2 Korinther 13
1 Zum drittenmal komme ich jetzt zu euch: »auf Grund der Aussagen von zwei oder drei Zeugen wird jede Sache festgestellt werden«.
ஏதத்த்ரு’தீயவாரம் அஹம்’ யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³ச்சா²மி தேந ஸர்வ்வா கதா² த்³வயோஸ்த்ரயாணாம்’ வா ஸாக்ஷிணாம்’ முகே²ந நிஸ்²சேஷ்யதே|
2 Ich habe es denen, die früher gesündigt haben, und allen anderen im voraus angekündigt und gebe wie bei meinem zweiten Besuch, so auch jetzt, während ich noch abwesend bin, die Erklärung ab: »Wenn ich noch einmal komme, werde ich keine Schonung üben!« –
பூர்வ்வம்’ யே க்ரு’தபாபாஸ்தேப்⁴யோ(அ)ந்யேப்⁴யஸ்²ச ஸர்வ்வேப்⁴யோ மயா பூர்வ்வம்’ கதி²தம்’, புநரபி வித்³யமாநேநேவேதா³நீம் அவித்³யமாநேந மயா கத்²யதே, யதா³ புநராக³மிஷ்யாமி ததா³ஹம்’ ந க்ஷமிஷ்யே|
3 Ihr verlangt ja den Beweis dafür, daß Christus in mir redet, und der ist gegen euch nicht schwach, sondern stark unter euch.
க்²ரீஷ்டோ மயா கதா²ம்’ கத²யத்யேதஸ்ய ப்ரமாணம்’ யூயம்’ ம்ரு’க³யத்⁴வே, ஸ து யுஷ்மாந் ப்ரதி து³ர்ப்³ப³லோ நஹி கிந்து ஸப³ல ஏவ|
4 Denn er ist (wohl) infolge von Schwachheit gekreuzigt worden, lebt aber durch die Kraft Gottes. So sind auch wir wohl schwach in ihm, werden uns aber im Verein mit ihm durch die Kraft Gottes lebendig an euch erweisen.
யத்³யபி ஸ து³ர்ப்³ப³லதயா க்ருஸ² ஆரோப்யத ததா²பீஸ்²வரீயஸ²க்தயா ஜீவதி; வயமபி தஸ்மிந் து³ர்ப்³ப³லா ப⁴வாம: , ததா²பி யுஷ்மாந் ப்ரதி ப்ரகாஸி²தயேஸ்²வரீயஸ²க்த்யா தேந ஸஹ ஜீவிஷ்யாம: |
5 Macht an euch selbst die Probe, ob ihr im Glauben steht, prüft euch selbst! Oder könnt ihr nicht an euch selbst erkennen, daß Jesus Christus in euch ist? Da müßtet ihr ja unbewährt sein.
அதோ யூயம்’ விஸ்²வாஸயுக்தா ஆத்⁴வே ந வேதி ஜ்ஞாதுமாத்மபரீக்ஷாம்’ குருத்⁴வம்’ ஸ்வாநேவாநுஸந்த⁴த்த| யீஸு²: க்²ரீஷ்டோ யுஷ்மந்மத்⁴யே வித்³யதே ஸ்வாநதி⁴ தத் கிம்’ ந ப்ரதிஜாநீத²? தஸ்மிந் அவித்³யமாநே யூயம்’ நிஷ்ப்ரமாணா ப⁴வத²|
6 Daß wir aber nicht unbewährt sind, sollt ihr hoffentlich erkennen!
கிந்து வயம்’ நிஷ்ப்ரமாணா ந ப⁴வாம இதி யுஷ்மாபி⁴ ர்போ⁴த்ஸ்யதே தத்ர மம ப்ரத்யாஸா² ஜாயதே|
7 Doch wir beten zu Gott, daß ihr nichts Böses tun mögt, nicht zu dem Zweck, daß wir uns als bewährt offenbaren, sondern damit ihr das Gute tut, wir aber wie Nichtbewährte dastehen.
யூயம்’ கிமபி குத்ஸிதம்’ கர்ம்ம யந்ந குருத² தத³ஹம் ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ப்ரார்த²யே| வயம்’ யத் ப்ராமாணிகா இவ ப்ரகாஸா²மஹே தத³ர்த²ம்’ தத் ப்ரார்த²யாமஹ இதி நஹி, கிந்து யூயம்’ யத் ஸதா³சாரம்’ குருத² வயஞ்ச நிஷ்ப்ரமாணா இவ ப⁴வாமஸ்தத³ர்த²ம்’|
8 Denn wir vermögen nichts wider die Wahrheit, sondern nur für die Wahrheit.
யத: ஸத்யதாயா விபக்ஷதாம்’ கர்த்தும்’ வயம்’ ந ஸமர்தா²: கிந்து ஸத்யதாயா: ஸாஹாய்யம்’ கர்த்துமேவ|
9 Wir freuen uns ja, wenn wir schwach sind, ihr aber stark seid; und dahin geht auch unser Gebet, nämlich daß ihr euch völlig zurechtbringen laßt.
வயம்’ யதா³ து³ர்ப்³ப³லா ப⁴வாமஸ்ததா³ யுஷ்மாந் ஸப³லாந் த்³ரு’ஷ்ட்வாநந்தா³மோ யுஷ்மாகம்’ ஸித்³த⁴த்வம்’ ப்ரார்த²யாமஹே ச|
10 Aus diesem Grunde schreibe ich euch dieses noch als Abwesender, um bei meiner Anwesenheit nicht mit Strenge vorgehen zu müssen in Ausübung der Machtbefugnis, die der Herr mir zur Auferbauung und nicht »zur Zerstörung« verliehen hat.
அதோ ஹேதோ: ப்ரபு⁴ ர்யுஷ்மாகம்’ விநாஸா²ய நஹி கிந்து நிஷ்டா²யை யத் ஸாமர்த்²யம் அஸ்மப்⁴யம்’ த³த்தவாந் தேந யத்³ உபஸ்தி²திகாலே காடி²ந்யம்’ மயாசரிதவ்யம்’ ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம் அநுபஸ்தி²தேந மயா ஸர்வ்வாண்யேதாநி லிக்²யந்தே|
11 Im übrigen, liebe Brüder, freuet euch! Laßt euch zurechtbringen, nehmt Ermahnungen an, seid eines Sinnes und haltet Frieden; dann wird der Gott der Liebe und des Friedens mit euch sein.
ஹே ப்⁴ராதர: , ஸே²ஷே வதா³மி யூயம் ஆநந்த³த ஸித்³தா⁴ ப⁴வத பரஸ்பரம்’ ப்ரபோ³த⁴யத, ஏகமநஸோ ப⁴வத ப்ரணயபா⁴வம் ஆசரத| ப்ரேமஸா²ந்த்யோராகர ஈஸ்²வரோ யுஷ்மாகம்’ ஸஹாயோ பூ⁴யாத்|
12 Grüßt einander mit dem heiligen Kuß.
யூயம்’ பவித்ரசும்ப³நேந பரஸ்பரம்’ நமஸ்குருத்⁴வம்’|
13 Es grüßen euch die Heiligen alle.
பவித்ரலோகா: ஸர்வ்வே யுஷ்மாந் நமந்தி|
14 Die Gnade des Herrn Jesus Christus und die Liebe Gottes und die Gemeinschaft des heiligen Geistes sei mit euch allen!
ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹ ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரேம பவித்ரஸ்யாத்மநோ பா⁴கி³த்வஞ்ச ஸர்வ்வாந் யுஷ்மாந் ப்ரதி பூ⁴யாத்| ததா²ஸ்து|
