Galater 4
1 Ich sage aber: Solange der Erbe noch unmündig ist, besteht zwischen ihm und einem Knecht kein Unterschied, wenn er auch der Herr von allem ist;
அஹம்’ வதா³மி ஸம்பத³தி⁴காரீ யாவத்³ பா³லஸ்திஷ்ட²தி தாவத் ஸர்வ்வஸ்வஸ்யாதி⁴பதி: ஸந்நபி ஸ தா³ஸாத் கேநாபி விஷயேண ந விஸி²ஷ்யதே
2 er steht vielmehr unter Vormündern und Vermögensverwaltern bis zu dem vom Vater festgesetzten Zeitpunkt.
கிந்து பித்ரா நிரூபிதம்’ ஸமயம்’ யாவத் பாலகாநாம்’ த⁴நாத்⁴யக்ஷாணாஞ்ச நிக்⁴நஸ்திஷ்ட²தி|
3 So standen auch wir, solange wir (geistlich) unmündig waren, als Sklaven unter der Herrschaft der Elemente der Welt.
தத்³வத்³ வயமபி பா³ல்யகாலே தா³ஸா இவ ஸம்’ஸாரஸ்யாக்ஷரமாலாயா அதீ⁴நா ஆஸ்மஹே|
4 Als aber die Erfüllung der Zeit gekommen war, sandte Gott seinen Sohn, der von einem Weibe geboren und dem Gesetz unterworfen wurde;
அநந்தரம்’ ஸமயே ஸம்பூர்ணதாம்’ க³தவதி வ்யவஸ்தா²தீ⁴நாநாம்’ மோசநார்த²ம்
5 er sollte die unter dem Gesetz Stehenden loskaufen, damit wir die Einsetzung in die Sohnschaft erlangten.
அஸ்மாகம்’ புத்ரத்வப்ராப்த்யர்த²ஞ்சேஸ்²வர: ஸ்த்ரியா ஜாதம்’ வ்யவஸ்தா²யா அதி⁴நீபூ⁴தஞ்ச ஸ்வபுத்ரம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
6 Weil ihr jetzt aber Söhne seid, hat Gott den Geist seines Sohnes in unsere Herzen gesandt, der da ruft: »Abba, (lieber) Vater!«
யூயம்’ ஸந்தாநா அப⁴வத தத்காரணாத்³ ஈஸ்²வர: ஸ்வபுத்ரஸ்யாத்மாநாம்’ யுஷ்மாகம் அந்த: கரணாநி ப்ரஹிதவாந் ஸ சாத்மா பித: பிதரித்யாஹ்வாநம்’ காரயதி|
7 Mithin bist du kein Knecht mehr, sondern ein Sohn; bist du aber ein Sohn, so bist du auch ein Erbe durch Gott.
அத இதா³நீம்’ யூயம்’ ந தா³ஸா: கிந்து: ஸந்தாநா ஏவ தஸ்மாத் ஸந்தாநத்வாச்ச க்²ரீஷ்டேநேஸ்²வரீயஸம்பத³தி⁴காரிணோ(அ)ப்யாத்⁴வே|
8 Damals freilich, als ihr Gott noch nicht kanntet, habt ihr solchen Göttern gedient, die ihrem Wesen nach gar keine Götter sind.
அபரஞ்ச பூர்வ்வம்’ யூயம் ஈஸ்²வரம்’ ந ஜ்ஞாத்வா யே ஸ்வபா⁴வதோ(அ)நீஸ்²வராஸ்தேஷாம்’ தா³ஸத்வே(அ)திஷ்ட²த|
9 Da ihr jetzt aber Gott erkannt habt oder vielmehr von Gott erkannt worden seid: wie könnt ihr euch da nur wieder den erbärmlichen und armseligen Elementen zuwenden und Lust haben, ihnen noch einmal von neuem als Knechte zu dienen?!
இதா³நீம் ஈஸ்²வரம்’ ஜ்ஞாத்வா யதி³ வேஸ்²வரேண ஜ்ஞாதா யூயம்’ கத²ம்’ புநஸ்தாநி விப²லாநி துச்சா²நி சாக்ஷராணி ப்ரதி பராவர்த்திதும்’ ஸ²க்நுத²? யூயம்’ கிம்’ புநஸ்தேஷாம்’ தா³ஸா ப⁴விதுமிச்ச²த²?
10 Ihr beobachtet ja Tage und Monate, Festzeiten und Jahre!
யூயம்’ தி³வஸாந் மாஸாந் திதீ²ந் ஸம்’வத்ஸராம்’ஸ்²ச ஸம்மந்யத்⁴வே|
11 Ich bin um euch besorgt, daß ich vergeblich an euch gearbeitet haben möchte.
யுஷ்மத³ர்த²ம்’ மயா ய: பரிஸ்²ரமோ(அ)காரி ஸ விப²லோ ஜாத இதி யுஷ்மாநத்⁴யஹம்’ பி³பே⁴மி|
12 Werdet doch so, wie ich (bin)! Denn auch ich (bin so gesetzesfrei geworden), wie ihr, liebe Brüder, ich bitte euch! Ihr habt mir (ja früher) nichts zuleide getan;
ஹே ப்⁴ராதர: , அஹம்’ யாத்³ரு’ஸோ²(அ)ஸ்மி யூயமபி தாத்³ரு’ஸா² ப⁴வதேதி ப்ரார்த²யே யதோ(அ)ஹமபி யுஷ்மத்துல்யோ(அ)ப⁴வம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்மம கிமபி நாபராத்³த⁴ம்’|
13 ihr wißt vielmehr, daß ich euch das erste Mal, veranlaßt durch leibliche Schwäche, die Heilsbotschaft verkündigt habe.
பூர்வ்வமஹம்’ கலேவரஸ்ய தௌ³ர்ப்³ப³ல்யேந யுஷ்மாந் ஸுஸம்’வாத³ம் அஜ்ஞாபயமிதி யூயம்’ ஜாநீத²|
14 Damals habt ihr mich trotz des Anstoßes, den mein leiblicher Zustand bei euch erregen mußte, nicht mit Verachtung behandelt und nicht mit Abscheu zurückgewiesen, sondern mich wie einen Engel Gottes, ja wie Christus Jesus (selber) aufgenommen.
ததா³நீம்’ மம பரீக்ஷகம்’ ஸா²ரீரக்லேஸ²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா யூயம்’ மாம் அவஜ்ஞாய ரு’தீயிதவந்தஸ்தந்நஹி கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய தூ³தமிவ ஸாக்ஷாத் க்²ரீஷ்ட யீஸு²மிவ வா மாம்’ க்³ரு’ஹீதவந்த: |
15 Wo ist nun eure (damalige) glückselige Freude geblieben? Ich muß euch ja das Zeugnis ausstellen, daß ihr euch damals, wenn es möglich gewesen wäre, die Augen ausgerissen und sie mir geschenkt hättet.
அதஸ்ததா³நீம்’ யுஷ்மாகம்’ யா த⁴ந்யதாப⁴வத் ஸா க்க க³தா? ததா³நீம்’ யூயம்’ யதி³ ஸ்வேஷாம்’ நயநாந்யுத்பாட்ய மஹ்யம்’ தா³தும் அஸ²க்ஷ்யத தர்ஹி தத³ப்யகரிஷ்யதேதி ப்ரமாணம் அஹம்’ த³தா³மி|
16 Sonach bin ich jetzt wohl dadurch euer Feind geworden, daß ich euch die Wahrheit vorhalte?
ஸாம்ப்ரதமஹம்’ ஸத்யவாதி³த்வாத் கிம்’ யுஷ்மாகம்’ ரிபு ர்ஜாதோ(அ)ஸ்மி?
17 O sie bewerben sich nicht in guter Absicht eifrig um eure Gunst, nein, sie möchten euch gern (von mir) ausschließen, damit ihr euch dann eifrig um ihre Gunst bemüht.
தே யுஷ்மத்க்ரு’தே ஸ்பர்த்³த⁴ந்தே கிந்து ஸா ஸ்பர்த்³தா⁴ குத்ஸிதா யதோ யூயம்’ தாநதி⁴ யத் ஸ்பர்த்³த⁴த்⁴வம்’ தத³ர்த²ம்’ தே யுஷ்மாந் ப்ரு’த²க் கர்த்தும் இச்ச²ந்தி|
18 Schön ist es ja, in guter Sache Gegenstand eifriger Umwerbung zu sein, und zwar allezeit und nicht nur während meiner Anwesenheit bei euch.
கேவலம்’ யுஷ்மத்ஸமீபே மமோபஸ்தி²திஸமயே தந்நஹி, கிந்து ஸர்வ்வதை³வ ப⁴த்³ரமதி⁴ ஸ்பர்த்³த⁴நம்’ ப⁴த்³ரம்’|
19 Meine lieben Kinder, um die ich jetzt wiederum Geburtsschmerzen leide, bis Christus (endlich) in euch Gestalt gewinnt:
ஹே மம பா³லகா: , யுஷ்மத³ந்த ர்யாவத் க்²ரீஷ்டோ மூர்திமாந் ந ப⁴வதி தாவத்³ யுஷ்மத்காரணாத் புந: ப்ரஸவவேத³நேவ மம வேத³நா ஜாயதே|
20 ich wollte, ich wäre gerade jetzt bei euch und könnte in anderem Ton zu euch reden; denn ich weiß mir euretwegen keinen Rat!
அஹமிதா³நீம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா ஸ்வராந்தரேண யுஷ்மாந் ஸம்பா⁴ஷிதும்’ காமயே யதோ யுஷ்மாநதி⁴ வ்யாகுலோ(அ)ஸ்மி|
21 Sagt mir doch, die ihr gern unter dem Gesetz stehen möchtet: hört ihr denn das Gesetz nicht?
ஹே வ்யவஸ்தா²தீ⁴நதாகாங்க்ஷிண: யூயம்’ கிம்’ வ்யவஸ்தா²யா வசநம்’ ந க்³ரு’ஹ்லீத²?
22 Es steht ja doch geschrieben, daß Abraham zwei Söhne hatte, einen von der Magd und einen von der Freien.
தந்மாம்’ வத³த| லிகி²தமாஸ்தே, இப்³ராஹீமோ த்³வௌ புத்ராவாஸாதே தயோரேகோ தா³ஸ்யாம்’ த்³விதீயஸ்²ச பத்ந்யாம்’ ஜாத: |
23 Jedoch jener von der Magd war nur sein fleischmäßig erzeugter Sohn, dieser von der Freien aber war ihm aufgrund der (göttlichen) Verheißung geboren.
தயோ ர்யோ தா³ஸ்யாம்’ ஜாத: ஸ ஸா²ரீரிகநியமேந ஜஜ்ஞே யஸ்²ச பத்ந்யாம்’ ஜாத: ஸ ப்ரதிஜ்ஞயா ஜஜ்ஞே|
24 Das ist bildlich gesprochen; denn diese (beiden Frauen) stellen zwei Bündnisse dar, das eine vom Berge Sinai, das zur Knechtschaft gebiert: das ist die Hagar;
இத³மாக்²யாநம்’ த்³ரு’ஷ்டந்தஸ்வரூபம்’| தே த்³வே யோஷிதாவீஸ்²வரீயஸந்தீ⁴ தயோரேகா ஸீநயபர்வ்வதாத்³ உத்பந்நா தா³ஸஜநயித்ரீ ச ஸா து ஹாஜிரா|
25 das Wort Hagar bedeutet nämlich den Berg Sinai in Arabien, und sie entspricht dem heutigen Jerusalem; denn dieses befindet sich (auch) in Knechtschaft samt seinen Kindern.
யஸ்மாத்³ ஹாஜிராஸ²ப்³தே³நாரவதே³ஸ²ஸ்த²ஸீநயபர்வ்வதோ போ³த்⁴யதே, ஸா ச வர்த்தமாநாயா யிரூஸா²லம்புர்ய்யா: ஸத்³ரு’ஸீ²| யத: ஸ்வபா³லை: ஸஹிதா ஸா தா³ஸத்வ ஆஸ்தே|
26 Das Jerusalem droben dagegen ist eine Freie, und dies (Jerusalem) ist unsere Mutter;
கிந்து ஸ்வர்கீ³யா யிரூஸா²லம்புரீ பத்நீ ஸர்வ்வேஷாம் அஸ்மாகம்’ மாதா சாஸ்தே|
27 denn es steht geschrieben: »Freue dich, du Kinderlose, die du nicht Mutter wirst! Brich in Jubel aus und frohlocke, die du keine Geburtsschmerzen zu leiden hast! Denn die Alleinstehende hat zahlreiche Kinder, mehr als die Verehelichte.«
யாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தம் ஆஸ்தே, "வந்த்⁴யே ஸந்தாநஹீநே த்வம்’ ஸ்வரம்’ ஜயஜயம்’ குரு| அப்ரஸூதே த்வயோல்லாஸோ ஜயாஸ²ப்³த³ஸ்²ச கீ³யதாம்’| யத ஏவ ஸநாதா²யா யோஷித: ஸந்ததே ர்க³ணாத்| அநாதா² யா ப⁴வேந்நாரீ தத³பத்யாநி பூ⁴ரிஸ²: || "
28 Ihr aber, liebe Brüder, seid nach Isaaks Art Kinder der Verheißung.
ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண, இம்ஹாக் இவ வயம்’ ப்ரதிஜ்ஞயா ஜாதா: ஸந்தாநா: |
29 Wie jedoch damals der nach dem Fleisch erzeugte Sohn den nach dem Geist erzeugten verfolgt hat, so ist es auch jetzt der Fall.
கிந்து ததா³நீம்’ ஸா²ரீரிகநியமேந ஜாத: புத்ரோ யத்³வத்³ ஆத்மிகநியமேந ஜாதம்’ புத்ரம் உபாத்³ரவத் ததா²து⁴நாபி|
30 Aber was sagt die Schrift dazu? »Verstoße die Magd und ihren Sohn! Denn der Sohn der Magd soll nicht das gleiche Erbrecht mit dem Sohn der Freien haben.«
கிந்து ஸா²ஸ்த்ரே கிம்’ லிகி²தம்’? "த்வம் இமாம்’ தா³ஸீம்’ தஸ்யா: புத்ரஞ்சாபஸாரய யத ஏஷ தா³ஸீபுத்ர: பத்நீபுத்ரேண ஸமம்’ நோத்தராதி⁴காரீ ப⁴விய்யதீதி| "
31 Darum, liebe Brüder: Wir sind nicht Kinder einer Magd, sondern der Freien!
அதஏவ ஹே ப்⁴ராதர: , வயம்’ தா³ஸ்யா: ஸந்தாநா ந பூ⁴த்வா பாத்ந்யா: ஸந்தாநா ப⁴வாம: |
