< Kolosser 3 >
1 Seid ihr also mit Christus auferweckt worden, so suchet das, was droben ist, dort, wo Christus weilt, indem er zur Rechten Gottes thront!
யதி³ யூயம்’ க்²ரீஷ்டேந ஸார்த்³த⁴ம் உத்தா²பிதா அப⁴வத தர்ஹி யஸ்மிந் ஸ்தா²நே க்²ரீஷ்ட ஈஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே உபவிஷ்ட ஆஸ்தே தஸ்யோர்த்³த்⁴வஸ்தா²நஸ்ய விஷயாந் சேஷ்டத்⁴வம்’|
2 Trachtet nach dem, was droben ist, nicht nach dem, was auf Erden ist;
பார்தி²வவிஷயேஷு ந யதமாநா ஊர்த்³த்⁴வஸ்த²விஷயேஷு யதத்⁴வம்’|
3 ihr seid ja doch gestorben, und euer Leben ist zusammen mit Christus in Gott verborgen.
யதோ யூயம்’ ம்ரு’தவந்தோ யுஷ்மாகம்’ ஜீவிதஞ்ச க்²ரீஷ்டேந ஸார்த்³த⁴ம் ஈஸ்²வரே கு³ப்தம் அஸ்தி|
4 Wenn Christus, unser Leben, offenbar werden wird, dann werdet auch ihr zusammen mit ihm offenbar werden in Herrlichkeit.
அஸ்மாகம்’ ஜீவநஸ்வரூப: க்²ரீஷ்டோ யதா³ ப்ரகாஸி²ஷ்யதே ததா³ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யூயமபி விப⁴வேந ப்ரகாஸி²ஷ்யத்⁴வே|
5 So ertötet denn eure Glieder, die an der Erde (haften), (in denen) Unzucht, Unsittlichkeit, Leidenschaft, böse Begierde (wohnen) und die Habsucht, die nichts anderes als Götzendienst ist;
அதோ வேஸ்²யாக³மநம் அஸு²சிக்ரியா ராக³: குத்ஸிதாபி⁴லாஷோ தே³வபூஜாதுல்யோ லோப⁴ஸ்²சைதாநி ர்பாத²வபுருஷஸ்யாங்கா³நி யுஷ்மாபி⁴ ர்நிஹந்யந்தாம்’|
6 um dieser (Sünden) willen ergeht das Zorngericht Gottes über die Söhne des Ungehorsams.
யத ஏதேப்⁴ய: கர்ம்மப்⁴ய ஆஜ்ஞாலங்கி⁴நோ லோகாந் ப்ரதீஸ்²வரஸ்ய க்ரோதோ⁴ வர்த்ததே|
7 In diesen (Sünden) seid auch ihr einst gewandelt, als ihr noch in ihnen lebtet.
பூர்வ்வம்’ யதா³ யூயம்’ தாந்யுபாஜீவத ததா³ யூயமபி தாந்யேவாசரத;
8 Jetzt aber legt auch ihr alles derartige ab: Zorn, Erbitterung, Bosheit, Schimpfworte und unanständige Reden eures Mundes!
கிந்த்விதா³நீம்’ க்ரோதோ⁴ ரோஷோ ஜிஹிம்’ஸிஷா து³ர்முக²தா வத³நநிர்க³தகதா³லபஸ்²சைதாநி ஸர்வ்வாணி தூ³ரீகுருத்⁴வம்’|
9 Belügt euch nicht gegenseitig! Ihr habt ja doch den alten Menschen samt seinem ganzen Tun ausgezogen
யூயம்’ பரஸ்பரம்’ ம்ரு’ஷாகதா²ம்’ ந வத³த யதோ யூயம்’ ஸ்வகர்ம்மஸஹிதம்’ புராதநபுருஷம்’ த்யக்தவந்த:
10 und den neuen Menschen angezogen, der zur Erkenntnis nach dem Bilde seines Schöpfers erneuert wird,
ஸ்வஸ்ரஷ்டு: ப்ரதிமூர்த்யா தத்த்வஜ்ஞாநாய நூதநீக்ரு’தம்’ நவீநபுருஷம்’ பரிஹிதவந்தஸ்²ச|
11 wo keine Rede mehr ist von Griechen und Juden, von Beschnittenen und Unbeschnittenen, von Barbaren und Skythen, Sklaven und Freien, sondern alles und in allen (allein) Christus.
தேந ச யிஹூதி³பி⁴ந்நஜாதீயயோஸ்²சி²ந்நத்வக³ச்சி²ந்நத்வசோ ர்ம்லேச்ச²ஸ்குதீ²யயோ ர்தா³ஸமுக்தயோஸ்²ச கோ(அ)பி விஸே²ஷோ நாஸ்தி கிந்து ஸர்வ்வேஷு ஸர்வ்வ: க்²ரீஷ்ட ஏவாஸ்தே|
12 So ziehet nun als von Gott Auserwählte, als Heilige und Geliebte, herzliches Erbarmen, Gütigkeit, Demut, Sanftmut und Geduld an;
அதஏவ யூயம் ஈஸ்²வரஸ்ய மநோபி⁴லஷிதா: பவித்ரா: ப்ரியாஸ்²ச லோகா இவ ஸ்நேஹயுக்தாம் அநுகம்பாம்’ ஹிதைஷிதாம்’ நம்ரதாம்’ திதிக்ஷாம்’ ஸஹிஷ்ணுதாஞ்ச பரித⁴த்³த்⁴வம்’|
13 ertragt einander und vergebt euch gegenseitig, wenn jemand dem andern etwas vorzuwerfen hat; wie der Herr euch vergeben hat, so tut auch ihr es.
யூயம் ஏகைகஸ்யாசரணம்’ ஸஹத்⁴வம்’ யேந ச யஸ்ய கிமப்யபராத்⁴யதே தஸ்ய தம்’ தோ³ஷம்’ ஸ க்ஷமதாம்’, க்²ரீஷ்டோ யுஷ்மாகம்’ தோ³ஷாந் யத்³வத்³ க்ஷமிதவாந் யூயமபி தத்³வத் குருத்⁴வம்’|
14 Zu dem allem aber (ziehet) die Liebe (an), die das Band der Vollkommenheit ist.
விஸே²ஷத: ஸித்³தி⁴ஜநகேந ப்ரேமப³ந்த⁴நேந ப³த்³தா⁴ ப⁴வத|
15 Und der Friede Christi regiere in euren Herzen – zu diesem seid ihr ja auch berufen worden als ein Leib –, und erweiset euch dankbar (dafür)!
யஸ்யா: ப்ராப்தயே யூயம் ஏகஸ்மிந் ஸ²ரீரே ஸமாஹூதா அப⁴வத ஸேஸ்²வரீயா ஸா²ந்தி ர்யுஷ்மாகம்’ மநாம்’ஸ்யதி⁴திஷ்ட²து யூயஞ்ச க்ரு’தஜ்ஞா ப⁴வத|
16 Laßt das Wort Christi reichlich unter euch wohnen; belehrt und ermahnt einander in aller Weisheit, und singet Gott mit Psalmen, Lobgesängen und geistlichen Liedern, voller Dankbarkeit in euren Herzen.
க்²ரீஷ்டஸ்ய வாக்யம்’ ஸர்வ்வவித⁴ஜ்ஞாநாய ஸம்பூர்ணரூபேண யுஷ்மத³ந்தரே நிவமது, யூயஞ்ச கீ³தை ர்கா³நை: பாரமார்தி²கஸங்கீர்த்தநைஸ்²ச பரஸ்பரம் ஆதி³ஸ²த ப்ரபோ³த⁴யத ச, அநுக்³ரு’ஹீதத்வாத் ப்ரபு⁴ம் உத்³தி³ஸ்²ய ஸ்வமநோபி⁴ ர்கா³யத ச|
17 Und alles, was ihr mit Worten oder Werken tun mögt, das tut alles im Namen des Herrn Jesus, indem ihr eure Dankgebete durch seine Vermittlung vor Gott den Vater bringt.
வாசா கர்ம்மணா வா யத்³ யத் குருத தத் ஸர்வ்வம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ² ர்நாம்நா குருத தேந பிதரம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³த ச|
18 Ihr Frauen, seid euren Männern untertan, wie es sich im Herrn gebührt! –
ஹே யோஷித: , யூயம்’ ஸ்வாமிநாம்’ வஸ்²யா ப⁴வத யதஸ்ததே³வ ப்ரப⁴வே ரோசதே|
19 Ihr Männer, habt eure Frauen lieb und laßt euch nicht erbittern gegen sie! –
ஹே ஸ்வாமிந: , யூயம்’ பா⁴ர்ய்யாஸு ப்ரீயத்⁴வம்’ தா: ப்ரதி பருஷாலாபம்’ மா குருத்⁴வம்’|
20 Ihr Kinder, seid euren Eltern in allen Stücken gehorsam, denn das ist wohlgefällig im Herrn. –
ஹே பா³லா: , யூயம்’ ஸர்வ்வவிஷயே பித்ரோராஜ்ஞாக்³ராஹிணோ ப⁴வத யதஸ்ததே³வ ப்ரபோ⁴: ஸந்தோஷஜநகம்’|
21 Ihr Väter, reizt eure Kinder nicht, damit sie nicht verdrossen werden! –
ஹே பிதர: , யுஷ்மாகம்’ ஸந்தாநா யத் காதரா ந ப⁴வேயுஸ்தத³ர்த²ம்’ தாந் ப்ரதி மா ரோஷயத|
22 Ihr Knechte, seid euren leiblichen Herren in allen Stücken gehorsam, nicht mit Augendienerei als solche, die Menschen zu gefallen suchen, sondern in Aufrichtigkeit des Herzens als solche, die den (himmlischen) Herrn fürchten.
ஹே தா³ஸா: , யூயம்’ ஸர்வ்வவிஷய ஐஹிகப்ரபூ⁴நாம் ஆஜ்ஞாக்³ராஹிணோ ப⁴வத த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரீயஸேவயா மாநவேப்⁴யோ ரோசிதும்’ மா யதத்⁴வம்’ கிந்து ஸரலாந்த: கரணை: ப்ரபோ⁴ ர்பா⁴த்யா கார்ய்யம்’ குருத்⁴வம்’|
23 Alles, was ihr zu tun habt, das leistet mit willigem Herzen, als gälte es dem Herrn und nicht den Menschen;
யச்ச குருத்⁴வே தத் மாநுஷமநுத்³தி³ஸ்²ய ப்ரபு⁴ம் உத்³தி³ஸ்²ய ப்ரபு²ல்லமநஸா குருத்⁴வம்’,
24 ihr wißt ja, daß ihr vom Herrn das (himmlische) Erbe als Lohn empfangen werdet: ihr dient ja dem Herrn Christus als Knechte.
யதோ வயம்’ ப்ரபு⁴த: ஸ்வர்கா³தி⁴காரரூபம்’ ப²லம்’ லப்ஸ்யாமஹ இதி யூயம்’ ஜாநீத² யஸ்மாத்³ யூயம்’ ப்ரபோ⁴: க்²ரீஷ்டஸ்ய தா³ஸா ப⁴வத²|
25 Wer dagegen unrecht tut, wird den Lohn für das, was er Unrechtes getan hat, empfangen; da gibt es kein Ansehen der Person. –
கிந்து ய: கஸ்²சித்³ அநுசிதம்’ கர்ம்ம கரோதி ஸ தஸ்யாநுசிதகர்ம்மண: ப²லம்’ லப்ஸ்யதே தத்ர கோ(அ)பி பக்ஷபாதோ ந ப⁴விஷ்யதி|