Hebraeer 7
1 Dieser Melchisedek nämlich, König von Salem, Priester des höchsten Gottes, ging dem Abraham entgegen, als dieser von der Besiegung der Könige zurückkehrte, und segnete ihn;
ஸா²லமஸ்ய ராஜா ஸர்வ்வோபரிஸ்த²ஸ்யேஸ்²வரஸ்ய யாஜகஸ்²ச ஸந் யோ ந்ரு’பதீநாம்’ மாரணாத் ப்ரத்யாக³தம் இப்³ராஹீமம்’ ஸாக்ஷாத்க்ரு’த்யாஸி²ஷம்’ க³தி³தவாந்,
2 dafür teilte Abraham ihm dann auch den Zehnten von der ganzen Beute zu. Zunächst ist er, wenn man seinen Namen deutet, ›König der Gerechtigkeit‹, sodann aber auch ›König von Salem‹, das bedeutet ›König des Friedens‹;
யஸ்மை சேப்³ராஹீம் ஸர்வ்வத்³ரவ்யாணாம்’ த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ த³த்தவாந் ஸ மல்கீஷேத³க் ஸ்வநாம்நோ(அ)ர்தே²ந ப்ரத²மதோ த⁴ர்ம்மராஜ: பஸ்²சாத் ஸா²லமஸ்ய ராஜார்த²த: ஸா²ந்திராஜோ ப⁴வதி|
3 er hat (im biblischen Bericht) keinen Vater, keine Mutter, keine Ahnenreihe, weder einen Anfang seiner Tage noch ein Ende seines Lebens, gleicht vielmehr dem Sohne Gottes: er bleibt Priester für immer.
அபரம்’ தஸ்ய பிதா மாதா வம்’ஸ²ஸ்ய நிர்ணய ஆயுஷ ஆரம்போ⁴ ஜீவநஸ்ய ஸே²ஷஸ்²சைதேஷாம் அபா⁴வோ ப⁴வதி, இத்த²ம்’ ஸ ஈஸ்²வரபுத்ரஸ்ய ஸத்³ரு’ஸீ²க்ரு’த: , ஸ த்வநந்தகாலம்’ யாவத்³ யாஜகஸ்திஷ்ட²தி|
4 Beachtet nun wohl, wie groß dieser Mann dasteht, dem der Erzvater Abraham den Zehnten von den auserlesensten Beutestücken gegeben hat!
அதஏவாஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் யஸ்மை லுடி²தத்³ரவ்யாணாம்’ த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ த³த்தவாந் ஸ கீத்³ரு’க் மஹாந் தத்³ ஆலோசயத|
5 Wohl sind auch diejenigen Nachkommen Levis, die das Priestertum empfangen, berechtigt, den Zehnten von dem Volk in der vom Gesetz vorgeschriebenen Weise zu erheben, also von ihren Brüdern, obgleich doch auch diese leibliche Nachkommen Abrahams sind;
யாஜகத்வப்ராப்தா லேவே: ஸந்தாநா வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண லோகேப்⁴யோ(அ)ர்த²த இப்³ராஹீமோ ஜாதேப்⁴ய: ஸ்வீயப்⁴ராத்ரு’ப்⁴யோ த³ஸ²மாம்’ஸ²க்³ரஹணஸ்யாதே³ஸ²ம்’ லப்³த⁴வந்த: |
6 jener aber hat, wiewohl er seiner Abstammung nach mit ihnen in keiner Verbindung steht, von Abraham (selbst) den Zehnten erhoben und den, der im Besitz der Verheißungen war, gesegnet.
கிந்த்வஸௌ யத்³யபி தேஷாம்’ வம்’ஸா²த் நோத்பந்நஸ்ததா²பீப்³ராஹீமோ த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ க்³ரு’ஹீதவாந் ப்ரதிஜ்ஞாநாம் அதி⁴காரிணம் ஆஸி²ஷம்’ க³தி³தவாம்’ஸ்²ச|
7 Nun ist es aber durchaus unbestreitbar, daß das Geringere von dem Höheren gesegnet wird.
அபரம்’ ய: ஸ்²ரேயாந் ஸ க்ஷுத்³ரதராயாஸி²ஷம்’ த³தா³தீத்யத்ர கோ(அ)பி ஸந்தே³ஹோ நாஸ்தி|
8 Und hier sind es sterbliche Menschen, welche die Zehnten entgegennehmen, dort aber ist es einer, dem bezeugt wird, daß er lebt.
அபரம் இதா³நீம்’ யே த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தி தே ம்ரு’த்யோரதீ⁴நா மாநவா: கிந்து ததா³நீம்’ யோ க்³ரு’ஹீதவாந் ஸ ஜீவதீதிப்ரமாணப்ராப்த: |
9 Weiter: in der Person Abrahams ist gewissermaßen auch vom Zehntenempfänger Levi der Zehnte erhoben worden;
அபரம்’ த³ஸ²மாம்’ஸ²க்³ராஹீ லேவிரபீப்³ராஹீம்த்³வாரா த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ த³த்தவாந் ஏதத³பி கத²யிதும்’ ஸ²க்யதே|
10 denn er (Levi) befand sich (damals) noch in der Lende seines Stammvaters, als Melchisedek diesem entgegenging.
யதோ யதா³ மல்கீஷேத³க் தஸ்ய பிதரம்’ ஸாக்ஷாத் க்ரு’தவாந் ததா³நீம்’ ஸ லேவி: பிதுருரஸ்யாஸீத்|
11 Freilich, wenn eine Vollendung durch das levitische Priestertum möglich wäre – auf diesem (Priestertum) beruht ja die ganze Gesetzgebung des Volkes –: welches Bedürfnis hätte dann noch vorgelegen, einen andersartigen Priester »nach der Ordnung Melchisedeks« einzusetzen und ihn nicht (einfach) »nach der Ordnung Aarons« zu benennen?
அபரம்’ யஸ்ய ஸம்ப³ந்தே⁴ லோகா வ்யவஸ்தா²ம்’ லப்³த⁴வந்தஸ்தேந லேவீயயாஜகவர்கே³ண யதி³ ஸித்³தி⁴: ஸமப⁴விஷ்யத் தர்ஹி ஹாரோணஸ்ய ஸ்²ரேண்யா மத்⁴யாத்³ யாஜகம்’ ந நிரூப்யேஸ்²வரேண மல்கீஷேத³க: ஸ்²ரேண்யா மத்⁴யாத்³ அபரஸ்யைகஸ்ய யாஜகஸ்யோத்தா²பநம்’ குத ஆவஸ்²யகம் அப⁴விஷ்யத்?
12 Denn mit einer Änderung des Priestertums tritt mit Notwendigkeit auch eine Änderung des Gesetzes ein.
யதோ யாஜகவர்க³ஸ்ய விநிமயேந ஸுதராம்’ வ்யவஸ்தா²யா அபி விநிமயோ ஜாயதே|
13 Der nämlich, auf den sich jener Ausspruch bezieht, hat ja doch einem anderen Stamme angehört, aus dem niemand (jemals) mit dem Altardienst zu tun gehabt hat.
அபரஞ்ச தத்³ வாக்யம்’ யஸ்யோத்³தே³ஸ்²யம்’ ஸோ(அ)பரேண வம்’ஸே²ந ஸம்’யுக்தா(அ)ஸ்தி தஸ்ய வம்’ஸ²ஸ்ய ச கோ(அ)பி கதா³பி வேத்³யா: கர்ம்ம ந க்ரு’தவாந்|
14 Es ist ja doch allbekannt, daß unser Herr (Jesus) aus (dem Stamme) Juda hervorgegangen ist, und in bezug auf diesen Stamm hat Mose nichts verlauten lassen, was sich auf Priester bezieht.
வஸ்துதஸ்து யம்’ வம்’ஸ²மதி⁴ மூஸா யாஜகத்வஸ்யைகாம்’ கதா²மபி ந கதி²தவாந் தஸ்மிந் யிஹூதா³வம்’ஸே²(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்ஜந்ம க்³ரு’ஹீதவாந் இதி ஸுஸ்பஷ்டம்’|
15 Und vollends klar liegt die Sache dadurch, daß ein andersartiger Priester, der dem Melchisedek ähnlich ist, eingesetzt wird,
தஸ்ய ஸ்பஷ்டதரம் அபரம்’ ப்ரமாணமித³ம்’ யத் மல்கீஷேத³க: ஸாத்³ரு’ஸ்²யவதாபரேண தாத்³ரு’ஸே²ந யாஜகேநோதே³தவ்யம்’,
16 der es nicht nach der Bestimmung eines an leibliche Abstammung bindenden Gebotes geworden ist, sondern nach der Kraft unzerstörbaren Lebens.
யஸ்ய நிரூபணம்’ ஸ²ரீரஸம்ப³ந்தீ⁴யவிதி⁴யுக்தயா வ்யவஸ்தா²யா ந ப⁴வதி கிந்த்வக்ஷயஜீவநயுக்தயா ஸ²க்த்யா ப⁴வதி|
யத ஈஸ்²வர இத³ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³த்தவாந், யதா², "த்வம்’ மக்லீஷேத³க: ஸ்²ரேண்யாம்’ யாஜகோ(அ)ஸி ஸதா³தந: | " (aiōn g165)
18 Damit tritt einerseits zwar die Aufhebung eines bis dahin gültigen Gebotes ein, weil es sich unwirksam und unbrauchbar erwiesen hatte –
அநேநாக்³ரவர்த்திநோ விதே⁴ து³ர்ப்³ப³லதாயா நிஷ்ப²லதாயாஸ்²ச ஹேதோரர்த²தோ வ்யவஸ்த²யா கிமபி ஸித்³த⁴ம்’ ந ஜாதமிதிஹேதோஸ்தஸ்ய லோபோ ப⁴வதி|
19 das (mosaische) Gesetz hat ja auch wirklich keine Vollendung zustande gebracht –, andrerseits (tritt dadurch) aber auch die Herbeiführung einer besseren Hoffnung (ein), mittels derer wir Gott (wirklich) nahen können.
யயா ச வயம் ஈஸ்²வரஸ்ய நிகடவர்த்திநோ ப⁴வாம ஏதாத்³ரு’ஸீ² ஸ்²ரேஷ்ட²ப்ரத்யாஸா² ஸம்’ஸ்தா²ப்யதே|
20 Und insofern (er) nicht ohne Eidesleistung (Priester geworden ist) – jene sind ja ohne Eidschwur Priester geworden,
அபரம்’ யீஸு²: ஸ²பத²ம்’ விநா ந நியுக்தஸ்தஸ்மாத³பி ஸ ஸ்²ரேஷ்ட²நியமஸ்ய மத்⁴யஸ்தோ² ஜாத: |
21 dieser dagegen mit einem Eidschwur von seiten dessen, der zu ihm spricht: »Geschworen hat der Herr, und es wird ihn nicht gereuen: du bist Priester in Ewigkeit« –: (aiōn g165)
யதஸ்தே ஸ²பத²ம்’ விநா யாஜகா ஜாதா: கிந்த்வஸௌ ஸ²பதே²ந ஜாத: யத: ஸ இத³முக்த: , யதா²,
22 dementsprechend ist Jesus um so mehr der Bürge eines besseren Bundes geworden.
"பரமேஸ² இத³ம்’ ஸே²பே ந ச தஸ்மாந்நிவர்த்ஸ்யதே| த்வம்’ மல்கீஷேத³க: ஸ்²ரேண்யாம்’ யாஜகோ(அ)ஸி ஸதா³தந: | " (aiōn g165)
23 Außerdem sind dort Priester als Vielheit vorhanden gewesen, weil sie durch den Tod daran gehindert wurden, (im Amt) zu verbleiben;
தே ச ப³ஹவோ யாஜகா அப⁴வந் யதஸ்தே ம்ரு’த்யுநா நித்யஸ்தா²யித்வாத் நிவாரிதா: ,
24 hier aber ist es ein solcher, der, weil er »in Ewigkeit« bleibt, ein nie wechselndes Priestertum im Besitz hat. (aiōn g165)
கிந்த்வஸாவநந்தகாலம்’ யாவத் திஷ்ட²தி தஸ்மாத் தஸ்ய யாஜகத்வம்’ ந பரிவர்த்தநீயம்’| (aiōn g165)
25 Daher vermag er auch denen, die durch seine Vermittlung zu Gott hinzutreten, vollkommene Rettung zu schaffen: er lebt ja immerdar, um fürbittend für sie (vor Gott) einzutreten.
ததோ ஹேதோ ர்யே மாநவாஸ்தேநேஸ்²வரஸ்ய ஸந்நிதி⁴ம்’ க³ச்ச²ந்தி தாந் ஸ ஸே²ஷம்’ யாவத் பரித்ராதும்’ ஸ²க்நோதி யதஸ்தேஷாம்’ க்ரு’தே ப்ரார்த²நாம்’ கர்த்தும்’ ஸ ஸததம்’ ஜீவதி|
26 Denn einen solchen Hohenpriester mußten wir auch haben, der da heilig, schuldlos, unbefleckt ist, von den Sündern geschieden und über die Himmel hoch erhöht;
அபரம் அஸ்மாகம்’ தாத்³ரு’ஸ²மஹாயாஜகஸ்ய ப்ரயோஜநமாஸீத்³ ய: பவித்ரோ (அ)ஹிம்’ஸகோ நிஷ்கலங்க: பாபிப்⁴யோ பி⁴ந்ந: ஸ்வர்கா³த³ப்யுச்சீக்ரு’தஸ்²ச ஸ்யாத்|
27 der nicht wie die (menschlichen) Hohenpriester Tag für Tag nötig hat, zunächst für seine eigenen Sünden Opfer darzubringen, danach für die des Volkes; denn letzteres hat er ein für allemal dadurch geleistet, daß er sich selbst (zum Opfer) dargebracht hat.
அபரம்’ மஹாயாஜகாநாம்’ யதா² ததா² தஸ்ய ப்ரதிதி³நம்’ ப்ரத²மம்’ ஸ்வபாபாநாம்’ க்ரு’தே தத: பரம்’ லோகாநாம்’ பாபாநாம்’ க்ரு’தே ப³லிதா³நஸ்ய ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி யத ஆத்மப³லிதா³நம்’ க்ரு’த்வா தத்³ ஏகக்ரு’த்வஸ்தேந ஸம்பாதி³தம்’|
28 Denn das (mosaische) Gesetz bestellt zu Hohenpriestern Menschen, die mit Schwachheit behaftet sind; das Wort des Eidschwurs dagegen, der erst nach dem Gesetz erfolgt ist, setzt einen Sohn ein, der für die Ewigkeit vollendet ist. (aiōn g165)
யதோ வ்யவஸ்த²யா யே மஹாயாஜகா நிரூப்யந்தே தே தௌ³ர்ப்³ப³ல்யயுக்தா மாநவா: கிந்து வ்யவஸ்தா²த: பரம்’ ஸ²பத²யுக்தேந வாக்யேந யோ மஹாயாஜகோ நிரூபித: ஸோ (அ)நந்தகாலார்த²ம்’ ஸித்³த⁴: புத்ர ஏவ| (aiōn g165)
