< 2 Chronik 12 >

1 Als Rehabeam sich aber auf dem Throne befestigt und seine Herrschaft gesichert hatte, fiel er und ganz Israel mit ihm vom Gesetz des HERRN ab.
Nahitabo kini sa dihang gitukod na ang gingharian ni Rehoboam ug lig-on na siya, nga iyang gibiyaan ang balaod ni Yahweh—ug uban kaniya ang tibuok Israel.
2 Da zog im fünften Jahre der Regierung Rehabeams der König Sisak von Ägypten mit 1200 Wagen und 60000 Reitern gegen Jerusalem heran, weil sie treulos am HERRN gehandelt hatten;
Nahitabo kini sa ikalima ka tuig ni Haring Rehoboam, nga si Shishak, ang hari sa Ehipto, misulong batok sa Jerusalem, tungod kay wala na nagmatinud-anon ang katawhan ngadto kang Yahweh.
3 und unzählbar war das Kriegsvolk, das mit ihm aus Ägypten kam: Libyer, Sukkiter und Äthiopier.
Miabot siya uban ang 1, 200 ka mga karwahe ug 60, 000 ka mga tigkabayo. Miabot uban kaniya ang dili maihap nga mga sundalo gikan sa Ehipto: mga taga-Libya, taga-Sucot, ug taga-Etiopia.
4 Er eroberte die festen Plätze, die zu Juda gehörten, und drang bis Jerusalem vor.
Nailog niya ang lig-on nga mga siyudad nga nahisakop sa Juda ug miabot ngadto sa Jerusalem.
5 Da trat der Prophet Semaja vor Rehabeam und vor die Fürsten Judas, die sich vor Sisak nach Jerusalem zurückgezogen hatten, und sagte zu ihnen: »So hat der HERR gesprochen: ›Ihr habt mich verlassen; so habe denn auch ich euch verlassen und euch der Gewalt Sisaks preisgegeben!‹«
Karon miadto si propeta Shemaya kang Rehoboam ug sa mga pangulo sa Juda nga nanagtigom sa Jerusalem tungod kang Shishak. Miingon si Shemaya ngadto kanila, “Mao kini ang gisulti ni Yahweh: Gisalikway ninyo ako, busa gitugyan ko usab kamo ngadto sa kamot ni Shisak.”
6 Da demütigten sich die Fürsten Judas mit dem Könige und bekannten: »Der HERR ist gerecht!«
Unya nagpaubos sa ilang mga kaugalingon ang mga prinsipe sa Israel ug ang hari ug miingon, “Matarong si Yahweh.”
7 Als nun der HERR sah, daß sie sich gedemütigt hatten, erging das Wort des HERRN an Semaja folgendermaßen: »Sie haben sich gedemütigt: ich will sie (daher) nicht vernichten, sondern ihnen in kurzem Rettung zuteil werden lassen, und mein Grimm soll sich nicht durch Sisak über Jerusalem ergießen!
Sa pagkakita ni Yahweh nga nagpaubos sila sa ilang mga kaugalingon, mikunsad kang Shemaya ang pulong ni Yahweh, nga nag-ingon, “Nagpaubos sila sa ilang mga kaugalingon. Dili ko na sila laglagon; pagaluwason ko sila, ug dili ko ibubo ang akong kasuko ngadto sa Jerusalem pinaagi sa kamot ni Shishak.
8 Doch sollen sie ihm dienstbar werden, damit sie den Unterschied zwischen meinem Dienste und dem Dienst der weltlichen Königreiche kennenlernen.«
Bisan pa niini, mahimo silang iyang mga sulugoon, aron masabtan nila kung unsa ang pag-alagad kanako ug ang pag-alagad sa mga tigdumala sa ubang mga nasod.”
9 So zog denn Sisak, der König von Ägypten, gegen Jerusalem heran und raubte die Schätze des Tempels des HERRN und die Schätze des königlichen Palastes: alles raubte er, auch die goldenen Schilde nahm er weg, die Salomo hatte anfertigen lassen.
Busa si Shishak, ang hari sa Ehipto misulong batok sa Jerusalem ug gipangkuha ang mga bahandi sa balay ni Yahweh, ug ang mga bahandi sa balay sa hari. Gikuha niya ang tanang butang; gikuha usab niya ang mga taming nga bulawan nga gihimo ni Solomon.
10 An deren Stelle ließ der König Rehabeam kupferne Schilde herstellen und übergab sie der Obhut der Befehlshaber seiner Leibwache, die am Eingang zum königlichen Palast die Wache hatte.
Naghimo si Haring Rehoboam ug mga taming nga tumbaga nga puli niana ug gitugyan kini ngadto sa mga kamot sa mga pangulo sa tigbantay, nga nagbantay sa mga pultahan sa balay sa hari.
11 Sooft sich nun der König in den Tempel des HERRN begab, kamen die Leibwächter und trugen die Schilde und brachten sie dann wieder in das Wachtzimmer der Leibwache zurück.
Nahitabo nga sa dihang mosulod ang hari sa balay ni Yahweh, magbitbit ang mga tigbantay niini; unya dad-on nila kini pagbalik ngadto sa balay sa tigbantay.
12 Weil er sich aber gedemütigt hatte, wandte sich der Zorn des HERRN von ihm ab, so daß er ihn nicht gänzlich zugrunde richtete; es fand sich ja damals auch in Juda noch manches Gute.
Sa dihang nagpaubos si Rehoboam sa iyang kaugalingon, nawala ang kasuko ni Yahweh gikan kaniya, ingon nga dili siya laglagon sa hingpit; ug labot pa niana, aduna pay mga maayo nga makaplagan didto sa Juda.
13 So befestigte sich denn der König Rehabeam zu Jerusalem wieder in der Herrschaft und regierte weiter; im Alter von einundvierzig Jahren nämlich hatte Rehabeam den Thron bestiegen, und siebzehn Jahre regierte er in Jerusalem, der Stadt, die der HERR aus allen Stämmen Israels erwählt hatte, um seinen Namen dort wohnen zu lassen. Seine Mutter hieß Naama und war eine Ammonitin.
Busa gipalig-on ni Haring Rehoboam ang iyang pagdumala didto sa Jerusalem, ug naghari siya. Nagpangidaron ug 41 si Rehoboam sa dihang nagsugod siya ug paghari, ug naghari siya sulod sa 17 ka tuig sa Jerusalem, ang siyudad nga gipili ni Yahweh gikan sa tanang tribo sa Israel aron mabutang niya ang iyang ngalan didto. Ang ngalan sa iyang inahan mao si Naama, ang Amonhon.
14 Er hatte aber böse gehandelt, weil er nicht darauf bedacht gewesen war, den HERRN zu suchen.
Gibuhat niya kung unsa ang daotan, tungod kay wala niya gipahimutang ang iyang kasingkasing sa pagpangita kang Yahweh.
15 Die Geschichte Rehabeams aber, die frühere wie die spätere, findet sich bekanntlich aufgezeichnet in der Geschichte des Propheten Semaja und in der des Sehers Iddo. Die Kriege zwischen Rehabeam und Jerobeam aber gingen ohne Unterbrechung fort.
Ug sa ubang mga butang mahitungod kang Rehoboam, ang sinugdanan ug ang kataposan, wala ba kini nahisulat sa mga sinulat ni Shemaya nga propeta ug ni Ido nga mananagna, nga aduna usab natala nga mga kagikan ug ang kanunay nga pakiggubat taliwala nila Rehoboam ug Jeroboam?
16 Als Rehabeam sich dann zu seinen Vätern gelegt hatte, wurde er in der Davidsstadt begraben, und sein Sohn Abia folgte ihm in der Regierung nach.
Mipahulay si Rehoboam uban sa iyang mga katigulangan ug gilubong sa siyudad ni David; si Abija nga iyang anak nga lalaki ang nahimong hari puli kaniya.

< 2 Chronik 12 >