Hebraeer 8
1 Die Hauptsache aber bei der vorliegenden Darlegung ist folgendes: Einen solchen Hohenpriester haben wir, der sich im Himmel zur Rechten des Thrones der göttlichen Erhabenheit gesetzt hat,
ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗାଆତେ ଏବର୍ତନାୟ୍ ତି ସୋଡ଼ା ବର୍ନେନ୍ କେନ୍ଆତେ, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗା ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ା ଞାଙ୍ଲବୋ, ଆରି ଆନା ରୁଆଙ୍ଲୋଙନ୍ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙନ୍ ଆ କୁର୍ସି ଆ ଆର୍ଜଡ଼ୋମ୍ଗଡ୍ ଆତଙ୍କୁମ୍,
2 und zwar als Verwalter des Heiligtums, nämlich des wahren Zeltes, das der Herr, nicht ein Mensch errichtet hat.
ଆନିନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ମଡ଼ିର୍ ଡରକୋନେଲୋଙନ୍ ଆତୁବ୍ତୁବନ୍ ତମ୍ୱୁସିଂଲୋଙନ୍ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ା ଅନ୍ତମ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାତନେ, ତିଆତେ ମନ୍ରାନ୍ ଅଃତ୍ତୁବ୍ଲୋ ତିଆତେ ମନ୍ରାନ୍ ତୁବେନ୍ ।
3 Denn jeder Hohepriester wird zu dem Zweck bestellt, unblutige und blutige Opfer darzubringen; daher muß auch dieser etwas darzubringen haben.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଡିଲେ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆଞୁମ୍ଲୋଙ୍ ତନିୟ୍ତିୟନ୍ ଡ ଅନମଙନ୍ ଆସନ୍ ତନବ୍ନଙନ୍ ଡେଏଞ୍ଜି, ତିଆସନ୍ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାଲେନ୍ ନିୟ୍ ଏତ୍ତେଲେମା ଅନମଙନ୍ ତନିୟନ୍ ଡେତେ ।
4 Befände er sich nun auf der Erde, so würde er nicht einmal Priester sein, weil hier ja bereits Priester vorhanden sind, welche die Gaben nach dem (mosaischen) Gesetz darbringen.
ପୁର୍ତିଲୋଙନ୍ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଡକୋଏନ୍ ନଙ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ରାଓଡ଼ାନ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଅଃଞାଙେ ବନ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଜିଉଦିଞ୍ଜି ଆ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅନମଙନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଡକୋଜି ।
5 Diese versehen freilich den Dienst nur an einer Nachbildung und einem Schattenbild der himmlischen Dinge entsprechend der göttlichen Weisung, die Mose erhielt, als er das Zelt herstellen sollte; denn »Gib wohl acht«, sagt der Herr zu ihm, »daß du alles nach dem Vorbild anfertigst, das dir auf dem Berge gezeigt worden ist«.
ଆନିଞ୍ଜି ଆନାଆଡଙ୍ ସେବାତଜି, ତିଆତେ ରୁଆଙନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଆନବ୍ଜଙ୍ ଡ ଆ ଉମ୍ମୁଲ୍ ତୁମ୍, ମୋସାନ୍ ଆ ବନେଡ଼ା ମା ସିଲଡ୍ ଏନ୍ନେଲେ ଲୁମ୍ଲେ ଜିର୍ରାଜି । ରନୁକ୍କୁସିଙନ୍ ଆସନ୍ ମୋସାନ୍ ତମ୍ବୁନ୍ ଆତ୍ରୁବେନ୍ ଆଡିଡ୍, ଇସ୍ୱରନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଗିୟ୍ବା ବରୁଲୋଙନ୍ ଆଡିଡ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ତଣ୍ଡ୍ରୁବନ୍ ଆସନ୍ ଅବ୍ତୁୟ୍ଲମ୍ ତିଅନ୍ତମ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ଆତେ ତୁବା ।”
6 Nun aber hat er einen um so vorzüglicheren Priesterdienst erlangt, als er auch Mittler eines besseren Bundes ist, der auf der Grundlage besserer Verheißungen festgesetzt worden ist.
ବନ୍ଡ ନମି ଜିସୁନ୍ ଅଙ୍ଗା ରାଓଡ଼ା କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଆସନ୍ ତନିୟନ୍ ଡେଏନ୍ ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଆ ରାଓଡ଼ା କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ସିଲଡ୍, ତିଆତେ ଗୋଗୋୟ୍ ମନଙ୍, ତିଅନ୍ତମ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଡ ମନ୍ରାନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆ ଅନଗଡ୍ ଲୁମେନ୍ ତିଆତେ ଗୋଗୋୟ୍ ସୋଡ଼ା, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ କେନ୍ ଆନଗଡ୍ଲୋଙ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ମନଙ୍ବରନ୍ ଆଞନାଙ୍ ଆସନ୍ ବାସାଲନ୍ ।
7 Wenn nämlich jener erste (Bund) tadellos gewesen wäre, so würde nicht die Möglichkeit, einen zweiten (Bund) zu schließen, gesucht werden.
ଆମ୍ମୁଙ୍ ଆନଗଡ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଡୋସା ତଡ୍ ନଙ୍, ଅନବ୍ବାଗୁ ଅନଗଡନ୍ ସନାୟ୍ସାୟ୍ ତଡ୍ ବନ୍ ।
8 Denn einen Tadel spricht (Gott) gegen sie (die Israeliten) aus mit den Worten: »Wisset wohl: es kommen Tage« – so lautet der Ausspruch des Herrn –, »da will ich mit dem Hause Israel und mit dem Hause Juda einen neuen Bund aufrichten,
ବନ୍ଡ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଅବ୍ଡୋସାଡାଲେ ବର୍ରନେ, “ପ୍ରବୁନ୍ ବର୍ତନେ, ଡିନ୍ନାନ୍ ଜିର୍ତାୟ୍, ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଞେନ୍ ଇସ୍ରାଏଲନ୍ ଆ କେଜ୍ଜା ଡ ଜିଉଦାନ୍ ଆ କେଜ୍ଜା ବୟନ୍ ଅବୟ୍ ରଙ୍ ଅନଗଡନ୍ ଗବ୍ରିତାୟ୍ ।
9 nicht einen solchen Bund, wie ich ihn mit ihren Vätern damals geschlossen habe, als ich sie bei der Hand nahm, um sie aus dem Lande Ägypten wegzuführen; denn sie sind meinem Bunde nicht treu geblieben, und auch ich habe mich nicht (mehr) um sie gekümmert« – so lautet der Ausspruch des Herrn –.
ଞେନ୍ ଆ ପୁର୍ବା ଜୋଜୋଞ୍ଜି ଆସି ଞମ୍ଲେ ମିସର୍ ଡେସାନ୍ ସିଲଡ୍ ଅମ୍ଡୁଙ୍ଲେ ଅରୋରୋଙ୍ଲାଞଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଅଙ୍ଗା ଆ ଅନଗଡନ୍ ଗବ୍ରିଲାୟ୍, କେନ୍ ଆ ଅନଗଡନ୍ ତି ଅନ୍ତମ୍ ତଡ୍ । ଞେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ବୟନ୍ ଅଙ୍ଗା ଅନଗଡ୍ ଗବ୍ରିଲାୟ୍, ତିଆତେ ଆନିଞ୍ଜି ମାନ୍ନେଲେ ଅଃଡ୍ଡକୋଲଞ୍ଜି, ତିଆସନ୍ ଞେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଅଃନ୍ନିୟମାୟ୍ ।
10 »Nein, darin soll der Bund bestehen, den ich mit dem Hause Israel nach jenen Tagen schließen werde« – so lautet der Ausspruch des Herrn –: »Ich will meine Gesetze in ihren Sinn hineinlegen und sie ihnen ins Herz schreiben und will dann ihr Gott sein, und sie sollen mein Volk sein.
ପ୍ରବୁନ୍ ବର୍ତନେ, ଞେନ୍ ପୁର୍ବାଃତେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ମରଞ୍ଜି ବୟନ୍ ଅଙ୍ଗା ଅନଗଡ୍ ଗବ୍ରିତାୟ୍, ତିଆତେ ଞେନ୍ ଆ ମନ୍ନଲୋଙଞ୍ଜି ଡକ୍କୋତାୟ୍ ଆରି ଆ ଉଗର୍ଲୋଙଞ୍ଜି ଇଡ୍ତାୟ୍ । ଞେନ୍ ଆ ଇସ୍ୱରଞ୍ଜି ଡେତାୟ୍, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ମନ୍ରାଞେଞ୍ଜି ଡେତଜି ।
11 Dann braucht niemand mehr seinem Mitbürger und niemand seinem Bruder Belehrung zu erteilen und ihm vorzuhalten: ›Lerne den Herrn kennen!‹ Denn sie werden mich allesamt kennen vom Kleinsten bis zum Größten unter ihnen.
ତିଆଡିଡ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆ ତୟ୍ଲିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅଃଞଙ୍ଞଙେଜି ଆରି ଆ ତୟ୍ଲିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍, ‘ପ୍ରବୁନ୍ଆଡଙ୍ ଜନାବା’ ଗାମ୍ଲେ ଆ ଡେସାନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ଅଃବ୍ବରେଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ସନ୍ନା ସୋଡ଼ା ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ମଡ୍ତିଁୟ୍ଜି ।
12 Denn ihren Übertretungen gegenüber werde ich Nachsicht üben und ihrer Sünden nicht mehr gedenken.«
ଆରି, ଞେନ୍ ଆ ଇର୍ସେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ କେମାତାଜି ଆରି ଆ ଡୋସାଞ୍ଜି ଞେନ୍ ଅଃମ୍ମନ୍ନେଆୟ୍ ।”
13 Indem er hier von einem »neuen« (Bunde) redet, hat er den ersten für veraltet erklärt; was aber veraltet ist und sich überlebt hat, das geht dem Untergang entgegen.
ଆନିନ୍ କେନ୍ଆତେ ରଙ୍ ଅନଗଡ୍ ଗାମ୍ଲେ ଆମ୍ମୁଙ୍ଆତେ ପାପୁର୍ ଅନଗଡ୍ ଗାମେନ୍, ଅଙ୍ଗାଆତେ ପାପୁରେନ୍ ଆରି ଅଃଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ନେବୋ, ତିଆତେ ସରୟ୍ତନେ ।
