Hebraeer 4
1 Da nun die Verheißung des Eingehens in seine Ruhe noch unerfüllt geblieben ist, so wollen wir ängstlich darauf bedacht sein, daß es sich bei keinem von euch herausstelle, er sei zurückgeblieben.
୧ଏ଼ଦାଆଁତାକି ୱା଼ଦୁ ମା଼ର ଜାଗ୍ରାତା ଆ଼ନ, ଏଚେ଼ତା ତାନି ଜ଼ମିନି ତା଼ଣା ହ଼ଡାଲି ଆ଼ଞ୍ଜାମାଚି ଜିକେଏ ମୀ ତା଼ଣାଟି ଆମ୍ବା ଆମ୍ବାଆରି ଏମ୍ବାଟି ଏଟ୍କା ଆ଼ନିଲେହେଁ ତ଼ଞ୍ଜା ଆ଼ହିମାନେରି ।
2 Denn die Heilsbotschaft ist an uns ebensogut ergangen wie an jene; aber jenen hat das Wort, das sie zu hören bekamen, nichts genützt, weil es bei den Hörern nicht mit dem Glauben vereinigt war.
୨ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ନ଼କିତା ଏ଼ନିକିଁ, ମା଼ ନ଼କିତା ଜିକେଏ ଏଲେକିହିଁଏ ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ୱେ଼ପ୍କି ଆ଼ହାମାଚେ, ସାମା ୱେନାରି ନାମୁଟି ୱେଞ୍ଜାମାନି କାତା ଆହ୍ଆଲିଏ, ଏ଼ଦି ଏ଼ୱାରି ତାକି ଲା଼ବା ଆ଼ଆତେ ।
3 Wir dagegen, die wir zum Glauben gekommen sind, gehen in die Ruhe ein, wie er gesagt hat: »So daß ich in meinem Zorn schwur: ›Sie sollen nimmermehr in meine Ruhe eingehen!‹« – wiewohl doch das Wirken (Gottes) seit der Vollendung der Weltschöpfung zum Abschluß gekommen war.
୩ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ ବିତ୍ରାଟି ଆମ୍ବାଆରି ନାମିନେରି, ୱାର୍ଇ ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁ ଆ଼ଞ୍ଜାମାନି ଜ଼ମିନି ଦେ଼ସାତା ହାଜାଲି ଆ଼ଡିନେରି, ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ୱାସି ୱେସାମାନେସି, “ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ନା଼ କ଼ପା ତାକି ପାର୍ମାଣା କିତେଏଁ, ଏ଼ୱାରି ମା଼ ଜ଼ମିନି ୱା଼ରାତା ହଡଅରି ।” ଦାର୍ତି ଗା଼ଡ଼ିକିତି ବେ଼ଲାଟିଏ ବାରେ କାମା ରା଼ହାମାଚେ ।
4 Er hat sich ja an einer Stelle über den siebten Tag so ausgesprochen: »Gott ruhte am siebten Tage von allen seinen Werken«;
୪ଇଚିହିଁ ଜ଼ମିନି ଦିନାତି କାତାତି ଏ଼ୱାସି ର଼ ଟା଼ୟୁତା ଇଲେକିହିଁ ୱେସାମାନେସି; “ମାହାପୂରୁ ସା଼ତା ଦିନାତା ତାନି ବାରେ କାମା ରା଼ପ୍ହାନା ଜ଼ମିତେସି;”
5 an anderer Stelle dagegen heißt es: »Sie sollen nimmermehr in meine Ruhe eingehen!«
୫ଅ଼ଡ଼େ ଈ ବାରେ କାତା ମାହାପୂରୁ ୱେଣ୍ତେ ଏଲେଇଞ୍ଜା ମାନେସି, “ଏ଼ୱାରି ମା଼ ଜ଼ମିନି ତା଼ଣା ହ଼ଡାଲି ଆ଼ଡଅରି ।”
6 Da also das Eingehen einiger in die Ruhe bestehen bleibt, andrerseits die, welche zuerst die beglückende Botschaft empfangen haben, infolge (ihres) Ungehorsams nicht hineingelangt sind,
୬ଆମିନି ଗାଟାରି ମୂଲୁଏ ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ୱେଞ୍ଜାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁ କାତା ମା଼ନୱି ଆ଼ଆତାକି ଏ଼ ଜ଼ମିନି ତା଼ଣା ହାଜାଲି ଆ଼ଡାଆତେରି, ନୀଏଁ ଏ଼ ଜ଼ମିନାଣି ଏଟ୍କାତାରି ବେଟାଆ଼ହାମାନେରି ।
7 so setzt (Gott) aufs neue einen Tag fest, ein »Heute«, indem er nach so langer Zeit durch David, wie schon vorhin gesagt worden ist, verkündigt: »Heute, wenn ihr seine Stimme hört, verhärtet eure Herzen nicht!«
୭ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଦିନା, ଇଚିହିଁ “ନୀଞ୍ଜୁ ଦିନା” ଆ଼ଚାନା, ଇଚେକା କା଼ଲା ଡା଼ୟୁ ଦାୱୁଦତି ସା଼ସ୍ତେରିତା ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାନେସି, ଏ଼ନିକିଁ ନ଼କେଏ ୱେସ୍ପି ଆ଼ହାମାନେ, “ନୀଞ୍ଜୁ ମୀରୁ ଏ଼ୱାଣି ହା଼ଡା ୱେଞ୍ଜେରି, ଜାହାରା ହିୟାଁ ଆ଼ଟ୍ୱା କିଆଦୁ ।”
8 Denn wenn Josua sie wirklich in die Ruhe eingeführt hätte, so würde (Gott) nicht von einem anderen, späteren Tage reden.
୮ଇଚିହିଁ ଜିହସୁୟ ଏ଼ୱାରାକି ଜ଼ମାଲି ହୀତିହିଁମା, ଆତିହିଁ ମାହାପୂରୁ ଅ଼ର ଜ଼ମିନି ଦିନାତି କାତା ଜ଼ଲାଆତେସିମା ।
9 Somit bleibt dem Volk Gottes eine Sabbatruhe noch vorbehalten;
୯ଏଲେକିହିଁ ଈ କାତା ସାତା ମାହାପୂରୁ ତାନି ବାରେ କାମାଟି ଜ଼ମିତି ଲେହେଁ ତାନି ଲ଼କୁତାକି ଜ଼ମିନି ଦିନା ତୀରି କିୱିଆ଼ହାମାନେ ।
10 denn wer in seine Ruhe eingegangen ist, der ist damit auch seinerseits zur Ruhe von seinen Werken gelangt, geradeso wie Gott von den seinigen.
୧୦ଈଦାଆଁତାକି ମାହାପୂରୁ ତାନି କାମାଟି ଏ଼ନିକିଁ ଜ଼ମିତେସି, ଆମ୍ବାଆସି ମାହାପୂରୁତି ଜ଼ମିନି ଦେ଼ସାତା ହ଼ଡା ମାନେସି, ଏଲେକିହିଁଏ ଏ଼ୱାସି ଜିକେଏ ତାନି କାମାଟି ଜ଼ମିନାଣି ମେ଼ଡ଼ା ଆ଼ହାମାନେସି ।
11 So wollen wir also eifrig darauf bedacht sein, in jene Ruhe einzugehen, damit keiner zu Fall kommt und dadurch das gleiche warnende Beispiel des Ungehorsams darbiete.
୧୧ଈଦାଆଁତାକି ମା଼ ବିତ୍ରାଟି ଆମ୍ବାଆସି ଏ଼ନିକିଁ ନାମାଆତାକି ଏ଼ ଲ଼କୁତି ଲେହେଁ ଏ଼ ଜ଼ମିନି ତା଼ଣା ହ଼ଡାନା ଡ଼ୟଅସି, ଈଦାଆଁତାକି ଆ଼ଡିନି ପାତେକା ଜାତ୍ନୁ ଆ଼ନ ।
12 Denn lebendig ist das Wort Gottes und wirkungskräftig und schärfer als jedes zweischneidige Schwert: es dringt hindurch, bis es Seele und Geist, Gelenke und Mark scheidet, und ist ein Richter über die Regungen und Gedanken des Herzens;
୧୨ଇଚିହିଁ ମାହାପୂରୁତି ବ଼ଲୁ ଜୀୱୁଗାଟାୟି ଅ଼ଡ଼େ କାମା କିନାୟି ଇଞ୍ଜାଁ ରିକୱାକି ଦା଼ରାଗାଟି ୱାହ୍ନି କାଣ୍ତା କିହାଁ ହା଼ରେକା ୱାସ୍ତାୟି, ଅ଼ଡ଼େ ହିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ଜୀୱୁ ଇଞ୍ଜାଁ ହାନ୍ଦୁଲି ଅ଼ଡ଼େ ଡୁମ୍କାତି ନିଜେଡ଼ି ପାତେକା ହ଼ଡାଲି ଆ଼ଡିନେ । ଏ଼ ବ଼ଲୁ ମାଣ୍ସିତି ଡ଼ୁଗାମାନି ଅଣ୍ପୁତି ବାରେ ନୀହାଁୟି କିନାୟି ।
13 und es gibt nichts Geschaffenes, das sich vor ihm verbergen könnte, nein, alles liegt entblößt und aufgedeckt vor den Augen dessen, dem wir Rechenschaft abzulegen haben.
୧୩ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ଏ଼ନାୟିୱା ତ଼ଞ୍ଜା ଆ଼ଆଗାଟାୟି ଆ଼ଏ, ସାମା ଗା଼ଡ଼ି କିହାମାନି ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ମାଙ୍ଗେ ଲେକା ହୀନାୟି ମାନେ, ଏ଼ୱାଣି ନ଼କିତା ବାରେ ଦେପି ଆ଼ତାୟି ଅ଼ଡ଼େ ପ୍ଡିକ୍ଆତାୟି ।
14 Da wir nun einen großen Hohenpriester haben, der durch die Himmel hindurchgegangen ist, Jesus, den Sohn Gottes, so wollen wir am Bekenntnis (zu ihm) festhalten.
୧୪ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଲାକପୂରୁଟି ହାଜାମାନେସି, ଆମ୍ବାଆସି ମାହାପୂରୁ ମୀର୍ଏସି ଜୀସୁ ଏ଼ୱାସି ମା଼ କାଜା ପୂଜେରା ଆ଼ହାମାନାକି, ୱା଼ଦୁ ମା଼ର ମା଼ ନାମୁତି ଜାଣ୍ତେତଲେ ଆହ୍ନ ।
15 Wir haben ja (an ihm) nicht einen Hohenpriester, der nicht Mitgefühl mit unsern Schwachheiten haben könnte, sondern einen solchen, der in allen Stücken auf gleiche Weise (wie wir) versucht worden ist, nur ohne Sünde.
୧୫ଆମ୍ବାଆସି ମା଼ ଦ଼ହ ପୁଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡିନେସି, ଏଲେତି କାଜା ପୂଜେରା ଏ଼ୱାସି ଆ଼ଏ । ସାମା ମା଼ କାଜା ପୂଜେରା, ମା଼ ଲେହେଁ ବାରେୱାକି ତାୟିପାରି ଆ଼ହାମାଚେସି, ଆତିଁଜିକେଏ ଏ଼ୱାସି ପା଼ପୁ କିହାହିଲାଆତେସି
16 So wollen wir denn mit freudiger Zuversicht zum Thron der Gnade hinzutreten, um Barmherzigkeit zu empfangen und Gnade zu finden zu rechtzeitiger Hilfe.
୧୬ଏ଼ଦାଆଁତାକି ୱା଼ଦୁ, କାର୍ମା ମେ଼ଡ଼ା ଆ଼ହାଲିତାକି ଅ଼ଡ଼େ, ଏ଼ ବେ଼ଲାତେଏ ସା଼ୟେମି କିନାଣି କାର୍ମାମେହ୍ନାଣି ବେଟାଆ଼ହାଲି ତାକି ମା଼ର ସା଼ସାତଲେ କାର୍ମାମେହ୍ନି ସିଂଗାସାଣି ନ଼କିତା ହାନ ।
