Apostelgeschichte 7
1 Der Hohepriester fragte ihn nun: »Verhält sich dies so?«
තතඃ පරං මහායාජකඃ පෘෂ්ටවාන්, ඒෂා කථාං කිං සත්‍යා?
2 Da antwortete Stephanus: »Werte Brüder und Väter, hört mich an! Der Gott der Herrlichkeit erschien unserm Vater Abraham, als er noch in Mesopotamien wohnte, bevor er sich in Haran niedergelassen hatte,
තතඃ ස ප්‍රත්‍යවදත්, හේ පිතරෝ හේ භ්‍රාතරඃ සර්ව්වේ ලාකා මනාංසි නිධද්ධ්වං| අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂ ඉබ්‍රාහීම් හාරණ්නගරේ වාසකරණාත් පූර්ව්වං යදා අරාම්-නහරයිමදේශේ ආසීත් තදා තේජෝමය ඊශ්වරෝ දර්ශනං දත්වා
3 und gebot ihm: ›Verlaß dein Heimatland und deine Verwandtschaft und ziehe in das Land, das ich dir zeigen werde!‹
තමවදත් ත්වං ස්වදේශඥාතිමිත්‍රාණි පරිත්‍යජ්‍ය යං දේශමහං දර්ශයිෂ්‍යාමි තං දේශං ව්‍රජ|
4 Da wanderte er aus dem Lande der Chaldäer aus und ließ sich in Haran nieder. Von dort ließ Gott ihn dann nach dem Tode seines Vaters in dieses Land hier übersiedeln, das ihr noch jetzt bewohnt;
අතඃ ස කස්දීයදේශං විහාය හාරණ්නගරේ න්‍යවසත්, තදනන්තරං තස්‍ය පිතරි මෘතේ යත්‍ර දේශේ යූයං නිවසථ ස ඒනං දේශමාගච්ඡත්|
5 doch gab er ihm keinen festen Besitz darin, auch nicht einen Fuß breit, verhieß ihm jedoch, er wolle es ihm und seiner Nachkommenschaft späterhin zum Eigentum geben, obgleich er damals noch kein Kind hatte.
කින්ත්වීශ්වරස්තස්මෛ කමප්‍යධිකාරම් අර්ථාද් ඒකපදපරිමිතාං භූමිමපි නාදදාත්; තදා තස්‍ය කෝපි සන්තානෝ නාසීත් තථාපි සන්තානෛඃ සාර්ද්ධම් ඒතස්‍ය දේශස්‍යාධිකාරී ත්වං භවිෂ්‍යසීති තම්ප්‍රත්‍යඞ්ගීකෘතවාන්|
6 So lauteten aber Gottes Worte: ›Seine Nachkommen werden als Beisassen in einem fremden Lande ansässig sein, wo man sie vierhundert Jahre lang knechten und mißhandeln wird;
ඊශ්වර ඉත්ථම් අපරමපි කථිතවාන් තව සන්තානාඃ පරදේශේ නිවත්ස්‍යන්ති තතස්තද්දේශීයලෝකාශ්චතුඃශතවත්සරාන් යාවත් තාන් දාසත්වේ ස්ථාපයිත්වා තාන් ප්‍රති කුව්‍යවහාරං කරිෂ්‍යන්ති|
7 doch das Volk, dem sie als Knechte dienen werden, will ich richten‹, sagte Gott; ›und hierauf werden sie ausziehen und mir an dieser Stätte dienen.‹
අපරම් ඊශ්වර ඒනාං කථාමපි කථිතවාන්, යේ ලෝකාස්තාන් දාසත්වේ ස්ථාපයිෂ්‍යන්ති තාල්ලෝකාන් අහං දණ්ඩයිෂ්‍යාමි, තතඃ පරං තේ බහිර්ගතාඃ සන්තෝ මාම් අත්‍ර ස්ථානේ සේවිෂ්‍යන්තේ|
8 Dann gab Gott ihm den Bund der Beschneidung, und so wurde Abraham der Vater Isaaks, den er am achten Tage beschnitt; Isaak wurde dann der Vater Jakobs und Jakob der Vater der zwölf Erzväter.
පශ්චාත් ස තස්මෛ ත්වක්ඡේදස්‍ය නියමං දත්තවාන්, අත ඉස්හාකනාම්නි ඉබ්‍රාහීම ඒකපුත්‍රේ ජාතේ, අෂ්ටමදිනේ තස්‍ය ත්වක්ඡේදම් අකරෝත්| තස්‍ය ඉස්හාකඃ පුත්‍රෝ යාකූබ්, තතස්තස්‍ය යාකූබෝ(අ)ස්මාකං ද්වාදශ පූර්ව්වපුරුෂා අජායන්ත|
9 Weil dann aber die Erzväter auf Joseph neidisch wurden, verkauften sie ihn nach Ägypten; doch Gott war mit ihm
තේ පූර්ව්වපුරුෂා ඊර්ෂ්‍යයා පරිපූර්ණා මිසරදේශං ප්‍රේෂයිතුං යූෂඵං ව්‍යක්‍රීණන්|
10 und rettete ihn aus allen seinen Bedrängnissen und verlieh ihm Gnade und Weisheit vor dem Pharao, dem ägyptischen König, der ihn zum Gebieter über Ägypten und über sein ganzes Haus einsetzte.
කින්ත්වීශ්වරස්තස්‍ය සහායෝ භූත්වා සර්ව්වස්‍යා දුර්ගතේ රක්‍ෂිත්වා තස්මෛ බුද්ධිං දත්ත්වා මිසරදේශස්‍ය රාඥඃ ඵිරෞණඃ ප්‍රියපාත්‍රං කෘතවාන් තතෝ රාජා මිසරදේශස්‍ය ස්වීයසර්ව්වපරිවාරස්‍ය ච ශාසනපදං තස්මෛ දත්තවාන්|
11 Da kam eine Hungersnot und große Drangsal über das ganze Land Ägypten und Kanaan, und unsere Väter hatten nichts zu essen.
තස්මින් සමයේ මිසර-කිනානදේශයෝ ර්දුර්භික්‍ෂහේතෝරතික්ලිෂ්ටත්වාත් නඃ පූර්ව්වපුරුෂා භක්‍ෂ්‍යද්‍රව්‍යං නාලභන්ත|
12 Als aber Jakob erfuhr, daß in Ägypten Getreide zu haben sei, sandte er unsere Väter zum erstenmal hin.
කින්තු මිසරදේශේ ශස්‍යානි සන්ති, යාකූබ් ඉමාං වාර්ත්තාං ශ්‍රුත්වා ප්‍රථමම් අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂාන් මිසරං ප්‍රේෂිතවාන්|
13 Beim zweitenmal gab sich dann Joseph seinen Brüdern zu erkennen, und Josephs Herkunft wurde dem Pharao bekannt.
තතෝ ද්විතීයවාරගමනේ යූෂඵ් ස්වභ්‍රාතෘභිඃ පරිචිතෝ(අ)භවත්; යූෂඵෝ භ්‍රාතරඃ ඵිරෞණ් රාජේන පරිචිතා අභවන්|
14 Joseph sandte dann hin und ließ seinen Vater Jakob und seine gesamte Verwandtschaft holen, im ganzen fünfundsiebenzig Seelen.
අනන්තරං යූෂඵ් භ්‍රාතෘගණං ප්‍රේෂ්‍ය නිජපිතරං යාකූබං නිජාන් පඤ්චාධිකසප්තතිසංඛ්‍යකාන් ඥාතිජනාංශ්ච සමාහූතවාන්|
15 So zog denn Jakob nach Ägypten hinab, wo er starb und ebenso auch unsere Väter;
තස්මාද් යාකූබ් මිසරදේශං ගත්වා ස්වයම් අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂාශ්ච තස්මින් ස්ථානේ(අ)ම්‍රියන්ත|
16 sie wurden nach Sichem überführt und in dem Grabe beigesetzt, das Abraham für eine Geldsumme von den Söhnen Hemors in Sichem gekauft hatte.«
තතස්තේ ශිඛිමං නීතා යත් ශ්මශානම් ඉබ්‍රාහීම් මුද්‍රාදත්වා ශිඛිමඃ පිතු ර්හමෝරඃ පුත්‍රේභ්‍යඃ ක්‍රීතවාන් තත්ශ්මශානේ ස්ථාපයාඤ්චක්‍රිරේ|
17 »Je näher aber die Zeit der Verheißung kam, die Gott dem Abraham zugesagt hatte, desto mehr wuchs das Volk in Ägypten an und wurde zahlreich,
තතඃ පරම් ඊශ්වර ඉබ්‍රාහීමඃ සන්නිධෞ ශපථං කෘත්වා යාං ප්‍රතිඥාං කෘතවාන් තස්‍යාඃ ප්‍රතිඥායාඃ ඵලනසමයේ නිකටේ සති ඉස්‍රායේල්ලෝකා සිමරදේශේ වර්ද්ධමානා බහුසංඛ්‍යා අභවන්|
18 bis ein anderer König zur Regierung über Ägypten kam, der von Joseph nichts wußte.
ශේෂේ යූෂඵං යෝ න පරිචිනෝති තාදෘශ ඒකෝ නරපතිරුපස්ථාය
19 Dieser verfuhr arglistig gegen unser Volk und mißhandelte unsere Väter, so daß sie ihre neugeborenen Kinder aussetzen mußten, damit sie nicht am Leben bleiben sollten.
අස්මාකං ඥාතිභිඃ සාර්ද්ධං ධූර්ත්තතාං විධාය පූර්ව්වපුරුෂාන් ප්‍රති කුව්‍යවහරණපූර්ව්වකං තේෂාං වංශනාශනාය තේෂාං නවජාතාන් ශිශූන් බහි ර්නිරක්‍ෂේපයත්|
20 In dieser Zeit wurde Mose geboren und war ein ausnehmend schönes Kind; drei Monate lang wurde er im Elternhause aufgezogen,
ඒතස්මින් සමයේ මූසා ජඥේ, ස තු පරමසුන්දරෝ(අ)භවත් තථා පිතෘගෘහේ මාසත්‍රයපර‍්‍ය්‍යන්තං පාලිතෝ(අ)භවත්|
21 und als man ihn dann ausgesetzt hatte, nahm ihn die Tochter Pharaos zu sich und erzog ihn für sich selbst zum Sohn.
කින්තු තස්මින් බහිර්නික්‍ෂිප්තේ සති ඵිරෞණරාජස්‍ය කන්‍යා තම් උත්තෝල්‍ය නීත්වා දත්තකපුත්‍රං කෘත්වා පාලිතවතී|
22 So wurde denn Mose in aller Weisheit der Ägypter unterrichtet und war gewaltig in seinen Worten und Taten.
තස්මාත් ස මූසා මිසරදේශීයායාඃ සර්ව්වවිද්‍යායාඃ පාරදෘෂ්වා සන් වාක්‍යේ ක්‍රියායාඤ්ච ශක්තිමාන් අභවත්|
23 Als er aber volle vierzig Jahre alt geworden war, stieg das Verlangen in ihm auf, sich einmal nach seinen Brüdern, den Israeliten, umzusehen;
ස සම්පූර්ණචත්වාරිංශද්වත්සරවයස්කෝ භූත්වා ඉස්‍රායේලීයවංශනිජභ්‍රාතෘන් සාක්‍ෂාත් කර්තුං මතිං චක්‍රේ|
24 und als er einen von ihnen sah, dem Unrecht geschah, leistete er ihm Beistand und verschaffte dem Mißhandelten Genugtuung, indem er den Ägypter erschlug.
තේෂාං ජනමේකං හිංසිතං දෘෂ්ට්වා තස්‍ය සපක්‍ෂඃ සන් හිංසිතජනම් උපකෘත්‍ය මිසරීයජනං ජඝාන|
25 Dabei war er der Meinung, seine Volksgenossen würden zu der Einsicht kommen, daß Gott ihnen durch seine Hand Rettung schaffen würde; doch sie erkannten es nicht.
තස්‍ය හස්තේනේශ්වරස්තාන් උද්ධරිෂ්‍යති තස්‍ය භ්‍රාතෘගණ ඉති ඥාස්‍යති ස ඉත්‍යනුමානං චකාර, කින්තු තේ න බුබුධිරේ|
26 Am folgenden Tage kam er gerade dazu, als zwei von ihnen einen Streit miteinander hatten; da wollte er sie versöhnen, damit sie Frieden hielten, indem er sagte: ›Ihr Männer, ihr seid doch Brüder: warum tut ihr einander unrecht?‹
තත්පරේ (අ)හනි තේෂාම් උභයෝ ර්ජනයෝ ර්වාක්කලහ උපස්ථිතේ සති මූසාඃ සමීපං ගත්වා තයෝ ර්මේලනං කර්ත්තුං මතිං කෘත්වා කථයාමාස, හේ මහාශයෞ යුවාං භ්‍රාතරෞ පරස්පරම් අන්‍යායං කුතඃ කුරුථඃ?
27 Der aber, welcher seinem Genossen unrecht tat, stieß ihn zurück mit den Worten: ›Wer hat dich zum Oberhaupt und Richter über uns eingesetzt?
තතඃ සමීපවාසිනං ප්‍රති යෝ ජනෝ(අ)න්‍යායං චකාර ස තං දූරීකෘත්‍ය කථයාමාස, අස්මාකමුපරි ශාස්තෘත්වවිචාරයිතෘත්වපදයෝඃ කස්ත්වාං නියුක්තවාන්?
28 Willst du mich etwa ebenso erschlagen, wie du gestern den Ägypter erschlagen hast?‹
හ්‍යෝ යථා මිසරීයං හතවාන් තථා කිං මාමපි හනිෂ්‍යසි?
29 Um dieses Wortes willen ergriff Mose die Flucht und lebte als Fremdling im Lande Midian, wo ihm zwei Söhne geboren wurden.
තදා මූසා ඒතාදෘශීං කථාං ශ්‍රුත්වා පලායනං චක්‍රේ, තතෝ මිදියනදේශං ගත්වා ප්‍රවාසී සන් තස්ථෞ, තතස්තත්‍ර ද්වෞ පුත්‍රෞ ජඥාතේ|
30 Als dann wieder volle vierzig Jahre vergangen waren, erschien ihm in der Wüste des Berges Sinai ein Engel in der Feuerflamme eines Dornbusches.
අනන්තරං චත්වාරිංශද්වත්සරේෂු ගතේෂු සීනයපර්ව්වතස්‍ය ප්‍රාන්තරේ ප්‍රජ්වලිතස්තම්බස්‍ය වහ්නිශිඛායාං පරමේශ්වරදූතස්තස්මෛ දර්ශනං දදෞ|
31 Als Mose das sah, verwunderte er sich über die Erscheinung; als er aber näher hinzutrat, um genauer zuzusehen, erscholl die Stimme des Herrn:
මූසාස්තස්මින් දර්ශනේ විස්මයං මත්වා විශේෂං ඥාතුං නිකටං ගච්ඡති,
32 ›Ich bin der Gott deiner Väter, der Gott Abrahams, Isaaks und Jakobs.‹ Da begann Mose zu zittern und wagte nicht, genauer hinzusehen.
ඒතස්මින් සමයේ, අහං තව පූර්ව්වපුරුෂාණාම් ඊශ්වරෝ(අ)ර්ථාද් ඉබ්‍රාහීම ඊශ්වර ඉස්හාක ඊශ්වරෝ යාකූබ ඊශ්වරශ්ච, මූසාමුද්දිශ්‍ය පරමේශ්වරස්‍යෛතාදෘශී විහායසීයා වාණී බභූව, තතඃ ස කම්පාන්විතඃ සන් පුන ර්නිරීක්‍ෂිතුං ප්‍රගල්භෝ න බභූව|
33 Der Herr aber sagte zu ihm: ›Ziehe dir die Schuhe ab von den Füßen; denn die Stätte, auf der du stehst, ist heiliges Land.
පරමේශ්වරස්තං ජගාද, තව පාදයෝඃ පාදුකේ මෝචය යත්‍ර තිෂ්ඨසි සා පවිත්‍රභූමිඃ|
34 Ich habe die Mißhandlung meines Volkes in Ägypten gesehen und ihr Seufzen gehört; darum bin ich herabgekommen, sie zu erretten. Und jetzt komm: ich will dich nach Ägypten senden!‹
අහං මිසරදේශස්ථානාං නිජලෝකානාං දුර්ද්දශාං නිතාන්තම් අපශ්‍යං, තේෂාං කාතර‍්‍ය්‍යෝක්තිඤ්ච ශ්‍රුතවාන් තස්මාත් තාන් උද්ධර්ත්තුම් අවරුහ්‍යාගමම්; ඉදානීම් ආගච්ඡ මිසරදේශං ත්වාං ප්‍රේෂයාමි|
35 Diesen Mose, den sie verleugnet hatten, als sie sagten: ›Wer hat dich zum Oberhaupt und Richter (über uns) gesetzt?‹, eben diesen hat Gott als Oberhaupt und Erlöser gesandt durch die Vermittlung des Engels, der ihm im Dornbusch erschienen war.
කස්ත්වාං ශාස්තෘත්වවිචාරයිතෘත්වපදයෝ ර්නියුක්තවාන්, ඉති වාක්‍යමුක්ත්වා තෛ ර‍්‍යෝ මූසා අවඥාතස්තමේව ඊශ්වරඃ ස්තම්බමධ්‍යේ දර්ශනදාත්‍රා තේන දූතේන ශාස්තාරං මුක්තිදාතාරඤ්ච කෘත්වා ප්‍රේෂයාමාස|
36 Dieser ist es auch, der sie (aus dem Lande) weggeführt hat, indem er Wunder und Zeichen im Lande Ägypten und am Roten Meer sowie vierzig Jahre lang in der Wüste tat.
ස ච මිසරදේශේ සූඵ්නාම්නි සමුද්‍රේ ච පශ්චාත් චත්වාරිංශද්වත්සරාන් යාවත් මහාප්‍රාන්තරේ නානාප්‍රකාරාණ්‍යද්භුතානි කර්ම්මාණි ලක්‍ෂණානි ච දර්ශයිත්වා තාන් බහිඃ කෘත්වා සමානිනාය|
37 Dieser Mose ist es, der zu den Israeliten gesagt hat: ›Einen Propheten wie mich wird Gott euch aus euren Volksgenossen erwecken.‹
ප්‍රභුඃ පරමේශ්වරෝ යුෂ්මාකං භ්‍රාතෘගණස්‍ය මධ්‍යේ මාදෘශම් ඒකං භවිෂ්‍යද්වක්තාරම් උත්පාදයිෂ්‍යති තස්‍ය කථායාං යූයං මනෝ නිධාස්‍යථ, යෝ ජන ඉස්‍රායේලඃ සන්තානේභ්‍ය ඒනාං කථාං කථයාමාස ස ඒෂ මූසාඃ|
38 Dieser ist es, der bei der Gemeindeversammlung in der Wüste Vermittler gewesen ist zwischen dem Engel, der auf dem Berge Sinai zu ihm redete, und zwischen unsern Vätern, derselbe, der lebendige Worte empfing, um sie uns mitzuteilen.
මහාප්‍රාන්තරස්ථමණ්ඩලීමධ්‍යේ(අ)පි ස ඒව සීනයපර්ව්වතෝපරි තේන සාර්ද්ධං සංලාපිනෝ දූතස්‍ය චාස්මත්පිතෘගණස්‍ය මධ්‍යස්ථඃ සන් අස්මභ්‍යං දාතව්‍යනි ජීවනදායකානි වාක්‍යානි ලේභේ|
39 Doch unsere Väter wollten ihm nicht gehorsam sein; vielmehr stießen sie ihn von sich und sehnten sich nach Ägypten zurück
අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂාස්තම් අමාන්‍යං කත්වා ස්වේභ්‍යෝ දූරීකෘත්‍ය මිසරදේශං පරාවෘත්‍ය ගන්තුං මනෝභිරභිලෂ්‍ය හාරෝණං ජගදුඃ,
40 und sagten zu Aaron: ›Mache uns Götter, die vor uns herziehen sollen! Denn von diesem Mose, der uns aus dem Lande Ägypten herausgeführt hat, wissen wir nicht, was aus ihm geworden ist.‹
අස්මාකම් අග්‍රේ(අ)ග්‍රේ ගන්තුම් අස්මදර්ථං දේවගණං නිර්ම්මාහි යතෝ යෝ මූසා අස්මාන් මිසරදේශාද් බහිඃ කෘත්වානීතවාන් තස්‍ය කිං ජාතං තදස්මාභි ර්න ඥායතේ|
41 So machten sie sich denn damals ein Stierbild, brachten diesem Götzen Opfer dar und hatten ihre Freude an den Werken ihrer Hände.
තස්මින් සමයේ තේ ගෝවත්සාකෘතිං ප්‍රතිමාං නිර්ම්මාය තාමුද්දිශ්‍ය නෛවේද්‍යමුත්මෘජ්‍ය ස්වහස්තකෘතවස්තුනා ආනන්දිතවන්තඃ|
42 Da wandte Gott sich von ihnen ab und gab sie dahin, daß sie dem Sternenheer des Himmels dienten, wie im Buch der Propheten geschrieben steht: ›Habt ihr etwa mir Schlachttiere und Opfergaben während der vierzig Jahre in der Wüste dargebracht, ihr vom Hause Israel?
තස්මාද් ඊශ්වරස්තේෂාං ප්‍රති විමුඛඃ සන් ආකාශස්ථං ජ්‍යෝතිර්ගණං පූජයිතුං තේභ්‍යෝ(අ)නුමතිං දදෞ, යාදෘශං භවිෂ්‍යද්වාදිනාං ග්‍රන්ථේෂු ලිඛිතමාස්තේ, යථා, ඉස්‍රායේලීයවංශා රේ චත්වාරිංශත්සමාන් පුරා| මහති ප්‍රාන්තරේ සංස්ථා යූයන්තු යානි ච| බලිහෝමාදිකර්ම්මාණි කෘතවන්තස්තු තානි කිං| මාං සමුද්දිශ්‍ය යුෂ්මාභිඃ ප්‍රකෘතානීති නෛව ච|
43 Nein, das Zelt des Moloch und das Sternbild des Gottes Rephan habt ihr getragen, die Götzenbilder, die ihr zur Anbetung angefertigt hattet; darum werde ich euch über Babylon hinaus (in die Verbannung) wegführen lassen.‹«
කින්තු වෝ මෝලකාඛ්‍යස්‍ය දේවස්‍ය දූෂ්‍යමේව ච| යුෂ්මාකං රිම්ඵනාඛ්‍යායා දේවතායාශ්ච තාරකා| ඒතයෝරුභයෝ ර්මූර්තී යුෂ්මාභිඃ පරිපූජිතේ| අතෝ යුෂ්මාංස්තු බාබේලඃ පාරං නේෂ්‍යාමි නිශ්චිතං|
44 »Die Hütte des Zeugnisses hatten unsere Väter in der Wüste so, wie Gott es angeordnet hatte, als er dem Mose gebot, sie nach dem Vorbild, das er gesehen hatte, herzustellen.
අපරඤ්ච යන්නිදර්ශනම් අපශ්‍යස්තදනුසාරේණ දූෂ්‍යං නිර්ම්මාහි යස්මින් ඊශ්වරෝ මූසාම් ඒතද්වාක්‍යං බභාෂේ තත් තස්‍ය නිරූපිතං සාක්‍ෂ්‍යස්වරූපං දූෂ්‍යම් අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂෛඃ සහ ප්‍රාන්තරේ තස්ථෞ|
45 Diese (Hütte) haben unsere Väter dann auch übernommen und sie unter Josua in das Gebiet der Heidenvölker gebracht, die Gott vor den Augen unserer Väter vertrieb; (und so blieb es) bis zur Zeit Davids.
පශ්චාත් යිහෝශූයේන සහිතෛස්තේෂාං වංශජාතෛරස්මත්පූර්ව්වපුරුෂෛඃ ස්වේෂාං සම්මුඛාද් ඊශ්වරේණ දූරීකෘතානාම් අන්‍යදේශීයානාං දේශාධිකෘතිකාලේ සමානීතං තද් දූෂ්‍යං දායූදෝධිකාරං යාවත් තත්‍ර ස්ථාන ආසීත්|
46 Dieser fand Gnade vor Gott und erbat es sich als Gunst, eine Wohnung für den Gott Jakobs zu finden.
ස දායූද් පරමේශ්වරස්‍යානුග්‍රහං ප්‍රාප්‍ය යාකූබ් ඊශ්වරාර්ථම් ඒකං දූෂ්‍යං නිර්ම්මාතුං වවාඤ්ඡ;
47 Aber erst Salomo hat ihm ein Haus erbaut.
කින්තු සුලේමාන් තදර්ථං මන්දිරම් ඒකං නිර්ම්මිතවාන්|
48 Doch der Höchste wohnt nicht in einem Bau, der von Menschenhand hergestellt ist, wie der Prophet sagt:
තථාපි යඃ සර්ව්වෝපරිස්ථඃ ස කස්මිංශ්චිද් හස්තකෘතේ මන්දිරේ නිවසතීති නහි, භවිෂ්‍යද්වාදී කථාමේතාං කථයති, යථා,
49 ›Der Himmel ist mein Thron und die Erde der Schemel meiner Füße. Was für ein Haus wäre es, das ihr mir bauen könntet?‹ – sagt der Herr – ›oder welches wäre die Stätte der Ruhe für mich?
පරේශෝ වදති ස්වර්ගෝ රාජසිංහාසනං මම| මදීයං පාදපීඨඤ්ච පෘථිවී භවති ධ්‍රුවං| තර්හි යූයං කෘතේ මේ කිං ප්‍රනිර්ම්මාස්‍යථ මන්දිරං| විශ්‍රාමාය මදීයං වා ස්ථානං කිං විද්‍යතේ ත්විහ|
50 Hat nicht meine Hand dies ganze Weltall geschaffen?‹«
සර්ව්වාණ්‍යේතානි වස්තූනි කිං මේ හස්තකෘතානි න||
51 »O ihr Halsstarrigen und an Herz und Ohren Unbeschnittenen! Immerfort widerstrebt ihr dem heiligen Geist, wie eure Väter, so auch ihr.
හේ අනාඥාග්‍රාහකා අන්තඃකරණේ ශ්‍රවණේ චාපවිත්‍රලෝකාඃ යූයම් අනවරතං පවිත්‍රස්‍යාත්මනඃ ප්‍රාතිකූල්‍යම් ආචරථ, යුෂ්මාකං පූර්ව්වපුරුෂා යාදෘශා යූයමපි තාදෘශාඃ|
52 Wo ist ein Prophet gewesen, den eure Väter nicht verfolgt haben? Und so haben sie auch die getötet, welche das Kommen des Gerechten vorausverkündigt haben, an dem ihr jetzt zu Verrätern und Mördern geworden seid.
යුෂ්මාකං පූර්ව්වපුරුෂාඃ කං භවිෂ්‍යද්වාදිනං නාතාඩයන්? යේ තස්‍ය ධාර්ම්මිකස්‍ය ජනස්‍යාගමනකථාං කථිතවන්තස්තාන් අඝ්නන් යූයම් අධූනා විශ්වාසඝාතිනෝ භූත්වා තං ධාර්ම්මිකං ජනම් අහත|
53 Auf Anordnung von Engeln habt ihr das Gesetz empfangen und es doch nicht gehalten!«
යූයං ස්වර්ගීයදූතගණේන ව්‍යවස්ථාං ප්‍රාප්‍යාපි තාං නාචරථ|
54 Als sie das hörten, ging es ihnen wie ein Stich durchs Herz, und sie knirschten mit den Zähnen gegen ihn.
ඉමාං කථාං ශ්‍රුත්වා තේ මනඃසු බිද්ධාඃ සන්තස්තං ප්‍රති දන්තඝර්ෂණම් අකුර්ව්වන්|
55 Er aber, voll heiligen Geistes, blickte fest zum Himmel empor, sah die Herrlichkeit Gottes und Jesus zur Rechten Gottes stehen
කින්තු ස්තිඵානඃ පවිත්‍රේණාත්මනා පූර්ණෝ භූත්වා ගගණං ප්‍රති ස්ථිරදෘෂ්ටිං කෘත්වා ඊශ්වරස්‍ය දක්‍ෂිණේ දණ්ඩායමානං යීශුඤ්ච විලෝක්‍ය කථිතවාන්;
56 und rief aus: »Ich sehe die Himmel aufgetan und den Menschensohn zur Rechten Gottes stehen!«
පශ්‍ය, මේඝද්වාරං මුක්තම් ඊශ්වරස්‍ය දක්‍ෂිණේ ස්ථිතං මානවසුතඤ්ච පශ්‍යාමි|
57 Da erhoben sie ein lautes Geschrei, hielten sich die Ohren zu und stürmten einmütig auf ihn los;
තදා තේ ප්‍රෝච්චෛඃ ශබ්දං කෘත්වා කර්ණේෂ්වඞ්ගුලී ර්නිධාය ඒකචිත්තීභූය තම් ආක්‍රමන්|
58 dann stießen sie ihn zur Stadt hinaus und steinigten ihn. Dabei legten die Zeugen ihre Obergewänder ab zu den Füßen eines jungen Mannes mit Namen Saulus
පශ්චාත් තං නගරාද් බහිඃ කෘත්වා ප්‍රස්තරෛරාඝ්නන් සාක්‍ෂිණෝ ලාකාඃ ශෞලනාම්නෝ යූනශ්චරණසන්නිධෞ නිජවස්ත්‍රාණි ස්ථාපිතවන්තඃ|
59 und steinigten den Stephanus, der betend ausrief: »Herr Jesus, nimm meinen Geist auf!«
අනන්තරං හේ ප්‍රභෝ යීශේ මදීයමාත්මානං ගෘහාණ ස්තිඵානස්‍යේති ප්‍රාර්ථනවාක්‍යවදනසමයේ තේ තං ප්‍රස්තරෛරාඝ්නන්|
60 Alsdann auf die Knie niedergesunken, rief er noch laut aus: »Herr, rechne ihnen diese Sünde nicht zu!« Nach diesen Worten gab er seinen Geist auf.
තස්මාත් ස ජානුනී පාතයිත්වා ප්‍රෝච්චෛඃ ශබ්දං කෘත්වා, හේ ප්‍රභේ පාපමේතද් ඒතේෂු මා ස්ථාපය, ඉත්‍යුක්ත්වා මහානිද්‍රාං ප්‍රාප්නෝත්|
