Apostelgeschichte 5
1 Ein Mann dagegen namens Ananias verkaufte im Einvernehmen mit seiner Frau Sapphira ein Grundstück,
តទា អនានិយនាមក ឯកោ ជនោ យស្យ ភាយ៌្យាយា នាម សផីរា ស ស្វាធិការំ វិក្រីយ
2 behielt aber einen Teil des Erlöses unter Mitwissen seiner Frau für sich zurück: er brachte nur einen Teil davon und stellte ihn den Aposteln zur Verfügung.
ស្វភាយ៌្យាំ ជ្ញាបយិត្វា តន្មូល្យស្យៃកាំឝំ សង្គោប្យ ស្ថាបយិត្វា តទន្យាំឝមាត្រមានីយ ប្រេរិតានាំ ចរណេឞុ សមប៌ិតវាន៑។
3 Da sagte Petrus: »Ananias, warum hat der Satan dir das Herz erfüllt, daß du den heiligen Geist belogen und einen Teil vom Erlös des Ackers für dich zurückbehalten hast?
តស្មាត៑ បិតរោកថយត៑ ហេ អនានិយ ភូមេ រ្មូល្យំ កិញ្ចិត៑ សង្គោប្យ ស្ថាបយិតុំ បវិត្រស្យាត្មនះ សន្និធៅ ម្ឫឞាវាក្យំ កថយិតុញ្ច ឝៃតាន៑ កុតស្តវាន្តះករណេ ប្រវ្ឫត្តិមជនយត៑?
4 Blieb er nicht dein Eigentum, wenn du ihn unverkauft gelassen hättest, und stand dir nicht auch nach dem Verkauf die Verfügung über ihn frei? Warum hast du dir eine solche Handlungsweise in den Sinn kommen lassen? Du hast nicht Menschen belogen, sondern Gott!«
សា ភូមិ រ្យទា តវ ហស្តគតា តទា កិំ តវ ស្វីយា នាសីត៑? តហ៌ិ ស្វាន្តះករណេ កុត ឯតាទ្ឫឝី កុកល្បនា ត្វយា ក្ឫតា? ត្វំ កេវលមនុឞ្យស្យ និកដេ ម្ឫឞាវាក្យំ នាវាទីះ កិន្ត្វីឝ្វរស្យ និកដេៜបិ។
5 Als Ananias diese Worte hörte, fiel er nieder und gab seinen Geist auf. Da kam große Furcht über alle, die es hörten.
ឯតាំ កថាំ ឝ្រុត្វៃវ សោៜនានិយោ ភូមៅ បតន៑ ប្រាណាន៑ អត្យជត៑, តទ្វ្ឫត្តាន្តំ យាវន្តោ លោកា អឝ្ឫណ្វន៑ តេឞាំ សវ៌្វេឞាំ មហាភយម៑ អជាយត៑។
6 Die jüngeren Männer aber standen auf, hüllten die Leiche in Tücher und trugen sie zum Begräbnis hinaus.
តទា យុវលោកាស្តំ វស្ត្រេណាច្ឆាទ្យ ពហិ រ្នីត្វា ឝ្មឝានេៜស្ថាបយន៑។
7 Nach Verlauf von etwa drei Stunden trat auch seine Frau ein, ohne von dem Vorgefallenen etwas zu wissen.
តតះ ប្រហរៃកានន្តរំ កិំ វ្ឫត្តំ តន្នាវគត្យ តស្យ ភាយ៌្យាបិ តត្រ សមុបស្ថិតា។
8 Petrus redete sie mit den Worten an: »Sage mir: habt ihr das Grundstück für diesen Preis verkauft?« Sie antwortete: »Ja, für diesen Preis.«
តតះ បិតរស្តាម៑ អប្ឫច្ឆត៑, យុវាភ្យាម៑ ឯតាវន្មុទ្រាភ្យោ ភូមិ រ្វិក្រីតា ន វា? ឯតត្វំ វទ; តទា សា ប្រត្យវាទីត៑ សត្យម៑ ឯតាវទ្ភ្យោ មុទ្រាភ្យ ឯវ។
9 Da sagte Petrus zu ihr: »Warum habt ihr beide euch verabredet, den Geist des Herrn zu versuchen? Siehe, die Füße derer, die deinen Mann zu Grabe getragen haben, stehen vor der Tür, und sie werden auch dich hinaustragen!«
តតះ បិតរោកថយត៑ យុវាំ កថំ បរមេឝ្វរស្យាត្មានំ បរីក្ឞិតុម៑ ឯកមន្ត្រណាវភវតាំ? បឝ្យ យេ តវ បតិំ ឝ្មឝានេ ស្ថាបិតវន្តស្តេ ទ្វារស្យ សមីបេ សមុបតិឞ្ឋន្តិ ត្វាមបិ ពហិន៌េឞ្យន្តិ។
10 Da fiel sie augenblicklich zu seinen Füßen nieder und gab ihren Geist auf; und als die jungen Männer hereinkamen, fanden sie sie als Leiche vor; sie trugen sie hinaus und begruben sie bei ihrem Manne.
តតះ សាបិ តស្យ ចរណសន្និធៅ បតិត្វា ប្រាណាន៑ អត្យាក្ឞីត៑។ បឝ្ចាត៑ តេ យុវានោៜភ្យន្តរម៑ អាគត្យ តាមបិ ម្ឫតាំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពហិ រ្នីត្វា តស្យាះ បត្យុះ បាឝ៌្វេ ឝ្មឝានេ ស្ថាបិតវន្តះ។
11 Da kam eine große Furcht über die ganze Gemeinde und über alle, die davon hörten.
តស្មាត៑ មណ្ឌល្យាះ សវ៌្វេ លោកា អន្យលោកាឝ្ច តាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា សាធ្វសំ គតាះ។
12 Durch die Hände der Apostel aber geschahen viele Zeichen und Wunder unter dem Volke, und alle (Gläubigen) pflegten sich einmütig in der Halle Salomos zu versammeln;
តតះ បរំ ប្រេរិតានាំ ហស្តៃ រ្លោកានាំ មធ្យេ ពហ្វាឝ្ចយ៌្យាណ្យទ្ភុតានិ កម៌្មាណ្យក្រិយន្ត; តទា ឝិឞ្យាះ សវ៌្វ ឯកចិត្តីភូយ សុលេមានោ ៜលិន្ទេ សម្ភូយាសន៑។
13 von den übrigen aber wagte sich niemand dort störend an sie heranzudrängen, sondern das Volk hielt sie hoch in Ehren.
តេឞាំ សង្ឃាន្តគ៌ោ ភវិតុំ កោបិ ប្រគល្ភតាំ នាគមត៑ កិន្តុ លោកាស្តាន៑ សមាទ្រិយន្ត។
14 Und immer mehr kamen solche hinzu, die an den Herrn glaubten, ganze Scharen von Männern und Frauen;
ស្ត្រិយះ បុរុឞាឝ្ច ពហវោ លោកា វិឝ្វាស្យ ប្រភុំ ឝរណមាបន្នាះ។
15 ja man brachte die Kranken sogar auf die Straßen hinaus und legte sie dort auf Betten und Bahren, damit, wenn Petrus käme, wenigstens sein Schatten auf den einen oder andern von ihnen fiele.
បិតរស្យ គមនាគមនាភ្យាំ កេនាបិ ប្រការេណ តស្យ ឆាយា កស្មិំឝ្ចិជ្ជនេ លគិឞ្យតីត្យាឝយា លោកា រោគិណះ ឝិវិកយា ខដ្វយា ចានីយ បថិ បថិ ស្ថាបិតវន្តះ។
16 Aber auch aus den rings um Jerusalem liegenden Ortschaften strömte die Bevölkerung zusammen und brachte Kranke und von unreinen Geistern Geplagte dorthin, die dann alle geheilt wurden.
ចតុទ៌ិក្ស្ថនគរេភ្យោ ពហវោ លោកាះ សម្ភូយ រោគិណោៜបវិត្រភុតគ្រស្តាំឝ្ច យិរូឝាលមម៑ អានយន៑ តតះ សវ៌្វេ ស្វស្ថា អក្រិយន្ត។
17 Da erhob sich aber der Hohepriester samt seinem ganzen Anhang, nämlich die Partei der Sadduzäer; sie waren voll von Eifersucht,
អនន្តរំ មហាយាជកះ សិទូកិនាំ មតគ្រាហិណស្តេឞាំ សហចរាឝ្ច
18 ließen die Apostel festnehmen und sie in das öffentliche Gefängnis setzen.
មហាក្រោធាន្ត្វិតាះ សន្តះ ប្រេរិតាន៑ ធ្ឫត្វា នីចលោកានាំ ការាយាំ ពទ្ធ្វា ស្ថាបិតវន្តះ។
19 Aber ein Engel des Herrn öffnete während der Nacht die Gefängnistüren, führte sie hinaus und gebot ihnen:
កិន្តុ រាត្រៅ បរមេឝ្វរស្យ ទូតះ ការាយា ទ្វារំ មោចយិត្វា តាន៑ ពហិរានីយាកថយត៑,
20 »Geht hin, tretet offen auf und verkündigt im Tempel dem Volk alle diese Lebensworte!«
យូយំ គត្វា មន្ទិរេ ទណ្ឌាយមានាះ សន្តោ លោកាន៑ ប្រតីមាំ ជីវនទាយិកាំ សវ៌្វាំ កថាំ ប្រចារយត។
21 Als sie das gehört hatten, begaben sie sich mit Tagesanbruch in den Tempel und lehrten dort. Der Hohepriester und sein Anhang hatten sich inzwischen eingestellt und den Hohen Rat und die gesamte Ältestenschaft der Israeliten zur Versammlung berufen lassen und sandten nun ins Gefängnis, um sie vorführen zu lassen.
ឥតិ ឝ្រុត្វា តេ ប្រត្យូឞេ មន្ទិរ ឧបស្ថាយ ឧបទិឞ្ដវន្តះ។ តទា សហចរគណេន សហិតោ មហាយាជក អាគត្យ មន្ត្រិគណម៑ ឥស្រាយេល្វំឝស្យ សវ៌្វាន៑ រាជសភាសទះ សភាស្ថាន៑ ក្ឫត្វា ការាយាស្តាន៑ អាបយិតុំ បទាតិគណំ ប្រេរិតវាន៑។
22 Als aber die Diener hinkamen, fanden sie sie im Gefängnis nicht vor und meldeten nach ihrer Rückkehr:
តតស្តេ គត្វា ការាយាំ តាន៑ អប្រាប្យ ប្រត្យាគត្យ ឥតិ វាត៌្តាម៑ អវាទិឞុះ,
23 »Wir haben das Gefängnis ganz fest verschlossen gefunden, auch die Wächter standen auf ihrem Posten an den Türen; als wir aber aufschlossen, haben wir niemand drinnen vorgefunden.«
វយំ តត្រ គត្វា និវ៌្វិឃ្នំ ការាយា ទ្វារំ រុទ្ធំ រក្ឞកាំឝ្ច ទ្វារស្យ ពហិទ៌ណ្ឌាយមានាន៑ អទឝ៌ាម ឯវ កិន្តុ ទ្វារំ មោចយិត្វា តន្មធ្យេ កមបិ ទ្រឞ្ដុំ ន ប្រាប្តាះ។
24 Als der Tempelhauptmann und die Hohenpriester diese Meldung vernahmen, waren sie ihretwegen ratlos, welche Bewandtnis es damit wohl haben möchte.
ឯតាំ កថាំ ឝ្រុត្វា មហាយាជកោ មន្ទិរស្យ សេនាបតិះ ប្រធានយាជកាឝ្ច, ឥត បរំ កិមបរំ ភវិឞ្យតីតិ ចិន្តយិត្វា សន្ទិគ្ធចិត្តា អភវន៑។
25 Da kam einer und meldete ihnen: »Denkt nur! Die Männer, die ihr ins Gefängnis gesetzt habt, die stehen jetzt im Tempel und lehren das Volk!«
ឯតស្មិន្នេវ សមយេ កឝ្ចិត៑ ជន អាគត្យ វាត៌្តាមេតាម៑ អវទត៑ បឝ្យត យូយំ យាន៑ មានវាន៑ ការាយាម៑ អស្ថាបយត តេ មន្ទិរេ តិឞ្ឋន្តោ លោកាន៑ ឧបទិឝន្តិ។
26 Da ging der Hauptmann mit den Dienern hin und holte sie herbei, doch ohne Anwendung von Gewalt; denn sie hatten zu befürchten, vom Volk gesteinigt zu werden.
តទា មន្ទិរស្យ សេនាបតិះ បទាតយឝ្ច តត្រ គត្វា ចេល្លោកាះ បាឞាណាន៑ និក្ឞិប្យាស្មាន៑ មារយន្តីតិ ភិយា វិនត្យាចារំ តាន៑ អានយន៑។
27 Sie brachten sie also herbei und stellten sie vor den Hohen Rat; und der Hohepriester verhörte sie folgendermaßen:
តេ មហាសភាយា មធ្យេ តាន៑ អស្ថាបយន៑ តតះ បរំ មហាយាជកស្តាន៑ អប្ឫច្ឆត៑,
28 »Wir haben euch doch ausdrücklich geboten, auf Grund dieses Namens nicht zu lehren, und trotzdem habt ihr mit eurer Lehre ganz Jerusalem erfüllt und wollt das Blut dieses Menschen auf uns bringen!«
អនេន នាម្នា សមុបទេឞ្ដុំ វយំ កិំ ទ្ឫឍំ ន ន្យឞេធាម? តថាបិ បឝ្យត យូយំ ស្វេឞាំ តេនោបទេឝេនេ យិរូឝាលមំ បរិបូណ៌ំ ក្ឫត្វា តស្យ ជនស្យ រក្តបាតជនិតាបរាធម៑ អស្មាន៑ ប្រត្យានេតុំ ចេឞ្ដធ្វេ។
29 Da antwortete Petrus, und die Apostel erklärten: »Man muß Gott mehr gehorchen als den Menschen!
តតះ បិតរោន្យប្រេរិតាឝ្ច ប្រត្យវទន៑ មានុឞស្យាជ្ញាគ្រហណាទ៑ ឦឝ្វរស្យាជ្ញាគ្រហណម៑ អស្មាកមុចិតម៑។
30 Der Gott unserer Väter hat Jesus auferweckt, den ihr ans Holz gehängt und hingerichtet habt.
យំ យីឝុំ យូយំ ក្រុឝេ វេធិត្វាហត តម៑ អស្មាកំ បៃត្ឫក ឦឝ្វរ ឧត្ថាប្យ
31 Diesen hat Gott durch seine rechte Hand zum Anführer und Retter erhöht, um Israel Buße und Vergebung der Sünden zu verleihen.
ឥស្រាយេល្វំឝានាំ មនះបរិវត៌្តនំ បាបក្ឞមាញ្ច កត៌្តុំ រាជានំ បរិត្រាតារញ្ច ក្ឫត្វា ស្វទក្ឞិណបាឝ៌្វេ តស្យាន្នតិម៑ អករោត៑។
32 Für diese Tatsachen sind wir Zeugen und auch der heilige Geist, den Gott denen verliehen hat, die ihm gehorsam sind.«
ឯតស្មិន៑ វយមបិ សាក្ឞិណ អាស្មហេ, តត៑ កេវលំ នហិ, ឦឝ្វរ អាជ្ញាគ្រាហិភ្យោ យំ បវិត្រម៑ អាត្មនំ ទត្តវាន៑ សោបិ សាក្ឞ្យស្តិ។
33 Als jene das hörten, ging es ihnen wie ein Stich durchs Herz, und sie waren entschlossen, sie hinrichten zu lassen.
ឯតទ្វាក្យេ ឝ្រុតេ តេឞាំ ហ្ឫទយានិ វិទ្ធាន្យភវន៑ តតស្តេ តាន៑ ហន្តុំ មន្ត្រិតវន្តះ។
34 Doch da stand in der Versammlung ein Pharisäer namens Gamaliel auf, ein beim ganzen Volk hochangesehener Gesetzeslehrer; er ließ die Männer auf kurze Zeit hinausführen
ឯតស្មិន្នេវ សមយេ តត្សភាស្ថានាំ សវ៌្វលោកានាំ មធ្យេ សុខ្យាតោ គមិលីយេល្នាមក ឯកោ ជនោ វ្យវស្ថាបកះ ផិរូឝិលោក ឧត្ថាយ ប្រេរិតាន៑ ក្ឞណាត៌្ហំ ស្ថានាន្តរំ គន្តុម៑ អាទិឝ្យ កថិតវាន៑,
35 und richtete dann folgende Ansprache an die Versammlung: »Ihr Männer von Israel, überlegt euch wohl, wie ihr mit diesen Leuten verfahren wollt!
ហេ ឥស្រាយេល្វំឝីយាះ សវ៌្វេ យូយម៑ ឯតាន៑ មានុឞាន៑ ប្រតិ យត៑ កត៌្តុម៑ ឧទ្យតាស្តស្មិន៑ សាវធានា ភវត។
36 Denn vor einiger Zeit trat Theudas auf und gab sich für etwas Besonderes aus, und eine Anzahl von etwa vierhundert Männern fiel ihm zu; aber er fand den Tod, und alle seine Anhänger wurden zersprengt und vernichtet.
ឥតះ បូវ៌្វំ ថូទានាមៃកោ ជន ឧបស្ថាយ ស្វំ កមបិ មហាបុរុឞម៑ អវទត៑, តតះ ប្រាយេណ ចតុះឝតលោកាស្តស្យ មតគ្រាហិណោភវន៑ បឝ្ចាត៑ ស ហតោភវត៑ តស្យាជ្ញាគ្រាហិណោ យាវន្តោ លោកាស្តេ សវ៌្វេ វិក៌ីណ៌ាះ សន្តោ ៜក្ឫតកាយ៌្យា អភវន៑។
37 Nach diesem trat Judas aus Galiläa zur Zeit der Schätzung auf und brachte einen Volkshaufen zum Aufstand unter seiner Führung; aber auch er kam ums Leben, und sein ganzer Anhang wurde zerstreut.
តស្មាជ្ជនាត៑ បរំ នាមលេខនសមយេ គាលីលីយយិហូទានាមៃកោ ជន ឧបស្ថាយ ពហូល្លោកាន៑ ស្វមតំ គ្រាហីតវាន៑ តតះ សោបិ វ្យនឝ្យត៑ តស្យាជ្ញាគ្រាហិណោ យាវន្តោ លោកា អាសន៑ តេ សវ៌្វេ វិកីណ៌ា អភវន៑។
38 Und nunmehr gebe ich euch den Rat: Steht von diesen Leuten ab und laßt sie gewähren! Denn wenn dieses Vorhaben oder dieses Werk von Menschen ausgeht, so wird es zunichte werden;
អធុនា វទាមិ, យូយម៑ ឯតាន៑ មនុឞ្យាន៑ ប្រតិ កិមបិ ន ក្ឫត្វា ក្ឞាន្តា ភវត, យត ឯឞ សង្កល្ប ឯតត៑ កម៌្ម ច យទិ មនុឞ្យាទភវត៑ តហ៌ិ វិផលំ ភវិឞ្យតិ។
39 hat es aber seinen Ursprung in Gott, so werdet ihr diese Leute nicht zu vernichten vermögen. Laßt ihr euch nur nicht gar als Widersacher Gottes erfinden!« Daraufhin folgten sie seinem Rat:
យទីឝ្វរាទភវត៑ តហ៌ិ យូយំ តស្យាន្យថា កត៌្តុំ ន ឝក្ឞ្យថ, វរម៑ ឦឝ្វររោធកា ភវិឞ្យថ។
40 sie ließen die Apostel wieder hereinrufen und geißeln und befahlen ihnen, auf Grund des Namens Jesu nicht mehr zu predigen; dann gab man sie frei.
តទា តស្យ មន្ត្រណាំ ស្វីក្ឫត្យ តេ ប្រេរិតាន៑ អាហូយ ប្រហ្ឫត្យ យីឝោ រ្នាម្នា កាមបិ កថាំ កថយិតុំ និឞិធ្យ វ្យសជ៌ន៑។
41 So gingen sie denn aus dem Hohen Rat weg, hocherfreut, daß sie gewürdigt worden waren, um des Namens (Jesu) willen Schmach zu erleiden;
កិន្តុ តស្យ នាមាត៌្ហំ វយំ លជ្ជាភោគស្យ យោគ្យត្វេន គណិតា ឥត្យត្រ តេ សានន្ទាះ សន្តះ សភាស្ថានាំ សាក្ឞាទ៑ អគច្ឆន៑។
42 und sie hörten nicht auf, täglich im Tempel und in den Häusern zu lehren und die Heilsbotschaft von Christus Jesus zu verkündigen.
តតះ បរំ ប្រតិទិនំ មន្ទិរេ គ្ឫហេ គ្ឫហេ ចាវិឝ្រាមម៑ ឧបទិឝ្យ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ សុសំវាទំ ប្រចារិតវន្តះ។
