Apostelgeschichte 6
1 In diesen Tagen nun entstand bei der Zunahme der Zahl der Jünger laute Unzufriedenheit der Hellenisten gegen die Hebräer, weil ihre Witwen bei der täglichen Verpflegung nicht genügend berücksichtigt würden.
୧ଚିମିନ୍ ମାହାଁ ତାୟମ୍ତେ ଚେଲାକ ପୁରାଃ ପସାଅଃତାଇକେନ୍ରେ ଗ୍ରୀକ୍ ଜାଗାର୍ତାନ୍ ଯିହୁଦୀକ, ଏବ୍ରୀ ଜାଗାର୍ତାନ୍ ଯୀହୁଦିକଲଃ ଏପ୍ରାଙ୍ଗ୍ୟାନାକ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରାଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ତେୟାଃ ହାଟିଙ୍ଗ୍ରେ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ିକକେ ସୁସାର୍ ନାଗେନ୍ତେ କାକ ଧ୍ୟାନ୍କେଦ୍କଆ ।
2 So beriefen denn die Zwölf die Gesamtheit der Jünger und sagten: »Es scheint uns nicht das Richtige zu sein, daß wir die Verkündigung des Wortes Gottes hintansetzen, um den Tischdienst zu besorgen.
୨ଏନାମେନ୍ତେ ଗେଲ୍ବାର୍ ପ୍ରେରିତ୍କ ଆକଆଃ ଝୁଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ସବେନ୍ ବିଶ୍ୱାସୀକକେ କେଡ଼ା ହୁଣ୍ଡିକେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆକ, “ଆଲେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବାଚାନ୍ ଉଦୁବ୍ ବାଗିକେଦ୍ତେ, ଇନ୍କୁଆଃ ସୁସାର୍ରେ ତାଇନାଲେ, ନେଆଁଦ କା ବୁଗିନାଃ ।
3 So seht euch nun, ihr Brüder, nach sieben bewährten, mit Geist und Weisheit erfüllten Männern aus eurer Mitte um, damit wir sie zu diesem Dienst bestellen;
୩ଏନାମେନ୍ତେ ହେ ହାଗା ମିଶିକ, ନେ କାମିରାଃ ବାହାରମ୍ ଏମାକ ନାଗେନ୍ତେ ଆପେୟାଃ ଥାଲାଏତେ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ଆଡଃ ସେଣାଁଁତେ ପେରେଜାକାନ୍ ଏୟାଝାନ୍ ମାଇନାନ୍ ହଡ଼କକେ ସାଲାକୁପେ ।
4 wir selbst aber wollen uns ausschließlich dem Gebet und dem Dienst am Wort widmen.«
୪ଏନ୍ତେ ଆଲେ ବିନ୍ତି ଆଡଃ ସେୱାକାମିରେ ପୁରା ସାମାଏଲେ ବିତାଅୟା ।”
5 Dieser Vorschlag fand den Beifall der ganzen Versammlung, und man wählte Stephanus, einen Mann voll Glaubens und heiligen Geistes, ferner den Philippus, Prochorus, Nikanor, Timon, Parmenas und Nikolaus, einen Judengenossen aus Antiochia.
୫ପ୍ରେରିତ୍କଆଃ ନେ କାଜିରେ ସବେନ୍କ ସୁକୁୟାନାକ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଆଡଃ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାତେ ପେରେଜାକାନ୍ ସ୍ତିଫାନ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼, ଆଡଃ ଫିଲିପ୍, ପ୍ରଖର୍, ନିକନାର୍, ତିମୋନ୍, ପାର୍ମିନା, ଆନ୍ତିୟୋଖ୍ରେନ୍ ସାଅଁସାର୍ ହଡ଼ ନିକଲାସ୍ ଅକଏଚି ତାୟମ୍ତେ ଯିହୁଦୀ ଧାରାମ୍ରେ ମେସାୟାନା, ନେ ସବେନ୍କକେ ସାଲାକେଦ୍କଆକ ।
6 Diese Männer ließ man vor die Apostel hintreten, die (für sie) beteten und ihnen die Hände auflegten.
୬ଇନ୍କୁକେ ପ୍ରେରିତ୍କଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେକ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍କଆ ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃ ଚେତାନ୍ରେ ତିଃଇ ଦହକେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିକେଦାକ ।
7 Das Wort Gottes breitete sich nun immer weiter aus, und die Zahl der Jünger vermehrte sich in Jerusalem stark; sogar eine große Menge von Priestern wurde dem Glauben gehorsam.
୭ନେ ଲେକାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବାଚାନ୍ ପାସ୍ରାଅଇଦିୟାନା ଆଡଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେ ଜାଲ୍ଦିଗି ଚେଲାକଆଃ ଲେକାରେ ପୁରାଃ ଆଦ୍କାଇଦିୟାନା ଆଡଃ ଯାଜାକ୍ କଏତେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ, ଏନ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍କ ମାନାତିଙ୍ଗ୍କେଦା ।
8 Stephanus aber, ein Mann voll Gnade und Geisteskraft, tat Wunder und große Zeichen unter dem Volke.
୮ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ ପୁରାଃ ଆଶିଷ୍ ନାମ୍କେଦ୍ତେ ସ୍ତିଫାନ୍ ପେଡ଼େଃତେ ପେରେଃୟାନାଏ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ଥାଲାରେ ପୁରାଃ ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମି ଆଡଃ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ କାମିକ ରିକାତାଇକେନାଏ ।
9 Da traten einige Mitglieder der sogenannten Synagoge der Freigelassenen sowie der Cyrenäer und Alexandriner und der Synagogen der Cilicier und der Provinz Asien auf und führten mit Stephanus Streitgespräche,
୯ମେନ୍ଦ କୁରିନି ଆଡଃ ଆଲେକ୍ଜାଣ୍ଡ୍ରିଆ ନାଗାର୍ରେ ଦାସିୟେତେ ରାଡ଼ାକାନ୍ ଯୀହୁଦିକକେ ଇଦିକେଦ୍ତେ ବାଇୟାକାନ୍ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃରେନ୍ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ସ୍ତିଫାନ୍ଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ କାଜିକେଦାକ । ଇନ୍କୁ ଆଡଃ କିଲିକିଆରେନ୍, ଆଡଃ ଏସିଆରେନ୍ ଚିମିନ୍ ଯିହୁଦୀକ ବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ ସ୍ତିଫାନ୍ଲଃ ଏପେରାଙ୍ଗ୍ ଏଟେଦ୍କେଦାକ ।
10 vermochten jedoch gegen die Weisheit und den Geist, mit dem er redete, nicht aufzukommen.
୧୦ମେନ୍ଦ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ସ୍ତିଫାନ୍କେ ଏମାକାଇ ସେଣାଁଁତେ କାଜିକତାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଏନାମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଜେତ୍ନାଃ କାକ କାଜି ଦାଡ଼ିୟାନା ।
11 Infolgedessen stifteten sie Männer an, die aussagen mußten: »Wir haben ihn Lästerworte gegen Mose und gegen Gott aussprechen hören.«
୧୧ଏନ୍ତେ “ଆଲେ ସ୍ତିଫାନ୍କେ ମୁଶା ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ନିନ୍ଦା କାଜିତାନ୍ଲେ ଆୟୁମ୍କିୟା” ନେଆଁଁ କାଜିପେ ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କକେ ଟାକା ପାଏସା ଏମ୍କେଦ୍ତେ ଉସ୍କୁର୍କେଦ୍କଆକ ।
12 So wiegelten sie denn das Volk sowie die Ältesten und die Schriftgelehrten auf, fielen dann über ihn her, schleppten ihn mit sich und führten ihn vor den Hohen Rat.
୧୨ନେ'ଲେକାତେ ଇନ୍କୁ ହଡ଼କକେ, ପ୍ରାଚିନ୍କକେ, ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକକେ ଉସ୍କୁର୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ସାବ୍କିୟାକ ଆଡଃ ପାଞ୍ଚେଟ୍ତେକ ଇଦିକିୟା ।
13 Hier ließen sie falsche Zeugen auftreten, die aussagten: »Dieser Mensch hört nicht auf, Reden gegen die heilige Stätte hier und das Gesetz zu führen.
୧୩ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଚିମିନ୍ ହସଡ଼ ଗାୱାକକେ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍କଆକ, ଅକନ୍କଚି, “ନେ ହଡ଼ ସବେନ୍ ଇମ୍ତା ଆବୁଆଃ ପାବିତାର୍ ମାନ୍ଦିର୍ ଆଡଃ ମୁଶାରାଃ ଆନ୍ଚୁ ବିରୁଧ୍ରେ ହିଲାଙ୍ଗ୍କାଜି କାଜି ନାଗେନ୍ତେ କାଏ ବାଗିତାନା” ମେନ୍ତେ କାଜିକେଦାକ ।
14 So haben wir ihn sagen hören: ›Dieser Jesus von Nazareth wird diese Stätte zerstören und die Gebräuche abändern, die Mose uns verordnet hat.‹«
୧୪ଚିୟାଃଚି ଆଲେ, ନାଜ୍ରେତ୍ରେନ୍ ୟୀଶୁକେ ନେ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃକେ ଜିୟନେଆ ଆଡଃ ମୁଶା ଏମାକାଦ୍ବୁ ରିତିରିୱାଜ୍କେ ବାଦ୍ଲାଅୟାଏ ମେନ୍ତେ ନେ ହଡ଼କେ କାଜିତାନ୍ଲେ ଆୟୁମ୍କିୟା ।
15 Als nun alle, die im Hohen Rate saßen, ihre Blicke gespannt auf ihn richteten, sahen sie sein Antlitz (verklärt) wie das Angesicht eines Engels.
୧୫ଇମ୍ତା ପାଞ୍ଚେଟ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ମିଦ୍ଢିଟ୍ରେ ନେଲ୍କିୟାକ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍ ଦୁଁତ୍ଆଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍ ଲେକାକ ନେଲ୍କେଦା ।
