Galater 1
1 Ich, Paulus, ein Apostel – nicht von Menschen her (entsandt), auch nicht durch Vermittlung eines Menschen (dazu gemacht), sondern durch Jesus Christus und Gott den Vater, der ihn von den Toten auferweckt hat –:
ମନୁଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ନହି ମନୁଷ୍ୟୈରପି ନହି କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ମୃତଗଣମଧ୍ୟାତ୍ ତସ୍ୟୋତ୍ଥାପଯିତ୍ରା ପିତ୍ରେଶ୍ୱରେଣ ଚ ପ୍ରେରିତୋ ଯୋଽହଂ ପୌଲଃ ସୋଽହଂ
2 ich und sämtliche Brüder, die hier bei mir sind, senden den Gemeinden in Galatien unsern Gruß:
ମତ୍ସହୱର୍ତ୍ତିନୋ ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ ୱଯଂ ଗାଲାତୀଯଦେଶସ୍ଥାଃ ସମିତୀଃ ପ୍ରତି ପତ୍ରଂ ଲିଖାମଃ|
3 Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unserm Vater, und dem Herrn Jesus Christus,
ପିତ୍ରେଶ୍ୱରେଣାସ୍ମାଂକ ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁନା ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଚ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଅନୁଗ୍ରହଃ ଶାନ୍ତିଶ୍ଚ ଦୀଯତାଂ|
4 der sich für unsere Sünden hingegeben hat, um uns aus der gegenwärtigen bösen Welt zu erretten, nach dem Willen unsers Gottes und Vaters. (aiōn g165)
ଅସ୍ମାକଂ ତାତେଶ୍ୱରେସ୍ୟେଚ୍ଛାନୁସାରେଣ ୱର୍ତ୍ତମାନାତ୍ କୁତ୍ସିତସଂସାରାଦ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ନିସ୍ତାରଯିତୁଂ ଯୋ (aiōn g165)
ଯୀଶୁରସ୍ମାକଂ ପାପହେତୋରାତ୍ମୋତ୍ସର୍ଗଂ କୃତୱାନ୍ ସ ସର୍ୱ୍ୱଦା ଧନ୍ୟୋ ଭୂଯାତ୍| ତଥାସ୍ତୁ| (aiōn g165)
6 Ich muß mich darüber wundern, daß ihr so schnell wieder abfallt von dem, der euch durch die Gnade Christi berufen hat, und euch einer anderen Heilsbotschaft zuwendet,
ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟାନୁଗ୍ରହେଣ ଯୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଆହୂତୱାନ୍ ତସ୍ମାନ୍ନିୱୃତ୍ୟ ଯୂଯମ୍ ଅତିତୂର୍ଣମ୍ ଅନ୍ୟଂ ସୁସଂୱାଦମ୍ ଅନ୍ୱୱର୍ତ୍ତତ ତତ୍ରାହଂ ୱିସ୍ମଯଂ ମନ୍ୟେ|
7 während es doch keine andere (Heilsbotschaft) gibt; nur daß gewisse Leute da sind, die euch verwirren und die Heilsbotschaft Christi verkehren möchten.
ସୋଽନ୍ୟସୁସଂୱାଦଃ ସୁସଂୱାଦୋ ନହି କିନ୍ତୁ କେଚିତ୍ ମାନୱା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଚଞ୍ଚଲୀକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀଯସୁସଂୱାଦସ୍ୟ ୱିପର୍ୟ୍ୟଯଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ଚେଷ୍ଟନ୍ତେ ଚ|
8 Aber auch wenn wir selbst oder ein Engel aus dem Himmel euch eine andere Heilsbotschaft verkündigten als die, welche wir euch verkündigt haben: Fluch über ihn!
ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ଯଃ ସୁସଂୱାଦୋଽସ୍ମାଭି ର୍ଘୋଷିତସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଅନ୍ୟଃ ସୁସଂୱାଦୋଽସ୍ମାକଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତାନାଂ ୱା ମଧ୍ୟେ କେନଚିଦ୍ ଯଦି ଘୋଷ୍ୟତେ ତର୍ହି ସ ଶପ୍ତୋ ଭୱତୁ|
9 Wie wir es schon früher ausgesprochen haben, so wiederhole ich es jetzt noch einmal: »Wenn jemand euch eine andere Heilsbotschaft verkündigt als die, welche ihr (von mir) empfangen habt: Fluch über ihn!«
ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଯଦ୍ୱଦ୍ ଅକଥଯାମ, ଇଦାନୀମହଂ ପୁନସ୍ତଦ୍ୱତ୍ କଥଯାମି ଯୂଯଂ ଯଂ ସୁସଂୱାଦଂ ଗୃହୀତୱନ୍ତସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଅନ୍ୟୋ ଯେନ କେନଚିଦ୍ ଯୁଷ୍ମତ୍ସନ୍ନିଧୌ ଘୋଷ୍ୟତେ ସ ଶପ୍ତୋ ଭୱତୁ|
10 Suche ich jetzt nun (mit solcher Sprache) den Beifall von Menschen zu gewinnen oder (nicht vielmehr) die Zustimmung Gottes? Oder gehe ich etwa darauf aus, Menschen zu gefallen? Nein, wenn ich mich noch um das Wohlgefallen von Menschen bemühte, so wäre ich kein Knecht Christi.
ସାମ୍ପ୍ରତଂ କମହମ୍ ଅନୁନଯାମି? ଈଶ୍ୱରଂ କିଂୱା ମାନୱାନ୍? ଅହଂ କିଂ ମାନୁଷେଭ୍ୟୋ ରୋଚିତୁଂ ଯତେ? ଯଦ୍ୟହମ୍ ଇଦାନୀମପି ମାନୁଷେଭ୍ୟୋ ରୁରୁଚିଷେଯ ତର୍ହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ପରିଚାରକୋ ନ ଭୱାମି|
11 Ich weise euch nämlich darauf hin, liebe Brüder, daß die von mir zuverlässig verkündigte Heilsbotschaft nicht nach Menschenart ist.
ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ମଯା ଯଃ ସୁସଂୱାଦୋ ଘୋଷିତଃ ସ ମାନୁଷାନ୍ନ ଲବ୍ଧସ୍ତଦହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଜ୍ଞାପଯାମି|
12 Ich habe sie ja auch nicht von einem Menschen empfangen, noch sie durch Unterricht erlernt, sondern (sie) durch eine Offenbarung Jesu Christi (erhalten).
ଅହଂ କସ୍ମାଚ୍ଚିତ୍ ମନୁଷ୍ୟାତ୍ ତଂ ନ ଗୃହୀତୱାନ୍ ନ ୱା ଶିକ୍ଷିତୱାନ୍ କେୱଲଂ ଯୀଶୋଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ପ୍ରକାଶନାଦେୱ|
13 Ihr habt ja von meinem einstmaligen Verhalten im Judentum gehört: daß ich nämlich die Gemeinde Gottes maßlos verfolgt habe und sie zu vernichten suchte
ପୁରା ଯିହୂଦିମତାଚାରୀ ଯଦାହମ୍ ଆସଂ ତଦା ଯାଦୃଶମ୍ ଆଚରଣମ୍ ଅକରୱମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମିତିଂ ପ୍ରତ୍ୟତୀୱୋପଦ୍ରୱଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ଯାଦୃକ୍ ତାଂ ୱ୍ୟନାଶଯଂ ତଦୱଶ୍ୟଂ ଶ୍ରୁତଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ|
14 und daß ich es an Leidenschaft für das jüdische Wesen vielen meiner Altersgenossen in meinem Volk zuvorgetan habe, indem ich ein ganz besonderer Eiferer für die von meinen Vätern überkommenen Überlieferungen war.
ଅପରଞ୍ଚ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷପରମ୍ପରାଗତେଷୁ ୱାକ୍ୟେଷ୍ୱନ୍ୟାପେକ୍ଷାତୀୱାସକ୍ତଃ ସନ୍ ଅହଂ ଯିହୂଦିଧର୍ମ୍ମତେ ମମ ସମୱଯସ୍କାନ୍ ବହୂନ୍ ସ୍ୱଜାତୀଯାନ୍ ଅତ୍ୟଶଯି|
15 Als es aber dem, der mich vom Mutterleibe an ausgesondert und durch seine Gnade berufen hat, wohlgefällig war,
କିଞ୍ଚ ଯ ଈଶ୍ୱରୋ ମାତୃଗର୍ଭସ୍ଥଂ ମାଂ ପୃଥକ୍ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱୀଯାନୁଗ୍ରହେଣାହୂତୱାନ୍
16 seinen Sohn in mir zu offenbaren, damit ich die Heilsbotschaft von ihm unter den Heiden verkündigte, da habe ich mich sofort nicht an Menschen von Fleisch und Blut (um Rat) gewandt,
ସ ଯଦା ମଯି ସ୍ୱପୁତ୍ରଂ ପ୍ରକାଶିତୁଂ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଂ ସମୀପେ ଭଯା ତଂ ଘୋଷଯିତୁଞ୍ଚାଭ୍ୟଲଷତ୍ ତଦାହଂ କ୍ରୱ୍ୟଶୋଣିତାଭ୍ୟାଂ ସହ ନ ମନ୍ତ୍ରଯିତ୍ୱା
17 bin auch nicht nach Jerusalem zu meinen Vorgängern im Apostelamt hinaufgegangen, nein, ich begab mich nach Arabien und kehrte dann wieder nach Damaskus zurück.
ପୂର୍ୱ୍ୱନିଯୁକ୍ତାନାଂ ପ୍ରେରିତାନାଂ ସମୀପଂ ଯିରୂଶାଲମଂ ନ ଗତ୍ୱାରୱଦେଶଂ ଗତୱାନ୍ ପଶ୍ଚାତ୍ ତତ୍ସ୍ଥାନାଦ୍ ଦମ୍ମେଷକନଗରଂ ପରାୱୃତ୍ୟାଗତୱାନ୍|
18 Darauf, drei Jahre später, ging ich nach Jerusalem hinauf, um Kephas kennenzulernen, und blieb fünfzehn Tage bei ihm.
ତତଃ ପରଂ ୱର୍ଷତ୍ରଯେ ୱ୍ୟତୀତେଽହଂ ପିତରଂ ସମ୍ଭାଷିତୁଂ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱା ପଞ୍ଚଦଶଦିନାନି ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଅତିଷ୍ଠଂ|
19 Von den übrigen Aposteln habe ich damals keinen gesehen außer Jakobus, den Bruder des Herrn.
କିନ୍ତୁ ତଂ ପ୍ରଭୋ ର୍ଭ୍ରାତରଂ ଯାକୂବଞ୍ଚ ୱିନା ପ୍ରେରିତାନାଂ ନାନ୍ୟଂ କମପ୍ୟପଶ୍ୟଂ|
20 Was ich euch hier schreibe – vor Gottes Angesicht (versichere ich), daß ich die reine Wahrheit sage!
ଯାନ୍ୟେତାନି ୱାକ୍ୟାନି ମଯା ଲିଖ୍ୟନ୍ତେ ତାନ୍ୟନୃତାନି ନ ସନ୍ତି ତଦ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ଜାନାତି|
21 Hierauf begab ich mich in die Landschaften von Syrien und Cilicien.
ତତଃ ପରମ୍ ଅହଂ ସୁରିଯାଂ କିଲିକିଯାଞ୍ଚ ଦେଶୌ ଗତୱାନ୍|
22 Den Christengemeinden in Judäa aber blieb ich persönlich unbekannt;
ତଦାନୀଂ ଯିହୂଦାଦେଶସ୍ଥାନାଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସମିତୀନାଂ ଲୋକାଃ ସାକ୍ଷାତ୍ ମମ ପରିଚଯମପ୍ରାପ୍ୟ କେୱଲଂ ଜନଶ୍ରୁତିମିମାଂ ଲବ୍ଧୱନ୍ତଃ,
23 nur vom Hörensagen wußten sie: »Unser ehemaliger Verfolger verkündigt jetzt als Heilsbotschaft den Glauben, den er einst ausrotten wollte«;
ଯୋ ଜନଃ ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୁପଦ୍ରୱମକରୋତ୍ ସ ତଦା ଯଂ ଧର୍ମ୍ମମନାଶଯତ୍ ତମେୱେଦାନୀଂ ପ୍ରଚାରଯତୀତି|
24 und sie priesen Gott im Hinblick auf mich.
ତସ୍ମାତ୍ ତେ ମାମଧୀଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟମୱଦନ୍|
