Jesaja 16
1 »Sendet den dem Landesherrn zukommenden Lämmerzins von Sela aus durch die Wüste zum Berge der Tochter Zion!«
«Әнди [ғәллә-парақ] қозисини Села [райондин] елип, Чөл-баявандин өтүп зиминларниң һөкүмраниға, Йәни Зион қизиниң теғиға әвәткин!»
2 Da werden dann wie wegflatternde Vögel, wie eine aufgescheuchte Nestbrut sein die Töchter Moabs, an den Furten des Arnon:
Угисидин чувулуп патипарақ болуп кәткән қушлардәк, Моаб қизлири Арнон дәриясиниң кечиклиридә [алақзадә] жүриду.
3 »Erteile uns Rat, schaffe Vermittlung! Mache der Nacht gleich deinen Schatten am hellen Mittag, verbirg die Vertriebenen, verrate die Flüchtlinge nicht!
«Парасәт билән һөкүм қилиңлар!»
4 Laß meine aus Moab Vertriebenen als Gäste bei dir weilen, sei ihnen eine Schutzwehr vor dem Verwüster! Denn wenn der Bedrücker ein Ende genommen hat, die Verwüstung vorüber ist und die Zertreter aus dem Lande verschwunden sind,
«[И Зион қизи], сайиңизни чүшүрүп чүштики йоруқлуқни түн қараңғусидәк қилиң, Шу ғерибларни йошуруп қойғайсиз; Қоғланғанларни ашкарилап қоймиғайсиз! Мениң Моабдики мусапирлиримни өзиңиз билән биллә турғузғайсиз, Улар үчүн вәйран қилғучиниң алдида башпанаһ болғайсиз!».
5 so wird der Thron durch die (geübte) Liebe befestigt sein, und auf ihm wird sitzen in Zuverlässigkeit im Zelte Davids ein Richter, der sich der Rechtspflege annimmt und auf Gerechtigkeit bedacht ist.«
«[Өтүнүшүңлар тоғра], чүнки әзгүчи йоқилиду, Һалакәт йоқ болиду, Әзгүчиләрниң һәммиси зиминдин йоқилиду. Өзгәрмәс меһри-шәпқәт билән бир тәхт тиклиниду; «Давутниң чедири» ичидики шу тәхт үстидә бириси олтириду. У болса, һәқиқәтән адаләт жүргүзидиған, шундақла адаләтни издәйдиған, Һәққанийлиқни илгири сүридиған болиду.
6 »Wir haben gehört von Moabs Stolz, dem überaus hochfahrenden, von seinem Hochmut und seinem Stolz, von seinem Übermut und seinen eitlen Prahlereien.«
— Биз Моабниң һакавурлуғи тоғрисида аңлидуқ (у интайин һакавур!), Йәни униң һакавурлуғи, тәкәббурлуғи, ночилиқ қилидиғанлиғи тоғрисида аңлидуқ; Бирақ униң чоң гәплири бекар болиду!
7 So mögen denn die Moabiter um Moab jammern, mögen allesamt jammern, um die Traubenkuchen von Kir-Hareseth mögt ihr seufzen, tiefbetrübt!
Шуңа Моаб Моаб үчүн зар жиғлайду; Уларниң һәммиси зар-зар жиғлайду; Қайғу-һәсрәткә чөмүп Кир-Һарәсәтниң «кишмиш пошкаллири» үчүн зар-зар жиғлаңлар!
8 Denn Hesbons Pflanzungen sind verwelkt, die Weinstöcke von Sibma, deren Edeltrauben die Herren der Völker bezwangen, die bis Jaeser reichten, bis in die Wüste schweiften; deren Schößlinge sich weit ausbreiteten, ja bis zum (Toten) Meere hinüberwanderten.
Һәшбон районидики етизлар, Сибмаһдики үзүм таллириму йигләп кетиду; Әлләрниң әмирлири униң сәрхил өсүмлүклирини бузуп чәйләйду; Улар әслидә Яазәргичә йетип, чөл-далаларни кәзгән еди; Пеләклири созулуп, «[Өлүк] Деңиз»ниң нерисиға йәтти.
9 Darum weine ich im Verein mit Jaeser schmerzlich um Sibmas Weinstöcke, benetze dich, Hesbon und Eleale, mit meinen Tränen; denn in deine Obsternte und deine Weinlese ist ein Jauchzen hereingebrochen.
Шуңа Мән Яазәрниң зар-жиғиси билән биллә Сибмаһниң үзүм тели үчүн жиғлаймән; И Һәшбон, Елеалаһ, Өз көз яшлирим билән силәрни суғиримән! Чүнки язлиқ мевилириңгә, һосулуң үстигә тәнтәнә бир сада яңритилиду.
10 So sind denn Freude und Frohlocken aus dem Fruchtgefilde verschwunden, und in den Weingärten wird nicht mehr gejubelt und gejauchzt; kein Kelterer tritt noch Wein in den Kufen: das Jauchzen (der Winzer) ist zum Verstummen gebracht.
Хошаллиқ мевилик бағлардин мәһрум қилинип, Шатлиқму йоқ қилиниду; Үзүмзарлиқларда нә нахша авазлири аңланмайду, Нә тәнтәнә қилинмайду; Дәссигүчиләр үзүм көлчәклирини чәйлимәйду. Чүнки Мән үзүм көлчәклиридики хошал вақирашларни тохтаттим.
11 Darum klagt’s in meinem Herzen um Moab wie Harfenton und in meiner Brust um Kir-Heres.
Шуңа ич-бағрилирим Моаб үчүн чалған чилтардәк ағрип муңлуқ яңрайду, Ичим Кир-Һәрәсдикиләр үчүнму шундақ;
12 Und geschehen wird es: wenn Moab auf der Opferhöhe erscheint und sich (mit Opfern) abmüht und in sein Heiligtum eintritt, um zu beten, so wird es nichts ausrichten.
Шундақ болидуки, Моаб өзини упритип дуа қилғили өзиниң «жуқури орни»ға чиқип кәлгәндә, Яки дуа қилғили «муқәддәс өйи»гә киргәндә, У мувәппәқийәткә еришәлмәйду.
13 Dies ist das Wort, das der HERR einstmals über Moab ausgesprochen hat.
Мана мошу сөзләрни Пәрвәрдигар Моаб тоғрилиқ бурун ейтқан.
14 Jetzt aber lautet der Ausspruch des HERRN so: »In drei Jahren, gleich den Jahren eines Söldners, da wird die Herrlichkeit Moabs samt all der großen Volksmenge in Verachtung geraten sein, und nur ein ganz geringer, winziger Überrest wird bleiben.«
Бирақ һазир Пәрвәрдигар шундақ дәйду: — «Үч жил ичидә мәдикар һесаплиғандәк, Моабниң көплигән қошун-аһалиси болғини билән, Униң пәхирләнгән шөһрити йәксан болиду; Уларниң қалдуқлири болса интайин аз вә һалсиз болиду».
