Galater 1
1 Ich, Paulus, ein Apostel – nicht von Menschen her (entsandt), auch nicht durch Vermittlung eines Menschen (dazu gemacht), sondern durch Jesus Christus und Gott den Vater, der ihn von den Toten auferweckt hat –:
மநுஷ்யேப்⁴யோ நஹி மநுஷ்யைரபி நஹி கிந்து யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ம்ரு’தக³ணமத்⁴யாத் தஸ்யோத்தா²பயித்ரா பித்ரேஸ்²வரேண ச ப்ரேரிதோ யோ(அ)ஹம்’ பௌல: ஸோ(அ)ஹம்’
2 ich und sämtliche Brüder, die hier bei mir sind, senden den Gemeinden in Galatien unsern Gruß:
மத்ஸஹவர்த்திநோ ப்⁴ராதரஸ்²ச வயம்’ கா³லாதீயதே³ஸ²ஸ்தா²: ஸமிதீ: ப்ரதி பத்ரம்’ லிகா²ம: |
3 Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unserm Vater, und dem Herrn Jesus Christus,
பித்ரேஸ்²வரேணாஸ்மாம்’க ப்ரபு⁴நா யீஸு²நா க்²ரீஷ்டேந ச யுஷ்மப்⁴யம் அநுக்³ரஹ: ஸா²ந்திஸ்²ச தீ³யதாம்’|
4 der sich für unsere Sünden hingegeben hat, um uns aus der gegenwärtigen bösen Welt zu erretten, nach dem Willen unsers Gottes und Vaters. (aiōn g165)
அஸ்மாகம்’ தாதேஸ்²வரேஸ்யேச்சா²நுஸாரேண வர்த்தமாநாத் குத்ஸிதஸம்’ஸாராத்³ அஸ்மாந் நிஸ்தாரயிதும்’ யோ (aiōn g165)
யீஸு²ரஸ்மாகம்’ பாபஹேதோராத்மோத்ஸர்க³ம்’ க்ரு’தவாந் ஸ ஸர்வ்வதா³ த⁴ந்யோ பூ⁴யாத்| ததா²ஸ்து| (aiōn g165)
6 Ich muß mich darüber wundern, daß ihr so schnell wieder abfallt von dem, der euch durch die Gnade Christi berufen hat, und euch einer anderen Heilsbotschaft zuwendet,
க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹேண யோ யுஷ்மாந் ஆஹூதவாந் தஸ்மாந்நிவ்ரு’த்ய யூயம் அதிதூர்ணம் அந்யம்’ ஸுஸம்’வாத³ம் அந்வவர்த்தத தத்ராஹம்’ விஸ்மயம்’ மந்யே|
7 während es doch keine andere (Heilsbotschaft) gibt; nur daß gewisse Leute da sind, die euch verwirren und die Heilsbotschaft Christi verkehren möchten.
ஸோ(அ)ந்யஸுஸம்’வாத³: ஸுஸம்’வாதோ³ நஹி கிந்து கேசித் மாநவா யுஷ்மாந் சஞ்சலீகுர்வ்வந்தி க்²ரீஷ்டீயஸுஸம்’வாத³ஸ்ய விபர்ய்யயம்’ கர்த்தும்’ சேஷ்டந்தே ச|
8 Aber auch wenn wir selbst oder ein Engel aus dem Himmel euch eine andere Heilsbotschaft verkündigten als die, welche wir euch verkündigt haben: Fluch über ihn!
யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ய: ஸுஸம்’வாதோ³(அ)ஸ்மாபி⁴ ர்கோ⁴ஷிதஸ்தஸ்மாத்³ அந்ய: ஸுஸம்’வாதோ³(அ)ஸ்மாகம்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தாநாம்’ வா மத்⁴யே கேநசித்³ யதி³ கோ⁴ஷ்யதே தர்ஹி ஸ ஸ²ப்தோ ப⁴வது|
9 Wie wir es schon früher ausgesprochen haben, so wiederhole ich es jetzt noch einmal: »Wenn jemand euch eine andere Heilsbotschaft verkündigt als die, welche ihr (von mir) empfangen habt: Fluch über ihn!«
பூர்வ்வம்’ யத்³வத்³ அகத²யாம, இதா³நீமஹம்’ புநஸ்தத்³வத் கத²யாமி யூயம்’ யம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ க்³ரு’ஹீதவந்தஸ்தஸ்மாத்³ அந்யோ யேந கேநசித்³ யுஷ்மத்ஸந்நிதௌ⁴ கோ⁴ஷ்யதே ஸ ஸ²ப்தோ ப⁴வது|
10 Suche ich jetzt nun (mit solcher Sprache) den Beifall von Menschen zu gewinnen oder (nicht vielmehr) die Zustimmung Gottes? Oder gehe ich etwa darauf aus, Menschen zu gefallen? Nein, wenn ich mich noch um das Wohlgefallen von Menschen bemühte, so wäre ich kein Knecht Christi.
ஸாம்ப்ரதம்’ கமஹம் அநுநயாமி? ஈஸ்²வரம்’ கிம்’வா மாநவாந்? அஹம்’ கிம்’ மாநுஷேப்⁴யோ ரோசிதும்’ யதே? யத்³யஹம் இதா³நீமபி மாநுஷேப்⁴யோ ருருசிஷேய தர்ஹி க்²ரீஷ்டஸ்ய பரிசாரகோ ந ப⁴வாமி|
11 Ich weise euch nämlich darauf hin, liebe Brüder, daß die von mir zuverlässig verkündigte Heilsbotschaft nicht nach Menschenart ist.
ஹே ப்⁴ராதர: , மயா ய: ஸுஸம்’வாதோ³ கோ⁴ஷித: ஸ மாநுஷாந்ந லப்³த⁴ஸ்தத³ஹம்’ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி|
12 Ich habe sie ja auch nicht von einem Menschen empfangen, noch sie durch Unterricht erlernt, sondern (sie) durch eine Offenbarung Jesu Christi (erhalten).
அஹம்’ கஸ்மாச்சித் மநுஷ்யாத் தம்’ ந க்³ரு’ஹீதவாந் ந வா ஸி²க்ஷிதவாந் கேவலம்’ யீஸோ²: க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரகாஸ²நாதே³வ|
13 Ihr habt ja von meinem einstmaligen Verhalten im Judentum gehört: daß ich nämlich die Gemeinde Gottes maßlos verfolgt habe und sie zu vernichten suchte
புரா யிஹூதி³மதாசாரீ யதா³ஹம் ஆஸம்’ ததா³ யாத்³ரு’ஸ²ம் ஆசரணம் அகரவம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமிதிம்’ ப்ரத்யதீவோபத்³ரவம்’ குர்வ்வந் யாத்³ரு’க் தாம்’ வ்யநாஸ²யம்’ தத³வஸ்²யம்’ ஸ்²ருதம்’ யுஷ்மாபி⁴: |
14 und daß ich es an Leidenschaft für das jüdische Wesen vielen meiner Altersgenossen in meinem Volk zuvorgetan habe, indem ich ein ganz besonderer Eiferer für die von meinen Vätern überkommenen Überlieferungen war.
அபரஞ்ச பூர்வ்வபுருஷபரம்பராக³தேஷு வாக்யேஷ்வந்யாபேக்ஷாதீவாஸக்த: ஸந் அஹம்’ யிஹூதி³த⁴ர்ம்மதே மம ஸமவயஸ்காந் ப³ஹூந் ஸ்வஜாதீயாந் அத்யஸ²யி|
15 Als es aber dem, der mich vom Mutterleibe an ausgesondert und durch seine Gnade berufen hat, wohlgefällig war,
கிஞ்ச ய ஈஸ்²வரோ மாத்ரு’க³ர்ப⁴ஸ்த²ம்’ மாம்’ ப்ரு’த²க் க்ரு’த்வா ஸ்வீயாநுக்³ரஹேணாஹூதவாந்
16 seinen Sohn in mir zu offenbaren, damit ich die Heilsbotschaft von ihm unter den Heiden verkündigte, da habe ich mich sofort nicht an Menschen von Fleisch und Blut (um Rat) gewandt,
ஸ யதா³ மயி ஸ்வபுத்ரம்’ ப்ரகாஸி²தும்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமீபே ப⁴யா தம்’ கோ⁴ஷயிதுஞ்சாப்⁴யலஷத் ததா³ஹம்’ க்ரவ்யஸோ²ணிதாப்⁴யாம்’ ஸஹ ந மந்த்ரயித்வா
17 bin auch nicht nach Jerusalem zu meinen Vorgängern im Apostelamt hinaufgegangen, nein, ich begab mich nach Arabien und kehrte dann wieder nach Damaskus zurück.
பூர்வ்வநியுக்தாநாம்’ ப்ரேரிதாநாம்’ ஸமீபம்’ யிரூஸா²லமம்’ ந க³த்வாரவதே³ஸ²ம்’ க³தவாந் பஸ்²சாத் தத்ஸ்தா²நாத்³ த³ம்மேஷகநக³ரம்’ பராவ்ரு’த்யாக³தவாந்|
18 Darauf, drei Jahre später, ging ich nach Jerusalem hinauf, um Kephas kennenzulernen, und blieb fünfzehn Tage bei ihm.
தத: பரம்’ வர்ஷத்ரயே வ்யதீதே(அ)ஹம்’ பிதரம்’ ஸம்பா⁴ஷிதும்’ யிரூஸா²லமம்’ க³த்வா பஞ்சத³ஸ²தி³நாநி தேந ஸார்த்³த⁴ம் அதிஷ்ட²ம்’|
19 Von den übrigen Aposteln habe ich damals keinen gesehen außer Jakobus, den Bruder des Herrn.
கிந்து தம்’ ப்ரபோ⁴ ர்ப்⁴ராதரம்’ யாகூப³ஞ்ச விநா ப்ரேரிதாநாம்’ நாந்யம்’ கமப்யபஸ்²யம்’|
20 Was ich euch hier schreibe – vor Gottes Angesicht (versichere ich), daß ich die reine Wahrheit sage!
யாந்யேதாநி வாக்யாநி மயா லிக்²யந்தே தாந்யந்ரு’தாநி ந ஸந்தி தத்³ ஈஸ்²வரோ ஜாநாதி|
21 Hierauf begab ich mich in die Landschaften von Syrien und Cilicien.
தத: பரம் அஹம்’ ஸுரியாம்’ கிலிகியாஞ்ச தே³ஸௌ² க³தவாந்|
22 Den Christengemeinden in Judäa aber blieb ich persönlich unbekannt;
ததா³நீம்’ யிஹூதா³தே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸமிதீநாம்’ லோகா: ஸாக்ஷாத் மம பரிசயமப்ராப்ய கேவலம்’ ஜநஸ்²ருதிமிமாம்’ லப்³த⁴வந்த: ,
23 nur vom Hörensagen wußten sie: »Unser ehemaliger Verfolger verkündigt jetzt als Heilsbotschaft den Glauben, den er einst ausrotten wollte«;
யோ ஜந: பூர்வ்வம் அஸ்மாந் ப்ரத்யுபத்³ரவமகரோத் ஸ ததா³ யம்’ த⁴ர்ம்மமநாஸ²யத் தமேவேதா³நீம்’ ப்ரசாரயதீதி|
24 und sie priesen Gott im Hinblick auf mich.
தஸ்மாத் தே மாமதீ⁴ஸ்²வரம்’ த⁴ந்யமவத³ந்|
