< Hebraeer 5 >

1 Denn jeder aus der Zahl der Menschen genommene Hohepriester wird für Menschen zum Dienst vor Gott eingesetzt, um teils unblutige, teils blutige Opfer für Sünden darzubringen;
परमेश्वरे हर इक महायाजके जो इस्राएल दे लोकां चे चुणया। सै लोकां दी भलाई तांई परमेश्वरे दिया तरफा ला कम्म करणे तांई चुणया जांदा है; सै इस तांई भेंट कने बलि चढ़ांदा है ताकि परमेश्वर लोकां दे पापां जो माफ करी दे।
2 und er ist dabei wohl imstande, die Unwissenden und Irrenden billig zu beurteilen, weil er ja selbst mit Schwachheit behaftet ist.
इक माणु होणे दे नाते सै अपु भी केई सारियां चीजां च कमजोर है। इसा बजा ला सै मुर्ख कने भटकणे बाले लोकां ला प्यारे ला निपटी सकदा है।
3 Und um dieser willen muß er wie für das Volk, so auch für sich selbst Opfer der Sünden wegen darbringen.
इक महायाजक होणे दे नाते उसयो अपणे पापां जो कने लोकां दे पापां जो दूर करणे तांई बलियां चढ़ाणियां चाईदियां।
4 Und niemand kann sich selbst diese Würde zueignen, sondern er muß von Gott dazu berufen werden, ganz so wie es auch bei Aaron der Fall gewesen ist.
कोई भी माणु अपु महायाजक होणे दी पदवी अपणे उपर नी लेई सकदा। जियां परमेश्वरे हारूने जो पेहले महायाजके दे रुपे च सदया कने चुणया था, तियां ही परमेश्वर दुज्जे महायाजकां जो सददा कने चुणदा है।
5 So hat denn auch Christus sich nicht selbst die hohe Würde des Hohenpriesters zugeeignet, sondern der (hat sie ihm verliehen), der zu ihm gesagt hat: »Mein Sohn bist du, ich selbst habe dich heute gezeugt«;
तियां ही मसीहे भी अपु जो महायाजक बणने तांई चुणी करी अपु अपणा आदर नी किता। पर परमेश्वरे यीशु मसीहे जो ऐ बोली करी चुणया जड़ा उनी होर कुसी महायाजक जो कदी नी बोलया था, जड़ा की पबित्र शास्त्र च भजनकारे लिखया है, “तू मेरा पुत्र है, अज मैं ऐ घोषणा करदा है की मैं तेरा पिता है।”
6 wie er auch an einer anderen Stelle sagt: »Du bist Priester in Ewigkeit nach der Ordnung Melchisedeks.« (aiōn g165)
इयां ही परमेश्वरे दुज्जिया जगा च दुबारा उसयो बोलया, “इयां ही जियां मलिकिसिदक इक याजक था, तियां ही तुमी हमेशा याजक बणी रेणा।” (aiōn g165)
7 Er hat in den Tagen seines Fleisches Gebete und flehentliche Bitten mit lautem Schreien und Tränen vor den gebracht, der ihn vom Tode zu erretten vermochte, und hat auch Erhörung gefunden (und ist) aus seiner Angst (befreit worden)
जालू यीशु इस संसारे च जिन्दा था, तालू उनी जोरे-जोरे कने रोई-रोई के परमेश्वरे सामणे प्राथना कने बिनतियां कितियां जड़ा उसयो मौता ला बचाई सकदा था, कने इस बड़े आदर कने अपणे आपे जो परमेश्वरे जो सौपणे दिया बजा ला परमेश्वरे उदियां प्राथना कने बिनतियां सुणियां।
8 und hat trotz seiner Sohnesstellung an seinem Leiden den Gehorsam gelernt.
यीशु मसीह परमेश्वरे दा पुत्र होणे पर भी, उनी दुख सेहन करिरी सै करणा सीखी लिया जड़ा परमेश्वर उसला चांदा था।
9 Nachdem er so zur Vollendung gelangt war, ist er für alle, die ihm gehorsam sind, der Urheber ewigen Heils geworden, (aiōnios g166)
परमेश्वरे मलिकिसिदक सांई उसयो इक महायाजक दी इज्जत दिती, कने उसयो सिद्ध बणाया कने सै उना सारयां लोकां तांई उद्धार दी बजा बणी गिया जड़े उदे हुकमा जो मंदे थे। (aiōnios g166)
10 er, der von Gott mit der Bezeichnung »Hoherpriester nach der Ordnung Melchisedeks« angeredet worden ist.
11 Darüber hätten wir noch viel zu sagen, doch es ist schwer, euch das klarzumachen, weil eure Fassungskraft stumpf geworden ist.
इदे बारे च बोलणे तांई बड़ियां सारियां गल्लां न, पर इना गल्लां जो समझणा बड़ा मुशकिल है, क्योंकि तुसां परमेश्वरे दा बचन सुणने च सुस्त होई गियो न।
12 Denn während ihr nach (der Länge) der Zeit schon Lehrer sein müßtet, bedürft ihr umgekehrt noch der Belehrung in den Anfangsgründen der göttlichen Offenbarungsworte und seid dahin gekommen, daß ihr Milch statt fester Nahrung nötig habt.
तुसां इतणे लम्बे बकते ला भरोसा करदे न, तुहांजो तां हुण बाकियां जो सिखाणे बाला होणा चाईदा था। पर तुहांजो हले भी ऐसे माणुऐ दी जरूरत है जड़ा तुहांजो दुबारा नोऐ सिरे ला परमेश्वरे दिया सिक्षा जो सिखाऐ। तुहांजो अनाज नी पर बचयां सांई दुधे दी जरूरत है।
13 Denn jeder, der noch auf Milch angewiesen ist, versteht sich noch nicht auf das Wort der Gerechtigkeit; er ist eben noch ein unmündiges Kind.
क्योंकि जड़े लोक दूध पिंदे न, सै उना बचयां सांई न जड़े असल च परमेश्वरे दिया नजरा च सही जिन्दगी जिणे दे बारे च नी जाणदे न।
14 Für Gereifte dagegen ist die feste Nahrung da, nämlich für die, welche infolge ihrer Gewöhnung geübte Sinne besitzen, so daß sie das Gute und das Schlechte zu unterscheiden vermögen.
पर अनाजे दी रोटी उना तांई है जड़े भरोसे च पक्के न, जिनी अपणे अनुभव ला भले बुरे च फर्क करणा सीखी लिया है।

< Hebraeer 5 >