Hebraeer 2

1 Darum müssen wir uns um so fester an das halten, was wir gehört haben, um seiner ja nicht verlustig zu gehen.

ଅତୋ ୱଯଂ ଯଦ୍ ଭ୍ରମସ୍ରୋତସା ନାପନୀଯାମହେ ତଦର୍ଥମସ୍ମାଭି ର୍ୟଦ୍ୟଦ୍ ଅଶ୍ରାୱି ତସ୍ମିନ୍ ମନାଂସି ନିଧାତୱ୍ୟାନି|

2 Denn wenn schon das durch Vermittlung von Engeln verkündete Wort unverbrüchlich war und jede Übertretung und jeder Ungehorsam die gebührende Vergeltung empfing:

ଯତୋ ହେତୋ ଦୂତୈଃ କଥିତଂ ୱାକ୍ୟଂ ଯଦ୍ୟମୋଘମ୍ ଅଭୱଦ୍ ଯଦି ଚ ତଲ୍ଲଙ୍ଘନକାରିଣେ ତସ୍ୟାଗ୍ରାହକାଯ ଚ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମୈ ସମୁଚିତଂ ଦଣ୍ଡମ୍ ଅଦୀଯତ,

3 wie sollten wir da (der Strafe) entrinnen, wenn wir ein so hohes Heil unbeachtet lassen? Dieses hat ja seinen Anfang von der Verkündigung durch den Herrn (selbst) genommen und ist uns dann von den Ohrenzeugen zuverlässig bestätigt worden,

ତର୍ହ୍ୟସ୍ମାଭିସ୍ତାଦୃଶଂ ମହାପରିତ୍ରାଣମ୍ ଅୱଜ୍ଞାଯ କଥଂ ରକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତେ, ଯତ୍ ପ୍ରଥମତଃ ପ୍ରଭୁନା ପ୍ରୋକ୍ତଂ ତତୋଽସ୍ମାନ୍ ଯାୱତ୍ ତସ୍ୟ ଶ୍ରୋତୃଭିଃ ସ୍ଥିରୀକୃତଂ,

4 wobei auch Gott noch Zeugnis dafür abgelegt hat durch Zeichen und Wunder, durch mannigfache Krafttaten und Austeilungen des heiligen Geistes, nach seinem Ermessen.

ଅପରଂ ଲକ୍ଷଣୈରଦ୍ଭୁତକର୍ମ୍ମଭି ର୍ୱିୱିଧଶକ୍ତିପ୍ରକାଶେନ ନିଜେଚ୍ଛାତଃ ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନୋ ୱିଭାଗେନ ଚ ଯଦ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ ଅଭୂତ୍|

5 Denn nicht Engeln hat er die zukünftige Welt, von der wir hier reden, unterstellt,

ୱଯଂ ତୁ ଯସ୍ୟ ଭାୱିରାଜ୍ୟସ୍ୟ କଥାଂ କଥଯାମଃ, ତତ୍ ତେନ୍ ଦିୱ୍ୟଦୂତାନାମ୍ ଅଧୀନୀକୃତମିତି ନହି|

6 vielmehr hat jemand an einer Stelle ausdrücklich bezeugt: »Was ist der Mensch, daß du seiner gedenkst, oder des Menschen Sohn, daß du ihn beachtest?

କିନ୍ତୁ କୁତ୍ରାପି କଶ୍ଚିତ୍ ପ୍ରମାଣମ୍ ଈଦୃଶଂ ଦତ୍ତୱାନ୍, ଯଥା, "କିଂ ୱସ୍ତୁ ମାନୱୋ ଯତ୍ ସ ନିତ୍ୟଂ ସଂସ୍ମର୍ୟ୍ୟତେ ତ୍ୱଯା| କିଂ ୱା ମାନୱସନ୍ତାନୋ ଯତ୍ ସ ଆଲୋଚ୍ୟତେ ତ୍ୱଯା|

7 Du hast ihn für eine kurze Zeit unter die Engel erniedrigt, ihn (dann aber) mit Herrlichkeit und Ehre gekrönt;

ଦିୱ୍ୟଦତଗଣେଭ୍ୟଃ ସ କିଞ୍ଚିନ୍ ନ୍ୟୂନଃ କୃତସ୍ତ୍ୱଯା| ତେଜୋଗୌରୱରୂପେଣ କିରୀଟେନ ୱିଭୂଷିତଃ| ସୃଷ୍ଟଂ ଯତ୍ ତେ କରାଭ୍ୟାଂ ସ ତତ୍ପ୍ରଭୁତ୍ୱେ ନିଯୋଜିତଃ|

8 alles hast du ihm unter die Füße unterworfen.« Dadurch nämlich, daß er »ihm alles unterworfen hat«, hat er nichts von der Unterwerfung unter ihn ausgenommen. Bisher nehmen wir allerdings noch nicht wahr, daß ihm alles unterworfen ist;

ଚରଣାଧଶ୍ଚ ତସ୍ୟୈୱ ତ୍ୱଯା ସର୍ୱ୍ୱଂ ୱଶୀକୃତଂ|| " ତେନ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଯସ୍ୟ ୱଶୀକୃତଂ ତସ୍ୟାୱଶୀଭୂତଂ କିମପି ନାୱଶେଷିତଂ କିନ୍ତ୍ୱଧୁନାପି ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତାନି ନ ପଶ୍ୟାମଃ|

9 wohl aber sehen wir den, der für eine kurze Zeit unter die Engel erniedrigt gewesen ist, nämlich Jesus, um seines Todesleidens willen mit Herrlichkeit und Ehre gekrönt; er sollte ja durch Gottes Gnade für jeden den Tod schmecken.

ତଥାପି ଦିୱ୍ୟଦୂତଗଣେଭ୍ୟୋ ଯଃ କିଞ୍ଚିନ୍ ନ୍ୟୂନୀକୃତୋଽଭୱତ୍ ତଂ ଯୀଶୁଂ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗହେତୋସ୍ତେଜୋଗୌରୱରୂପେଣ କିରୀଟେନ ୱିଭୂଷିତଂ ପଶ୍ୟାମଃ, ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହାତ୍ ସ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କୃତେ ମୃତ୍ୟୁମ୍ ଅସ୍ୱଦତ|

10 Denn es geziemte ihm, um dessen willen alles ist und durch den alles ist, nachdem er viele Söhne zur Herrlichkeit geführt hatte, den Urheber ihrer Rettung durch Leiden hindurch zur Vollendung zu bringen.

ଅପରଞ୍ଚ ଯସ୍ମୈ ଯେନ ଚ କୃତ୍ସ୍ନଂ ୱସ୍ତୁ ସୃଷ୍ଟଂ ୱିଦ୍ୟତେ ବହୁସନ୍ତାନାନାଂ ୱିଭୱାଯାନଯନକାଲେ ତେଷାଂ ପରିତ୍ରାଣାଗ୍ରସରସ୍ୟ ଦୁଃଖଭୋଗେନ ସିଦ୍ଧୀକରଣମପି ତସ୍ୟୋପଯୁକ୍ତମ୍ ଅଭୱତ୍|

11 Denn beide, sowohl der Heiligende als auch die, welche (von ihm) geheiligt werden, (kommen = stammen) alle von dem gleichen Vater her; aus diesem Grunde schämt er sich auch nicht, sie »Brüder« zu nennen,

ଯତଃ ପାୱକଃ ପୂଯମାନାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଏକସ୍ମାଦେୱୋତ୍ପନ୍ନା ଭୱନ୍ତି, ଇତି ହେତୋଃ ସ ତାନ୍ ଭ୍ରାତୃନ୍ ୱଦିତୁଂ ନ ଲଜ୍ଜତେ|

12 indem er sagt: »Ich will deinen Namen meinen Brüdern verkündigen, inmitten der Gemeinde will ich dich preisen«;

ତେନ ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ଯଥା, "ଦ୍ୟୋତଯିଷ୍ୟାମି ତେ ନାମ ଭ୍ରାତୃଣାଂ ମଧ୍ୟତୋ ମମ| ପରନ୍ତୁ ସମିତେ ର୍ମଧ୍ୟେ କରିଷ୍ୟେ ତେ ପ୍ରଶଂସନଂ|| "

13 und an einer andern Stelle: »Ich will mein Vertrauen auf ihn setzen«; und wiederum: »Siehe, hier bin ich und die Kinder, die Gott mir gegeben hat.«

ପୁନରପି, ଯଥା, "ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ସ୍ଥାତାହଂ| " ପୁନରପି, ଯଥା, "ପଶ୍ୟାହମ୍ ଅପତ୍ୟାନି ଚ ଦତ୍ତାନି ମହ୍ୟମ୍ ଈଶ୍ୱରାତ୍| "

14 Weil nun die Kinder (leiblich) am Blut und Fleisch Anteil haben, hat auch er gleichermaßen Anteil an ihnen erhalten, um durch seinen Tod den zu vernichten, der die Macht des Todes hat, nämlich den Teufel,

ତେଷାମ୍ ଅପତ୍ୟାନାଂ ରୁଧିରପଲଲୱିଶିଷ୍ଟତ୍ୱାତ୍ ସୋଽପି ତଦ୍ୱତ୍ ତଦ୍ୱିଶିଷ୍ଟୋଽଭୂତ୍ ତସ୍ୟାଭିପ୍ରାଯୋଽଯଂ ଯତ୍ ସ ମୃତ୍ୟୁବଲାଧିକାରିଣଂ ଶଯତାନଂ ମୃତ୍ୟୁନା ବଲହୀନଂ କୁର୍ୟ୍ୟାତ୍

15 und um alle die in Freiheit zu setzen, die durch Furcht vor dem Tode während ihres ganzen Lebens in Knechtschaft gehalten wurden.

ଯେ ଚ ମୃତ୍ୟୁଭଯାଦ୍ ଯାୱଜ୍ଜୀୱନଂ ଦାସତ୍ୱସ୍ୟ ନିଘ୍ନା ଆସନ୍ ତାନ୍ ଉଦ୍ଧାରଯେତ୍|

16 Denn es sind doch sicherlich nicht Engel, deren er sich anzunehmen hat, sondern der Nachkommenschaft Abrahams nimmt er sich an;

ସ ଦୂତାନାମ୍ ଉପକାରୀ ନ ଭୱତି କିନ୍ତ୍ୱିବ୍ରାହୀମୋ ୱଂଶସ୍ୟୈୱୋପକାରୀ ଭୱତୀ|

17 und daher mußte er in allen Stücken seinen Brüdern gleich werden, damit er barmherzig würde und ein treuer Hoherpriester Gott gegenüber, um für die Sünden des Volkes Vergebung zu erwirken.

ଅତୋ ହେତୋଃ ସ ଯଥା କୃପାୱାନ୍ ପ୍ରଜାନାଂ ପାପଶୋଧନାର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରୋଦ୍ଦେଶ୍ୟୱିଷଯେ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ମହାଯାଜକୋ ଭୱେତ୍ ତଦର୍ଥଂ ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ସ୍ୱଭ୍ରାତୃଣାଂ ସଦୃଶୀଭୱନଂ ତସ୍ୟୋଚିତମ୍ ଆସୀତ୍|

18 Denn eben deshalb, weil er selbst Versuchung erlitten hat, vermag er denen zu helfen, die versucht werden.

ଯତଃ ସ ସ୍ୱଯଂ ପରୀକ୍ଷାଂ ଗତ୍ୱା ଯଂ ଦୁଃଖଭୋଗମ୍ ଅୱଗତସ୍ତେନ ପରୀକ୍ଷାକ୍ରାନ୍ତାନ୍ ଉପକର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|