Hebraeer 11
1 Es ist aber der Glaube ein zuversichtliches Vertrauen auf das, was man hofft, ein festes Überzeugtsein von Dingen, die man (mit Augen) nicht sieht.
हुनी विश्वास उमीद कियोरी चीज़ां केरू याकीन, ते अलैई चीज़ां केरू सबूते।
2 Im Besitz solchen Glaubens haben nämlich die Altvordern (das ehrende) Zeugnis (von Gott) erlangt.
इश्शे दादे पड़दादन भी एरो विश्वास थियो। एल्हेरेलेइ परमेशर तैन पुड़ खुश भोव।
3 Durch Glauben erkennen wir, daß die Welt durch Gottes Wort ins Dasein gerufen worden ist; es sollte eben das jetzt Sichtbare nicht aus dem sinnlich Wahrnehmbaren entstanden sein. (aiōn g165)
विश्वासे सेइं असन पतो लगते कि दुनियारी हर चीज़ परमेशरेरे वचने सेइं बनोरीए। एल्हेरेलेइ ज़ैन किछ अस लहतम, तैन लेइहोने बैली चीज़न सेइं नईं बनोरोए। (aiōn g165)
4 Durch Glauben hat Abel Gott ein wertvolleres Opfer als Kain dargebracht und durch ihn das Zeugnis erhalten, er sei ein Gerechter, indem Gott (selbst) Zeugnis für seine Opfergaben ablegte; und durch ihn redet er auch jetzt noch nach seinem Tode. –
विश्वासे सेइं आदमेरे मट्ठे हाबिले अपने बड्डे ढ्ला कैने केरां रोड़ू बलिदान परमेशरेरे लेइ च़ाढ़ू। ज़ेसेरी वजाई सेइं परमेशरे तैसेरू बलिदान कबूल कियूं, ते तैसेरे बारे मां गवाही दित्ती, कि हाबिल धर्मी मैन्हु आए। हालांकी हाबिल मेरि जोरोए, फिरी भी अस तैसेरे विश्वासेरे ज़िरिये परमेशरे पुड़ भरोसो केरनो शिखतम।
5 Durch Glauben wurde Henoch entrückt, damit er den Tod nicht sähe, und »er war (auf Erden) nicht mehr zu finden, weil Gott ihn entrückt hatte«; denn vor seiner Entrückung ist ihm bezeugt worden, daß er Gottes Wohlgefallen besessen habe.
विश्वासे सेइं हनोक नव्वेंरो मैन्हु मौती करां पेइलो ज़ींतो स्वर्गे जो नीयो, ते तैसेरो पतो न च़लो, किजोकि परमेशरे तै स्वर्गे जो नीयोरो थियो, तैसेरे उबरे गाने करां पेइले तैसेरे हके मां गवाही दित्तोरी थी, कि तैनी परमेशर खुश कियो।
6 Ohne Glauben aber kann man (Gott) unmöglich wohlgefallen; denn wer sich Gott nahen will, muß glauben, daß es einen Gott gibt und daß er denen, die ihn suchen, ihren Lohn zukommen läßt. –
किजोकि विश्वासेरे बगैर परमेशर खुश केरनो नामुमकिने, बस्सा रोड़ू एने कि परमेशरे कां एजने बालन विश्वास कियोरो लोड़े कि परमेशर आए, परमेशर तैन ज़ैना तैस सच़्च़ैई सेइं तोपतन फल देते।
7 Durch Glauben hat Noah, als er die (göttliche) Weisung erhalten hatte, in Besorgnis um die Dinge, die noch nicht sichtbar vor Augen lagen, eine Arche zur Rettung seiner Familie gebaut; durch solchen Glauben hat er der Welt das Urteil gesprochen und ist ein Erbe der glaubensgemäßen Gerechtigkeit geworden.
विश्वासे सेइं नूहे तैन गल्लां केरे बारे मां ज़ैना एजनेबाले वक्ते मां भोनी बैली थी, परमेशरेरे तरफां हुक्म मैलतां परमेशरेरे प्यारे सेइं तैस पुड़ अमल कियूं, ते अक किश्ती बनाई ज़ैस मां तैसेरू सारू टब्बर बच़ू, एन केरने सेइं तैनी सारी दुनिया मुर्ज़म बनाई ते एप्पू तैस धार्मिकतारो बारस बनो ज़ै विश्वासे सेइं हासिल भोचे।
8 Durch Glauben leistete Abraham dem Ruf Folge, der ihn in ein Land ziehen hieß, das er zum Erbbesitz empfangen sollte: er wanderte aus, ohne zu wissen wohin.
विश्वासे सेइं ज़ैखन परमेशरे अब्राहम, ज़ैस जगाई गाने जो परमेशरे तै कुजोरो थियो, त तै हुक्म मेन्तां तैस जगाई च़लो जेव, ज़ै जगाई बादे मां परमेशर तैस विरासतरो ज़ेरो देनेबालो थियो। हालांकी तै एन भी न थियो ज़ानतो कि अवं कोरां च़लोरोईं, फिरी भी च़लो जेव।
9 Durch Glauben siedelte er sich als Beisasse in dem verheißenen Lande wie in der Fremde an und wohnte in Zelten samt Isaak und Jakob, den Miterben der gleichen Verheißung;
विश्वासेरे ज़िरिये सेइं तै परमेशरेरे कियोरे वादेरे मुताबिक तैस मुलखे मां परदेशी केरो ज़ेरो तेम्बन मां गेइतां बस्सो। ते तैस सेइं साथी तैसेरू मट्ठू इसहाक ते तैसेरू पोट्लड़ू याकूब भी राए, तैन भी परमेशरे करां तैए वादो मैलो ते तैना भी तेम्बन राए।
10 denn er wartete auf die Stadt, welche die festen Grundmauern hat, deren Erbauer und Werkmeister Gott ist.
किजोकि अब्राहम तैस नगरेरे इंतज़ारे मां थियो (ज़ैन स्वर्गे मांए) ज़ेसेरी मुनीयाद सदारे लेइ आए, ज़ेसेरो तियार केरनेबालो ते बनानेबालो परमेशरे।
11 Durch Glauben empfing ebenso auch Sara die Kraft, trotz ihres hohen Alters Mutter zu werden, weil sie den für zuverlässig ansah, der ihr die Verheißung gegeben hatte.
विश्वासे सेइं सारा दोज़ींती भोनेरी ताकत हासिल की, हालांकी तै उमरारे हिसाबे सेइं बच्चो ज़ांनेरे काबल न थी राहोरी, सारा एन याकीन थियूं कि वादो केरनेबालो परमेशर अपनो वादो पूरो केरेलो।
12 Daher sind auch von einem einzigen und zwar einem bereits erstorbenen Manne Nachkommen entsprossen so zahlreich wie die Sterne des Himmels und wie der Sand am Gestade des Meeres, den niemand zählen kann. –
ज़ेइस अब्राहम बड़ो बुड्डो थियो ते बच्चे पैदा केरनेरे काबल न थियो, अम्बरेरे तारां केरे ते समुदरेरी रेतारे बराबर एत्रू हछु वंश पैदा भोव।
13 Im Glauben sind diese alle gestorben, ohne die (Erfüllung der) Verheißungen erlangt zu haben; nur von ferne haben sie diese gesehen und freudig begrüßt und bekannt, daß sie nur Fremdlinge und Gäste auf der Erde seien;
एन सेब्भी लोकेईं परमेशरे पुड़ भरोसो कियो ते मेरि जे, ते तैन तै कोई चीज़ न मैल्ली ज़ेसेरो वादो परमेशरे कियोरो थियो, तैनेईं समझ़ू कि परमेशर एन एजनेबाले वक्ते मां केरेलो, ते तैना इन भी समझ़ते थिये, कि तैना ज़मीनी पुड़ परदेशी ते मुसाफर आन।
14 denn wer ein solches Bekenntnis ablegt, gibt dadurch zu erkennen, daß er ein Vaterland sucht.
ज़ैना एरी गल्लां ज़ोतन तैन सेइं एन साबत भोते, कि तैना अज़ तगर अपने मुलखेरी तलाशी मां आन।
15 Hätten sie nun dabei an jenes (Vaterland) gedacht, aus dem sie ausgewandert waren, so hätten sie Zeit zur Rückkehr dorthin gehabt;
अगर तैना तैस मुलखेरो खियाल रखते भोथे ज़ैस मरां तैना ओरे थिये, त तैना वापस गेइ बटते थिये।
16 so aber tragen sie nach einem besseren (Vaterland) Verlangen, nämlich nach dem himmlischen. Daher schämt sich auch Gott ihrer nicht, ihr Gott genannt zu werden; er hat ihnen ja (bereits) eine Stadt (als Wohnung) bereitet. –
पन असलीती मां तैना एक्की रोड़े स्वर्गेरे मुलखेरे उमीदी मां थिये, एल्हेरेलेइ परमेशर तैन केरो परमेशर ज़ुवाने सेइं खुश भोव, एल्हेरेलेइ तैनी तैन केरे लेइ अक नगर तियार कियोरोए।
17 Durch Glauben hat Abraham, als er versucht wurde, den Isaak zur Opferung dargebracht; ja er wollte seinen einzigen (Sohn) opfern, obgleich er die Verheißungen empfangen hatte
विश्वासे सेइं अब्राहमे अपने इम्तिहानेरे मौके अपने मट्ठे इसहाकेरू बलिदान देने करां न टलो, ज़ैन तैस परमेशरेरे वादे कबूल केरने बद मैलोरो थियूं, तैस्से अकैल्ले मट्ठे बलिदान केरने जो तियार भोइ जेव।
18 und ihm zugesagt worden war: »Nach Isaak soll dir Nachkommenschaft genannt werden«;
हालांकी परमेशरे तैस सेइं ज़ोरू थियूं, “कि इसहाकेरे वंशे सेइं तेरे वंशेरू नवं रालू।”
19 er bedachte eben, daß Gott die Macht habe, auch aus den Toten zu erwecken; daher hat er ihn auch als ein Gleichnis zurückerhalten. –
किजोकि अब्राहमे याकीन थियूं, कि परमेशरे कां मुड़दन ज़ींते केरनेरी शक्ति आए, एल्हेरेलेइ लेइ ज़ेन्च़रे परमेशरे इसहाक मुड़दन मरां फिरी वापस आनो।
20 Durch Glauben segnete Isaak auch den Jakob und Esau im Hinblick auf zukünftige Geschicke. –
विश्वासे सेइं इसहाके अपने दुइये मट्ठन याकूबे ते एसावे आशिर्वाद दित्तो, कि एजनेबाले वक्ते मां तैना वादे पूरे भोले।
21 Durch Glauben segnete Jakob bei seinem Sterben jeden der (beiden) Söhne Josephs und betete zu Gott, auf die Spitze seines Stabes gelehnt. –
विश्वासे सेइं याकूबे मरते वक्ते यूसुफेरे दुइये मट्ठन बरकत दित्ती ते अपने सोटरे सहारे सेइं परमेशरेरी आराधना की।
22 Durch Glauben gedachte Joseph bei seinem Lebensende des (einstigen) Auszuges der Israeliten und traf Anordnungen in betreff seiner Gebeine.
विश्वासे सेइं यूसुफे मरते बार पूरे याकीन सेइं ज़ोरू थियूं, इस्राएली लोक मिस्र मुलख शारेले। ते तैन हुक्म दित्तोरो थियो कि ज़ेइस तैना मिस्र मुलखे मरां निसेले त तैना तैसेरी हेड्डी साथी नेन।
23 Durch Glauben geschah es, daß Mose nach seiner Geburt drei Monate lang von seinen Eltern verborgen gehalten wurde, weil sie die Schönheit des Knäbleins sahen, und daß sie sich vor dem Befehl des Königs nicht fürchteten.
विश्वासे सेइं मूसेरे हाज बव्वेईं तैसेरे जरमनेरां पत्ती ट्लाई महीन्न तगर छ़पेइतां रख्खो, किजोकि तैनेईं हेरू कि तै बच्चो खासे, ते तैना राज़ेरो हुक्म ट्लोड़ने करां न डरे।
24 Durch Glauben verschmähte es Mose, als er herangewachsen war, ein Sohn der Tochter des Pharaos zu heißen;
विश्वासे सेइं मूसा बड्डे भोइतां फ़िरौनेरे कुइयरू मट्ठू बन्ने करां इन्कार कमाव।
25 lieber wollte er mit dem Volke Gottes Drangsale erleiden, als einen vorübergehenden Genuß von der Sünde haben:
पापेरे थोड़े दिहाड़े आनन्देरी ज़िन्दगी गुज़ारनेरे बजाहे तैनी परमेशरेरे लोकन सेइं साथी मिलतां दुख झ़ैलनो च़ुनो।
26 er achtete die Schmach Christi für einen größeren Reichtum als die Schätze Ägyptens; denn er hatte die (himmlische) Belohnung im Auge.
तैनी मसीहेरे लेइ दुख झ़ैलनो मिस्रेरे खज़ानन् करां जादे दौलत समझ़ी, किजोकि तै ज़ानतो थियो कि तैस स्वर्गे मां इनाम मैलनूए।
27 Durch Glauben verließ er Ägypten, ohne Furcht vor dem Zorn des Königs; denn er wurde stark, als ob er den Unsichtbaren sähe.
विश्वासे सेइं तैनी राज़ेरे सरकरो डर न कियो, बल्के मिस्र मुलख छ़ैडी दित्तो, एल्हेरेलेइ तैनी समझ़ोरू थियूं ज़ेन्च़रे तैनी न लेइहोने बाले परमेशरे लाहू।
28 Durch Glauben hat er das Passah und die Besprengung (der Türpfosten) mit dem Blute angeordnet, damit der Würgengel die Erstgeburten der Israeliten nicht antaste.
विश्वासे सेइं मूसे इस्राएली लोकन हुक्म दित्तो कि तैना फ़सह तिहारेरी दिहाड़ी बनानी ते गबड़ेरो खून दारन छ़िड़कन, ताके मौतरो स्वर्गदूत ज़ै परमेशरेरी तरफां भेज़ोरोए इस्राएलेरे पेइले मट्ठन न मैरी बटे।
29 Durch Glauben sind sie durch das Rote Meer gezogen wie über trockenes Land, während die Ägypter ertranken, als sie denselben Versuch machten. –
विश्वासे सेइं इस्राएली लोक लाल समुन्द्रे मांमेइं एन्च़रे लंघे ज़ेन्च़रे शुक्कोरी ज़मीनी पुड़मेइं पार निस्से, पन ज़ैखन मिस्रेइं तैट्ठां पार लंघनेरी कोशिश की त तैना डुबतां मेरि जे।
30 Durch Glauben geschah es, daß die Mauern Jerichos einstürzten, nachdem man sieben Tage lang um sie herumgezogen war. –
किजोकि इस्राएली लोकेईं परमेशरे पुड़ विश्वास कियो, ते सत दिहैड़न तगर यरीहो नगरेरे चक्कर लाए (ज़ेन्च़रे परमेशरे ज़ोरू थियूं) ते दिवार डुल्ली।
31 Durch Glauben kam die Dirne Rahab nicht zugleich mit den Ungehorsamen ums Leben, weil sie die Kundschafter friedlich bei sich aufgenommen hatte.
विश्वासे सेइं राहाब वेश्या परमेशरेरे हुक्म न मन्ने बालन साथी नाश न भोइ; एल्हेरेलेइ कि तैसां इस्राएली जासूस शैन्ति सेइं अपने घरे मां आने ज़ैना छ़ेपतां यरूहो नगरे हेरने ओरे थिये।
32 Und was soll ich noch weiter sagen? Die Zeit würde mir ja fehlen, wenn ich von Gideon und Barak, von Simson und Jephtha, von David und Samuel und den Propheten reden wollte:
हुनी होरू किछ ज़ोनेरी ज़रूरत नईं। हुनी मीं कां वक्त नईं कि एरे ज़ेरे लोकां केरे बारे मां ज़ोईं, ज़ेन्च़रे गिदोन, बाराक, शिमशोन, यिफतह, दाऊद, ते शमूएल ते होरे नबी।
33 Durch Glauben haben diese (Männer) Königreiche überwältigt, (vergeltende) Gerechtigkeit geübt, (Erfüllung von) Verheißungen erlangt, Löwenrachen verschlossen,
तैनेईं विश्वासे सेइं राज़्ज़ां ज़ींतां, ते धार्मिकतारां कम्मां कियां ते वादो कियोरी चीज़ां हासिल की, ते शेरेईं तैना न खाए।
34 die Kraft des Feuers ausgelöscht; sie sind der Schärfe des Schwertes entronnen, aus Kraftlosigkeit wieder erstarkt, im Kampfe Helden geworden, haben Heere fremder Völker in die Flucht geschlagen;
अग्गां तैना न फुके, ते तलवारी सेइं तैना न मारे जे, ज़ैखन तैना कमज़ोर थिये तैखन तैन ताकतबर बनाए, ते जंगी मां भी बहादर निस्से, ते तैनेईं दुश्मना केरि फौज निशानी।
35 Frauen haben ihre Toten durch Auferweckung zurückerhalten. Andere haben sich martern lassen und die Befreiung zurückgewiesen, um einer desto herrlicheren Auferstehung teilhaftig zu werden.
विश्वासे सेइं किछ कुआन्शन अपने मुओरे लोक ज़ींतो मैल्ले, किछ मार खांते-खांते मेरि जे। ते तैनेईं अपनो विश्वास शारनो न चाव, तैसेरे बदले मां तैनेईं कैद रानू मन्ज़ूर कियूं, एल्हेरेलेइ तैना मरनेरां बाद फिरी ज़ींते भोन, ते तैन रोड़ी ज़िन्दगी मैल्ले।
36 Wieder andere haben Verhöhnung und Geißelung, dazu noch Ketten und Kerker über sich ergehen lassen;
किछ लोकां केरो मज़ाक बनाव जेव, किछ लोकन कोड़े बाए, ते किछ शंगलन सेइं बंधे ते कैदखाने मां छ़डे।
37 sie sind gesteinigt, gefoltert, zersägt, mit dem Henkerbeil hingerichtet worden, sind in Schaffellen, in Ziegenhäuten unter Entbehrungen, Drangsalen und Mißhandlungen umhergezogen;
ते किछन घोड़ेईं बेई; ते आरे सेइं च़िरे, ते तलवारी सेइं मारे जे। तैना गरीब थिये, तैन दुःख दित्तो जेव ते तैन सेइं बुरो बर्ताव कियो जेव। तैना भैड्डां छैल्ली केरि खाड़ी लेइतां इरां उरां नश्शते थिये।
38 sie, deren die Welt nicht wert war, haben in Einöden und Gebirgen, in Höhlen und Erdklüften umherirren müssen.
तैना जंगलन ते पहाड़न ते कुढन मां ते धेरतरे खडन मांमेइं हंठते थिये।
39 Und diese alle, denen doch durch den Glauben ihr Zeugnis zuteil geworden ist, haben die (Erfüllung der) Verheißung nicht erlangt,
इन बुरू संसार तैन विश्वासी लोकां केरे काबल न थियूं, तैन सेब्भी केरे विश्वासेरे वजाई सेइं परमेशर तैन पुड़ खुश भोव, पन तैन, तैन मैल्लू ज़ेसेरो वादो परमेशरे कियोरो थियो।
40 weil Gott für uns etwas Besseres zuvor ersehen hatte: sie sollten nicht ohne uns zur (himmlischen) Vollendung gelangen.
किजोकि परमेशरे कां न सिर्फ तैन केरे लेइ बल्के इश्शे लेइ रोड़ी योजनाए। परमेशरे तैन शुद्ध बनानो चाते, पन सिर्फ असन सेइं साथी।
