1 Timotheus 2
1 So spreche ich denn zu allererst die Mahnung aus, daß man Bitten und Gebete, Fürbitten und Danksagungen für alle Menschen verrichte,
மம ப்ரத²ம ஆதே³ஸோ²(அ)யம்’, ப்ரார்த²நாவிநயநிவேத³நத⁴ந்யவாதா³: கர்த்தவ்யா: ,
2 für Könige und alle obrigkeitlichen Personen, damit wir ein stilles und ruhiges Leben in aller Gottseligkeit und Ehrbarkeit führen können.
ஸர்வ்வேஷாம்’ மாநவாநாம்’ க்ரு’தே விஸே²ஷதோ வயம்’ யத் ஸா²ந்தத்வேந நிர்வ்விரோத⁴த்வேந சேஸ்²சரப⁴க்திம்’ விநீதத்வஞ்சாசரந்த: காலம்’ யாபயாமஸ்தத³ர்த²ம்’ ந்ரு’பதீநாம் உச்சபத³ஸ்தா²நாஞ்ச க்ரு’தே தே கர்த்தவ்யா: |
3 So ist es löblich und wohlgefällig vor Gott, unserm Retter,
யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ தாரகஸ்யேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் ததே³வோத்தமம்’ க்³ராஹ்யஞ்ச ப⁴வதி,
4 dessen Wille es ist, daß alle Menschen gerettet werden und zur Erkenntnis der Wahrheit kommen.
ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ மாநவாநாம்’ பரித்ராணம்’ ஸத்யஜ்ஞாநப்ராப்திஞ்சேச்ச²தி|
5 Denn es ist (nur) ein Gott, ebenso auch (nur) ein Mittler zwischen Gott und den Menschen, nämlich ein Mensch Christus Jesus,
யத ஏகோ(அ)த்³விதீய ஈஸ்²வரோ வித்³யதே கிஞ்சேஸ்²வரே மாநவேஷு சைகோ (அ)த்³விதீயோ மத்⁴யஸ்த²:
6 der sich selbst als Lösegeld für alle dahingegeben hat – das Zeugnis, (das) zu den festgesetzten Zeiten (verkündigt worden ist).
ஸ நராவதார: க்²ரீஷ்டோ யீஸு² ர்வித்³யதே ய: ஸர்வ்வேஷாம்’ முக்தே ர்மூல்யம் ஆத்மதா³நம்’ க்ரு’தவாந்| ஏதேந யேந ப்ரமாணேநோபயுக்தே ஸமயே ப்ரகாஸி²தவ்யம்’,
7 Für dieses (Zeugnis) bin ich zum Herold und Apostel bestellt worden – ich sage die Wahrheit, ich lüge nicht –: zum Lehrer der Heiden im Glauben und in der Wahrheit.
தத்³கோ⁴ஷயிதா தூ³தோ விஸ்²வாஸே ஸத்யத⁴ர்ம்மே ச பி⁴ந்நஜாதீயாநாம் உபதே³ஸ²கஸ்²சாஹம்’ ந்யயூஜ்யே, ஏதத³ஹம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நா யதா²தத்²யம்’ வதா³மி நாந்ரு’தம்’ கத²யாமி|
8 Mein Wille ist nun, daß die Männer an jedem Versammlungsort beten sollen, indem sie heilige Hände aufheben, frei von Zorn und Zweifel.
அதோ மமாபி⁴மதமித³ம்’ புருஷை: க்ரோத⁴ஸந்தே³ஹௌ விநா பவித்ரகராந் உத்தோல்ய ஸர்வ்வஸ்மிந் ஸ்தா²நே ப்ரார்த²நா க்ரியதாம்’|
9 Ebenso (will ich), daß die Frauen in züchtiger Kleidung im Verein mit Schamhaftigkeit und Sittsamkeit sich schmücken, nicht mit Haargeflechten und Goldzierat, mit Perlen oder kostbaren Gewändern,
தத்³வத் நார்ய்யோ(அ)பி ஸலஜ்ஜா: ஸம்’யதமநஸஸ்²ச ஸத்யோ யோக்³யமாச்சா²த³நம்’ பரித³த⁴து கிஞ்ச கேஸ²ஸம்’ஸ்காரை: கணகமுக்தாபி⁴ ர்மஹார்க்⁴யபரிச்ச²தை³ஸ்²சாத்மபூ⁴ஷணம்’ ந குர்வ்வத்ய:
10 sondern, wie es sich für Frauen geziemt, welche Gottesfurcht an den Tag legen wollen, mit guten Werken.
ஸ்வீக்ரு’தேஸ்²வரப⁴க்தீநாம்’ யோஷிதாம்’ யோக்³யை: ஸத்யர்ம்மபி⁴: ஸ்வபூ⁴ஷணம்’ குர்வ்வதாம்’|
11 Die Frau suche (beim Gottesdienst) Belehrung durch stilles Zuhören in aller Unterordnung;
நாரீ ஸம்பூர்ணவிநீதத்வேந நிர்விரோத⁴ம்’ ஸி²க்ஷதாம்’|
12 dagegen gestatte ich keiner Frau, Lehrvorträge zu halten oder sich die Gewalt über den Mann anzumaßen; nein, sie soll in stiller Zurückhaltung verbleiben.
நார்ய்யா: ஸி²க்ஷாதா³நம்’ புருஷாயாஜ்ஞாதா³நம்’ வாஹம்’ நாநுஜாநாமி தயா நிர்வ்விரோத⁴த்வம் ஆசரிதவ்யம்’|
13 Denn Adam ist zuerst geschaffen worden, danach erst Eva;
யத: ப்ரத²மம் ஆத³மஸ்தத: பரம்’ ஹவாயா: ஸ்ரு’ஷ்டி ர்ப³பூ⁴வ|
14 auch hat nicht Adam sich verführen lassen, sondern die Frau ist dadurch, daß sie sich hat verführen lassen, in Übertretung geraten.
கிஞ்சாத³ம் ப்⁴ராந்தியுக்தோ நாப⁴வத் யோஷிதே³வ ப்⁴ராந்தியுக்தா பூ⁴த்வாத்யாசாரிணீ ப³பூ⁴வ|
15 Sie wird jedoch dadurch gerettet werden, daß sie Kindern das Leben gibt, vorausgesetzt, daß sie im Glauben, in der Liebe und in einer mit Besonnenheit vollzogenen Heiligung verharren.
ததா²பி நாரீக³ணோ யதி³ விஸ்²வாஸே ப்ரேம்நி பவித்ரதாயாம்’ ஸம்’யதமநஸி ச திஷ்ட²தி தர்ஹ்யபத்யப்ரஸவவர்த்மநா பரித்ராணம்’ ப்ராப்ஸ்யதி|
