2 Timotheus 2
1 Tritt du nun, mein (Glaubens-) Kind, durch die Gnade, die in Christus Jesus (dargeboten) ist, kraftvoll auf
ਹੇ ਮਮ ਪੁਤ੍ਰ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਯੀਸ਼ੁਤੋ ਯੋ(ਅ)ਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਤਸ੍ਯ ਬਲੇਨ ਤ੍ਵੰ ਬਲਵਾਨ੍ ਭਵ|
2 und vertraue das, was du von mir unter Bestätigung vieler Zeugen gehört hast, zuverlässigen Personen an, die (dann auch) befähigt sein werden, wieder andere zu unterweisen.
ਅਪਰੰ ਬਹੁਭਿਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਭਿਃ ਪ੍ਰਮਾਣੀਕ੍ਰੁʼਤਾਂ ਯਾਂ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤਵਾਨਸਿ ਤਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਪਰਸ੍ਮੈ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਦਾਨੇ ਨਿਪੁਣੇਸ਼਼ੁ ਚ ਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯ|
3 Tritt als ein rechter Streiter Christi Jesu in die Leidensgemeinschaft ein!
ਤ੍ਵੰ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯੋੱਤਮੋ ਯੋੱਧੇਵ ਕ੍ਲੇਸ਼ੰ ਸਹਸ੍ਵ|
4 Kein Kriegsmann gibt sich mit (den kleinlichen) Geschäften des Broterwerbs ab; sonst kann er dem, der ihn in Dienst genommen hat, nicht gefallen;
ਯੋ ਯੁੱਧੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਸਾਂਸਾਰਿਕੇ ਵ੍ਯਾਪਾਰੇ ਮਗ੍ਨੋ ਨ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਨਿਯੋਜਯਿਤ੍ਰੇ ਰੋਚਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਤੇ|
5 und wenn jemand auch am Wettkampf teil nimmt, empfängt er doch den Siegeskranz nicht, wenn er nicht ordnungsgemäß gekämpft hat.
ਅਪਰੰ ਯੋ ਮੱਲੈ ਰ੍ਯੁਧ੍ਯਤਿ ਸ ਯਦਿ ਨਿਯਮਾਨੁਸਾਰੇਣ ਨ ਯੁੱਧ੍ਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕਿਰੀਟੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
6 Der Landmann, der die mühevolle Arbeit verrichtet, hat auch den ersten Anspruch auf den Genuß der Früchte.
ਅਪਰੰ ਯਃ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਃ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਤੇਨ ਪ੍ਰਥਮੇਨ ਫਲਭਾਗਿਨਾ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|
7 Suche den Sinn meiner Worte zu begreifen: der Herr wird dir schon in allen Fällen die rechte Einsicht verleihen.
ਮਯਾ ਯਦੁਚ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਬੁਧ੍ਯਤਾਂ ਯਤਃ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤੁਭ੍ਯੰ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਬੁੱਧਿੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|
8 Halt im Gedächtnis Jesus Christus fest, der von den Toten auferweckt worden ist, der aus Davids Nachkommenschaft stammt – wie meine Heilsbotschaft lautet,
ਮਮ ਸੁਸੰਵਾਦਸ੍ਯ ਵਚਨਾਨੁਸਾਰਾਦ੍ ਦਾਯੂਦ੍ਵੰਸ਼ੀਯੰ ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਉੱਥਾਪਿਤਞ੍ਚ ਯੀਸ਼ੁੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਸ੍ਮਰ|
9 für die ich Leiden zu erdulden habe, sogar Ketten wie ein Verbrecher; doch das Wort Gottes liegt (darum) nicht in Ketten.
ਤਤ੍ਸੁਸੰਵਾਦਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਹੰ ਦੁਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮੇਵ ਬਨ੍ਧਨਦਸ਼ਾਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਕ੍ਲੇਸ਼ੰ ਭੁਞ੍ਜੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਬੱਧੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
10 Deshalb ertrage ich auch alles standhaft um der Auserwählten willen, damit auch sie das Heil, das in Christus Jesus (begründet) ist, samt der ewigen Herrlichkeit erlangen. (aiōnios g166)
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਯਦ੍ ਅਨਨ੍ਤਗੌਰਵਸਹਿਤੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਜਾਯਤੇ ਤਦਭਿਰੁਚਿਤੈ ਰ੍ਲੋਕੈਰਪਿ ਯਤ੍ ਲਭ੍ਯੇਤ ਤਦਰ੍ਥਮਹੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਮਿੱਤੰ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਸਹੇ| (aiōnios g166)
11 Zuverlässig ist das Wort: »Sind wir mitgestorben, so werden wir auch mitleben;
ਅਪਰਮ੍ ਏਸ਼਼ਾ ਭਾਰਤੀ ਸਤ੍ਯਾ ਯਦਿ ਵਯੰ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮ੍ਰਿਯਾਮਹੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜੀਵਿਵ੍ਯਾਮਃ, ਯਦਿ ਚ ਕ੍ਲੇਸ਼ੰ ਸਹਾਮਹੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਰਾਜਤ੍ਵਮਪਿ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਹੇ|
12 harren wir standhaft aus, so werden wir auch mitherrschen; verleugnen wir, so wird auch er uns verleugnen;
ਯਦਿ ਵਯੰ ਤਮ੍ ਅਨਙ੍ਗੀਕੁਰ੍ੰਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਸੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨਪ੍ਯਨਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
13 sind wir untreu, so bleibt er doch treu; denn er kann sich selbst nicht verleugnen.«
ਯਦਿ ਵਯੰ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਯਤਃ ਸ੍ਵਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੋਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
14 Dies bringe (allen) in Erinnerung und ermahne sie eindringlich vor dem Angesicht Gottes, sich auf keinen Streit um Worte einzulassen, was zu nichts nütze ist und nur zur Verstörung der Zuhörer führt.
ਤ੍ਵਮੇਤਾਨਿ ਸ੍ਮਾਰਯਨ੍ ਤੇ ਯਥਾ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲੰ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਭ੍ਰੰਸ਼ਜਨਕੰ ਵਾਗ੍ਯੁੱਧੰ ਨ ਕੁਰ੍ੱਯਸ੍ਤਥਾ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਦ੍ਰੁʼਢੰ ਵਿਨੀਯਾਦਿਸ਼|
15 Sei eifrig bemüht, dich Gott als bewährt darzustellen, als einen Arbeiter, der sich (seiner Arbeit) nicht zu schämen braucht, weil er das Wort der Wahrheit richtig darbietet.
ਅਪਰੰ ਤ੍ਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸ੍ਵੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਮ੍ ਅਨਿਨ੍ਦਨੀਯਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣਞ੍ਚ ਸਤ੍ਯਮਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਾਨਾਂ ਸਦ੍ਵਿਭਜਨੇ ਨਿਪੁਣਞ੍ਚ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤੁੰ ਯਤਸ੍ਵ|
16 Mit den wertlosen leeren Geschwätzen dagegen sollst du nichts zu tun haben; denn sie werden (mit ihnen) immer tiefer in die Gottentfremdung hineingeraten,
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਪਵਿਤ੍ਰਾ ਅਨਰ੍ਥਕਕਥਾ ਦੂਰੀਕੁਰੁ ਯਤਸ੍ਤਦਾਲਮ੍ਬਿਨ ਉੱਤਰੋੱਤਰਮ੍ ਅਧਰ੍ੰਮੇ ਵਰ੍ੱਧਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ,
17 und ihr Gerede wird wie ein Krebsgeschwür immer weiter um sich fressen. Zu ihnen gehören Hymenäus und Philetus,
ਤੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚ ਵਾਕ੍ਯੰ ਗਲਿਤਕ੍ਸ਼਼ਤਵਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਯਵਰ੍ੱਧਕੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਹੁਮਿਨਾਯਃ ਫਿਲੀਤਸ਼੍ਚੇਤਿਨਾਮਾਨੌ ਦ੍ਵੌ ਜਨੌ ਸਤ੍ਯਮਤਾਦ੍ ਭ੍ਰਸ਼਼੍ਟੌ ਜਾਤੌ,
18 die in betreff der Wahrheit auf Abwege geraten sind, da sie behaupten, die Auferstehung habe bereits stattgefunden: sie bringen dadurch manchen um seinen Glauben.
ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਪੁਨਰੁੱਥਿਤਿ ਰ੍ਵ੍ਯਤੀਤੇਤਿ ਵਦਨ੍ਤੌ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਮ੍ ਉਤ੍ਪਾਟਯਤਸ਼੍ਚ|
19 Doch der feste, von Gott gelegte Grundbau bleibt trotzdem bestehen und trägt als Siegel diese Inschrift: »Der Herr kennt die Seinen« und: »Es halte sich von der Ungerechtigkeit jeder fern, der den Namen des Herrn nennt!«
ਤਥਾਪੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਭਿੱਤਿਮੂਲਮ੍ ਅਚਲੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚੇਯੰ ਲਿਪਿ ਰ੍ਮੁਦ੍ਰਾਙ੍ਕਿਤਾ ਵਿਦ੍ਯਤੇ| ਯਥਾ, ਜਾਨਾਤਿ ਪਰਮੇਸ਼ਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਕੀਯਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਮਾਨਵਾਨ੍| ਅਪਗੱਛੇਦ੍ ਅਧਰ੍ੰਮਾੱਚ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਨਾਮਕ੍ਰੁʼਤ੍||
20 In einem großen Hauswesen gibt es aber nicht nur goldene und silberne Gefäße, sondern auch hölzerne und irdene, und zwar die ersteren zu ehrenvoller Verwendung, die letzteren zu ungeehrtem Gebrauch.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਬ੍ਰੁʼਹੰਨਿਕੇਤਨੇ ਕੇਵਲ ਸੁਵਰ੍ਣਮਯਾਨਿ ਰੌਪ੍ਯਮਯਾਣਿ ਚ ਭਾਜਨਾਨਿ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤ ਇਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕਾਸ਼਼੍ਠਮਯਾਨਿ ਮ੍ਰੁʼਣ੍ਮਯਾਨ੍ਯਪਿ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚ ਕਿਯਨ੍ਤਿ ਸੰਮਾਨਾਯ ਕਿਯਨ੍ਤਪਮਾਨਾਯ ਚ ਭਵਨ੍ਤਿ|
21 Wenn nun jemand sich von diesen (letztgenannten) völlig rein erhält, so wird er ein Gefäß zu ehrenvoller Verwendung sein, ein geheiligtes, für den Hausherrn brauchbares, zu jedem guten Werk geeignetes.
ਅਤੋ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰੋਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਪਾਵਿਤੰ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਾਰ੍ੱਯਯੋਗ੍ਯੰ ਸਰ੍ੱਵਸਤ੍ਕਾਰ੍ੱਯਾਯੋਪਯੁਕ੍ਤੰ ਸੰਮਾਨਾਰ੍ਥਕਞ੍ਚ ਭਾਜਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
22 Fliehe die Begierden der Jugend, jage vielmehr der Gerechtigkeit und dem Glauben, der Liebe und dem Frieden nach im Verein mit denen, die den Herrn aus reinem Herzen anrufen!
ਯੌਵਨਾਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਭਿਲਾਸ਼਼ਾਸ੍ਤ੍ਵਯਾ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯਨ੍ਤਾਂ ਧਰ੍ੰਮੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਃ ਪ੍ਰੇਮ ਯੇ ਚ ਸ਼ੁਚਿਮਨੋਭਿਃ ਪ੍ਰਭੁਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਤੇ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਐਕ੍ਯਭਾਵਸ਼੍ਚੈਤੇਸ਼਼ੁ ਤ੍ਵਯਾ ਯਤ੍ਨੋ ਵਿਧੀਯਤਾਂ|
23 Aber auf die törichten und kindischen Untersuchungen laß dich nicht ein; du weißt ja, daß sie nur Streitigkeiten hervorrufen.
ਅਪਰੰ ਤ੍ਵਮ੍ ਅਨਰ੍ਥਕਾਨ੍ ਅਜ੍ਞਾਨਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨਾਨ੍ ਵਾਗ੍ਯੁੱਧੋਤ੍ਪਾਦਕਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਦੂਰੀਕੁਰੁ|
24 Ein Knecht des Herrn aber soll nicht streitsüchtig sein, sondern freundlich gegen jedermann, ein tüchtiger Lehrer, fähig, Böses mit Geduld zu ertragen
ਯਤਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਦਾਸੇਨ ਯੁੱਧਮ੍ ਅਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸ਼ਾਨ੍ਤੇਨ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਦਾਨੇੱਛੁਕੇਨ ਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁਨਾ ਚ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ, ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਨਮ੍ਰਤ੍ਵੇਨ ਚੇਤਿਤਵ੍ਯਾਃ|
25 und die Widerstrebenden mit Sanftmut zurechtzuweisen, ob Gott ihnen nicht doch noch die Umkehr zur Erkenntnis der Wahrheit verleihe,
ਤਥਾ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਃ ਸਤ੍ਯਮਤਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨਾਰ੍ਥੰ ਤੇਭ੍ਯੋ ਮਨਃਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨਰੂਪੰ ਵਰੰ ਦਦ੍ਯਾਤ੍,
26 so daß sie wieder nüchtern werden und sich aus der Schlinge des Teufels losmachen, nachdem sie sich von ihm haben einfangen lassen, ihm zu Willen zu sein.
ਤਰ੍ਹਿ ਤੇ ਯੇਨ ਸ਼ਯਤਾਨੇਨ ਨਿਜਾਭਿਲਾਸ਼਼ਸਾਧਨਾਯ ਧ੍ਰੁʼਤਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਜਾਲਾਤ੍ ਚੇਤਨਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯੋੱਧਾਰੰ ਲਬ੍ਧੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
