Galater 5
1 Zur Freiheit hat Christus uns frei gemacht. Stehet also fest und laßt euch nicht wieder in das Joch der Knechtschaft spannen!
ഖ്രീഷ്ടോഽസ്മഭ്യം യത് സ്വാതന്ത്ര്യം ദത്തവാൻ യൂയം തത്ര സ്ഥിരാസ്തിഷ്ഠത ദാസത്വയുഗേന പുന ർന നിബധ്യധ്വം|
2 Seht, ich, Paulus, erkläre euch: Wenn ihr euch beschneiden laßt, so wird Christus euch nichts mehr nützen.
പശ്യതാഹം പൗലോ യുഷ്മാൻ വദാമി യദി ഛിന്നത്വചോ ഭവഥ തർഹി ഖ്രീഷ്ടേന കിമപി നോപകാരിഷ്യധ്വേ|
3 Nochmals bezeuge ich es einem jeden, der sich beschneiden läßt: er ist damit zur Beobachtung des ganzen Gesetzes verpflichtet.
അപരം യഃ കശ്ചിത് ഛിന്നത്വഗ് ഭവതി സ കൃത്സ്നവ്യവസ്ഥായാഃ പാലനമ് ഈശ്വരായ ധാരയതീതി പ്രമാണം ദദാമി|
4 Aus der Verbindung mit Christus seid ihr ausgeschieden, wenn ihr durch das Gesetz gerechtfertigt werden wollt: ihr seid dann aus der Gnade herausgefallen;
യുഷ്മാകം യാവന്തോ ലോകാ വ്യവസ്ഥയാ സപുണ്യീഭവിതും ചേഷ്ടന്തേ തേ സർവ്വേ ഖ്രീഷ്ടാദ് ഭ്രഷ്ടാ അനുഗ്രഹാത് പതിതാശ്ച|
5 denn wir erwarten durch den Geist das Hoffnungsgut der Gerechtigkeit aufgrund des Glaubens.
യതോ വയമ് ആത്മനാ വിശ്വാസാത് പുണ്യലാഭാശാസിദ്ധം പ്രതീക്ഷാമഹേ|
6 Denn in Christus Jesus hat weder die Beschneidung noch das Unbeschnittensein irgendwelche Bedeutung, sondern nur der Glaube, der sich durch Liebe betätigt.
ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ ത്വക്ഛേദാത്വക്ഛേദയോഃ കിമപി ഗുണം നാസ്തി കിന്തു പ്രേമ്നാ സഫലോ വിശ്വാസ ഏവ ഗുണയുക്തഃ|
7 Ihr hattet einen so schönen Anlauf genommen: wer hat euch aufgehalten, daß ihr der Wahrheit nicht mehr gehorchen wollt?
പൂർവ്വം യൂയം സുന്ദരമ് അധാവത കിന്ത്വിദാനീം കേന ബാധാം പ്രാപ്യ സത്യതാം ന ഗൃഹ്ലീഥ?
8 Der Antrieb dazu kommt nicht von dem her, der euch beruft.
യുഷ്മാകം സാ മതി ര്യുഷ്മദാഹ്വാനകാരിണ ഈശ്വരാന്ന ജാതാ|
9 Schon ein wenig Sauerteig macht den ganzen Teig sauer.
വികാരഃ കൃത്സ്നശക്തൂനാം സ്വൽപകിണ്വേന ജസയതേ|
10 Ich für meine Person habe das Vertrauen zu euch im Herrn, daß ihr eure Gesinnung nicht ändern werdet; wer euch aber irre macht: er wird sein Strafurteil zu tragen haben, er sei, wer er wolle.
യുഷ്മാകം മതി ർവികാരം ന ഗമിഷ്യതീത്യഹം യുഷ്മാനധി പ്രഭുനാശംസേ; കിന്തു യോ യുഷ്മാൻ വിചാരലയതി സ യഃ കശ്ചിദ് ഭവേത് സമുചിതം ദണ്ഡം പ്രാപ്സ്യതി|
11 Was mich aber betrifft, liebe Brüder: wenn ich wirklich noch die Beschneidung predige, warum verfolgt man mich da noch? Dann ist ja das Ärgernis des Kreuzes aus der Welt geschafft!
പരന്തു ഹേ ഭ്രാതരഃ, യദ്യഹമ് ഇദാനീമ് അപി ത്വക്ഛേദം പ്രചാരയേയം തർഹി കുത ഉപദ്രവം ഭുഞ്ജിയ? തത്കൃതേ ക്രുശം നിർബ്ബാധമ് അഭവിഷ്യത്|
12 Möchten doch die Leute, die euch aufwiegeln, sich sogar verschneiden lassen!
യേ ജനാ യുഷ്മാകം ചാഞ്ചല്യം ജനയന്തി തേഷാം ഛേദനമേവ മയാഭിലഷ്യതേ|
13 Ihr seid ja doch zur Freiheit berufen, liebe Brüder; nur mißbraucht die Freiheit nicht als einen willkommenen Anlaß für das Fleisch, sondern dienet einander durch die Liebe!
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം സ്വാതന്ത്ര്യാർഥമ് ആഹൂതാ ആധ്വേ കിന്തു തത്സ്വാതന്ത്ര്യദ്വാരേണ ശാരീരികഭാവോ യുഷ്മാൻ ന പ്രവിശതു| യൂയം പ്രേമ്നാ പരസ്പരം പരിചര്യ്യാം കുരുധ്വം|
14 Denn das ganze Gesetz findet seine Erfüllung in dem einen Gebot: »Du sollst deinen Nächsten lieben wie dich selbst!«
യസ്മാത് ത്വം സമീപവാസിനി സ്വവത് പ്രേമ കുര്യ്യാ ഇത്യേകാജ്ഞാ കൃത്സ്നായാ വ്യവസ്ഥായാഃ സാരസംഗ്രഹഃ|
15 Wenn ihr euch aber untereinander beißt und freßt, so sehet zu, daß ihr nicht voneinander verschlungen werdet!
കിന്തു യൂയം യദി പരസ്പരം ദംദശ്യധ്വേ ഽശാശ്യധ്വേ ച തർഹി യുഷ്മാകമ് ഏകോഽന്യേന യന്ന ഗ്രസ്യതേ തത്ര യുഷ്മാഭിഃ സാവധാനൈ ർഭവിതവ്യം|
16 Ich meine aber so: Wandelt im Geist, dann werdet ihr sicherlich das Gelüst des Fleisches nicht vollführen.
അഹം ബ്രവീമി യൂയമ് ആത്മികാചാരം കുരുത ശാരീരികാഭിലാഷം മാ പൂരയത|
17 Denn das Fleisch widerstrebt mit seinem Begehren dem Geist und ebenso der Geist dem Fleisch; denn diese beiden liegen im Streit miteinander (und dulden nicht), daß ihr das tut, was ihr tun möchtet.
യതഃ ശാരീരികാഭിലാഷ ആത്മനോ വിപരീതഃ, ആത്മികാഭിലാഷശ്ച ശരീരസ്യ വിപരീതഃ, അനയോരുഭയോഃ പരസ്പരം വിരോധോ വിദ്യതേ തേന യുഷ്മാഭി ര്യദ് അഭിലഷ്യതേ തന്ന കർത്തവ്യം|
18 Laßt ihr euch aber vom Geist leiten, so steht ihr nicht (mehr) unter dem Gesetz.
യൂയം യദ്യാത്മനാ വിനീയധ്വേ തർഹി വ്യവസ്ഥായാ അധീനാ ന ഭവഥ|
19 Offenbar aber sind die Werke des Fleisches, nämlich Unzucht, Unsittlichkeit, Ausschweifung,
അപരം പരദാരഗമനം വേശ്യാഗമനമ് അശുചിതാ കാമുകതാ പ്രതിമാപൂജനമ്
20 Götzendienst, Zauberei, Feindseligkeiten, Zank, Eifersucht, Zerwürfnisse, gemeine Selbstsucht, Zwietracht, Parteiungen,
ഇന്ദ്രജാലം ശത്രുത്വം വിവാദോഽന്തർജ്വലനം ക്രോധഃ കലഹോഽനൈക്യം
21 Neid, Trunksucht, Schwelgerei und so weiter. Von diesen (Sünden) habe ich euch schon früher gesagt und wiederhole es jetzt, daß, wer derartiges verübt, das Reich Gottes nicht erben wird.
പാർഥക്യമ് ഈർഷ്യാ വധോ മത്തത്വം ലമ്പടത്വമിത്യാദീനി സ്പഷ്ടത്വേന ശാരീരികഭാവസ്യ കർമ്മാണി സന്തി| പൂർവ്വം യദ്വത് മയാ കഥിതം തദ്വത് പുനരപി കഥ്യതേ യേ ജനാ ഏതാദൃശാനി കർമ്മാണ്യാചരന്തി തൈരീശ്വരസ്യ രാജ്യേഽധികാരഃ കദാച ന ലപ്സ്യതേ|
22 Die Frucht des Geistes dagegen besteht in Liebe, Freude, Friede, Geduld, Freundlichkeit, Gütigkeit, Treue,
കിഞ്ച പ്രേമാനന്ദഃ ശാന്തിശ്ചിരസഹിഷ്ണുതാ ഹിതൈഷിതാ ഭദ്രത്വം വിശ്വാസ്യതാ തിതിക്ഷാ
23 Sanftmut, Beständigkeit; gegen derartige (Geistesfrüchte) kann das Gesetz keine Anklage erheben.
പരിമിതഭോജിത്വമിത്യാദീന്യാത്മനഃ ഫലാനി സന്തി തേഷാം വിരുദ്ധാ കാപി വ്യവസ്ഥാ നഹി|
24 Die aber Christus Jesus angehören, haben ihr Fleisch samt seinen Leidenschaften und Begierden gekreuzigt.
യേ തു ഖ്രീഷ്ടസ്യ ലോകാസ്തേ രിപുഭിരഭിലാഷൈശ്ച സഹിതം ശാരീരികഭാവം ക്രുശേ നിഹതവന്തഃ|
25 Wenn wir nun im Geiste leben, so laßt uns im Geiste auch wandeln!
യദി വയമ് ആത്മനാ ജീവാമസ്തർഹ്യാത്മികാചാരോഽസ്മാഭിഃ കർത്തവ്യഃ,
26 Laßt uns nicht nach eitler Ehre begierig sein, einander nicht (zum Streit) herausfordern, einander nicht beneiden! –
ദർപഃ പരസ്പരം നിർഭർത്സനം ദ്വേഷശ്ചാസ്മാഭി ർന കർത്തവ്യാനി|
