen wird Gott der HERR von jedem Antlitz abwischen und die Schmach seines Volkes überall auf der Erde tilgen; denn der HERR hat es zugesagt.
У өлүмни мәңгүгә жутуп йоқитиду! Рәб Пәрвәрдигар һәр бир йүздики яшларни сүртиветиду; Пүткүл йәр-зимин алдида Өз хәлқиниң шәрмәндилигини елип ташлайду; Чүнки Пәрвәрдигар шундақ ейтқан.
9 Da wird man denn an jenem Tage sagen: »Seht, da ist unser Gott, auf den wir geharrt haben, daß er uns errette; da ist der HERR, auf den wir geharrt haben: laßt uns jubeln und uns freuen über seine Hilfe!«
Вә шу күнидә дейилидуки: — «Мана, Худайимиз мошу, биз Униңға тәлмүрүп кәлгән, У бизни қутқузиду; Мана, мошу Пәрвәрдигардур, биз Униңға тәлмүрүп кәлгән, Биз шатлинип Униң ниҗат-қутулдурушидин хурсән болимиз».
10 Denn die Hand des HERRN wird auf diesem Berge ruhen; Moab aber wird auf seinem Boden niedergetreten werden, wie ein Strohbündel in der Lache einer Düngerstätte niedergetreten wird;
Чүнки мошу таққа Пәрвәрдигарниң қоли қонуп туриду; Вә саман азгалда тезәк билән чәйләнгәндәк, Моаб Униң путлири астида чәйлиниду;
11 und wenn es seine Arme darin ausbreitet, wie der Schwimmer ausgreift, um zu schwimmen, so wird der HERR sein Aufstreben niederdrücken trotz des geschickten Ruderns seiner Arme.
[Моаб] әшу [тезәклик] азгалдин үзүп чиқиш үчүн қолини кериду, Бирақ униң қоли чевәр болғини билән, [Рәб] униң тәкәббурлуғини пәс қилиду.
12 Und deine festen, hochragenden Mauern wird er niederwerfen, niederstürzen, zu Boden stoßen bis in den Staub hinein.
У сепиллириңниң егиз мудапиәлик қорғанлирини ғулитип, Йәр билән йәксан қилип, Топа-чаңға айландуриду.
