< Apostelgeschichte 18 >

1 Hierauf verließ Paulus Athen und begab sich nach Korinth.
தத்³க⁴டநாத​: பரம்’ பௌல ஆதீ²நீநக³ராத்³ யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா கரிந்த²நக³ரம் ஆக³ச்ச²த்|
2 Dort traf er einen Juden namens Aquila, der aus Pontus stammte und erst vor kurzem mit seiner Frau Priscilla aus Italien gekommen war, weil (der Kaiser) Klaudius alle Juden aus Rom hatte ausweisen lassen. Paulus besuchte die beiden,
தஸ்மிந் ஸமயே க்லௌதி³ய​: ஸர்வ்வாந் யிஹூதீ³யாந் ரோமாநக³ரம்’ விஹாய க³ந்தும் ஆஜ்ஞாபயத், தஸ்மாத் ப்ரிஸ்கில்லாநாம்நா ஜாயயா ஸார்த்³த⁴ம் இதாலியாதே³ஸா²த் கிஞ்சித்பூர்வ்வம் ஆக³மத் ய​: பந்ததே³ஸே² ஜாத ஆக்கிலநாமா யிஹூதீ³யலோக​: பௌலஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத் ப்ராப்ய தயோ​: ஸமீபமிதவாந்|
3 und weil er das gleiche Handwerk betrieb wie sie, blieb er bei ihnen wohnen und arbeitete mit ihnen zusammen; sie waren nämlich nach ihrem Handwerk Zeltmacher.
தௌ தூ³ஷ்யநிர்ம்மாணஜீவிநௌ, தஸ்மாத் பரஸ்பரம் ஏகவ்ரு’த்திகத்வாத் ஸ தாப்⁴யாம்’ ஸஹ உஷித்வா தத் கர்ம்மாகரோத்|
4 In der Synagoge aber besprach er sich an jedem Sabbat und suchte Juden wie Griechen zu gewinnen.
பௌல​: ப்ரதிவிஸ்²ராமவாரம்’ ப⁴ஜநப⁴வநம்’ க³த்வா விசாரம்’ க்ரு’த்வா யிஹூதீ³யாந் அந்யதே³ஸீ²யாம்’ஸ்²ச ப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹிதவாந்|
5 Als dann Silas und Timotheus aus Mazedonien eingetroffen waren, widmete Paulus sich ganz der Lehrtätigkeit und bezeugte den Juden nachdrücklich, daß Jesus der Gottgesalbte sei.
ஸீலதீமதி²யயோ ர்மாகித³நியாதே³ஸா²த் ஸமேதயோ​: ஸதோ​: பௌல உத்தப்தமநா பூ⁴த்வா யீஸு²ரீஸ்²வரேணாபி⁴ஷிக்தோ ப⁴வதீதி ப்ரமாணம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸமீபே ப்ராதா³த்|
6 Weil sie aber nichts davon wissen wollten und Lästerreden führten, schüttelte er den Staub von seinen Kleidern ab und sagte zu ihnen: »Euer Blut komme auf euer Haupt: ich bin unschuldig! Von nun an wende ich mich an die Heiden!«
கிந்து தே (அ)தீவ விரோத⁴ம்’ விதா⁴ய பாஷண்டீ³யகதா²ம்’ கதி²தவந்தஸ்தத​: பௌலோ வஸ்த்ரம்’ து⁴ந்வந் ஏதாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந், யுஷ்மாகம்’ ஸோ²ணிதபாதாபராதோ⁴ யுஷ்மாந் ப்ரத்யேவ ப⁴வது, தேநாஹம்’ நிரபராதோ⁴ (அ)த்³யாரப்⁴ய பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமீபம்’ யாமி|
7 Damit ging er von dort weg und begab sich in das Haus eines Heidenjuden namens Titius Justus, dessen Haus an die Synagoge anstieß.
ஸ தஸ்மாத் ப்ரஸ்தா²ய ப⁴ஜநப⁴வநஸமீபஸ்த²ஸ்ய யுஸ்தநாம்ந ஈஸ்²வரப⁴க்தஸ்ய பி⁴ந்நதே³ஸீ²யஸ்ய நிவேஸ²நம்’ ப்ராவிஸ²த்|
8 Crispus aber, der Vorsteher der Synagoge, wurde mit seinem ganzen Hause gläubig an den Herrn, und ebenso kamen viele Korinther, die Paulus predigen hörten, zum Glauben und ließen sich taufen.
தத​: க்ரீஷ்பநாமா ப⁴ஜநப⁴வநாதி⁴பதி​: ஸபரிவார​: ப்ரபௌ⁴ வ்யஸ்²வஸீத், கரிந்த²நக³ரீயா ப³ஹவோ லோகாஸ்²ச ஸமாகர்ண்ய விஸ்²வஸ்ய மஜ்ஜிதா அப⁴வந்|
9 Der Herr aber sagte zu Paulus bei Nacht in einem Traumgesicht: »Fürchte dich nicht, sondern rede weiter und schweige nicht;
க்ஷணதா³யாம்’ ப்ரபு⁴​: பௌலம்’ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்வா பா⁴ஷிதவாந், மா பை⁴ஷீ​: , மா நிரஸீ​: கதா²ம்’ ப்ரசாரய|
10 denn ich bin mit dir, und niemand soll sich an dir vergreifen und dir ein Leid antun; denn ich habe ein zahlreiches Volk in dieser Stadt.«
அஹம்’ த்வயா ஸார்த்³த⁴ம் ஆஸ ஹிம்’ஸார்த²ம்’ கோபி த்வாம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி நக³ரே(அ)ஸ்மிந் மதீ³யா லோகா ப³ஹவ ஆஸதே|
11 So blieb denn Paulus anderthalb Jahre dort und lehrte das Wort Gottes unter ihnen.
தஸ்மாத் பௌலஸ்தந்நக³ரே ப்ராயேண ஸார்த்³த⁴வத்ஸரபர்ய்யந்தம்’ ஸம்’ஸ்தா²யேஸ்²வரஸ்ய கதா²ம் உபாதி³ஸ²த்|
12 Als aber Gallio Statthalter von Griechenland (geworden) war, traten die Juden einmütig gegen Paulus auf und führten ihn vor den Richterstuhl (des Statthalters)
கா³ல்லியநாமா கஸ்²சித்³ ஆகா²யாதே³ஸ²ஸ்ய ப்ராட்³விவாக​: ஸமப⁴வத், ததோ யிஹூதீ³யா ஏகவாக்யா​: ஸந்த​: பௌலம் ஆக்ரம்ய விசாரஸ்தா²நம்’ நீத்வா
13 mit der Beschuldigung: »Dieser Mensch verleitet die Leute zu einer Gottesverehrung, die gegen unser Gesetz verstößt.«
மாநுஷ ஏஷ வ்யவஸ்தா²ய விருத்³த⁴ம் ஈஸ்²வரப⁴ஜநம்’ கர்த்தும்’ லோகாந் குப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹயதீதி நிவேதி³தவந்த​: |
14 Als Paulus sich nun dagegen verantworten wollte, sagte Gallio zu den Juden: »Wenn irgendein Verbrechen oder ein böswilliges Vergehen vorläge, ihr Juden, so würde ich eure Klage selbstverständlich angenommen haben;
தத​: பௌலே ப்ரத்யுத்தரம்’ தா³தும் உத்³யதே ஸதி கா³ல்லியா யிஹூதீ³யாந் வ்யாஹரத், யதி³ கஸ்யசித்³ அந்யாயஸ்ய வாதிஸ²யது³ஷ்டதாசரணஸ்ய விசாரோ(அ)ப⁴விஷ்யத் தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ கதா² மயா ஸஹநீயாப⁴விஷ்யத்|
15 wenn es sich jedoch (nur) um Streitfragen über eine Lehre und über Benennungen und über das für euch gültige Gesetz handelt, so müßt ihr selbst zusehen: über solche Dinge will ich nicht Richter sein.«
கிந்து யதி³ கேவலம்’ கதா²யா வா நாம்நோ வா யுஷ்மாகம்’ வ்யவஸ்தா²யா விவாதோ³ ப⁴வதி தர்ஹி தஸ்ய விசாரமஹம்’ ந கரிஷ்யாமி, யூயம்’ தஸ்ய மீமாம்’ஸாம்’ குருத|
16 Damit wies er sie von seinem Richterstuhl weg.
தத​: ஸ தாந் விசாரஸ்தா²நாத்³ தூ³ரீக்ரு’தவாந்|
17 Da fielen alle über Sosthenes, den Vorsteher der Synagoge, her und verprügelten ihn vor dem Richterstuhl; Gallio aber kümmerte sich nicht weiter darum.
ததா³ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யா​: ஸோஸ்தி²நிநாமாநம்’ ப⁴ஜநப⁴வநஸ்ய ப்ரதா⁴நாதி⁴பதிம்’ த்⁴ரு’த்வா விசாரஸ்தா²நஸ்ய ஸம்முகே² ப்ராஹரந் ததா²பி கா³ல்லியா தேஷு ஸர்வ்வகர்ம்மஸு ந மநோ ந்யத³தா⁴த்|
18 Nachdem Paulus dann noch längere Zeit (in Korinth) geblieben war, nahm er von den Brüdern Abschied und trat die Seefahrt nach Syrien an, und zwar zusammen mit Priscilla und Aquila, nachdem er sich in Kenchreä (dem östlichen Hafen Korinths) das Haupt hatte scheren lassen, weil er ein Gelübde getan hatte.
பௌலஸ்தத்ர புநர்ப³ஹுதி³நாநி ந்யவஸத், ததோ ப்⁴ராத்ரு’க³ணாத்³ விஸர்ஜநம்’ ப்ராப்ய கிஞ்சநவ்ரதநிமித்தம்’ கிம்’க்ரியாநக³ரே ஸி²ரோ முண்ட³யித்வா ப்ரிஸ்கில்லாக்கிலாப்⁴யாம்’ ஸஹிதோ ஜலபதே²ந ஸுரியாதே³ஸ²ம்’ க³தவாந்|
19 Sie kamen dann nach Ephesus, wo Paulus sich von jenen beiden trennte; er selbst aber ging in die Synagoge und unterredete sich mit den Juden.
தத இபி²ஷநக³ர உபஸ்தா²ய தத்ர தௌ விஸ்ரு’ஜ்ய ஸ்வயம்’ ப⁴ஜநப்⁴வநம்’ ப்ரவிஸ்²ய யிஹூதீ³யை​: ஸஹ விசாரிதவாந்|
20 Als sie ihn aber baten, er möchte noch länger dort bleiben, ging er nicht darauf ein,
தே ஸ்வை​: ஸார்த்³த⁴ம்’ புந​: கதிபயதி³நாநி ஸ்தா²தும்’ தம்’ வ்யநயந், ஸ தத³நுரரீக்ரு’த்ய கதா²மேதாம்’ கதி²தவாந்,
21 sondern nahm Abschied von ihnen mit den Worten: »[Ich muß durchaus das bevorstehende Fest in Jerusalem feiern; aber] so Gott will, werde ich später zu euch zurückkehren.« Dann fuhr er zu Schiff von Ephesus ab,
யிரூஸா²லமி ஆகா³ம்யுத்ஸவபாலநார்த²ம்’ மயா க³மநீயம்’; பஸ்²சாத்³ ஈஸ்²வரேச்சா²யாம்’ ஜாதாயாம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ ப்ரத்யாக³மிஷ்யாமி| தத​: பரம்’ ஸ தை ர்விஸ்ரு’ஷ்ட​: ஸந் ஜலபதே²ந இபி²ஷநக³ராத் ப்ரஸ்தி²தவாந்|
22 landete in Cäsarea, ging (nach Jerusalem) hinauf, wo er die Gemeinde begrüßte, und zog dann nach Antiochia hinab.
தத​: கைஸரியாம் உபஸ்தி²த​: ஸந் நக³ரம்’ க³த்வா ஸமாஜம்’ நமஸ்க்ரு’த்ய தஸ்மாத்³ ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|
23 Nachdem er dort einige Zeit zugebracht hatte, brach er wieder auf, durchwanderte von einem Ort zum anderen das galatische Land und Phrygien und stärkte überall die Jünger durch Zuspruch.
தத்ர கியத்காலம்’ யாபயித்வா தஸ்மாத் ப்ரஸ்தா²ய ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸி²ஷ்யாணாம்’ மநாம்’ஸி ஸுஸ்தி²ராணி க்ரு’த்வா க்ரமஸோ² க³லாதியாப்²ருகி³யாதே³ஸ²யோ ர்ப்⁴ரமித்வா க³தவாந்|
24 Inzwischen war ein Jude namens Apollos, der aus Alexandria stammte, ein gelehrter Mann, der in den (heiligen) Schriften außerordentlich bewandert war, nach Ephesus gekommen.
தஸ்மிந்நேவ ஸமயே ஸிகந்த³ரியாநக³ரே ஜாத ஆபல்லோநாமா ஸா²ஸ்த்ரவித் ஸுவக்தா யிஹூதீ³ய ஏகோ ஜந இபி²ஷநக³ரம் ஆக³தவாந்|
25 Er hatte Unterweisung über den Weg des Herrn erhalten, redete mit glühender Begeisterung und trug das auf Jesus Bezügliche richtig vor, obgleich er nur von der Taufe des Johannes wußte.
ஸ ஸி²க்ஷிதப்ரபு⁴மார்கோ³ மநஸோத்³யோகீ³ ச ஸந் யோஹநோ மஜ்ஜநமாத்ரம்’ ஜ்ஞாத்வா யதா²ர்த²தயா ப்ரபோ⁴​: கதா²ம்’ கத²யந் ஸமுபாதி³ஸ²த்|
26 Dieser Mann fing dann auch an, in der Synagoge freimütig zu reden. Als Priscilla und Aquila ihn gehört hatten, traten sie mit ihm in Verbindung und setzten ihm die Lehre Gottes noch genauer auseinander.
ஏஷ ஜநோ நிர்ப⁴யத்வேந ப⁴ஜநப⁴வநே கத²யிதும் ஆரப்³த⁴வாந், தத​: ப்ரிஸ்கில்லாக்கிலௌ தஸ்யோபதே³ஸ²கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய தம்’ ஸ்வயோ​: ஸமீபம் ஆநீய ஸு²த்³த⁴ரூபேணேஸ்²வரஸ்ய கதா²ம் அபோ³த⁴யதாம்|
27 Als er dann nach Griechenland hinüberzureisen wünschte, bestärkten die Brüder ihn in dieser Absicht und schrieben an die Jünger (in Korinth), sie möchten ihn freundlich aufnehmen. Nach seiner Ankunft leistete er denen, die gläubig geworden waren, durch seine Gnadengabe die erfreulichsten Dienste;
பஸ்²சாத் ஸ ஆகா²யாதே³ஸ²ம்’ க³ந்தும்’ மதிம்’ க்ரு’தவாந், ததா³ தத்ரத்ய​: ஸி²ஷ்யக³ணோ யதா² தம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி தத³ர்த²ம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணேந ஸமாஸ்²வஸ்ய பத்ரே லிகி²தே ஸதி, ஆபல்லாஸ்தத்ரோபஸ்தி²த​: ஸந் அநுக்³ரஹேண ப்ரத்யயிநாம்’ ப³ஹூபகாராந் அகரோத்,
28 denn in schlagender Weise widerlegte er die Juden öffentlich, indem er aus den (heiligen) Schriften nachwies, daß Jesus der Messias sei.
ப²லதோ யீஸு²ரபி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதேதி ஸா²ஸ்த்ரப்ரமாணம்’ த³த்வா ப்ரகாஸ²ரூபேண ப்ரதிபந்நம்’ க்ரு’த்வா யிஹூதீ³யாந் நிருத்தராந் க்ரு’தவாந்|

< Apostelgeschichte 18 >