2 Petrus 3
1 Dies ist nun schon der zweite Brief, Geliebte, den ich euch schreibe; in beiden suche ich die lautere Gesinnung in euch durch (meine) mahnende Erinnerung wachzurufen,
ஹே ப்ரியதமா: , யூயம்’ யதா² பவித்ரப⁴விஷ்யத்³வக்த்ரு’பி⁴: பூர்வ்வோக்தாநி வாக்யாநி த்ராத்ரா ப்ரபு⁴நா ப்ரேரிதாநாம் அஸ்மாகம் ஆதே³ஸ²ஞ்ச ஸாரத² ததா² யுஷ்மாந் ஸ்மாரயித்வா
2 damit ihr die Worte, welche die heiligen Propheten zuvor geredet haben, und das von euren Aposteln euch mitgeteilte Gebot unsers Herrn und Erretters in der Erinnerung festhaltet.
யுஷ்மாகம்’ ஸரலபா⁴வம்’ ப்ரபோ³த⁴யிதும் அஹம்’ த்³விதீயம் இத³ம்’ பத்ரம்’ லிகா²மி|
3 Ihr müßt dabei aber zunächst bedenken, daß am Ende der Tage Spötter voll Spottsucht auftreten werden, Menschen, die nach ihren eigenen Lüsten wandeln
ப்ரத²மம்’ யுஷ்மாபி⁴ரித³ம்’ ஜ்ஞாயதாம்’ யத் ஸே²ஷே காலே ஸ்வேச்சா²சாரிணோ நிந்த³கா உபஸ்தா²ய
4 und sagen: »Wo ist denn seine verheißene Wiederkunft? Seitdem die Väter entschlafen sind, bleibt ja alles doch so, wie es seit Beginn der Schöpfung gewesen ist.«
வதி³ஷ்யந்தி ப்ரபோ⁴ராக³மநஸ்ய ப்ரதிஜ்ஞா குத்ர? யத: பித்ரு’லோகாநாம்’ மஹாநித்³ராக³மநாத் பரம்’ ஸர்வ்வாணி ஸ்ரு’ஷ்டேராரம்ப⁴காலே யதா² ததை²வாவதிஷ்ட²ந்தே|
5 Bei dieser Behauptung lassen sie nämlich unbeachtet, daß es von alters her Himmel gab und eine Erde da war, die aus Wasser und mittelst Wassers kraft des Wortes Gottes ihren Bestand hatte,
பூர்வ்வம் ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யேநாகாஸ²மண்ட³லம்’ ஜலாத்³ உத்பந்நா ஜலே ஸந்திஷ்ட²மாநா ச ப்ரு’தி²வ்யவித்³யதைதத்³ அநிச்சு²கதாதஸ்தே ந ஜாநாந்தி,
6 und eben deshalb ist die damalige Welt im Wasser durch Überflutung zugrunde gegangen.
ததஸ்தாத்காலிகஸம்’ஸாரோ ஜலேநாப்லாவிதோ விநாஸ²ம்’ க³த: |
7 Der gegenwärtige Himmel und die (jetzige) Erde dagegen sind durch dasselbe Wort für das Feuer aufgespart und werden für den Tag des Gerichts und des Untergangs der gottlosen Menschen aufbewahrt.
கிந்த்வது⁴நா வர்த்தமாநே ஆகாஸ²பூ⁴மண்ட³லே தேநைவ வாக்யேந வஹ்ந்யர்த²ம்’ கு³ப்தே விசாரதி³நம்’ து³ஷ்டமாநவாநாம்’ விநாஸ²ஞ்ச யாவத்³ ரக்ஷ்யதே|
8 Ferner dürft ihr dies eine nicht unbeachtet lassen, Geliebte, daß »ein Tag beim Herrn wie tausend Jahre ist und tausend Jahre wie ein Tag«.
ஹே ப்ரியதமா: , யூயம் ஏததே³கம்’ வாக்யம் அநவக³தா மா ப⁴வத யத் ப்ரபோ⁴: ஸாக்ஷாத்³ தி³நமேகம்’ வர்ஷஸஹஸ்ரவத்³ வர்ஷஸஹஸ்ரஞ்ச தி³நைகவத்|
9 Der Herr ist mit der (Erfüllung seiner) Verheißung nicht säumig, wie manche Leute (in seinem Verhalten) eine Säumigkeit sehen, sondern er übt Langmut gegen euch, weil er nicht will, daß einige verlorengehen, sondern daß alle zur Buße gelangen.
கேசித்³ யதா² விலம்ப³ம்’ மந்யந்தே ததா² ப்ரபு⁴: ஸ்வப்ரதிஜ்ஞாயாம்’ விலம்ப³தே தந்நஹி கிந்து கோ(அ)பி யந்ந விநஸ்²யேத் ஸர்வ்வம்’ ஏவ மந: பராவர்த்தநம்’ க³ச்சே²யுரித்யபி⁴லஷந் ஸோ (அ)ஸ்மாந் ப்ரதி தீ³ர்க⁴ஸஹிஷ்ணுதாம்’ வித³தா⁴தி|
10 Kommen aber wird der Tag des Herrn wie ein Dieb; an ihm werden die Himmel mit Krachen vergehen, die Elemente aber in der Flammenglut sich auflösen, und die Erde wird mit allen Menschenwerken, die auf ihr sind, in Feuer aufgehen.
கிந்து க்ஷபாயாம்’ சௌர இவ ப்ரபோ⁴ ர்தி³நம் ஆக³மிஷ்யதி தஸ்மிந் மஹாஸ²ப்³தே³ந க³க³நமண்ட³லம்’ லோப்ஸ்யதே மூலவஸ்தூநி ச தாபேந க³லிஷ்யந்தே ப்ரு’தி²வீ தந்மத்⁴யஸ்தி²தாநி கர்ம்மாணி ச த⁴க்ஷ்யந்தே|
11 Da nun dies alles sich so auflöst, wie muß es da bei euch mit den Erweisen von heiligem Wandel und Gottseligkeit bestellt sein,
அத: ஸர்வ்வைரேதை ர்விகாரே க³ந்தவ்யே ஸதி யஸ்மிந் ஆகாஸ²மண்ட³லம்’ தா³ஹேந விகாரிஷ்யதே மூலவஸ்தூநி ச தாபேந க³லிஷ்யந்தே
12 indem ihr auf die Ankunft des Tages Gottes wartet und euch darauf rüstet, um dessen willen die Himmel im Feuer zergehen werden und die Elemente in der Flammenglut zerschmelzen!
தஸ்யேஸ்²வரதி³நஸ்யாக³மநம்’ ப்ரதீக்ஷமாணைராகாங்க்ஷமாணைஸ்²ச யூஷ்மாபி⁴ ர்த⁴ர்ம்மாசாரேஸ்²வரப⁴க்திப்⁴யாம்’ கீத்³ரு’ஸை² ர்லோகை ர்ப⁴விதவ்யம்’?
13 Wir erwarten aber nach seiner Verheißung neue Himmel und eine neue Erde, in denen Gerechtigkeit wohnt.
ததா²பி வயம்’ தஸ்ய ப்ரதிஜ்ஞாநுஸாரேண த⁴ர்ம்மஸ்ய வாஸஸ்தா²நம்’ நூதநம் ஆகாஸ²மண்ட³லம்’ நூதநம்’ பூ⁴மண்ட³லஞ்ச ப்ரதீக்ஷாமஹே|
14 Darum, Geliebte, seid in Erwartung dieser Dinge eifrig bemüht, fleckenlos und unsträflich vor ihm erfunden zu werden im Frieden,
அதஏவ ஹே ப்ரியதமா: , தாநி ப்ரதீக்ஷமாணா யூயம்’ நிஷ்கலங்கா அநிந்தி³தாஸ்²ச பூ⁴த்வா யத் ஸா²ந்த்யாஸ்²ரிதாஸ்திஷ்ட²தை²தஸ்மிந் யதத்⁴வம்’|
15 und erachtet die Langmut unsers Herrn für Errettung, wie ja auch unser geliebter Bruder Paulus nach der ihm verliehenen Weisheit euch geschrieben hat.
அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்தீ³ர்க⁴ஸஹிஷ்ணுதாஞ்ச பரித்ராணஜநிகாம்’ மந்யத்⁴வம்’| அஸ்மாகம்’ ப்ரியப்⁴ராத்ரே பௌலாய யத் ஜ்ஞாநம் அதா³யி தத³நுஸாரேண ஸோ(அ)பி பத்ரே யுஷ்மாந் ப்ரதி ததே³வாலிக²த்|
16 Ebenso ist es ja in allen seinen Briefen der Fall, wenn er in ihnen auf diese Dinge zu sprechen kommt. In diesen (Briefen) findet sich allerdings manches Schwerverständliche, das die Unwissenden und Ungefestigten ebenso zu ihrem eigenen Verderben verdrehen, wie sie es auch bei den übrigen (heiligen) Schriften tun.
ஸ்வகீயஸர்வ்வபத்ரேஷு சைதாந்யதி⁴ ப்ரஸ்துத்ய ததே³வ க³த³தி| தேஷு பத்ரேஷு கதிபயாநி து³ரூஹ்யாணி வாக்யாநி வித்³யந்தே யே ச லோகா அஜ்ஞாநாஸ்²சஞ்சலாஸ்²ச தே நிஜவிநாஸா²ர்த²ம் அந்யஸா²ஸ்த்ரீயவசநாநீவ தாந்யபி விகாரயந்தி|
17 Weil ihr dies nun zum voraus wißt, Geliebte, so seid auf eurer Hut, daß ihr nicht durch die Verirrung der gewissenlosen Leute mit fortgerissen und aus eurem eigenen festen Glaubensstande hinausgeworfen werdet!
தஸ்மாத்³ ஹே ப்ரியதமா: , யூயம்’ பூர்வ்வம்’ பு³த்³த்⁴வா ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த, அதா⁴ர்ம்மிகாணாம்’ ப்⁴ராந்திஸ்ரோதஸாபஹ்ரு’தா: ஸ்வகீயஸுஸ்தி²ரத்வாத் மா ப்⁴ரஸ்²யத|
18 Wachst vielmehr in der Gnade und Erkenntnis unsers Herrn und Erretters Jesus Christus! Ihm gebührt die Herrlichkeit sowohl jetzt als auch für den Tag der Ewigkeit! (aiōn g165)
கிந்த்வஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ஸ்த்ராது ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹே ஜ்ஞாநே ச வர்த்³த⁴த்⁴வம்’| தஸ்ய கௌ³ரவம் இதா³நீம்’ ஸதா³காலஞ்ச பூ⁴யாத்| ஆமேந்| (aiōn g165)
The Great Flood
